Hey, Atsushi-kun... do you want mor

Hey, Atsushi-kun... do you want more than my fingers? Tell me now, tell me what you want." Dazai could feel the boy losing strength with every little move he made but he wasn't planning to stop there. "Come on, say it, my sweet little kitty." He was smirking, pleased with Atsushi's stimulating reactions.

"Ah! Da-dazai...san... come on... uhn!" Atsushi almost begged, tears began welling up in those beautiful unique colored eyes of his as his master continuously worked through his entrance.

"Hm, did you say something?"

Normally, hearing Atsushi's desperate pleas would lead to Dazai readily submitting to the stripy white cat's request, but he won't compromise too easily this time. He was feeling a bit...naughty perhaps? And right now, nothing would please him more than making a total mess of Atsushi whose face was now drenched with tears and sweat combined plus the way his cat ears were quivering adorably. And Atsushi still looked totally gorgeous in his current state, Dazai was now grinning from ear to ear at such mesmerising view of his lovely little pet.

Results (Thai) 1:

เฮ้ อะ-kun...ทำคุณต้องมากกว่านิ้วมือของฉัน บอกตอนนี้ บอกสิ่งที่คุณต้องการ" Dazai รู้สึกว่าเด็กสูญเสียความแข็งแรง โดยทั่วไปน้อยเขาทำ แต่เขาไม่ได้วางแผนการหยุดมี "โธ่ กล่าว คิตตี้น้อยของฉันหวาน" เขาคือ smirking ยินดีกับปฏิกิริยากระตุ้นของอะ"อา ดา dazai...ซาน...โธ่... uhn ! " อะเกือบขอร้อง น้ำตาเริ่มคลอที่สวยไม่ซ้ำสีตาของเขาเป็นนายของเขาอย่างต่อเนื่องการทำงานผ่านเข้า"หือ สามารถบอกอะไร"ปกติ ฟังของอะหวังกรุณาจะนำไปสู่ Dazai พร้อมส่งการร้องขอของแมวขาว stripy แต่เขาจะไม่ประนีประนอมง่ายเกินไปเวลานี้ เขารู้สึกบิต...ซนที และตอนนี้ ไม่มีอะไรจะกรุณาเขามากกว่าถูกระเบียบทั้งหมดของอะทำหน้าซึ่งตอนนี้ เปียกโชก ด้วยน้ำตา และเหงื่อรวม บวกทางหูแมวของเขาถูกสั่นน่ารัก และอะยังดูทั้งงดงามในสถานะปัจจุบันของเขา Dazai คือตอนนี้กริ่มหูหูดังกล่าวมองแห่งมนต์เสน่ห์ของสัตว์เลี้ยงตัวน้อยน่ารักของเขา

Results (Thai) 3:

เฮ้ อัตสึชิคุง . . . . . . . คุณต้องการมากกว่านิ้วมือของฉัน บอกฉันสิ บอกฉันสิ่งที่คุณต้องการ . " ของดะสะอิ เด็กอาจรู้สึกสูญเสียความแข็งแรงกับทุกการเคลื่อนไหวที่เขาทำ แต่เขาไม่คิดที่จะหยุดมัน " มาบอกว่า ลูกแมวน้อยที่น่ารักของผม " เขา smirking ยินดีกับอัตสึชิเป็นการกระตุ้นปฏิกิริยา" อ๊ะ ! ของดะสะอิ ซานดา . . . . . . . . . . . . . . เอาน่า . . . . . . . " เอ๊ะ ! อัตสึชิเกือบอ้อนวอน น้ำตาเริ่มเอ่อล้นในดวงตาสีสวยๆที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาเป็นอาจารย์ของเขาอย่างต่อเนื่องทำงานผ่านประตูของเขา" หือ พูดอะไรน่ะ ?ปกติได้ยินชิหมดหวัง Pleas จะนำไปสู่พร้อมส่งการร้องขอของดะสะอิแมวซึ่งมีริ้วขาว แต่เขาจะไม่ยอมง่ายๆ ในครั้งนี้ เขารู้สึก . . . . . . . ซน บางที ? และตอนนี้ ไม่มีอะไรที่จะช่วยเขามากกว่าการยุ่งของอัตสึชิหน้าซึ่งตอนนี้โชกไปด้วยน้ำตาและเหงื่อรวมบวกทางหูแมวของเขาสั่นน่ารัก . และ อัตสึชิยังคงดูสวยงามเต็มเปาในสถานะปัจจุบันของเขา ของดะสะอิตอนนี้หน้าเป็นจากหูถึงช่วงมุมมองของสัตว์เลี้ยงตัวน้อยของเขาน่ารัก