None of the participants were satis

None of the participants were satisfied with the result of the New York Equity Suit. The Department of Justice, which considered theater divestiture the only proper remedy, refuted the mandatory court-directed competitive bidding as unexpected and unwanted. The Big Five were disappointed with the Statutory Court departure from the long-dead Consent Decree of 1940. While the Big Five agreed to comply with the ban on theater pooling (which they in fact did by July 1, 1947), they protested the elimination of block booking. Universal and Columbia, who felt like they were dragged into the suit, were devastated by the block booking ban.

Though SIMPP was not entirely pleased with the outcome, the independents had many things to celebrate. The SIMPP public relations department said that “there can be no question that the verdict is not entirely satisfactory because it did not result in complete divorcement of theater ownership.” However, for the first time since the FTC investigations in the 1920s, “the majors have been publicly pronounced guilty of monopolistic practices which the American people regard as abhorrent and inimical to their best interests, while the independents have aligned themselves on the traditional American side of fair play and freedom of the individual to do business on a basis of merit instead of power.”

The Society's public relations director congratulated the independent members for helping to spur the government into action: “It can safely be said that without the intervention of the Society the motion picture industry might be forced to operate to this day and in the foreseeable future under another consent decree.” Furthermore, the trial generated more exposure for SIMPP-“publicity space worth thousands upon thousands of dollars, and good-will and prestige for which there is no material yardstick.”

Both the government and the major studios submitted appeals that would send the Paramount case to the Supreme Court. The independent producers welcomed the Statutory decision as an appropriate preamble to the real fight ahead.

Results (Thai) 1:

ไม่มีผู้เข้าร่วมถูกพอใจกับผลของชุดส่วน york ใหม่ แผนกของความยุติธรรมซึ่งถือว่าเป็นโรงละครการขายหุ้นเพียงการรักษาที่เหมาะสมข้องแวะศาลกำกับการเสนอราคาแข่งขันได้รับคำสั่งเป็นที่ไม่คาดคิดและไม่พึงประสงค์ ใหญ่ห้าคนผิดหวังกับการเดินทางของศาลตามกฎหมายจากคำสั่งได้รับความยินยอมยาวตาย 1940ในขณะที่ใหญ่ห้าตกลงที่จะปฏิบัติตามห้ามในโรงละครร่วมกัน (ซึ่งในความเป็นจริงพวกเขาไม่ได้ทำโดย 1 กรกฎาคม 1947) พวกเขาประท้วงการกำจัดของการจองห้องพักบล็อก สากลและโคลัมเบียที่รู้สึกเหมือนพวกเขาถูกลากเข้าไปในชุดสูทถูกทำลายโดยการห้ามการจองห้องพักบล็อก.

แต่ simpp ไม่พอใจอย่างสิ้นเชิงกับผลที่ปรึกษามีหลายสิ่งที่จะเฉลิมฉลองsimpp กรมประชาสัมพันธ์กล่าวว่า "อาจจะมีคำถามว่าคำตัดสินของศาลไม่ได้เป็นที่น่าพอใจอย่างสิ้นเชิงเพราะมันไม่ได้มีผลในการหย่าที่สมบูรณ์ของการเป็นเจ้าของโรงละครไม่." แต่สำหรับครั้งแรกนับตั้งแต่การตรวจสอบ FTC ในปี ค.ศ. 1920,"การแข่งขันที่ได้รับการประกาศต่อสาธารณชนว่ามีความผิดของการปฏิบัติที่ผูกขาดซึ่งคนอเมริกันถือว่าเป็นที่น่ารังเกียจและปฏิปักษ์กับผลประโยชน์ที่ดีที่สุดของพวกเขาในขณะที่ที่ปรึกษาตัวเองได้ชิดในด้านอเมริกันแบบดั้งเดิมของการเล่นที่ยุติธรรมและเสรีภาพของบุคคลที่จะทำธุรกิจบนพื้นฐาน บุญแทนอำนาจ. "

ผู้อำนวยการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของสังคมแสดงความยินดีกับสมาชิกที่เป็นอิสระเพื่อช่วยในการกระตุ้นของรัฐบาลไปสู่​​การปฏิบัติ: "มันได้อย่างปลอดภัยอาจกล่าวได้ว่าไม่มีการแทรกแซงของสังคมอุตสาหกรรมภาพยนตร์อาจถูกบังคับให้ทำงานเพื่อวันนี้และในอนาคตอันใกล้ภายใต้อื่น ยินยอมพระราชกฤษฎีกา. "นอกจากนี้การพิจารณาคดีที่สร้างความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับ simpp "พันพื้นที่ประชาสัมพันธ์คุ้มค่าเมื่อพันดอลลาร์และจะดีและศักดิ์ศรีที่ไม่มีปทัฏฐานวัสดุ."

