Snell's law (also known as the Snel

Snell's law (also known as the Snell–Descartes law and the law of refraction) is a formula used to describe the relationship between the angles of incidence and refraction, when referring to light or other waves passing through a boundary between two different isotropic media, such as water, glass, or air.

In optics, the law is used in ray tracing to compute the angles of incidence or refraction, and in experimental optics to find the refractive index of a material. The law is also satisfied in metamaterials, which allow light to be bent "backward" at a negative angle of refraction with a negative refractive index.

Although named after Dutch astronomer Willebrord Snellius (1580–1626), the law was first accurately described by the scientist Ibn Sahl at the Baghdad court in 984. In the manuscript On Burning Mirrors and Lenses, Sahl used the law to derive lens shapes that focus light with no geometric aberrations.

Results (Thai) 1:

ของสเนลล์ (เรียกว่ากฎหมาย Snell – Descartes และกฎหมายของการหักเห) เป็นสูตรที่ใช้เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างมุมของอุบัติการณ์และการหักเห เมื่ออ้างอิงถึงแสง หรือคลื่นอื่น ๆ ผ่านเขตแดนระหว่างสอง isotropic สื่อ เช่นน้ำ แก้ว หรืออากาศในเลนส์ กฎหมายที่ใช้ ใน ray ติดตามการคำนวณอุบัติการณ์ของมุมการหักเห และทดลองเลนส์หาดัชนีหักเหของแสงของวัสดุ กฎหมายเป็นที่พอใจใน metamaterials ซึ่งทำให้แสงจะงอ "ย้อนหลัง" ที่เป็นค่าลบมุมหักเหที่ดัชนีหักเหลบแม้ว่าที่ตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ดัตช์ Willebrord Snellius (1580 – 1626), กฎหมายครั้งแรกถูกต้องอธิบายไว้ โดยนักวิทยาศาสตร์รีย์สะฮฺลนบินอิบที่คอร์ทแบกแดดใน 984 ในการเขียนบนเขียนกระจกและเลนส์ รีย์สะฮฺลนบินใช้กฎหมายได้รูปร่างของเลนส์ที่แสงโฟกัสไม่มีความคลาดเคลื่อนทางเรขาคณิต

Results (Thai) 2:

กฎหมายสนามเพลาะ (ที่เรียกกันว่ากฎหมายปราดเปรื่อง-Descartes และกฎหมายของการหักเห) เป็นสูตรที่ใช้ในการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างมุมของการเกิดและการหักเหเมื่อหมายถึงแสงหรือคลื่นอื่น ๆ ผ่านเขตแดนระหว่างสองสื่อ isotropic ที่แตกต่างกัน เช่นน้ำ, แก้ว, หรืออากาศ. ในเลนส์กฎหมายที่ใช้ในการติดตามเรย์ในการคำนวณมุมของอุบัติการณ์หรือหักเหและในเลนส์ทดลองเพื่อหาค่าดัชนีหักเหของวัสดุ กฎหมายยังมีความพึงพอใจใน metamaterials ซึ่งให้แสงจะงอ "ย้อนกลับ" ที่มุมเชิงลบของการหักเหของแสงที่มีค่าดัชนีหักเหของแสงเชิงลบ. แม้ว่าการตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ชาวดัตช์ Willebrord Snellius (1580-1626) กฎหมายเป็นครั้งแรกที่ถูกต้องอธิบายโดย นักวิทยาศาสตร์อิบัน Sahl ที่ศาลในกรุงแบกแดด 984. ในต้นฉบับเมื่อเผากระจกและเลนส์ Sahl ใช้กฎหมายให้ได้มาซึ่งรูปทรงเลนส์ที่เน้นแสงที่ไม่มีความผิดปรกติทางเรขาคณิต

Results (Thai) 3:

ผู้ขนส่ง ( เรียกว่านล–เดส์กฎหมายและกฎการหักเหของแสง ) เป็นสูตรที่ใช้ในการอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างมุมของอุบัติการณ์ และการหักเหของแสง เมื่อหมายถึงแสงหรือคลื่นอื่น ๆผ่านเขตแดนระหว่างสองสื่อแบบต่างๆ เช่น น้ำ แก้ว หรืออากาศในด้านกฎหมายที่ใช้ในการติดตามเพื่อหามุมของอุบัติการณ์หรือการหักเหของแสง และเลนส์ทดลองหาดรรชนีหักเหของวัสดุ กฎหมาย คือ ยังพอใจใน metamaterials ที่ช่วยให้แสงที่จะงอ " ย้อนกลับ " ในมุมของการหักเหของแสงเป็นลบกับลบดรรชนีหักเห .แม้ตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ชาวดัตช์วิลเลอบอร์ด snellius ( 977 –ด้วย ) กฎหมายเป็นครั้งแรกที่อธิบายไว้อย่างถูกต้อง โดยนักวิทยาศาสตร์บนเข็มเดี่ยว ( คอม ) ที่แบกแดดศาล 984 . ในต้นฉบับเขียนบนกระจกและเลนส์ เข็มเดี่ยว ( คอม ) ใช้กฎหมายเพื่อให้ได้เลนส์ที่โฟกัสแสงที่ไม่มีของรูปทรงเรขาคณิต