being determined by the circumstanc

being determined by the circumstance explained in relation to figure 9.5. For the alternative use, the commercial marginal economic value (CMEV) curve MPN, similarly shaped to that for tourism, runs from right to left. The use of the resource is optimized at PQ, where tourism’s use is OQ and commercial fishing’s is MQ. This is signified by the fact that at point PQ the value of tourism is greater than commercial fishing, clearly, from PQ towards M the value of commercial fishing is greater. The decline in the value of tourism can occur because of a number of factors, such as overcrowding, disturbance, pollution and visual intrusion, that lead to a decline in the number of visits and thus the tourism value generated by the resources. The reason for the decline of the value of commercial fishing is explained in the next paragraph.
The total value of tourism is the area under the curve OPM and for commercial use it is the area under the curve MPN. The curve for tourism is based on the assumption that tourism is likely to be compatible with other uses, including in the example commercial fishing; it may also possibly contribute to the conservation of the resource and its wildlife. Hence its total economic value is shown as being larger. Conversely, the commercial total economic value, on the supposition that it is solely fishing, is lower, the value becoming zero at N before it is the only user of the resource. This accords with the maximum sustainable yield thesis, given in chapter 9 , that the stock is unable to reproduce itself when it falls below a critical mass and thus a viable recruitment level. What total value is for each use is an empirical question; Young (2003) indicates in the Baja California case that the value generated by tourism is greater than commercial use.
It can be posited that the respective curves are the net marginal economic values (NMEV) after taking account of their use (exchange and consumer’ surplus) and non-use ( option embodying existence and bequest) values, examined above in the exposition of TEV, which is akin_ to marginal private benefit (MPB). Also, it is possible to conceive that marginal social benefit (MSB) has been added and the marginal private cost (MPC) and marginal social cost (MSC) deducted, as shown in figure 9.4.
The application of TEV to tourism, bringing out the distinction between static and dynamic benefits, is demonstrated by an example of the role of heritage conservation and tourism in urban economies, particularly the generation of post-industrial towns and cities. Attention is concentrated on the built environment. Cities, it is argued, have ceased to have an important function in the direct production and distribution of goods. Rather they are reverting to the functions that they had before the industrial revolution as sites for administrative service, business and commercial activity, as generators of cultural services and, increasingly, as the providers of urban amenities, both enhancing the quality of life of their residents and providing the economic base for urban tourism and other leisure-oriented service activities. The key difference with the pre-industrial era is that the set of activities identified above now contributes a growing part of urban economic output and welfare.
