A series of Miocene/Pliocene halite

A series of Miocene/Pliocene halite deposits (with extremely low organic carbon contents) from the Sdom Formation (Dead Sea Basin, Israel) have been studied. Distributions and δ13C contents of biomarkers have been determined using GC–MS and irm-GCMS analyses, respectively. The hydrocarbon fractions consist mainly of pristane, phytane and C21 to C25 regular isoprenoids. The predominance of C21+ regular isoprenoids in the Dead Sea halites and other hypersaline deposits indicate that these components could be derived from ether-bound membrane lipids of halophilic archaea. The lack of intact ether-bound lipids in the polar fractions indirectly infers that such components have already been released at early stages of diagenesis. Their δ13C contents are enriched in 13C, by up to 7‰, compared to the biomarkers of presumed phytoplanktonic origin (i.e. steranes and hopanes) within the same sediment sample, in agreement with a source other than algae and cyanobacteria, thus, tentatively assigned as halophilic archaea. Based on biomarker distributions, δ13C contents and mineral compositions, these sediments appear to have been deposited in a salinity stratified water body with a bottom water brine. Continual evaporation and deposition of the higher salts (i.e. carnallites) are favourable conditions for the growth of halophilic archaeal communities.

Results (Thai) 1:

ชุดของฝากเกลือหิน Miocene/สมัย ไพลโอซีน (มีคาร์บอนอินทรีย์ต่ำมากเนื้อหา) จากผู้แต่ง Sdom (ลุ่มน้ำทะเลเดดซี อิสราเอล) มีการศึกษา การกระจายและเนื้อหา δ13C ของ biomarkers กำหนดใช้ GC – MS และ irm GCMS วิเคราะห์ ตามลำดับ ส่วนไฮโดรคาร์บอนที่ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ pristane, phytane และ C21 กับ C25 isoprenoids ปกติ เด่นของ C21 + ปกติ isoprenoids halites เดดซีและเงินฝากอื่น ๆ hypersaline บ่งชี้ว่า ส่วนประกอบเหล่านี้อาจได้มาจากโครงการผูกกับอีเทอร์เมมเบรนของอาร์เคียที่ชอบเกลือ ขาดเหมือนเดิมผูกกับอีเทอร์โครงการแบบแยกส่วนขั้วทางอ้อม infers ว่า ส่วนประกอบดังกล่าวมีอยู่แล้วออกในระยะต้นของ diagenesis เนื้อหา δ13C ของพวกเขาจะอุดมไปใน 13C โดยได้ 7‰ เทียบกับ biomarkers presumed phytoplanktonic กำเนิด (เช่น steranes และ hopanes) ภายในตัวเดียวกันตะกอนอย่าง ยังคงเป็นแหล่งสาหร่ายและ cyanobacteria ดังนั้น อย่างกำหนดเป็นอาร์เคียที่ชอบเกลือ ตามการกระจายของไบโอมาร์คเกอร์ δ13C เนื้อหา และองค์แร่ ตะกอนเหล่านี้ปรากฏ ให้ได้รับฝากไว้ในความเค็ม stratified น้ำร่างกายกับการบรรจุกระป๋องน้ำด้านล่าง ระเหยอย่างต่อเนื่องและการสะสมของเกลือสูง (เช่น carnallites) เป็นเงื่อนไขที่ดีสำหรับการเติบโตของชุมชน archaeal ชอบเกลือ

Results (Thai) 2:

ชุดของยุค / Pliocene halite เงินฝาก (มีอินทรีย์ที่ต่ำมากเนื้อหาคาร์บอน) จากการก่อ Sdom (Dead Sea ลุ่มน้ำอิสราเอล) ได้รับการศึกษา การกระจายและเนื้อหาของδ13C biomarkers ได้รับการกำหนดโดยใช้ GC-MS-และ IRM GCMS วิเคราะห์ตามลำดับ เศษส่วนไฮโดรคาร์บอนประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ pristane, phytane และ C21 จะ isoprenoids ปกติ C25 ความเด่นของ C21 + isoprenoids ประจำใน halites ทะเลเดดซีและเงินฝาก hypersaline อื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบเหล่านี้อาจจะมาจากไขมันในเยื่ออีเทอร์ผูกพันของเคีชอบเกลือ ขาดไขมันอีเทอร์ที่ถูกผูกไว้เหมือนเดิมในเศษส่วนขั้วทางอ้อมอนุมานว่าองค์ประกอบดังกล่าวได้รับการปล่อยตัวออกมาในช่วงแรกของการ diagenesis เนื้อหาδ13Cของพวกเขาจะอุดมใน 13C โดยถึง 7 ‰เมื่อเทียบกับ biomarkers ของแหล่งกำเนิด phytoplanktonic สันนิษฐาน (เช่น steranes และ hopanes) ภายในตัวอย่างตะกอนเดียวกันในข้อตกลงกับแหล่งอื่น ๆ นอกเหนือจากสาหร่ายและไซยาโนแบคทีเรียจึงได้รับมอบหมายให้เป็นแน่นอน เคีชอบเกลือ ขึ้นอยู่กับการกระจาย biomarker เนื้อหาδ13Cและองค์ประกอบแร่ตะกอนเหล่านี้ปรากฏว่าได้รับฝากไว้ในร่างกายแบ่งน้ำความเค็มที่มีน้ำเกลือน้ำด้านล่าง การระเหยอย่างต่อเนื่องและการสะสมของเกลือที่สูงขึ้น (เช่น carnallites) มีเงื่อนไขที่ดีสำหรับการเจริญเติบโตของชุมชน archaeal ชอบเกลือ

Results (Thai) 3:

ชุดสมัยไมโอซีน / ไพลโอซีนฝากเฮไลต์ ( มากน้อยเนื้อหาอินทรีย์คาร์บอน ) จาก sdom ก่อตัว ( Dead Sea ลุ่มน้ำ , อิสราเอล ) ได้ศึกษา การกระจายและเนื้อหา 13C δของซึ่งได้รับการพิจารณาและวิเคราะห์ระบบ GCMS GC ( MS ) ไฮโดรคาร์บอนเศษส่วนประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ pristane phytane c21 , และการ c25 ไอโซพรีน ด์ปกติความเด่นของ c21 ปกติไอโซพรีน ด์ใน halites ทะเลเดดซีและเงินฝากอื่น ๆพบว่า hypersaline องค์ประกอบเหล่านี้อาจจะได้มาจากเยื่อลิพิดเอนไซม์อีเทอร์ผูกพันของอาร์เคีย . ขาดเหมือนเดิม อีเทอร์ ผูกพันไขมันในเศษส่วนขั้วโลกทางอ้อม อนุมานว่า ชิ้นส่วนดังกล่าวได้ถูกปล่อยออกมาในช่วงแรกของการก่อเกิดใหม่ .เนื้อหาของδ 13C อุดมสมบูรณ์ใน 13C โดยถึง 7 ‰เมื่อเทียบกับความก้าวหน้าของ phytoplanktonic สันนิษฐานที่มา ( เช่น steranes และ hopanes ) ภายในตัวอย่างดินตะกอนเดียวกัน ในข้อตกลงกับแหล่งอื่นที่ไม่ใช่สาหร่าย และ กฟภ. จึงยังไม่แน่ใจว่าจะได้รับมอบหมายเป็นอาร์เคียชอบเค็ม . บนพื้นฐานของการกระจายไบโอมาร์คเกอร์δ 13C , เนื้อหาและองค์ประกอบของแร่ตะกอนเหล่านี้ปรากฏได้รับฝากไว้ในความเค็มและน้ำในร่างกายด้วยน้ำเกลือ น้ำด้านล่าง การระเหยอย่างต่อเนื่องและการสะสมของเกลือสูง ( เช่น carnallites ) เป็นเงื่อนไขที่ดีสำหรับการเจริญเติบโตของชุมชน archaeal เอนไซม์ .