Hearing the word ‘adventure’ remind

Hearing the word ‘adventure’ reminded me of my meeting with the woman in white, and her reference to Mrs Fairlie. I told Miss Halcombe all about my adventure, and she showed an eager interest, especially in the mention of her mother.
‘But you didn’t find out the woman’s name?’ she said.
‘I’m afraid not. Only that she came from Hampshire.’
‘Well, I shall spend the morning,’ said Miss Halcombe,
‘looking through my mother’s letter. I’m sure I will find some clues there to explain this mystery. Lunch is at two o’clock, Mr Hartright, and I shall introduce you to my sister then.’
After breakfast Mr Fairlie’s personal servant, Louis, came to tell me that Mr Fairlie would like to see me. I followed the servant upstairs and was shown into a large room full of art treasures. There, in an armchair, sat a small, pale, delicate-looking man of about fifty. Despite his fine clothes and the valuable rings on his soft white fingers, there was something very unattractive about him.
‘So glad to have you here, Mr Hartright,’ he said in a high, complaining voice. ‘Please sit down, but don’t move the chair. In my state of nerves any movement is painful to me. May I ask if you have found everything satisfactory here at Limmeridge?’
When I began to reply, he as once raised his hand to stop me.
‘Please excuse me. But could not speak more softly? I simply cannot bear loud voices, or indeed, any kind of loud sound.’
The interview did not last long as Mr Fairlie quickly lost interest in it. He informed me that the ladies would make all the arrangement for their drawing lessons.
I suffer so much from my nerves, Mr Hartright,’ he said. ‘Do you mind ringing the bell for Louis? Thank you. Good morning!’
with great relief I left the room, and spent the rest of the morning looking forward to lunchtime, when I would be introduced to Miss Fairlie.

Results (Thai) 1:

ได้ยินคำ 'ผจญภัย' เตือนฉันผู้หญิงสีขาว และการอ้างอิงถึง Fairlie นางเธอของฉันร่วมกัน ฉันบอกนางสาว Halcombe เกี่ยวกับการผจญภัยของฉัน และเธอแสดงความกระตือรือร้นสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพูดถึงของแม่ของเธอ
'แต่คุณไม่ทราบชื่อของผู้หญิงหรือไม่' ก็
' ฉันกลัวไม่ เท่าที่เธอมาจากแฮมเชียร์ '
' ดี ฉันจะใช้เวลาช่วงเช้า' กล่าวว่า นางสาว Halcombe,
' มองผ่านจดหมายของแม่ ผมมั่นใจว่า จะพบเบาะแสมีการอธิบายความลึกลับนี้ อาหารกลางวันที่สองโมง นาย Hartright และฉันจะแนะนำคุณน้องแล้วกัน '
หลังจากอาหารเช้านาย Fairlie ส่วนบุคคลข้าราชการ Louis มาบอกว่านาย Fairlie อยากเห็นฉัน ตามคนใช้ชั้นบน และถูกแสดงในห้องเต็มไปด้วยศิลปะสมบัติ มี ใน เก้าอี้นั่งชายเล็ก จาง อ่อนมองของประมาณ 50 แม้ มีเสื้อผ้าของเขาดีและมีคุณค่าแหวนบนนิ้วมือของเขาขาวนุ่ม มีบางสิ่งบางอย่างว่าขี้เหร่มากเกี่ยวกับพระองค์.
'ดังนั้นยินดีให้คุณที่นี่ นาย Hartright เขากล่าวในเสียงสูง บ่น ' กรุณานั่งลง แต่ไม่ย้ายเก้าอี้ เคลื่อนไหวใด ๆ จะไม่เจ็บปวดให้ฉันในสถานะของฉันของเส้นประสาท ผมขอให้ถ้า คุณได้พบทุกอย่างพอใจที่นี่ที่ Limmeridge ?'
เมื่อเริ่มตอบ เขาเป็นหนึ่งยกมือให้หยุด me.
' นะ แต่สามารถพูดขึ้นเบา ๆ ฉันก็ไม่สามารถทนเสียงดัง หรือจริง เสียงดังชนิดใดได้ '
การสัมภาษณ์ไม่ล่าสุดยาวเป็น Fairlie นายหายไปสนใจมันอย่างรวดเร็ว เขาแจ้งผมว่า สาว ๆ จะทำให้การจัดเรียงทั้งหมดสำหรับการวาดรูปเรียน
ทุกข์ทรมานมากจากเส้นประสาทของฉัน นาย Hartright เขากล่าวว่า ' คุณคิด ringing ระฆังสำหรับ Louis ขอบคุณ สวัสดี!'
มีฉันซ้ายห้อง และใช้ส่วนเหลือของตอนเช้ารอเที่ยง เมื่อฉันจะถูกนำไป Fairlie นางสาว

Results (Thai) 2:

ได้ยินคำว่า 'ผจญภัย' ทำให้ผมนึกถึงการประชุมของฉันกับผู้หญิงคนหนึ่งในสีขาวและการอ้างอิงของเธอนาง Fairlie ผมบอกนางสาว Halcombe ทั้งหมดที่เกี่ยวกับการผจญภัยของฉันและเธอแสดงความสนใจกระตือรือร้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเอ่ยถึงแม่ของเธอ
'แต่คุณไม่ได้หาชื่อของผู้หญิง? เธอบอกว่า
'ฉันกลัวไม่ได้ เท่านั้นที่เธอมาจาก Hampshire.
'ดีฉันจะใช้เวลาตอนเช้ากล่าวว่านางสาว Halcombe,
'มองผ่านจดหมายของแม่ของฉัน ฉันแน่ใจว่าฉันจะได้พบเบาะแสบางอย่างที่จะอธิบายความลึกลับนี้ อาหารกลางวันที่ 02:00 นาย Hartright และฉันจะแนะนำให้ท่านรู้จักกับน้องสาวของฉันแล้ว.
หลังจากที่คนรับใช้ส่วนตัวของนายเช้า Fairlie ของหลุยส์มาบอกฉันว่านาย Fairlie อยากจะเห็นฉัน ผมทำตามคนรับใช้ชั้นบนและแสดงให้เห็นว่าเข้ามาในห้องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยสมบัติศิลปะ มีในเก้าอี้นั่งขนาดเล็กซีดคนที่ละเอียดอ่อนที่ดูประมาณห้าสิบ แม้จะมีเสื้อผ้าสวยของเขาและแหวนที่มีคุณค่าในนิ้วมือสีขาวของเขานุ่มมีบางอย่างที่ไม่น่าสนใจมากเกี่ยวกับเขา
'ดีใจที่จะมีคุณที่นี่นาย Hartright "เขากล่าวในที่สูงเสียงบ่น 'กรุณานั่งลง แต่ไม่ได้ย้ายเก้าอี้ ในสภาพของเส้นประสาทการเคลื่อนไหวใด ๆ เป็นความเจ็บปวดให้ฉัน ผมอาจจะถามว่าคุณได้พบทุกอย่างที่น่าพอใจที่นี่ที่ Limmeridge?
เมื่อฉันเริ่มที่จะตอบเขาเป็นครั้งที่ยกขึ้นมือของเขาที่จะหยุดฉัน
'กรุณาขอโทษ แต่ไม่สามารถพูดขึ้นเบา ๆ ? ฉันก็ไม่สามารถทนเสียงดังจริงหรือชนิดของเสียงดัง ๆ .
การสัมภาษณ์ได้ไม่นานขณะที่นายฮ Fairlie หายไปอย่างรวดเร็วความสนใจในมัน เขาบอกฉันว่าผู้หญิงจะทำให้ทุกการจัดเรียงสำหรับบทเรียนการวาดภาพของพวกเขา
ที่ฉันต้องทนทุกข์ทรมานมากจากเส้นประสาทนาย Hartright ของฉัน "เขากล่าวว่า 'คุณรังเกียจกระดิ่งหลุยส์? ขอบคุณ สวัสดีตอนเช้า!
ด้วยความโล่งใจที่ดีที่ผมออกจากห้องไปและใช้เวลาที่เหลือของเช้ามองไปข้างหน้าเพื่ออาหารกลางวันเมื่อฉันจะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับนางสาว Fairlie

Results (Thai) 3:

ได้ยินคำว่า ' การผจญภัย ' เตือนฉันนัดกับผู้หญิงในสีขาวของเธอ และการอ้างอิงถึงคุณ Fairlie . ฉันบอกคุณ halcombe ทั้งหมดเกี่ยวกับการผจญภัยของฉัน และ เธอแสดงความสนใจกระตือรือร้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการกล่าวถึงแม่ .
แต่คุณไม่ได้หาชื่อของผู้หญิง เธอกล่าวว่า '
" เกรงว่าจะไม่ได้ เพียงว่าเธอกลับมาจาก Hampshire '
'well ผมจะใช้เวลาในตอนเช้า' คุณ halcombe
'looking ผ่านแม่ , จดหมาย ผมแน่ใจว่าผมจะพบเบาะแสบางอย่างต้องอธิบายปริศนานี้ มื้อเที่ยงตอนบ่าย 2 โมง คุณ hartright แล้วผมจะแนะนำคุณกับน้องสาวฉันแล้ว '
หลังจากอาหารเช้านาย Fairlie ส่วนตัวคนใช้ หลุยส์ มาบอกฉันว่านาย Fairlie อยากจะเจอฉันฉันเดินตามคนรับใช้ขึ้นไปแสดงเป็นห้องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยสมบัติศิลปะ อยู่ในเก้าอี้ นั่งเล็ก สีซีดที่ดูผู้ชายประมาณ 50 แม้เสื้อผ้าของเขาดีและแหวนที่มีคุณค่าในมือนุ่มขาว มีอะไรมาก
'so ขี้เหร่เลย ดีใจที่คุณมาที่นี่ คุณ hartright ' เขากล่าวในสูง บ่นเสียง กรุณานั่งลงแต่อย่าเลื่อนเก้าอี้ ในสถานะของเส้นประสาท การเคลื่อนไหวใด ๆ มันเจ็บปวดนะ ขอถาม ถ้าคุณพอใจกับทุกๆอย่างที่ limmeridge ? '
เมื่อฉันเริ่มที่จะตอบเขา เช่น เมื่อยกมือของเขาที่จะหยุดฉัน .
'please ขอโทษครับ แต่ไม่สามารถพูดให้เบาลง ? ผมก็ไม่สามารถทนเสียงดังหรือแน่นอนใด ๆของ '
เสียงสัมภาษณ์ได้ไม่นานนาย Fairlie อย่างรวดเร็วสูญเสียความสนใจในมัน เขาบอกผมว่า ผู้หญิงจะให้เตรียมบทเรียนของพวกเขาวาด .
ผมประสบมากจากสมอง คุณ hartright ' เขาพูด ' คุณจะกดกริ่ง หลุยส์ ? ขอบคุณครับ อรุณสวัสดิ์ '
โล่งมากผมออกจากห้อง และใช้เวลาที่เหลือของวันรอคอยช่วงกลางวันเมื่อผมจะแนะนำให้คุณแฟร์ลี่ .