The likelihood of an urban area succeeding in changing its function in this way depends, in part, on, for example, its location, culture, legacy of historic buildings, conservation areas and open spaces. If the city or town can both make the best use of its inherited assets and change its function, intervention will assist the regeneration of the local economy. By investing in conservation policies for architecturally significant buildings or areas, public agencies may encourage owners of adjoining properties to upgrade them. People with new skills can be encouraged to move into those areas or skilled people persuaded to remain there. This could lead to new business being located in the conserved building /areas and, in turn, facilitate the emergence of new business creation. In effect, the implication is that public spending fills a gap that the market, left to itself, would not see for example Davis and Whinston’s (1961) neighbourhood effect. The initial public investment also acts to give leverage to further private investment, both in upgrading other buildings in the area and in

Results (Thai) 1:

ถูกกำหนด โดยสถานการณ์ที่อธิบายเกี่ยวกับรูป 9.5 สำหรับใช้ทดแทน โค้งกำไรทางเศรษฐกิจมูลค่า (CMEV) บริษัทเอ็มพีเอ็น คล้าย รูปที่เที่ยว ทำงานจากขวาไปซ้าย การใช้ทรัพยากรสุดที่ PQ ที่ท่องเที่ยวของใช้ OQ และประมงพาณิชย์ MQ นี้เป็น signified โดยความจริงว่า ที่ PQ จุด ค่าท่องเที่ยวเป็นมากกว่าธุรกิจประมง ชัดเจน จาก PQ ต่อ M ค่าของประมงพาณิชย์มีมากกว่า การลดลงของมูลค่าของการท่องเที่ยวสามารถเกิดขึ้นเนื่องจากปัจจัย เช่น overcrowding รบกวน มลภาวะ และภาพการบุกรุก ที่นำไปสู่การลดลงในจำนวนเข้าชม และดังนั้น ค่าท่องเที่ยวสร้างทรัพยากร สาเหตุการลดลงของมูลค่าของการประมงเชิงพาณิชย์จะมีอธิบายในย่อหน้าถัดไป มูลค่ารวมของการท่องเที่ยวเป็นพื้นที่ภายใต้โค้งแผ่น/นาที และสำหรับใช้ในเชิงพาณิชย์ เป็นพื้นที่ภายใต้โค้งบริษัทเอ็มพีเอ็น เส้นโค้งเที่ยวตามอัสสัมชัญที่ท่องเที่ยวน่าจะเข้ากันได้กับการใช้งานอื่น ๆ รวมถึงประมงพาณิชย์เช่น มันอาจยังอาจมีส่วนร่วมเพื่อการอนุรักษ์ทรัพยากรและสัตว์ป่าของ ดังนั้น ค่าทางเศรษฐกิจรวมแสดงเป็นใหญ่ ในทางกลับกัน พาณิชย์เศรษฐกิจมูลค่า บนหลักที่มันเป็นเพียงปลา ได้ต่ำกว่า ค่าเป็น ศูนย์ที่ N ก่อนเป็นเพียงผู้ใช้ของทรัพยากร นี้ accords กับผลตอบแทนอย่างยั่งยืนสูงสุดเสนอวิทยานิพนธ์ ในบทที่ 9 ว่าหุ้นไม่สามารถสร้างตัวเองเมื่อมันอยู่ด้านล่างจำนวนมาก จึงได้สรรหาบุคลากรระดับ มูลค่ารวมสำหรับแต่ละใช้เป็นเป็นคำถามที่ประจักษ์ หนุ่ม (2003) ระบุว่า ในกรณีลิฟอร์เนียว่าค่าที่สร้างขึ้น โดยการท่องเที่ยวมากกว่าเชิงพาณิชย์ มันสามารถได้ posited เส้นโค้งนั้น ๆ สุทธิกำไรทางเศรษฐกิจค่า (NMEV) หลังจากบัญชีผู้ใช้ (อัตราแลกเปลี่ยนและการอุปโภคบริโภค ' เกิน) และไม่ใช้ค่า (ตัวเลือกชงมีอยู่และบีเควสท์) การตรวจสอบข้างในนิทรรศการ TEV ซึ่งเป็น akin_ เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวกำไร (MPB) ได้ เป็นไปได้ที่จะตั้งครรภ์มีการเพิ่มสวัสดิการสังคมส่วนเพิ่ม (MSB) และกำไรส่วนทุน (MPC) และกำไรสังคมต้นทุน (หลัก) หัก ดังที่แสดงในรูปที่ 9.4 แอพลิเคชันของ TEV ในการท่องเที่ยว นำออกความแตกต่างระหว่างผลประโยชน์แบบสแตติก และไดนามิก จะแสดง โดยตัวอย่างของบทบาทของการอนุรักษ์มรดกและการท่องเที่ยวในเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสร้างอุตสาหกรรมหลังเมืองและเมือง