We test the Shleifer-Vishny hypothe

We test the Shleifer-Vishny hypothesis that asset liquidation values influence both firm leverage and the choice of debt maturity. Using panel data on REITs, we estimate a simultaneous equation model and find that firms specializing in the most (least) liquid assets use more (less) leverage and longer (shorter) maturities. The evidence also suggests that, for REITs, debt maturity and leverage are substitutes, consistent with the theory and predictions of Barclay, Marx and Smith.

Results (Thai) 1:

เราจะทำการทดสอบสมมติฐาน Shleifer-vishny ว่าค่าการขายสินทรัพย์ที่มีอิทธิพลต่อการใช้ประโยชน์จากทั้งสอง บริษัท และทางเลือกของการกำหนดหนี้ โดยใช้ข้อมูลที่แผงควบคุมบน REITs เราคาดว่าโมเดลสมการพร้อมกันและพบว่า บริษัท ที่เชี่ยวชาญในการดำรงสินทรัพย์สภาพคล่องมากที่สุด (น้อย) การใช้มากขึ้น (น้อยกว่า) ยกระดับและระยะเวลาครบกำหนดอีกต่อไป (สั้น) หลักฐานยังแสดงให้เห็นว่าสำหรับ REITs,ครบกำหนดไถ่ถอนตราสารหนี้และใช้ประโยชน์ทดแทนให้สอดคล้องกับทฤษฎีและการคาดการณ์ของบาร์เคลย์สมิ ธ และมาร์กซ์

Results (Thai) 2:

เราทดสอบสมมติฐาน Shleifer Vishny ว่า สินทรัพย์ชำระค่ามีผลต่อประสิทธิภาพการดำเนินงานของบริษัทและทางเลือกของหนี้ครบกำหนด ใช้แผงข้อมูล REITs เราประมาณการแบบจำลองสมการพร้อมกันและพบที่กระชับในการใช้สินทรัพย์สภาพคล่อง (น้อย) ส่วนใหญ่มากขึ้น (น้อย) ยกระดับและครบกำหนด (สั้น) ยาว หลักฐานยังชี้ให้เห็นว่า สำหรับ REITs หนี้ครบกำหนดและยกระดับเป็นทด สอดคล้องกับทฤษฎีการคาดคะเนของบาร์เคลย์ Marx และสมิธ

Results (Thai) 3:

เราจะทำการทดสอบสมมุติฐาน shleifer-vishny ที่ค่าการชำระบัญชีสินทรัพย์มีอิทธิพลต่อใช้ประโยชน์จากบริษัทและเป็นทางเลือกที่ครบกำหนดไถ่ถอนหนี้ทั้ง การใช้ข้อมูลของเครื่องที่เราคาดว่ากองทุนรวมรุ่นสมการพร้อมกันและพบว่าบริษัทมีความพิเศษอยู่มากที่สุด(อย่างน้อย)สินทรัพย์ที่ใช้อายุมาก(ไม่)ใช้และใช้ได้นานขึ้น(สั้น) นอกจากนั้นยังมีหลักฐานที่ชี้ให้เห็นว่าสำหรับกองทุนรวมใช้ประโยชน์จากและครบกำหนดไถ่ถอนตราสารหนี้มีเงินรับฝากสอดคล้องกับการคาดเดาและทฤษฎีของ the Barclay ขอให้มาร์กซ์และสมิธ