Once Weed finished his business in Rosenheim Kingdom, he headed into t translation - Once Weed finished his business in Rosenheim Kingdom, he headed into t Thai how to say

Once Weed finished his business in

Once Weed finished his business in Rosenheim Kingdom, he headed into the Plains of Despair again.

Though, this time he was riding a horse. It was a cheap common breed, known for its short stature, short and muscular legs and good endurance.

People, who wanted to make an impression, were usually picking a horse of pure black or white color. But Weed certainly wasn’t one of them, so he chose a simple brown one.

“Okay. Let’s go. Come on, run!”

Loudly hitting the ground with its hooves, the horse broke into a gallop.

In rocky or swampy areas it wouldn’t be the best means of transportation, but on the plains, across which Weed was traveling, it was unrivaled.

“Yeah. It’s worth the money.”

He was enjoying the fast and comfortable journey.

Now Weed could understand why other people were buying horses. But he still was bitter about spending those money! So he had to constantly comfort himself about it.

“Right investments is the only way to success.”

Though he only spent 3 gold on it, he had to constantly praise his new purchase to not feel regret. He was doing everything to suppress his greedy nature.

But whatever was his reasons for praise, the horse really was a worth investment, as it allowed him to travel a lot faster than even when he was using Quadruped Run skill.

In a single day he reached the border and passed into the Plains of Despair, then he changed direction and started to move in a strange pattern. Plains had passable terrain and great visibility in every direction, but Weed was riding to south-east for an hour, then making a sharp turn and riding another hour to north-east.

Making such zigzags, he was gradually making his way to the east, towards the fortress of Dark Elves, though he had to spend his valuable time on meaningless wandering.

A few hours later Weed encountered a party, that was hunting on the Plains again. Oberon and his companions just finished another fight and were resting. Of course they were alert and noticed the approaching rider first.

“What in the world…”

“There’re solo players, who come here!”

Everyone in Oberon’s party turned around and looked at Weed in surprise.

When they entered the Plains of Despair, they had to fight monsters almost non-stop. If in Rosenheim Kingdom they could brag that they can deal with any monster, here it was different. They’ve got to feel what real battle is the hard way.

Abyss Knights, Lightning Casters, Poison Lords, Dark Dancers, Night Lords! And many other monsters of level 350, that were setting traps, making ambushes, casting deadly spells and summoning minions to aid them in battle.

These lands were a real challenge for their party. A couple times when they encountered monsters of level over 400 it was only by their tremendous effort that their hunt didn’t end at that moment. With every day the mood in the party was getting gloomier and gloomier.

So it was no wonder, that the moment Oberon saw Weed, his eyes took a perfectly round shape.

“It is dangerous here. This is Plains of Despair… Hurry up, turn around and get away from here as fast as you can! Or no, we better escort you back.”

Oberon was a really noble man. He was ready to defend others even when he was being attacked himself. The warrior profession was often picked by such open, good-mannered and kind people.

But Weed wasn’t anywhere near that kind of guy. It could be said, that he was an exact opposite.

Weed just rode past them. He totally ignored the players, but not the items, left by them, like on their previous meeting!

He didn’t even get off the horse to pick them up, he just bent over to gather them into his saddlebag, holding on the horse only by his legs.

‘I must gather everything.’

Having picked up the items, Weed continued his way to the east.

“Huh? He just left?”

“Does he not value his life?”

Players from the hunting party were watching him ride away.

“Everyone is free to choose his own way to die.”

“Really, there are people who like to travel alone everywhere.”

However Pluto, Oberon, Haisyns and a couple other veterans weren’t so quick with conclusions. Weed’s behaviour wasn’t that of a person, who was going to die in near future.

A few thoughts flashed in Oberon’s mind. He remembered how they encountered Soulless Wolves right after passing the border, and how they saw a strange Orc, that picked up all the items, left after the fight.

“Could it be…”

Pluto looked at Oberon.

“That Orc!”

“So it was a player?”

“If that was a player, then…”

They nodded to each other.

“The player, who can turn into an Orc… Only one person comes to mind.”

Now others understood as well what exactly Oberon was implying. After all this hunting party consisted of high level players, very passionate about Royal Road.

“Hall of Fame!”

“The Orc from that video!”

“He looked different this time, but that’s him! The same terrible face.”

“Right. There are no Orcs in the game as ugly as this one!”

“So that event is going to happen in Plains of Despair!”

***

Though this time Weed was traveling on a horse, his mood wasn’t quite as good as it should have been. On his way he was noticing traces of the hunting party, or, to be precise, items, left by them.

Weed could see them clearly, but couldn’t come close enough to pick them up. There were strong monsters living in those areas, that would be hard to deal with alone. Besides, hunting party was coming through the middle of such areas, where the number of monsters was the greatest.