ทั้งภาครัฐและสตูดิโอใหญ่ดึงดูดความสนใจที่จะส่งกรณีที่สำคัญยิ่งส่ง ที่ศาลฎีกาผู้ผลิตอิสระต้อนรับการตัดสินใจตามกฎหมายในฐานะที่เป็นคำนำที่เหมาะสมในการต่อสู้จริงข้างหน้า

Results (Thai) 2:

ผู้เข้าร่วมไม่ได้พอใจกับผลลัพธ์ของชุดหุ้นนิวยอร์ก ฝ่ายยุติธรรม ซึ่งถือเป็นโรงละคร divestiture แก้ไขเหมาะสมเท่านั้น โต้แย้งบังคับกำกับศาลแข่งขันประมูลไม่คาดคิด และไม่ต้อง ไม่ใหญ่ห้าได้ใหญ่ ด้วยออกศาล Statutory จากกฤษฎีกายินยอมลองตายของ ๒๔๘๓ ปฏิเสธการขณะใหญ่ห้าตกลงให้สอดคล้องกับบ้านในภาพยนตร์ร่วมกัน (ซึ่งในความเป็นจริงไม่ โดย 1 กรกฎาคม 1947), พวกเขาจ่ายตัดบล็อกการจองห้องพัก สากล และโคลัมเบีย ที่รู้สึกเหมือนพวกเขาถูกลากเข้าชุด ถูกทำลาย โดยบล็อกที่จองบ้าน

SIMPP ว่าไม่พอใจทั้งหมดกับผลลัพธ์ independents ที่มีหลายสิ่งเพื่อเฉลิมฉลองการ กรมประชาสัมพันธ์ SIMPP กล่าวว่า "อาจมีคำถามไม่ว่า ตัดสินไม่เป็นที่พอใจทั้งหมด เพราะได้ผลไม่สมบูรณ์ divorcement โรงละครเป็นเจ้าของกัน" อย่างไรก็ตาม สำหรับครั้งแรกตั้งแต่สืบสวน FTC ในปี 1920 ออก "สาขาเอกได้รับเผยเสียงของปฏิบัติ monopolistic ที่คนอเมริกันถือ abhorrent และ inimical เพื่อประโยชน์สูงสุดของพวกเขา ในขณะที่ independents ได้จัดตำแหน่งตัวเองในด้านอเมริกันแบบยุติธรรมและเสรีภาพของบุคคลในการทำธุรกิจบนพื้นฐานของบุญแทนพลังงาน"

ผู้อำนวยการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของสมาคมรับสมาชิกอิสระช่วยกระตุ้นรัฐบาลไปสู่การปฏิบัติ: "มันสามารถอย่างปลอดภัยได้กล่าวว่า ไม่ มีการแทรกแซงสังคม อุตสาหกรรมภาพเคลื่อนไหวอาจบังคับให้งานนี้ และ ในอนาคตคาดการณ์ภายใต้กฤษฎีกาการได้รับความยินยอมอีก" นอกจากนี้ ทดลองที่สร้างความเสี่ยงเพิ่มเติมสำหรับ SIMPP- "ประชาสัมพันธ์พื้นที่มูลค่าพันเมื่อพัน ดอลลาร์ และ จะดี และศักดิ์ศรีที่มี yardstick วัสดุไม่"

ทั้งรัฐบาลและสตูดิโอหลักส่งอุทธรณ์ที่จะส่งกรณีสิ่งไปยังศาลฎีกา ผู้ผลิตอิสระยินดีตัดสินตามกฎหมายเป็นข้อเสนอแนะฉบับนี้ที่เหมาะสมกับการต่อสู้จริงล่วงหน้า