สนใจจะเข้มข้นในสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้น เมือง ที่มันจะโต้เถียง ได้เพิ่มให้มีฟังก์ชันสำคัญในการผลิตโดยตรงและจำหน่ายสินค้า แต่ พวกเขาจะเปลี่ยนกลับเป็นฟังก์ชันที่มีก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นบริการการจัดการ ธุรกิจ และ กิจกรรมเชิงพาณิชย์ กำเนิดของวัฒนธรรม และ มากขึ้น เป็นผู้ให้บริการสิ่งอำนวยความสะดวกที่เมือง เพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้อยู่อาศัยของพวกเขา และให้ฐานทางเศรษฐกิจการเมืองการท่องเที่ยวและกิจกรรมการบริการที่มุ่งเน้นการผ่อนคลายอื่น ๆ ความแตกต่างที่สำคัญกับยุคก่อนอุตสาหกรรมได้ว่า ชุดกิจกรรมที่ระบุข้างต้นจัดสรรส่วนหนึ่งเจริญเติบโตของผลผลิตทางเศรษฐกิจเมืองและสวัสดิการ โอกาสของการตั้งเมืองที่ประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนแปลงของฟังก์ชันในลักษณะนี้นั้น ในส่วน ใน ตัวอย่าง ตั้ง วัฒนธรรม มรดกของอาคารประวัติศาสตร์ การอนุรักษ์ และพื้นที่เปิด ถ้าเมืองหรือเมืองสามารถใช้สุดสินทรัพย์การสืบทอด และเปลี่ยนแปลงฟังก์ชันของ แทรกแซงจะช่วยฟื้นฟูเศรษฐกิจท้องถิ่น โดยการลงทุนในนโยบายการอนุรักษ์อาคารที่สำคัญนั่งหรือพื้นที่ หน่วยงานสาธารณะอาจสนับสนุนให้เจ้าของติดกับคุณสมบัติการปรับรุ่นได้ คนที่ มีทักษะใหม่ได้ให้ย้ายไปยังพื้นที่หรือเกลี้ยกล่อมให้ยังคงมีคนเหล่านั้น นี้สามารถนำไปสู่ธุรกิจใหม่ที่กำลังอยู่ใน /areas อาคารนำ ก กลับ ช่วยในการเกิดขึ้นของการสร้างธุรกิจใหม่ ผล เนื่องจากเป็นที่สาธารณะใช้เติมช่องว่างที่ตลาด ปล่อยตัวเอง จะไม่เห็นตัวอย่าง Davis และของ Whinston ผลอาสา (1961) เริ่มต้นลงทุนสาธารณะยังทำหน้าที่เพื่อให้ประสิทธิภาพการดำเนินงานเพิ่มเติมลงทุนภาคเอกชน ทั้ง ในการปรับปรุงอาคารอื่น ๆ ในบริเวณ และ

Results (Thai) 2:

ถูกกำหนดโดยสถานการณ์ที่อธิบายไว้ในความสัมพันธ์ที่จะคิด 9.5 สำหรับการใช้งานทางเลือกมูลค่าทางเศรษฐกิจในเชิงพาณิชย์ร่อแร่ (CMEV) โค้ง MPN รูปร่างคล้าย ๆ กับว่าสำหรับการท่องเที่ยววิ่งจากขวาไปซ้าย การใช้ทรัพยากรที่มีการเพิ่มประสิทธิภาพใน PQ ที่ใช้การท่องเที่ยวเป็น OQ และการประมงเชิงพาณิชย์เป็น MQ นี่คือความหมายตามความเป็นจริงว่าที่จุด PQ มูลค่าของการท่องเที่ยวที่มีค่ามากกว่าการประมงเชิงพาณิชย์อย่างเห็นได้ชัดจาก PQ ต่อ M คุ้มค่าของการประมงเชิงพาณิชย์ที่มีขนาดใหญ่ การลดมูลค่าของการท่องเที่ยวอาจเกิดขึ้นเนื่องจากปัจจัยหลายประการเช่นความแออัดยัดเยียดรบกวนมลพิษและการบุกรุกภาพที่นำไปสู่การลดลงในจำนวนการเข้าชมและทำให้มูลค่าการท่องเที่ยวที่เกิดจากทรัพยากร สาเหตุของการลดลงของมูลค่าของประมงพาณิชย์จะมีการอธิบายในย่อหน้าถัดไป.
มูลค่ารวมของการท่องเที่ยวเป็นพื้นที่ที่อยู่ภายใต้ OPM เส้นโค้งและสำหรับการใช้งานในเชิงพาณิชย์มันเป็นพื้นที่ใต้เส้นโค้ง MPN โค้งสำหรับการท่องเที่ยวตั้งอยู่บนสมมติฐานว่าการท่องเที่ยวมีแนวโน้มที่จะเข้ากันได้กับการใช้ประโยชน์อื่น ๆ รวมทั้งในตัวอย่างประมงพาณิชย์; มันอาจจะเป็นไปได้นอกจากนี้ยังมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ทรัพยากรและสัตว์ป่า ดังนั้นมูลค่าทางเศรษฐกิจโดยรวมของมันคือการแสดงให้เห็นว่าเป็นขนาดใหญ่ ตรงกันข้ามมูลค่าทางเศรษฐกิจการค้ารวมในการคาดคะเนว่ามันเป็นเพียงการตกปลาเป็นที่ต่ำกว่ามูลค่าที่กลายเป็นศูนย์ที่ไม่มีก่อนที่จะใช้เพียงของทรัพยากร ซึ่งสอดคล้องกับวิทยานิพนธ์ยั่งยืนสูงสุดที่ได้รับในบทที่ 9 ว่าสต็อกไม่สามารถที่จะทำซ้ำตัวเองเมื่อมันต่ำกว่ามวลที่สำคัญและทำให้ระดับการสรรหาบุคลากรที่ทำงานได้ สิ่งที่มีค่าทั้งหมดสำหรับการใช้งานในแต่ละเป็นคำถามเชิงประจักษ์; หนุ่ม (2003) แสดงให้เห็นในกรณีที่บาจาแคลิฟอร์เนียว่าค่าที่เกิดจากการท่องเที่ยวมากกว่าการใช้งานในเชิงพาณิชย์.