At first glance plains looked like they were empty, but that was a misleading first impression. Every kind of monsters had its own territory, by walking into which players were forcing all of the monsters inhabiting it to attack. These territories were scattered around the plains, forming a complex labyrinth.

Weed had a copy of the map, therefore he was able to avoid all the dangerous areas. But even with that map and a horse, he had to follow a tortuous path, which was really slowing him down.

After a day of constant gallop the horse started to foam at the corners of its mouth. It was getting exhausted. Especially since Weed was carrying a pretty weighty Orc statue in one of his bags.

Usually horse owners were taking care of their rides: stroking, comforting, feeding carrots to them, and of course letting them rest when they were tired.

Weed was rushing his horse instead.

“Come on, run. You can do it. You belong to a species of runners after all, aren’t you disappointed, that you never actually reached your limit?”

After that he suddenly started to thump out a tempo on the horse’s back. And it did start running a bit faster, expending the little power it still had. But after some time the speed started to drop again.

“It’s hard, isn’t it? Hold on a bit more. When we arrive you’ll be able to rest as much as you want.”

The horse believed those words, stopped slowing down and put some more effort into it.

Weed’s kind voice and his hich charisma and leadership attributes were helping him to convince the poor horse to run ahead in hopes of reaching their destination.

But however long it was running, there was no sign of their destination and Weed wasn’t letting it to slow down.

“Come on, a little further.”

The horse was running.

“Almost there.”

It was still believing.

“Just a bit left.”

Weed’s attitude towards his mount went beyond horrible. He was squeezing every last drop from his horse.

In the end it couldn’t stand such a treatment any longer, made last few steps and fell to the ground, completely exhausted.

After examining the heavily breathing horse and realizing, that he won’t be able to ride it any further, Weed took his bags off it and said:

“You’re free now. Go wherever you want. Good luck.”

He took out the small Orc statue. He didn’t have time to wait for the horse to recover, so he switched to his original way of traveling.

“Sculpture transformation!”

The journey to Rosenheim Kingdom took him 7 days. But now, that he covered a significant part of his way on the horse and saved his strength, this time was going to reduce by half.

“Chwiik! Chwik!”

The small Orc headed to the east.

He still was terribly short on time. last time he visited all the villages of exiles in the center of the plains, now he had to visit as many of the remote ones as possible.

Taking into account the way back to the fortress of Dark Elves, it was going to take about 12 days.

“And I have 15 days until the battle starts.”

Having concluded, that he has just enough time, Weed was continuing to run, when all of a sudden, he noticed someone standing on a hill. The person was standing with his back to Weed and looking at something out of Weed’s field of view.

“A player? How… It’s not easy to get here. That must be some villager. Chwiit!”

Villages of exiles were scattered all around the plains. And despite the abundance of monsters, they were full of life, villagers were hunting and going out of villages for other business. It was not unusual to meet one of them here.

“Chwiik, is there a village nearby?”

As he was coming closer he was noticing more details about the person on the hill. Graceful posture, waist-long hair.

‘That must be a woman.’

Though he could only see her back, his sculptor’s senses were telling him, that she must be very beautiful. A woman watching the sunset. No, a young lady.

Deciding that it was not his business, Weed continued to run. The girl could obviously hear him, but wasn’t paying him any attention, so he decided to simply run past her.

While running up the hill, Weed noticed something at the edge of his field of view. A huge bull-like monster was running in the same direction.

“Hunter of Plains!”

That was one of the few kinds of monsters, that didn’t live on some set territory. Hunters of Plains were roaming all over the Plains of Despair, hunting people or even occasional monsters.

