Sri Ponna (Kannada: ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ) (c.

Sri Ponna (Kannada: ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ) (c. 950) was a Kannada poet in the court of Rashtrakuta Dynasty king Krishna III (939–968 CE). The emperor honoured Ponna with the title "emperor among poets" (Kavichakravarthi) for his domination of the Kannada literary circles of the time, kannadaand the title "imperial poet of two languages" (Ubhayakavi Chakravarti) for his command over Sanskrit as well.[1][2][3] Ponna is often considered one among the "three gems of Kannada literature" (Ratnatraya, lit meaning "three gems"; Adikavi Pampa and Ranna being the other two) for ushering it in full panoply.[2][4][5] According to the scholar R. Narasimhacharya, Ponna is known to have claimed superiority over all the poets of the time.[1] According to scholars Nilakanta Shastri and E.P. Rice, Ponna belonged to Vengi, in modern Andhra Pradesh, but later migrated to Manyakheta (in modern Gulbarga district, Karnataka), the Rashtrakuta capital, after his conversion to the Jainism.[2][4]


His most famous extant works in Kannada are Shantipurana, written in champu style (mixed prose-verse classical composition style inherited from Sanskrit), Bhuvanaika-Ramabhyudaya, a eulogical writing, and Jinaksharamale, a Jain Purana and an acrostic poem written in praise of noted Jain saints and Tirthankars (Jainas) in 39 chapters (kandas).[3][6][7]Ramakatha, a writing based on the Hindu epic Ramayana, of which only a few stanzas are available is also assigned to Ponna.[8] Historians Kamath and Shastri are not certain whether his extinct classic, Gatapratiagata, is in Kannada or Sanskrit. However, according to the professor L.S. Sheshagiri Rao of the Sahitya Akademi, the writing is in Kannada and belongs to the genre of "literary exercise".[2][5][9]
Shantipurana is an important Jain purana, and a eulogy of the 16th Jain Tirthankara and emperor, Shantinatha. It was written to commomorate the attainment of nirvana ("salvation") of a Jain guru called Jainachandra Deva. The writing comprises twelve sections (ashwasas) of which nine sections focus on Shantinatha's eleven previous births, and the remaining three sections give biographical details of the protagonist. In this writing, Ponna borrowed significantly from previous works of the Sanskrit poet Kalidasa though he does rise to great heights in his narration justifying his claim to scholarship (Vidwat Kavi). Ponna also seems to have used as a source, a narrative poem written by a Kannada poet called Asaga, whose works are now extinct. Ponna's claim that his work is superior to that of Asaga gives us information that the latter must have been considered an important poet of that era.[3][6][10]