มันสามารถ posited ว่าเส้นโค้งนั้นมีคุณค่าทางเศรษฐกิจสุทธิเล็กน้อย (NMEV) หลังจากที่คำนึงถึงการใช้งานของพวกเขา (แลกเปลี่ยนและผู้บริโภค ส่วนเกิน) และไม่ใช่การใช้งาน (ตัวเลือกเชิงการดำรงอยู่และมรดก) ค่าตรวจสอบดังกล่าวข้างต้นในการแสดงออกของ TEV ซึ่งเป็น akin_ เพื่อประโยชน์ส่วนตัวร่อแร่ (MPB) นอกจากนี้ก็เป็นไปได้ที่จะตั้งครรภ์ที่ได้รับประโยชน์ทางสังคมชายขอบ (MSB) ได้รับการเพิ่มและค่าใช้จ่ายส่วนตัวร่อแร่ (กนง) และต้นทุนทางสังคมชายขอบ (MSC) หักดังแสดงในรูปที่ 9.4.
การประยุกต์ใช้เพื่อการท่องเที่ยว TEV นำออก ความแตกต่างระหว่างผลประโยชน์แบบคงที่และแบบไดนามิกที่มีการแสดงให้เห็นถึงตัวอย่างของบทบาทของการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวในประเทศในเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสร้างเมืองหลังอุตสาหกรรมและเมือง ความสนใจจะจดจ่ออยู่กับการสร้างสภาพแวดล้อม เมืองก็เป็นที่ถกเถียงกันได้หยุดที่จะมีฟังก์ชั่นที่สำคัญในการผลิตโดยตรงและการกระจายสินค้า แต่พวกเขาจะกลับไปฟังก์ชั่นที่พวกเขามีมาก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นเว็บไซต์สำหรับการให้บริการการบริหารจัดการธุรกิจและกิจกรรมเชิงพาณิชย์เช่นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าของการบริการทางวัฒนธรรมและเพิ่มมากขึ้นเป็นผู้ให้บริการสิ่งอำนวยความสะดวกในเมืองทั้งการเสริมสร้างคุณภาพชีวิตของผู้อยู่อาศัยของพวกเขา และให้พื้นฐานทางเศรษฐกิจสำหรับการท่องเที่ยวในเมืองและกิจกรรมด้านการบริการที่มุ่งเน้นการพักผ่อนอื่น ๆ แตกต่างที่สำคัญกับยุคก่อนอุตสาหกรรมคือชุดของกิจกรรมที่ระบุไว้ข้างต้นนี้เป็นส่วนหนึ่งที่มีส่วนช่วยในการเติบโตของผลผลิตทางเศรษฐกิจในเมืองและสวัสดิการ.