Villager
0/5000
From: -
To: -
Results (Thai) 1: [Copy]
Copied!
เมื่อวัชพืชเสร็จ Rosenheim ราชอาณาจักรธุรกิจของเขา เขามุ่งหน้าไปเป็นราบของความหวังอีกถึงแม้ว่า เวลานี้เขาก็ขี่ม้า ก็มีราคาถูกทั่วไปสายพันธุ์ รูปร่างสั้น ขาสั้น และกล้ามเนื้อ และความอดทนดีคน ต้องการทำภาพ มักจะได้รับม้าสีดำ หรือสีขาวบริสุทธิ์ แต่วัชพืชแน่นอนไม่ได้หนึ่งของพวกเขา ดังนั้นเขาเลือกหนึ่งสีน้ำตาลเรียบง่าย"ดี ไปกันเถอะ โธ่ รัน"ดังตีพื้นดินที่ มีความ hooves เป๋ ม้าตะบึงขึ้นบริเวณที่เป็นหนอง หรือหิน มันจะไม่เป็นพาหนะขนส่งที่สุด แต่บนราบ ข้ามซึ่งวัชพืชเดิน ไม่ออกกำลังกาย"ใช่ ได้คุ้มค่าเงิน"เขาได้เพลิดเพลินกับการเดินทางที่รวดเร็ว และสะดวกสบายตอนนี้ วัชพืชไม่เข้าใจทำไมคนอื่นได้ซื้อม้า แต่เขายังคงขมเกี่ยวกับการใช้จ่ายเงินเหล่านั้น ดังนั้น เขามีตลอดเวลามอบความสบายให้ตัวเองเลย"การลงทุนที่เหมาะสมเป็นวิธีเดียวที่จะประสบความสำเร็จ"แต่เขาเพียงใช้เวลาทอง 3 บน เขาสรรเสริญตลอดเวลาเขาซื้อใหม่จะไม่รู้สึกเสียใจ เขาได้ทำทุกอย่างเพื่อระงับธรรมชาติเขาตะกละแต่สิ่งสาเหตุของเขาสรรเสริญ ม้าจริง ๆ คุ้มค่าลงทุน มันทำให้เขาเดินทางมากเร็วกว่าแม้เมื่อเขาใช้ทักษะ Quadruped รันในแต่ละวันเขาถึงเส้นขอบ และผ่านเข้าสู่ราบของความสิ้นหวัง นั้นเขาเปลี่ยนทิศทาง และเริ่มต้นในรูปแบบแปลก ราบมีภูมิประเทศปานและมองเห็นได้ดีในทุกทิศทาง แต่วัชพืชถูกขี่ไปตะวันออกเฉียงใต้ชั่วโมง แล้วทำให้ตาคม และขี่อีกชั่วโมงไปตะวันออกเฉียงเหนือทำเช่น zigzags เขาถูกค่อย ๆ ทำเขาฝั่งตะวันออก ต่อปราการเอลฟ์มืด ว่าเขาต้องใช้เวลาอันมีค่าของเขาเดินไม่กี่ชั่วโมงวัชพืชหลังพบบุคคล ที่ถูกล่าในราบอีก Oberon และสหายของเขาเพียงต่อสู้อื่นเสร็จสิ้น และได้พักผ่อน แน่นอนพวกเขาถูกเตือน และสังเกตเห็นไรเดอร์ใกล้ก่อน"อะไรในโลก...""มีกำลังผู้เล่นเดี่ยว ที่มาที่นี่"ทุกคนในปาร์ตี้ของ Oberon หันไปรอบ ๆ และมองที่วัชพืชในความประหลาดใจลงราบของความสิ้นหวัง พวกเขาต้องต่อสู้กับมอนสเตอร์เกือบไม่หยุด ถ้าพวกเขาสามารถฝอย Rosenheim ราชอาณาจักรว่า พวกเขาสามารถจัดการกับมอนสเตอร์ใด ๆ ที่นี่ไม่แตกต่างกัน พวกเขาได้รู้สึกว่ารบจริงเป็นวิธียากหุบเหวม้า ฟ้าผ่า Casters ลอร์ดพิษ เต้นเข้ม ลอร์ดไนท์ และหลายอื่น ๆ มอนสเตอร์ระดับ 350 ที่ถูกดัก ทำ ambushes หล่อ spells มรณะ และอัญเชิญสมุนเพื่อช่วยพวกเขาในการต่อสู้ดินแดนเหล่านี้มีความท้าทายจริงสำหรับพรรค ครั้งที่สองเมื่อพวกเขาพบมอนสเตอร์ระดับ 400 กว่าก็เท่านั้น ด้วยความพยายามอย่างที่ล่าสัตว์ของพวกเขาไม่จบในขณะที่ มีทุกวัน อารมณ์ในบุคคลได้รับ gloomier และ gloomierดังนั้นก็พบ ที่ขณะนี้ Oberon เห็นวัชพืช ตาของเขาเอารูปทรงกลมอย่างสมบูรณ์"มันเป็นอันตรายที่นี่ เป็นที่ราบของความสิ้นหวัง... รีบขึ้น หันไปรอบ ๆ และได้รับจากที่นี่เป็นอย่างที่คุณสามารถ หรือไม่ เราดีพิทักษ์คุณกลับ"Oberon เป็นคนสูงส่งจริง ๆ เขาพร้อมที่จะปกป้องผู้อื่นแม้ว่าเขาได้ถูกทำร้ายตัวเอง อาชีพนักรบมามักจะรับคนเปิด นิสัยดี