the highest levels ever reached. Th

the highest levels ever reached. This decline has not been just a recent phenomenon. Sadly, almost twenty countries reached their maximum per capita income in 1960 or before, and fifty more reached theirs in the 1960s and 1970s. By 2006, the world found itself in the sad situation in which its twenty richest countries had per capita incomes of more than US$30,000, while the sixty poorest countries had per capita incomes o less than $3,000 per year. Another way of looking at the problem is that the assets of the three wealthiest people in the world total about the same as the total GDP of the poorest forty-seven nations. e same time that many countries have become poorer, there have been a smaller number of economic winners, some of whom have enjoyed remarkable success. While the traditional "fat cat" countries of the Old Core have maintained their economic growth, they have been joined by many hundreds of millions of people who live in New Core countries. The most notable of these New Core countries are China and India, whose economies have been growing at enormously fast rates. In each of these countries, hundreds of millions of people have benefited from rising standards of living, although even more people remain dreadfully poor. Supporters of globalization have used a metaphor to explain how it should work: They say that "a rising tide lifts all boats." Critics of globalization would change the metaphor to "a rising tide drowns those who do not own boats." Some observers say that what seems to have happened is not that poorer countries are being harmed by globalization, but rather, they are being ignored. Extreme Poverty in the World Hundreds of millions of people live on a few dollars or less per day. The United Nations calls this situation extreme poverty. Compare this amount to how much you spend to go to a movie or buy a new pair of jeans. More than 900 million people have to survive for a day on less than what you might spend for popcorn at a movie theater Causes of Economic Disparity The causes of the world's economic disparity are complex. As you look at the reasons that follow, remember that economic disparity between countries is often a product of poor or unfair political and economic decisions in the past, rather than a result of fundamental differences in the richness of the resource base of different countries. The obvious solution for the future would be to make better decisions.

Results (Thai) 1:

ระดับสูงสุดที่เคยเข้าถึง การปฏิเสธนี้ไม่ได้เพียงปรากฏการณ์ล่าสุด เศร้า เกือบยี่สิบประเทศที่ถึงความสูงสุดต่อหัวรายได้ 1960 หรือก่อน และห้าสิบขึ้นมาถึงตนในปี 1960 และทศวรรษ 1970 โดย 2006 โลกพบตัวเองในสถานการณ์ที่เศร้าซึ่งเป็นประเทศที่รวยที่สุด 20 มีรายได้ต่อหัวของมากกว่าสหรัฐอเมริกา $30000 ในขณะที่ประเทศยากจนที่สุดหกมี o รายได้ต่อหัวน้อยกว่า $3000 ต่อปี อีกวิธีหนึ่งของการมองปัญหาเป็นที่รวมของ 3 ท่านที่รวยที่สุดในโลกเหมือนกับจีดีพีรวมของประชาชาติยากจนที่สุดสี่สิบเจ็ด อีขณะเดียวกันที่หลายประเทศได้กลายเป็นย่อม มีหมายเลขขนาดเล็กของผู้ชนะทางเศรษฐกิจ บางคนมีความสุขความสำเร็จที่โดดเด่น ขณะประเทศดั้งเดิม "fat cat" แกนเก่าได้รักษาเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของพวกเขา พวกเขาได้ถูกเข้าร่วม โดยร้อยล้านคนที่อาศัยอยู่ในประเทศหลักใหม่ สุดโดดเด่นของประเทศหลักใหม่เหล่านี้มีจีนและอินเดีย ประเทศมีการเติบโตในอัตรารวดเร็วไปที่ ในแต่ละประเทศเหล่านี้ หลายร้อยล้านคนได้รับประโยชน์จากการเพิ่มขึ้นมาตรฐานของที่อยู่อาศัย แม้ว่าคนยิ่งคงดี dreadfully หัวใจของโลกาภิวัตน์ได้ใช้อุปมัยจะอธิบายอย่างไรควรทำ: พวกเขาพูดว่า "น้ำขึ้นลิฟท์เรือทั้งหมด" นักวิจารณ์ของโลกาภิวัตน์จะเปลี่ยนการเทียบ "ไทด์เพิ่มขึ้น drowns ผู้ที่เป็นเจ้าของเรือ" ผู้สังเกตการณ์บางอย่างพูดว่า อะไรน่าจะเกิดขึ้นไม่ว่า ประเทศย่อมจะเป็นอันตราย โดยโลกาภิวัตน์ แต่ค่อนข้าง พวกเขาจะถูกละเว้น ความยากจนที่สุดในโลกนับร้อย ๆ ล้านคนอาศัยอยู่บนกี่ดอลลาร์ หรือน้อยกว่าต่อวัน สหประชาชาติเรียกนี้สถานการณ์สภาวะยากจน เปรียบเทียบยอดเงินนี้ไปว่าคุณไปดูหนัง หรือซื้อคู่ใหม่ของกางเกงยีนส์ มากกว่า 900 ล้านคนเพื่อความอยู่รอดวันบนน้อยกว่าที่คุณอาจใช้สำหรับข้าวโพดคั่วในโรงภาพยนตร์เกิดของเศรษฐกิจ Disparity สาเหตุของ disparity เศรษฐกิจของโลกซับซ้อนได้ ขณะที่คุณดูเหตุผลตาม อย่าลืมว่า disparity เศรษฐกิจระหว่างประเทศมักจะเป็นผลิตภัณฑ์ที่ดี หรือไม่เป็นธรรมทางเศรษฐกิจ และทางการเมืองตัดสินใจในอดีต ผลของความแตกต่างพื้นฐานในความร่ำรวยของฐานทรัพยากรของประเทศต่าง ๆ การแก้ปัญหาที่ชัดเจนสำหรับอนาคตจะต้องตัดสินใจดีกว่า