น่าจะเป็นของเขตเมืองที่ประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนแปลงการทำงานในลักษณะนี้ขึ้นอยู่ในส่วนบน เช่นตำแหน่งของวัฒนธรรมมรดกของอาคารประวัติศาสตร์พื้นที่อนุรักษ์และพื้นที่เปิดโล่ง ถ้าเมืองหรือเมืองทั้งสองสามารถทำให้การใช้งานที่ดีที่สุดของสินทรัพย์ที่ได้รับการถ่ายทอดและเปลี่ยนฟังก์ชั่นของการแทรกแซงจะช่วยฟื้นฟูเศรษฐกิจท้องถิ่น โดยการลงทุนในนโยบายการอนุรักษ์อาคารสถาปัตยกรรมสำคัญหรือพื้นที่, หน่วยงานภาครัฐอาจกระตุ้นให้เจ้าของทรัพย์สินที่อยู่ติดกันเพื่ออัพเกรดพวกเขา คนที่มีทักษะใหม่ที่สามารถได้รับการสนับสนุนที่จะย้ายเข้าไปในพื้นที่เหล่านั้นหรือคนที่มีทักษะการชักชวนให้อยู่ที่นั่น ซึ่งอาจนำไปสู่ธุรกิจใหม่ที่ตั้งอยู่ในอาคารอนุรักษ์ / พื้นที่และในทางกลับอำนวยความสะดวกในการเกิดขึ้นของการสร้างธุรกิจใหม่ ผลความหมายก็คือว่าการใช้จ่ายของประชาชนที่เติมช่องว่างตลาดจากซ้ายไปตัวเองจะไม่เห็นเช่นเดวิสและ Whinston ของ (1961) ผลกระทบพื้นที่ใกล้เคียง เริ่มต้นการลงทุนภาครัฐยังทำหน้าที่เพื่อให้ใช้ประโยชน์เพื่อการลงทุนภาคเอกชนทั้งในการอัพเกรดอาคารอื่น ๆ ในพื้นที่และใน

Results (Thai) 3:

ถูกกำหนดโดยสถานการณ์ที่อธิบายเกี่ยวกับรูปที่ 9.5 . เพื่อใช้ทดแทน พาณิชย์เพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจ ( cmev ) โค้งมากกว่ากัน รูปทรงที่การท่องเที่ยว วิ่งจากขวาไปซ้าย การใช้ทรัพยากรที่ดีที่สุดที่ PQ ที่ใช้เชิงพาณิชย์ และการท่องเที่ยว oq ตกปลาเป็นขนาด .นี่คือความหมายของความจริงที่ว่าจุด PQ มูลค่าของการท่องเที่ยวมากกว่าตกปลาเชิงพาณิชย์อย่างชัดเจน จากประโยชน์ต่อ M ค่าของชาวประมงเชิงพาณิชย์มากขึ้น ลดลงในมูลค่าของการท่องเที่ยวก็เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยหลายประการ เช่น overcrowding วุ่นวาย มลพิษ และภาพการบุกรุก ,ที่นำไปสู่การปฏิเสธในหมายเลขของการเยี่ยมชม ดังนั้นการท่องเที่ยวมูลค่าที่เกิดจากทรัพยากร เหตุผลสำหรับการปฏิเสธของค่าเรือประมงพาณิชย์ จะอธิบายในย่อหน้าถัดไป .
มูลค่ารวมของการท่องเที่ยวคือ พื้นที่ใต้เส้นโค้ง OPM และสำหรับใช้ในเชิงพาณิชย์ มันมีพื้นที่ใต้เส้นโค้ง MPN .เส้นโค้งเพื่อการท่องเที่ยว มีพื้นฐานอยู่บนสมมติฐานว่า การท่องเที่ยวมีแนวโน้มที่จะเข้ากันได้กับการใช้งานอื่น ๆรวมถึงตัวอย่างพาณิชย์ประมง ; มันอาจจะนำไปสู่การอนุรักษ์ทรัพยากรและสัตว์ป่า ดังนั้นผลรวมของมูลค่าทางเศรษฐกิจ แสดงเป็น ขนาดใหญ่ ในทางกลับกัน ธุรกิจ รวมมูลค่าทางเศรษฐกิจใน นอกจากว่ามันเป็นเพียงตกปลา , ต่ำค่าเป็นศูนย์ที่ N ก่อนที่มันจะเป็นผู้ใช้เท่านั้นของทรัพยากร นี้สอดคล้องกับผลผลิตสูงสุดอย่างยั่งยืน มีให้ในบทที่ 9 ว่าหุ้นไม่สามารถที่จะทำซ้ำตัวเองเมื่อมันต่ำกว่าจุดวิกฤติ และดังนั้นจึง ระดับการวางอนาคต มีมูลค่ารวมสำหรับแต่ละใช้เป็นคำถามเชิงประจักษ์หนุ่ม ( 2546 ) ระบุใน Baja California กรณีค่าสร้างขึ้นโดยการท่องเที่ยวมากกว่าใช้เชิงพาณิชย์ .