และชนิดดังกล่าวแต่วัชพืชไม่สะอาดที่ดีของผู้ชาย พูดอย่าง ว่า เป็นตรงกันข้ามเป็นแน่นอนวัชพืชเพียงขี่ผ่านมาพวกเขา เขาทั้งหมดละเว้นผู้เล่น แต่ไม่สินค้า ซ้าย โดยพวกเขา เช่นในการประชุมก่อนหน้านี้แม้เขาไม่ได้ปิดม้าไปรับ เขาเพียงเงี้ยวรวบรวมพวกเขาเป็นของเขา saddlebag ครองม้า โดยขาของเขาเท่านั้น'ฉันต้องรวบรวมทุกอย่าง'มีเบิกสินค้า วัชพืชต่อเขาฝั่งตะวันออก"ฮะ เขาเพิ่งออกมาได้อย่างไร""ไม่เขาไม่ค่าชีวิต"ผู้เล่นจากพรรคล่ากำลังเฝ้าดูเขาขี่ไป"ทุกคนมีอิสระที่จะเลือกทางของเขาเองจะตาย""จริง ๆ มีคนที่ชอบเดินทางคนเดียวเลย"อย่างไรก็ตาม ดาวพลูโต Oberon, Haisyns และทหารผ่านศึกคู่อื่น ๆ ไม่จึงด่วนสรุป พฤติกรรมของวัชพืชไม่ว่า ของบุคคล ที่กำลังจะตายในอนาคตอันใกล้ถ่ายไม่กี่ความคิดในจิตใจของ Oberon เขาจำได้ว่าพวกเขาพบหมาป่ารวดเร็วทันทีหลังจากผ่านเส้นขอบ และวิธีพวกเขาเห็นเป็น Orc แปลก ที่รับสินค้าทั้งหมด ซ้ายหลังจากการต่อสู้"มันอาจเป็น..."มองดาวพลูโตที่ Oberon"ที่ Orc""ดังนั้นมันเป็นเครื่องเล่นหรือไม่""ถ้าที่เล่น แล้ว..."เขาพยักหน้ากัน"ผู้เล่น ที่สามารถเปลี่ยนเป็น Orc... คนเดียวมา"ตอนนี้คนอื่นเข้าใจด้วยอะไรว่า Oberon มีหน้าที่ หลังจากปาร์ตี้ล่าสัตว์นี้ประกอบด้วยผู้เล่นระดับสูง มากหลงใหลถนนรอยัล"ฮอลล์ออฟเฟม""Orc จากวิดีโอที่""เขามองแตกต่างกันเวลานี้ แต่ที่เขา ใบหน้าเดียวกันแย่""ถูก มีไม่ Orcs ในเกมเป็นที่น่าเกลียดเป็นนี้""ดังนั้นเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นในที่ราบของหมดหวัง"***แม้ว่าเวลานี้วัชพืชเดินบนม้า อารมณ์ของเขาไม่ได้ค่อนข้างดีอย่างที่ควรได้รับ ในทางของเขา เขาได้สังเกตเห็นร่องรอย ของผู้ล่าสัตว์ หรือ จะแม่นยำ สินค้า จากนั้นวัชพืชสามารถเห็นชัดเจน แต่ไม่สามารถมาปิดพอไปรับ มีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เหล่านั้น ที่จะยากที่จะจัดการกับคนเดียว สำรอง ปาร์ตี้ล่าสัตว์ได้มาผ่านตรงกลางของพื้นที่ จำนวนมอนสเตอร์ที่ถูกที่สุดแรกราบดูเหมือนพวกเขาว่างเปล่า แต่ที่เป็นความประทับใจแรกที่ทำให้เข้าใจผิด ทุกชนิดของมอนสเตอร์มีอาณาเขตของตัวเอง เดินเข้าไปในเครื่องเล่นที่ถูกบังคับให้อาศัยอยู่ให้โจมตีมอนสเตอร์ทั้งหมด ดินแดนเหล่านี้มีกระจายอยู่ทั่วราบ ขึ้นเขาวงกตที่ซับซ้อนวัชพืชมีสำเนาแผนที่ ดังนั้น เขาก็สามารถหลีกเลี่ยงพื้นที่ที่เป็นอันตรายทั้งหมด แต่แม้ว่าจะ มีแผนที่ให้และม้า เขาได้ไปตามพาธเงี้ยว ซึ่งถูกจริง ๆ ช้าเขาลงหลังจากวันที่ของค่าคงควบม้าเริ่มโฟมที่มุมปากของ ก็ได้รับหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากวัชพืชพกพารูปปั้น Orc weighty สวยในหนึ่งถุงของเขาปกติเจ้าของม้าได้ดูแลการขี่: ตบ เก่า อาหารแครอทไป และแน่นอนทำให้พวกเขาเหลือเมื่อพวกเขาเหนื่อยวัชพืชถูกวิ่งม้าของเขาแทน"โธ่ รัน คุณสามารถทำได้ คุณเป็นพันธุ์รอบชิงชนะเลิศจาก ไม่ผิดหวัง ที่คุณไม่เคยจริงถึงขีดจำกัดของคุณ"หลังจากนั้น เขาก็เริ่มออก thump กับ tempo บนหลังม้า และมันเริ่มใช้บิตเร็ว expending พลังงานน้อยก็ยังมี แต่ในบางเวลา