Scholars were divided about Ponna's protagonist in Bhuvanaika-Ramabhyudaya. The scholar D.L. Narasimhachar had opined that Ponna had eulogised Shankaraganda, a vassal king under emperor Krishna III. This opinion was based on the fact that Shankaraganda held the honorific Bhuvanaikarama. However, modern Kannada poet Govinda Pai argued in his 1936 article, Ponnana Bhuvanaikaramanu yaru ("Who was Ponna's Bhuvanaikarama"?), that king Shankaraganda being a Jain by faith could not have been the central figure in a secular writing and that emperor Krishna III also held the same title. Later, D.L. Narasimhachar himself confirmed the validity of Govinda Pai's findings.[11]

Results (Kannada) 1:

ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ (ಕನ್ನಡ: ಶ್ರೀ ಪೊನ್ನ) (. ಸಿ 950) ರಾಷ್ಟ್ರಕೂಟ ರಾಜಮನೆತನ ರಾಜ ಕೃಷ್ಣಾ III (939-968 CE) ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಕವಿ. ಕಾಲದ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ವಲಯಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ (Kavichakravarthi) "ಕವಿಗಳ ಪೈಕಿ ಚಕ್ರವರ್ತಿ" ಶೀರ್ಷಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಪೊನ್ನ ಗೌರವಿಸಲಾಯಿತು ಚರ್ಕವರ್ತಿ kannadaand ಹಾಗೂ ಸಂಸ್ಕೃತ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು (Ubhayakavi ಚಕ್ರವರ್ತಿ) ಶೀರ್ಷಿಕೆ "ಎರಡು ಭಾಷೆಗಳ ಚಕ್ರಾಧಿಪತ್ಯದ ಕವಿ". [ 1] [2] [3] ಪೊನ್ನ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ "ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮೂರು ರತ್ನಗಳು" ನಡುವೆ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ (Ratnatraya, "ಮೂರು ರತ್ನಗಳು" ಎಂಬ ಅರ್ಥವನ್ನು ಬಂಡಿ; ಆದಿಕವಿ ಪಂಪ ಮತ್ತು ರನ್ನ ಉಳಿದೆರಡು). ಪೂರ್ಣ ರಕ್ಷಾ ಕವಚ ಇದನ್ನು ಗಳನ್ನು [2 ] [4] [5] ವಿದ್ವಾಂಸ ಆರ್ Narasimhacharya ಪ್ರಕಾರ, ಪೊನ್ನ ಸಮಯ ಎಲ್ಲಾ ಕವಿಗಳು ಮೇಲೆ ಹಕ್ಕು ಮೇಲುಗೈ ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. [1] ವಿದ್ವಾಂಸರು ನೀಲಕಂಠ ಶಾಸ್ತ್ರಿ ಮತ್ತು EP ಅಕ್ಕಿ ಪ್ರಕಾರ, ಪೊನ್ನ ಆಧುನಿಕ ಆಂಧ್ರದ ಮತ್ತು ವೆಂಗಿಯ ಸೇರಿದ್ದ ಪ್ರದೇಶ, ಆದರೆ ನಂತರ ಜೈನ್ ಧರ್ಮ ಗೆ ಮತಾಂತರ ನಂತರ (ಆಧುನಿಕ ಗುಲ್ಬರ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ, ಕರ್ನಾಟಕ) ಮಾನ್ಯಕೇತದಿಂದ, ರಾಷ್ಟ್ರಕೂಟ ರಾಜಧಾನಿ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡರು. [2] [4] ಕನ್ನಡ ಆತನ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಚಂಪು ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆದ Shantipurana, ಅವು (ಮಿಶ್ರ ಗದ್ಯ ಸಂಸ್ಕೃತ ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿ -verse ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಯೋಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಶೈಲಿ), Bhuvanaika-Ramabhyudaya, ಒಂದು eulogical ಬರಹ ಮತ್ತು Jinaksharamale, ಜೈನ ಪುರಾಣ ಮತ್ತು 39 ಅಧ್ಯಾಯಗಳನ್ನು (ಕಾಂಡಗಳಿಂದ ಗಮನಿಸಿದರು ಜೈನ್ ಸಂತರು ಮತ್ತು ತೀರ್ಥಂಕರ (Jainas) ಹೊಗಳಿ ಬರೆದ ಒಂದು acrostic ಕವಿತೆ). [3] [6] [7] Ramakatha, ಕೆಲವೇ ಪ್ಯಾರಾಗಳನ್ನು ಸಹ ಪೊನ್ನ ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಹಿಂದೂ ಮಹಾಕಾವ್ಯವಾದ ರಾಮಾಯಣದ ಆಧರಿಸಿ ಬರವಣಿಗೆ. [8] ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ಕಾಮತ್ ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರಿ ಅವರ ಗತಿಸಿದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ, Gatapratiagata, ಎಂಬುದನ್ನು ಖಚಿತ ಕನ್ನಡ ಅಥವಾ ಸಂಸ್ಕೃತ. ಆದರೆ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕ ಎಲ್ಎಸ್ ಶೇಷಗಿರಿ ರಾವ್ ಪ್ರಕಾರ, ಬರಹ ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು "ಸಾಹಿತ್ಯ ವ್ಯಾಯಾಮ" ಪ್ರಕಾರದ ಸೇರುತ್ತದೆ. [2] [5] [9] Shantipurana ಪ್ರಮುಖ ಜೈನ್ ಪುರಾಣ, ಮತ್ತು ಒಂದು ಲೇಖನ ಹೊಂದಿದೆ 16 ಜೈನ್ ತೀರ್ಥಂಕರ ಮತ್ತು ಚರ್ಕವರ್ತಿ Shantinatha. ಇದು Jainachandra ದೇವ ಎಂಬ ಜೈನ್ ಗುರುವಿನ ನಿರ್ವಾಣದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ("ಮೋಕ್ಷ") commomorate ಬರೆದ. ಬರವಣಿಗೆ ಒಂಬತ್ತು ವಿಭಾಗಗಳು Shantinatha ಹನ್ನೊಂದು ಹಿಂದಿನ ಜನಿಸಿದವರು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ ಹನ್ನೆರಡು ವಿಭಾಗಗಳು (ashwasas) ಹೊಂದಿದ್ದು, ಉಳಿದ ಮೂರು ವಿಭಾಗಗಳು ನಾಯಕ ಜೀವನಚರಿತ್ರೆಯ ವಿಸ್ತೃತ ನೀಡಿ. ಅವರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ತನ್ನ ಹಕ್ಕು (Vidwat ಕವಿ) ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ತನ್ನ ನಿರೂಪಣೆಯಲ್ಲಿ ಮಹಾನ್ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ ಆದರೂ ಈ ಬರಹದಲ್ಲಿ, ಪೊನ್ನ, ಸಂಸ್ಕೃತ ಕವಿ ಕಾಳಿದಾಸನ ಹಿಂದಿನ ಕೃತಿಗಳು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಎರವಲು. ಪೊನ್ನ ಒಂದು ಮೂಲ, ಇವರ ಕೃತಿಗಳು ಈಗ ನಾಶಗೊಂಡಿವೆ Asaga, ಎಂಬ ಕನ್ನಡ ಕವಿ ಬರೆದ ನಿರೂಪಣೆ ಪದ್ಯ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಕೆಲಸ Asaga ಎಂದು ಉನ್ನತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪೊನ್ನ ಹಕ್ಕು ನಂತರದ ಕಾಲದ ಪ್ರಮುಖ ಕವಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ನಮಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ. [3] [6] [10] ವಿದ್ವಾಂಸರು Bhuvanaika-Ramabhyudaya ರಲ್ಲಿ ಪೊನ್ನ ನಾಯಕ ಬಗ್ಗೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ. ವಿದ್ವಾಂಸ ಡಿಎಲ್ ನರಸಿಂಹಾಚಾರ್ ಪೊನ್ನ Shankaraganda, ಚಕ್ರಾಧಿಪತಿ ಕೃಷ್ಣ III ನೇತೃತ್ವದ ಸಾಮಂತ ರಾಜ eulogized ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸೋಣ ಎಂದು. ಈ ಅಭಿಪ್ರಾಯ Shankaraganda ಗೌರವಸೂಚಕ Bhuvanaikarama ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಆಧರಿಸಿತ್ತು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಆಧುನಿಕ ಕನ್ನಡ ಕವಿ ಗೋವಿಂದ ಪೈ ಅವರ 1936 ಲೇಖನ, ಅರಸನ Shankaraganda (? "ಪೊನ್ನ ನ Bhuvanaikarama ಯಾರು") Ponnana Bhuvanaikaramanu yaru ವಾದಿಸಿದರು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ಜೈನ ಜಾತ್ಯತೀತ ಬರವಣಿಗೆ ಕೇಂದ್ರ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಚಕ್ರಾಧಿಪತಿ ಕೃಷ್ಣ III ಎಂದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ಅದೇ ಪಟ್ಟವನ್ನು. ನಂತರ, ಡಿಎಲ್ ನರಸಿಂಹಾಚಾರ್ ಸ್ವತಃ ಗೋವಿಂದ ಪೈ ಅವರ ಪ್ರಯೋಗಗಳ ಸಾಕ್ಷ್ಯವು ದೃಢಪಡಿಸಿದರು. [11]