Results (Thai) 3:

ไม่มีใครในการมีส่วนร่วมที่จะพอใจกับผลของ New York ส่วนของผู้ถือหุ้นชุดที่ ของกระทรวงยุติธรรมซึ่งได้รับการพิจารณาให้โฮมเธียเตอร์วิธีประกวดราคาอย่างเปิดเผยเพื่อให้การแก้ปัญหาที่ถูกต้องเท่านั้นที่ปฏิเสธว่าการแข่งขันประมูลศาลไปบังคับให้เป็นที่ไม่คาดคิดและไม่พึงประสงค์ ขนาดใหญ่ที่มีห้าผิดหวังด้วยการออกเดินทางตามกฎหมายว่าด้วยศาลออกจากได้รับความยินยอมจากกฤษฎีกายาว - ตายแล้วในปี 1940ในขณะที่ขนาดใหญ่ห้าที่ตกลงที่จะปฏิบัติตามด้วยบ้านที่อยู่บนโฮมเธียเตอร์ร่วม(ซึ่งในข้อเท็จจริงพวกเขาได้โดยวันที่ 1 กรกฎาคมมา 1947 )ที่ประท้วงการตัดที่ทำการจองช่วงตึก Universal และโคลัมเบียที่รู้สึกเหมือนไม่ได้ถูกลากเข้าไปตามที่ได้รับความเสียหายจากการจองบ้านบล็อก.

simpp แม้ว่าจะยังไม่พอใจกับผลที่ได้รับ independents ที่ยังมีอีกตั้งหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อร่วมเฉลิมฉลองแผนกประชาสัมพันธ์ simpp ที่กล่าวว่า"ไม่สามารถที่จะตอบคำถามว่าคำพิพากษาจะไม่ได้อยู่ในเกณฑ์ดีเพราะมันไม่ได้ผลในคำตัดสินลบล้างเสร็จสมบูรณ์ในการเป็นเจ้าของโรง ภาพยนตร์ "อย่างไรก็ตามสำหรับในครั้งแรกที่มาตั้งแต่การสอบสวนคต.ในปี 1920 ที่"สาขาที่มีการอ่านคำตัดสินมีความผิดในการผูกขาดตัดตอนการปฏิบัติซึ่งประชาชนชาวอเมริกันที่เป็นการเกลียดชังและเป็นที่เสียหายเพื่อผลประโยชน์ที่ดีที่สุดของเขาในขณะที่ independents ที่มีในแนวเดียวกันด้วยกันเองในแบบอเมริกันดั้งเดิมที่ด้านข้างของเล่นอย่างยุติธรรมและมีอิสระของแต่ละคนที่จะทำธุรกิจบนพื้นฐานของคุณธรรมแทนการใช้พลังงาน"

ของสังคมที่กรรมการประชาสัมพันธ์กล่าวแสดงความยินดีกับสมาชิกที่เป็นอิสระเพื่อช่วยในการกระตุ้นให้รัฐบาลเข้าไปในการดำเนินการ"สามารถกล่าวได้ว่าไม่มีการแทรกแซงของสังคมอุตสาหกรรม ภาพ การเคลื่อนไหวที่อาจจะถูกบังคับให้ไปใช้งานเพื่อวันนี้และในอนาคตที่มองเห็นได้ ภายใต้ พ.ร.ก.ฉุกเฉินได้รับความยินยอมจากอีกคนหนึ่ง"ยิ่งไปกว่านั้นได้อย่าง ปลอดภัยการทดลองใช้งานที่สร้างความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับ simpp - "ให้ทราบตามพื้นที่มูลค่าหลายพันคนเมื่อหลายพันดอลลาร์,และดี - จะชื่อเสียงและที่ไม่มีวัสดุไม้หลา"

ทั้งที่รัฐบาลและที่สำคัญสตูดิโอได้ยื่นหนังสือร้องเรียนที่จะส่งให้ความสำคัญอย่างยิ่งกรณีที่ศาลปกครองสูงสุดศาล.ผู้ผลิตอิสระที่ให้การต้อนรับการตัดสินใจตามกฎหมายที่เป็นการเริ่มนำที่เหมาะสมในการต่อสู้กับความจริงที่ไปข้างหน้า