ความเร็วเริ่มต้นจะลดลงอีก"ก็ยาก ไม่มัน เก็บบิตเพิ่มเติม เมื่อเรามาถึง คุณจะสามารถพักผ่อนมากเท่าที่คุณต้องการ"ม้าเชื่อว่าคำเหล่านั้น หยุดชะลอ และใส่ความพยายามบางอย่างลงไปเสียงชนิดของวัชพืชและพระองค์ใดคาริสม่าและนำคุณลักษณะช่วยให้เขาพยายามชักจูงม้าต่ำแล่นล่วงหน้าไปถึงปลายทางแต่ไรนานกำลังรัน มีไม่มีเครื่องหมายปลายทางของพวกเขา และวัชพืชไม่ได้ปล่อยให้มันช้าลง"โธ่ ผ่อน"ม้ามีการทำงาน"เกือบมี"มันถูกยังเชื่อ"เพียงบิตซ้าย"ทัศนคติของวัชพืชที่มีต่อเขาเขาก็เกินน่ากลัว เขาถูก squeezing หล่นล้วนจากม้าของเขาในสุดก็ไม่สามารถยืน รักษาดังกล่าวอีกต่อไป ทำขั้นตอนสุดท้าย และตกพื้น เหนื่อยอย่างสมบูรณ์หลังจากตรวจสอบหนักหายใจม้าและตระหนักถึง ว่า จะไม่ได้ขี่มันใด ๆ เพิ่มเติม วัชพืชเอาถุงของเขาปิดมัน และกล่าวว่า:"ฟรีตอนนี้คุณ ไปทุกที่ที่คุณต้องการ โชคดี"เขาเอาออกมาปั้น Orc เล็ก เขาไม่มีเวลาที่จะรอเพื่อให้เขาสลับกับทางเดิมเดินทางม้าการกู้คืน"ประติมากรรมการแปลง"การเดินทางไปราชอาณาจักร Rosenheim เอาให้เขาทุกวัน แต่ตอนนี้ ว่า เขาครอบคลุมส่วนสำคัญของเขาในม้า และบันทึกความแข็งแรง เวลานี้กำลังจะลดครึ่งหนึ่ง"Chwiik Chwik "Orc เล็กมุ่งหน้าไปตะวันออกเขายังได้สั้นชะมัดเวลา สุดท้ายเขาเยี่ยมหมู่บ้านทั้งหมดของ exiles ในราบ ตอนนี้เขามีการเข้าชมมากที่ไกลที่สุดการพิจารณาวิธีการกลับไปป้อมปราการของเอลฟ์มืด มันถูกไปใช้เวลาประมาณ 12 วัน"และมี 15 วันจนกว่าเริ่มการต่อสู้"เขามีสรุป ว่า เขามีเวลาเพียงพอ วัชพืชได้อย่างต่อเนื่องทำงาน เมื่อจู่ ๆ สังเกตเห็นคนยืนอยู่บนเนินเขา คนยืนกับเขาวัชพืชและมองอะไรมุมของวัชพืช"ผู้เล่น วิธี... ไม่ต้องมา ที่ต้องเป็นชาวบ้านบาง Chwiit "หมู่บ้าน exiles กระจายอยู่ทั่วราบ และแม้ มีความอุดมสมบูรณ์ของมอนสเตอร์ พวกเขาเต็มไปด้วยชีวิต ชาวบ้านล่าสัตว์ และออกจากหมู่บ้านสำหรับธุรกิจอื่น ๆ ไม่ผิดปกติการตอบสนองของคุณที่นี่"Chwiik มีหมู่บ้านใกล้เคียงหรือไม่"ขณะที่เขากำลังเดินมาใกล้ชิด เขาได้ซักถามรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคคลที่บนเนินเขา ท่าทางสง่างาม ผมยาวเอว'ที่ต้องเป็นผู้หญิง'แม้ว่าเขาได้เพียงเห็นเธอกลับมา เซ้นส์ของประติมากรของเขาได้บอกเขา ว่า เธอต้องสวยงามมาก ผู้หญิงที่ชมพระอาทิตย์ตก ไม่มี หญิงสาวตัดสินใจว่า ไม่ใช่ธุรกิจ วัชพืชต่อการเรียกใช้ หญิงสาวไม่ชัดฟัง แต่ไม่ได้จ่ายเขาความสนใจใด ๆ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเพียงแค่ทำงานในอดีตของเธอในขณะที่ใช้ขึ้นเขา วัชพืชสังเกตเห็นสิ่งที่ขอบของมุมของเขา สัตว์ประหลาดเหมือนวัวขนาดใหญ่ถูกใช้ในทิศทางเดียวกัน"ฮันเตอร์ของราบ"ที่เป็นหนึ่งในไม่กี่ชนิดของมอนสเตอร์ ที่ไม่ได้อาศัยอยู่ในเขตบางชุด นายพรานราบถูกข้ามไปราบของความสิ้นหวัง คนล่าสัตว์ หรือเป็นครั้งคราวแม้มอนสเตอร์ชาวบ้าน
Being translated, please wait..
Results (Thai) 2:[Copy]
Copied!
Once Weed finished his business in Rosenheim Kingdom, he headed into the Plains of Despair again.

