Soil erosion is a widespread proble

Soil erosion is a widespread problem in the humid tropics (Douglas, 1967; Haantjens, 1969; Lal, 1990; Nooren and
others, 1995). Rates of soil erosion are high in part because
of abundant, deep, highly weathered regolith and soils typical
of the warm, moist environment and high rainfall intensity
associated with convective storms and tropical disturbances
such as hurricanes (Ruxton, 1967; Hastenrath, 1991; Reading
and others, 1995). The rate of soil erosion is influenced by
the character, abundance, and decomposition of plant litter,
which is, in turn, strongly affected by soil fauna, including earthworms (Hazelhoff and others, 1981; Haria, 1995;
Chauvel and others, 1999; Heneghan and others, 1999; Lavelle
and others, 1999; Liu and Zou, 2002; Six and others, 2004).

Results (Thai) 1:

พังทลายของดินเป็นปัญหาที่แพร่หลายในเขตร้อนชื้น (ดักลาส 1967 Haantjens, 1969 Lal, 1990 Nooren และอื่น ๆ 1995) อัตราการพังทลายของดินมีสูงในบางส่วนเนื่องจากอุดมสมบูรณ์ ลึก สูง weathered regolith และดินเนื้อปูนทั่วไปสภาพแวดล้อมที่อบอุ่น ชุ่มชื่นและความเข้มฝนสูงเกี่ยวข้องกับพายุด้วยการพาและเขตร้อนแปรปรวนเช่นพายุ (Ruxton, 1967 Hastenrath, 1991 อ่านและผู้ อื่น 1995) มีผลต่ออัตราการกัดเซาะดินอักขระ อุดมสมบูรณ์ และแยกส่วนประกอบโรงงานกระบะซึ่ง จะ ขอรับผลกระทบจากดินสัตว์ รวมทั้งไส้เดือน (Hazelhoff และคนอื่น ๆ 1981 Haria, 1995Chauvel และคนอื่น ๆ 1999 Heneghan และคนอื่น ๆ 1999 ลาเวลล์และคน อื่น ๆ 1999 หลิวและ Zou, 2002 หกและผู้อื่น 2004)

Results (Thai) 2:

พังทลายของดินเป็นปัญหาที่แพร่หลายในเขตร้อนชื้น (ดักลาส 1967; Haantjens 1969; Lal, 1990; Nooren
และคนอื่นๆ 1995) อัตราการพังทลายของดินมีความสูงในส่วนหนึ่งเป็นเพราะความอุดมสมบูรณ์ลึก regolith ผุสูงและดินโดยทั่วไปของสภาพแวดล้อมที่อบอุ่นชื้นและความรุนแรงปริมาณน้ำฝนสูงที่เกี่ยวข้องกับพายุไหลเวียนและการรบกวนเขตร้อนเช่นพายุเฮอริเคน(Ruxton 1967; Hastenrath 1991; อ่านและคนอื่น ๆ 1995) อัตราการพังทลายของดินได้รับอิทธิพลจากตัวอักษรที่อุดมสมบูรณ์และการสลายตัวของเศษซากพืชซึ่งเป็นในทางกลับได้รับผลกระทบอย่างมากจากบรรดาดินรวมทั้งไส้เดือน(Hazelhoff และคนอื่น ๆ 1981; Haria, 1995; โชเวลและคนอื่น ๆ 1999; Heneghan และคนอื่น ๆ 1999; Lavelle และคนอื่น ๆ 1999; หลิวและ Zou 2002; หกและคนอื่น ๆ , 2004)

Results (Thai) 3:

สร้างเกณฑ์ระบบย่อยบุคคล