The most famous attempt to convey i

The most famous attempt to convey in summary fashion
their essential difference is the theory which asserts that, while
legal rules only require 'external' behaviour and are indifferent to the motives, intentions, or other 'internal' accompaniments
of conduct, morals on the other hand do not require
any specific external actions but only a good will or proper
intentions or motive. This really amounts to the surprising
assertion that legal and moral rules properly understood could
not ever have the same content; and though it does contain
a hint of the truth it is, as it stands, profoundly misleading.
It is in fact an inference, though a mistaken one, from certain
important characteristics of morals, and particularly from
certain differences between moral blame and legal punishment.
If someone does something forbidden by moral rules or
fails to do what they require, the fact that he did so unintentionally
and in spite of every care is an excuse from moral
blame; whereas a legal system or custom may have rules of
'strict liability' under which those who have broken the rules
unintentionally and without 'fault' may be liable to punishment.
So it is indeed true that while the notion of 'strict
liability' in morals comes as near to being a contradiction in
terms as anything in this sphere, it is something which may
be merely open to criticism when found in a legal system. But
this does not mean that morals require only good intention,
will, or motives. Indeed to argue thus is, as we show later, to
confuse the idea of an excuse with that of a justification for
conduct.

Results (Thai) 1:

มีชื่อเสียงมากที่สุดพยายามถ่ายทอดแฟชั่นสรุปความแตกต่างของพวกเขาจำเป็นทฤษฎีซึ่งยืนยันว่า ในขณะที่กฎกฎหมายต้องมีพฤติกรรม 'ภายนอก' และจะสนใจ ไปไม่สนคำครหา ความตั้งใจ พ่อคอื่น ๆ 'ภายใน' เท่านั้นจรรยาบรรณ ศีลธรรมคงไม่ต้องการดำเนินการใด ๆ ภายนอกเฉพาะแต่เท่านั้นจะดีหรือเหมาะสมความตั้งใจหรือแรงจูงใจ นี้จริง ๆ ยอดน่าแปลกใจสามารถตรวจสอบเงื่อนไขที่เข้าใจกฎทางศีลธรรม และทางกฎหมายอย่างถูกต้องมีเนื้อหาเดียวกัน ไม่เคย และแม้ว่า จะประกอบด้วยคำแนะนำของความจริงได้ เป็นมันยืน เข้าใจและลึกซึ้งก็ในความเป็นจริงข้อ แม้ว่าผิดหนึ่ง จากบางลักษณะสำคัญ ของศีลธรรม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากบางความแตกต่างระหว่างแรงตำหนิและลงโทษถ้าคนไม่สิ่งต้องห้ามตามกฎทางศีลธรรม หรือไม่สามารถทำอะไรพวกเขาต้องการ ความจริงที่ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจดังนั้นและแม้ว่าทุกการดูแลคือการแก้ตัวจากคุณธรรมกล่าวโทษ ในขณะที่ระบบกฎหมายหรือกำหนดเองอาจมีกฎของ'ความผิด' ภายใต้ซึ่งผู้ที่ได้เสียกฎโดยไม่ได้ตั้งใจและไม่ มี 'ข้อบกพร่อง' อาจจะต้องลงโทษดังนั้นจึงเป็นจริง ที่จริงในขณะที่แนวคิดของ ' เข้มงวดความรับผิดชอบ ' ในศีลธรรมมาเป็นใกล้ความขัดแย้งในเงื่อนไขอะไรในทรงกลมนี้ มันเป็นสิ่งที่อาจมีเพียงเปิดให้วิจารณ์ที่ค้นพบในระบบกฎหมาย แต่นี้ไม่ได้หมายความ ว่า ศีลธรรมต้องมีเจตนาดีเท่านั้นจะ หรือไม่สนคำครหา แน่นอนเถียงจึงเป็น เราแสดงในภายหลัง การสับสนความคิดของการแก้กับที่เหตุผลสำหรับดำเนินการ

Results (Thai) 2:

ความพยายามที่มีชื่อเสียงที่สุดในการถ่ายทอดในแฟชั่นสรุปแตกต่างที่สำคัญของพวกเขาเป็นทฤษฎีที่อ้างว่าในขณะที่กฎระเบียบทางกฎหมายเพียงต้องการพฤติกรรม'ภายนอก' และจะไม่แยแสกับแรงจูงใจความตั้งใจหรืออื่น ๆ ภายใน 'ตุ้มความประพฤติศีลธรรมในที่อื่นๆ มือไม่จำเป็นต้องมีการดำเนินการใดๆ ภายนอกที่เฉพาะเจาะจง แต่เพียงจะดีหรือเหมาะสมตั้งใจหรือแรงจูงใจ นี้จริงๆจำนวนเงินที่น่าแปลกใจยืนยันว่ากฎทางกฎหมายและศีลธรรมเข้าใจอย่างถูกต้องจะไม่เคยมีเนื้อหาเดียวกัน; และแม้ว่ามันจะมีคำใบ้ของความเป็นจริงมันเป็นตามที่มันยืนที่ทำให้เข้าใจผิดอย่างสุดซึ้ง. มันเป็นในความเป็นจริงการอนุมานแม้ว่าหนึ่งเข้าใจผิดจากบางลักษณะที่สำคัญของศีลธรรมและโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากความแตกต่างบางอย่างระหว่างความผิดทางศีลธรรมและการลงโทษทางกฎหมาย. ถ้ามีคนทำอะไรบางอย่างที่ต้องห้ามตามกฎศีลธรรมหรือล้มเหลวในการทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการความจริงที่ว่าเขาทำเช่นนั้นไม่ได้ตั้งใจและทั้งๆที่มีการดูแลทุกข้อแก้ตัวจากศีลธรรมโทษ; ในขณะที่ระบบกฎหมายหรือที่กำหนดเองอาจจะมีกฎของ'รับผิดเคร่งครัด' ซึ่งผู้ที่ได้หักกฎโดยไม่ได้ตั้งใจและไม่มีความผิดอาจต้องรับผิดต่อการลงโทษ. ดังนั้นจึงเป็นความจริงว่าในขณะที่ความคิดของ 'เข้มงวดรับผิดในศีลธรรมมาเป็นใกล้จะเป็นความขัดแย้งในแง่เป็นอะไรในวงนี้มันเป็นอะไรบางอย่างที่อาจจะเป็นเพียงการเปิดให้วิจารณ์เมื่อพบในระบบกฎหมาย แต่นี้ไม่ได้หมายความว่าศีลธรรมต้องการเพียงความตั้งใจที่ดีจะหรือแรงจูงใจ อันที่จริงจะเถียงจึงมีที่ที่เราแสดงให้เห็นในภายหลังเพื่อให้เกิดความสับสนความคิดของข้ออ้างที่มีเหตุผลของการดำเนินการ

Results (Thai) 3:

พยายามจะสื่อในแฟชั่นที่มีชื่อเสียงที่สุดของความแตกต่างที่สำคัญสรุป
เป็นทฤษฎีซึ่งยืนยันว่าในขณะที่
กติกาทางกฎหมายเท่านั้นที่ต้อง ' ภายนอก ' พฤติกรรมและไม่แยแสกับเจตนา , ความตั้งใจ , หรืออื่น ๆ ' '
accompaniments ภายในความประพฤติ ศีลธรรมในมืออื่น ๆที่ไม่ต้องมีการกระทำที่เฉพาะเจาะจงแต่เฉพาะ
ภายนอกใด ๆ ดีจะหรือความตั้งใจที่เหมาะสม
หรือแรงจูงใจนี้จริงๆเป็นจํานวนเงินที่น่าแปลกใจ
ยืนยันว่ากฎหมายและจริยธรรม กฎเข้าใจอย่างถูกต้องสามารถ
ไม่เคยมีเนื้อหาเดียวกัน และถึงแม้มันจะมี
ใบ้ของความจริงมันเป็นอย่างที่เป็นอยู่ซึ่งทำให้เข้าใจผิด .
มันในความเป็นจริงเป็นข้อสรุป แต่ผิดหนึ่งจากบาง
ที่สำคัญคุณลักษณะของ ศีลธรรม , และโดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก
ความแตกต่างบางอย่างระหว่างโทษคุณธรรมและการลงโทษทางกฎหมาย .
ถ้า ใคร ทำ อะไร ห้ามโดยกฎทางศีลธรรมหรือ
ล้มเหลวในการทำสิ่งที่พวกเขาต้องการ ความจริงที่ว่า เขาจึงตั้งใจ
และแม้การดูแลทุกคนเป็นข้ออ้างจากโทษทางจริยธรรม
; ในขณะที่ระบบกฎหมายหรือเองอาจมีกฎของ
'strict ' ภายใต้ความรับผิด ซึ่งผู้ที่ทำผิดกฎ
โดยไม่ได้ตั้งใจและไม่มี ' ผิด ' อาจรับผิดชอบมาลงโทษ
ดังนั้น เรื่องจริงก็คือ ในขณะที่ความคิดของ ' ความรับผิดชอบ ' เข้มงวด
ในศีลธรรมมาใกล้เป็นข้อขัดแย้งในเงื่อนไขเลย
ในวงนี้ มันเป็นสิ่งที่อาจจะแค่เปิดให้วิจารณ์
เมื่อพบในระบบกฎหมาย แต่
นี้ไม่ได้หมายความ ว่า ศีลธรรม ต้องดีเพียงเจตนา
จะหรือแรงจูงใจแน่นอนที่จะเถียงจึงเป็นเราแสดงในภายหลัง

สับสนคิดข้ออ้างที่มีเหตุผล
ความประพฤติ