Though, this time he was riding a horse. It was a cheap common breed, known for its short stature, short and muscular legs and good endurance.

People, who wanted to make an impression, were usually picking a horse of pure black or white color. But Weed certainly wasn’t one of them, so he chose a simple brown one.

“Okay. Let’s go. Come on, run!”

Loudly hitting the ground with its hooves, the horse broke into a gallop.

In rocky or swampy areas it wouldn’t be the best means of transportation, but on the plains, across which Weed was traveling, it was unrivaled.

“Yeah. It’s worth the money.”

He was enjoying the fast and comfortable journey.

Now Weed could understand why other people were buying horses. But he still was bitter about spending those money! So he had to constantly comfort himself about it.

“Right investments is the only way to success.”

Though he only spent 3 gold on it, he had to constantly praise his new purchase to not feel regret. He was doing everything to suppress his greedy nature.

But whatever was his reasons for praise, the horse really was a worth investment, as it allowed him to travel a lot faster than even when he was using Quadruped Run skill.

In a single day he reached the border and passed into the Plains of Despair, then he changed direction and started to move in a strange pattern. Plains had passable terrain and great visibility in every direction, but Weed was riding to south-east for an hour, then making a sharp turn and riding another hour to north-east.

Making such zigzags, he was gradually making his way to the east, towards the fortress of Dark Elves, though he had to spend his valuable time on meaningless wandering.

A few hours later Weed encountered a party, that was hunting on the Plains again. Oberon and his companions just finished another fight and were resting. Of course they were alert and noticed the approaching rider first.

“What in the world…”

“There’re solo players, who come here!”

Everyone in Oberon’s party turned around and looked at Weed in surprise.

When they entered the Plains of Despair, they had to fight monsters almost non-stop. If in Rosenheim Kingdom they could brag that they can deal with any monster, here it was different. They’ve got to feel what real battle is the hard way.

Abyss Knights, Lightning Casters, Poison Lords, Dark Dancers, Night Lords! And many other monsters of level 350, that were setting traps, making ambushes, casting deadly spells and summoning minions to aid them in battle.

These lands were a real challenge for their party. A couple times when they encountered monsters of level over 400 it was only by their tremendous effort that their hunt didn’t end at that moment. With every day the mood in the party was getting gloomier and gloomier.

So it was no wonder, that the moment Oberon saw Weed, his eyes took a perfectly round shape.

“It is dangerous here. This is Plains of Despair… Hurry up, turn around and get away from here as fast as you can! Or no, we better escort you back.”

Oberon was a really noble man. He was ready to defend others even when he was being attacked himself. The warrior profession was often picked by such open, good-mannered and kind people.

But Weed wasn’t anywhere near that kind of guy. It could be said, that he was an exact opposite.

Weed just rode past them. He totally ignored the players, but not the items, left by them, like on their previous meeting!

He didn’t even get off the horse to pick them up, he just bent over to gather them into his saddlebag, holding on the horse only by his legs.

‘I must gather everything.’

Having picked up the items, Weed continued his way to the east.

“Huh? He just left?”

“Does he not value his life?”

Players from the hunting party were watching him ride away.

“Everyone is free to choose his own way to die.”

“Really, there are people who like to travel alone everywhere.”

However Pluto, Oberon, Haisyns and a couple other veterans weren’t so quick with conclusions. Weed’s behaviour wasn’t that of a person, who was going to die in near future.

A few thoughts flashed in Oberon’s mind. He remembered how they encountered Soulless Wolves right after passing the border, and how they saw a strange Orc, that picked up all the items, left after the fight.

“Could it be…”

Pluto looked at Oberon.

“That Orc!”

“So it was a player?”

“If that was a player, then…”

They nodded to each other.

“The player, who can turn into an Orc… Only one person comes to mind.”

Now others understood as well what exactly Oberon was implying. After all this hunting party consisted of high level players, very passionate about Royal Road.

“Hall of Fame!”

“The Orc from that video!”

“He looked different this time, but that’s him! The same terrible face.”

“Right. There are no Orcs in the game as ugly as this one!”