Results (Thai) 2:

ระดับสูงสุดที่เคยมาถึง ลดลงนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ปรากฏการณ์ล่าสุด เศร้าเกือบยี่สิบประเทศสูงสุดของพวกเขารายได้ต่อหัวในปี 1960 หรือก่อนและห้าสิบถึงพวกเขามากขึ้นในปี 1960 และ 1970 โดย 2006 โลกพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่น่าเศร้าในประเทศที่ร่ำรวยที่สุดยี่สิบย่อยมีรายได้ต่อหัวกว่า US $ 30,000 ในขณะที่หกสิบประเทศที่ยากจนที่สุดมีรายได้ต่อหัว o น้อยกว่า $ 3,000 ต่อปี วิธีการมองปัญหาที่เกิดขึ้นก็คือการที่ทรัพย์สินของคนสามคนที่ร่ำรวยที่สุดในโลกรวมเรื่องเดียวกันกับที่จีดีพีรวมของที่ยากจนที่สุด 47 ประเทศที่ อีเวลาเดียวกับที่หลายประเทศได้กลายเป็นคนยากจนมีการขนาดเล็กจำนวนของผู้โชคดีทางเศรษฐกิจบางคนมีความสุขความสำเร็จที่น่าทึ่ง ในขณะที่แบบดั้งเดิม "แมวอ้วน" ประเทศของแกนเก่ายังคงเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของพวกเขาได้รับการเข้าร่วมโดยหลายร้อยล้านคนที่อาศัยอยู่ในประเทศหลักใหม่ ที่โดดเด่นที่สุดของประเทศเหล่านี้หลักใหม่จีนและอินเดียซึ่งมีเศรษฐกิจที่มีการเติบโตในอัตราที่รวดเร็วอย่างมาก ในแต่ละประเทศเหล่านี้หลายร้อยล้านคนได้รับประโยชน์จากการเพิ่มขึ้นของมาตรฐานการครองชีพแม้ว่าคนได้มากขึ้นยังคงไม่ดีอย่างหวาดกลัว ผู้สนับสนุนของโลกาภิวัตน์มีการใช้คำเปรียบเทียบเพื่ออธิบายวิธีการมันควรจะทำงาน: พวกเขากล่าวว่า "น้ำที่เพิ่มขึ้นยกเรือ." นักวิจารณ์ของโลกาภิวัตน์จะเปลี่ยนคำอุปมาที่จะ "น้ำเกิดฟันฟางผู้ที่ไม่ได้เรือเอง." ผู้สังเกตการณ์บางคนบอกว่าสิ่งที่ดูเหมือนจะเกิดขึ้นไม่ได้ว่าประเทศยากจนที่มีการได้รับอันตรายจากกระแสโลกาภิวัตน์ แต่พวกเขาจะถูกละเลย ความยากจนในโลกหลายร้อยล้านคนอาศัยอยู่ไม่กี่ดอลลาร์หรือน้อยกว่าต่อวัน สหประชาชาติเรียกร้องให้สถานการณ์ความยากจนนี้ เปรียบเทียบเงินจำนวนนี้ไปเท่าไหร่ที่คุณใช้จ่ายที่จะไปดูหนังหรือซื้อคู่ใหม่ของกางเกงยีนส์ มากกว่า 900 ล้านคนมีเพื่อความอยู่รอดเป็นวันที่น้อยกว่าสิ่งที่คุณอาจใช้จ่ายสำหรับข้าวโพดคั่วที่โรงภาพยนตร์สาเหตุของความแตกต่างทางเศรษฐกิจสาเหตุของความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจของโลกที่มีความซับซ้อน ในขณะที่คุณดูที่เหตุผลที่เป็นไปตามความแตกต่างกันจำไว้ว่าเศรษฐกิจระหว่างประเทศมักจะเป็นผลิตภัณฑ์ของการตัดสินใจทางการเมืองและเศรษฐกิจที่ไม่ดีหรือไม่เป็นธรรมในอดีตที่ผ่านมาแทนที่จะเป็นผลมาจากความแตกต่างพื้นฐานในความร่ำรวยของฐานทรัพยากรของประเทศที่แตกต่างกัน วิธีการแก้ปัญหาที่เห็นได้ชัดในอนาคตจะมีการตัดสินใจที่ดี

Results (Thai) 3:

ระดับที่เคยสูงสุดถึง ลดลงนี้ ไม่ได้เป็นแค่ปรากฏการณ์ล่าสุด . เศร้าเกือบยี่สิบประเทศสูงสุดรายได้ต่อหัวใน 1960 หรือก่อนถึงห้าสิบกว่าพวกเขาในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 โดย 2006 , โลกที่พบตัวเองในสถานการณ์ที่ประเทศร่ำรวยที่สุดเศร้าของยี่สิบได้ต่อหัวรายได้มากกว่า $ 30 , 000 ,ในขณะที่หกสิบประเทศยากจนมีต่อหัวรายได้ o น้อยกว่า $ 3 , 000 ต่อปี วิธีการมองปัญหาว่าทรัพย์สินของทั้งสามคนร่ำรวยในโลกทั้งหมดพอๆ กับ GDP รวมของประเทศที่ยากจนที่สุด 47 . และเป็นเวลาเดียวกับที่หลายประเทศได้กลายเป็นยากจน มีตัวเลขขนาดเล็กของผู้ชนะทางเศรษฐกิจบางคนมีความสุขกับความสำเร็จที่น่าทึ่ง ในขณะที่ดั้งเดิม " แมวอ้วน " ประเทศของแกนเก่าได้รักษาอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของพวกเขา พวกเขาได้รับการร่วมมือจากหลายร้อยหลายล้านคนที่อาศัยอยู่ในประเทศหลักใหม่ ที่เด่นที่สุดของเหล่านี้ใหม่ประเทศหลักคือจีนและอินเดีย ซึ่งเศรษฐกิจมีการเติบโตในอัตราที่รวดเร็วเป็นอย่างมาก ในแต่ละประเทศเหล่านี้หลายร้อยล้านคนได้รับประโยชน์จากมาตรฐานที่เพิ่มขึ้นของชีวิต แม้ว่าคนยิ่งอยู่มากจน ผู้สนับสนุนของโลกาภิวัตน์ได้ใช้คำอุปมาเพื่ออธิบายวิธีการทำงาน : พวกเขากล่าวว่า " น้ำขึ้นยกเรือทั้งหมด . " วิจารณ์ของโลกาภิวัตน์จะเปลี่ยนอุปมา " น้ำขึ้น เรือจมผู้ที่ทำเองไม่ได้" ผู้สังเกตการณ์บางคนบอกว่าสิ่งที่ดูเหมือนจะเกิดขึ้นไม่ได้ ว่า ประเทศยากจนจะถูกทำร้ายโดยโลกาภิวัตน์ แต่พวกเขาจะถูกละเว้น ความยากจนขั้นรุนแรงในโลกหลายล้านคนอาศัยอยู่ในไม่กี่ดอลลาร์หรือน้อยกว่า ต่อวัน สหประชาชาติเรียกสถานการณ์นี้มากจน เปรียบเทียบปริมาณเท่าใดคุณใช้จ่ายที่จะไปดูหนังหรือซื้อคู่ใหม่ของกางเกงยีนส์ .กว่า 900 ล้านคนต้องอยู่รอดวันน้อยกว่าที่คุณจะใช้จ่ายสำหรับข้าวโพดคั่วในโรงหนัง สาเหตุของความไม่สมดุลทางเศรษฐกิจสาเหตุของความไม่สมดุลทางเศรษฐกิจของโลกที่ซับซ้อน เมื่อคุณดูที่เหตุผลที่ติดตาม อย่าลืมว่า ความไม่สมดุลทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศมักจะเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ดี หรือ ธรรม การเมือง และเศรษฐกิจ การตัดสินใจในอดีตมากกว่าผลของความแตกต่างพื้นฐานในส่วนของฐานทรัพยากรของประเทศที่แตกต่างกัน ทางออกที่ชัดเจนสำหรับอนาคตจะทำให้การตัดสินใจที่ดีขึ้น