มันสามารถตั้งได้ว่าตนเป็นขอบโค้งสุทธิมูลค่าทางเศรษฐกิจ ( nmev ) หลังจากการใช้บัญชีของตน ( ตราและส่วนเกินผู้บริโภค ) และไม่ใช้ ( เลือกที่จะอยู่และมรดก ) ค่า การตรวจสอบข้างต้นในการแสดงออกของที วี ,ซึ่งเป็น akin_ เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวส่วน ( 19-23 ) นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะตั้งครรภ์ที่เพิ่มผลประโยชน์ทางสังคม ( MSB ) ได้รับการเพิ่มและค่าใช้จ่ายส่วนเพิ่ม ( MPC ) และต้นทุนสังคมชายขอบ ( MSC ) หัก ดังแสดงในรูปที่ 9.4 .
ใบสมัครของ ที วี เพื่อการท่องเที่ยว นำ ออก จาก ความแตกต่างระหว่างแบบคงที่และผลประโยชน์แบบไดนามิกคือแสดงโดยตัวอย่างของบทบาทของการท่องเที่ยวและการอนุรักษ์มรดกในเศรษฐกิจของเมือง โดยเฉพาะการสร้างโพสต์อุตสาหกรรม เมืองและเมือง ความสนใจจะเน้นสร้างสิ่งแวดล้อม เมือง มันทะเลาะกัน ได้หยุดที่จะมีฟังก์ชันที่สำคัญในการผลิตโดยตรง และการกระจายสินค้าแต่พวกเขาจะกลับไปใช้ฟังก์ชั่นที่พวกเขาได้ก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นเว็บไซต์เพื่อการบริหาร บริการ และกิจกรรมทางธุรกิจการค้าเป็นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าบริการทางวัฒนธรรมและ , ขึ้น , เป็นผู้ให้บริการสิ่งอำนวยความสะดวกของเมืองทั้งส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้อยู่อาศัยของพวกเขาและให้ฐานทางเศรษฐกิจเพื่อการท่องเที่ยวในเมืองและกิจกรรมสันทนาการอื่น ๆที่มุ่งเน้นบริการ ความแตกต่างหลักกับอุตสาหกรรมยุคก่อนนั้นเป็นชุดของกิจกรรมที่ระบุไว้ข้างต้นแล้วก่อเป็นส่วนหนึ่งการเติบโตของเมืองเศรษฐกิจ ผลผลิต และสวัสดิการ
โอกาสของการประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนพื้นที่เขตเมืองของฟังก์ชันในลักษณะนี้ขึ้น ในส่วน บน เช่น สถานที่ วัฒนธรรม มรดกของอาคารประวัติศาสตร์ พื้นที่อนุรักษ์และพื้นที่เปิด ถ้าเมืองหรือเมืองที่สามารถทำให้การใช้งานที่ดีที่สุดของการสืบทอดทรัพย์สินและเปลี่ยนฟังก์ชันของการแทรกแซงจะช่วยฟื้นฟูเศรษฐกิจของประเทศโดยการลงทุนในนโยบายการอนุรักษ์สถาปัตยกรรม ( อาคารหรือพื้นที่สาธารณะ หน่วยงานอาจกระตุ้นให้เจ้าของทรัพย์สินที่อยู่ติดกันเพื่ออัพเกรดพวกเขา ผู้ที่มีทักษะใหม่ที่สามารถสนับสนุนให้มีการย้ายลงในพื้นที่เหล่านั้น หรือคนที่มีทักษะจึงยังคงมี นี้สามารถนำไปสู่ธุรกิจใหม่ตั้งอยู่ในการอนุรักษ์อาคาร / พื้นที่ และ เปิดอำนวยความสะดวกในการสร้างธุรกิจใหม่ ผล นัยว่าใช้จ่ายภาครัฐเติมช่องว่างที่ตลาด แล้วตัวเองจะไม่เห็นตัวอย่าง เดวิส และ whinston ( 1961 ) ตาง ๆผล การลงทุนสาธารณะเริ่มต้นยังทําหน้าที่ให้ประโยชน์ต่อการลงทุนภาคเอกชนทั้งในการปรับปรุงอาคารอื่น ๆในพื้นที่ และใน