“So that event is going to happen in Plains of Despair!”

***

Though this time Weed was traveling on a horse, his mood wasn’t quite as good as it should have been. On his way he was noticing traces of the hunting party, or, to be precise, items, left by them.

Weed could see them clearly, but couldn’t come close enough to pick them up. There were strong monsters living in those areas, that would be hard to deal with alone. Besides, hunting party was coming through the middle of such areas, where the number of monsters was the greatest.

At first glance plains looked like they were empty, but that was a misleading first impression. Every kind of monsters had its own territory, by walking into which players were forcing all of the monsters inhabiting it to attack. These territories were scattered around the plains, forming a complex labyrinth.

Weed had a copy of the map, therefore he was able to avoid all the dangerous areas. But even with that map and a horse, he had to follow a tortuous path, which was really slowing him down.

After a day of constant gallop the horse started to foam at the corners of its mouth. It was getting exhausted. Especially since Weed was carrying a pretty weighty Orc statue in one of his bags.

Usually horse owners were taking care of their rides: stroking, comforting, feeding carrots to them, and of course letting them rest when they were tired.

Weed was rushing his horse instead.

“Come on, run. You can do it. You belong to a species of runners after all, aren’t you disappointed, that you never actually reached your limit?”

After that he suddenly started to thump out a tempo on the horse’s back. And it did start running a bit faster, expending the little power it still had. But after some time the speed started to drop again.

“It’s hard, isn’t it? Hold on a bit more. When we arrive you’ll be able to rest as much as you want.”

The horse believed those words, stopped slowing down and put some more effort into it.

Weed’s kind voice and his hich charisma and leadership attributes were helping him to convince the poor horse to run ahead in hopes of reaching their destination.

But however long it was running, there was no sign of their destination and Weed wasn’t letting it to slow down.

“Come on, a little further.”

The horse was running.

“Almost there.”

It was still believing.

“Just a bit left.”

Weed’s attitude towards his mount went beyond horrible. He was squeezing every last drop from his horse.

In the end it couldn’t stand such a treatment any longer, made last few steps and fell to the ground, completely exhausted.

After examining the heavily breathing horse and realizing, that he won’t be able to ride it any further, Weed took his bags off it and said:

“You’re free now. Go wherever you want. Good luck.”

He took out the small Orc statue. He didn’t have time to wait for the horse to recover, so he switched to his original way of traveling.

“Sculpture transformation!”

The journey to Rosenheim Kingdom took him 7 days. But now, that he covered a significant part of his way on the horse and saved his strength, this time was going to reduce by half.

“Chwiik! Chwik!”

The small Orc headed to the east.

He still was terribly short on time. last time he visited all the villages of exiles in the center of the plains, now he had to visit as many of the remote ones as possible.

Taking into account the way back to the fortress of Dark Elves, it was going to take about 12 days.

“And I have 15 days until the battle starts.”

Having concluded, that he has just enough time, Weed was continuing to run, when all of a sudden, he noticed someone standing on a hill. The person was standing with his back to Weed and looking at something out of Weed’s field of view.

“A player? How… It’s not easy to get here. That must be some villager. Chwiit!”

Villages of exiles were scattered all around the plains. And despite the abundance of monsters, they were full of life, villagers were hunting and going out of villages for other business. It was not unusual to meet one of them here.

“Chwiik, is there a village nearby?”

As he was coming closer he was noticing more details about the person on the hill. Graceful posture, waist-long hair.

‘That must be a woman.’

Though he could only see her back, his sculptor’s senses were telling him, that she must be very beautiful. A woman watching the sunset. No, a young lady.

Deciding that it was not his business, Weed continued to run. The girl could obviously hear him, but wasn’t paying him any attention, so he decided to simply run past her.

While running up the hill, Weed noticed something at the edge of his field of view. A huge bull-like monster was running in the same direction.

“Hunter of Plains!”

That was one of the few kinds of monsters, that didn’t live on some set territory. Hunters of Plains were roaming all over the Plains of Despair, hunting people or even occasional monsters.

Villager
Being translated, please wait..
Results (Thai) 3:[Copy]
Copied!
เมื่อวัชพืชเสร็จงานของเขาใน Rosenheim อาณาจักร เขามุ่งหน้าสู่ที่ราบสิ้นหวังอีกแล้ว

แต่ตอนนี้เขากำลังขี่ม้า มันราคาถูกทั่วไปสายพันธุ์ที่รู้จักกันในระดับความสั้น สั้น และขาที่มีกล้ามเนื้อและความอดทน

ใครที่อยากให้ประทับใจ มักจะเลือกม้าแท้สีดำ หรือสีขาว แต่หญ้าก็ไม่ได้หนึ่งของพวกเขาแล้วเขาก็เลือกง่ายน้ำตาล

" โอเค ไปกันเถอะ เร็วเข้า วิ่ง ! "

เสียงดัง กระแทกกับพื้นด้วยกีบ ม้าจะบุกรุกควบ

ในหินหรือพื้นที่เฉอะแฉะ มันคงไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดของการขนส่ง แต่ บนที่ราบ ข้ามซึ่งวัชพืชคือการเดินทาง มันเหนือกว่า

" ครับ มันคุ้มค่าเงิน "

เขาเพลิดเพลินกับการเดินทางที่รวดเร็วและสะดวกสบาย .

แล้ววัชพืชจะเข้าใจ ทำไมคนอื่นถึงได้ซื้อม้า แต่เขาก็ยังขมเกี่ยวกับการใช้จ่ายเงิน ! ดังนั้นเขามีอย่างต่อเนื่องเพื่อความสะดวกสบายตัวเองล่ะ

" ใช่เงินลงทุนเป็นวิธีเดียวที่จะประสบความสำเร็จ . "

ทั้งๆที่เขาใช้เวลาเพียง 3 ทองในนั้นเขามีอย่างต่อเนื่องสรรเสริญซื้อใหม่ของเขาที่จะไม่รู้สึกเสียใจ เขาทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อปราบปรามธรรมชาติ

โลภของเขาแต่อะไรคือเหตุผลที่สรรเสริญ ม้าจริงๆเป็น คุ้มค่าการลงทุน มันอนุญาตให้เขาเดินทางเร็วกว่าตอนที่เขาใช้ทักษะเรียกใช้สัตว์ 4 เท้า

ในวันเดียวเขาถึงชายแดนและผ่านเข้าสู่ที่ราบแห่งความสิ้นหวัง เขาเปลี่ยนทิศทางและเริ่มที่จะย้ายในรูปแบบ แปลก ที่ราบมีภูมิประเทศพอควรและการมองเห็นที่ดีในทุกทิศทางแต่วัชพืชได้ขี่ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ ชั่วโมง แล้วเลี้ยวคมและขี่อีกชั่วโมงสำหรับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ทำซิกแซก เขาก็ค่อย ๆทำให้ทางของเขาไปยังตะวันออก ไปสู่ป้อมปราการของดาร์คเอลฟ์ แต่เขาต้องใช้เวลาอันมีค่าของเขาในความหมายหลง

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาวัชพืช พบกับปาร์ตี้ ที่ล่าบนที่ราบอีกครั้งOberon และสหายของเขาเพิ่งเสร็จสิ้นการต่อสู้อื่นและกำลังพักผ่อน แน่นอน พวกเขามีการแจ้งเตือนและสังเกตเห็นใกล้ไรเดอร์ก่อน

" อะไรกัน . . . . . . . "

" มีโซโล่เล่น ใครมาที่นี่ ! "

ทุกคนในปาร์ตี้เราหันไปรอบ ๆและมองวัชพืชในแปลกใจ

เมื่อพวกเขาเข้าสู่ที่ราบแห่งความสิ้นหวัง พวกเขาต้องต่อสู้กับมอนสเตอร์แทบไม่หยุด
Being translated, please wait..
 
Other languages
The translation tool support: Afrikaans, Albanian, Amharic, Arabic, Armenian, Azerbaijani, Basque, Belarusian, Bengali, Bosnian, Bulgarian, Catalan, Cebuano, Chichewa, Chinese, Chinese Traditional, Corsican, Croatian, Czech, Danish, Detect language, Dutch, English, Esperanto, Estonian, Filipino, Finnish, French, Frisian, Galician, Georgian, German, Greek, Gujarati, Haitian Creole, Hausa, Hawaiian, Hebrew, Hindi, Hmong, Hungarian, Icelandic, Igbo, Indonesian, Irish, Italian, Japanese, Javanese, Kannada, Kazakh, Khmer, Kinyarwanda, Klingon, Korean, Kurdish (Kurmanji), Kyrgyz, Lao, Latin, Latvian, Lithuanian, Luxembourgish, Macedonian, Malagasy, Malay, Malayalam, Maltese, Maori, Marathi, Mongolian, Myanmar (Burmese), Nepali, Norwegian, Odia (Oriya), Pashto, Persian, Polish, Portuguese, Punjabi, Romanian, Russian, Samoan, Scots Gaelic, Serbian, Sesotho, Shona, Sindhi, Sinhala, Slovak, Slovenian, Somali, Spanish, Sundanese, Swahili, Swedish, Tajik, Tamil, Tatar, Telugu, Thai, Turkish, Turkmen, Ukrainian, Urdu, Uyghur, Uzbek, Vietnamese, Welsh, Xhosa, Yiddish, Yoruba, Zulu, Language translation.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: