There is a continuous and urgent ne

There is a continuous and urgent need to discover new antimicrobial compounds with diverse chemical structures and novel mechanisms of action due to an alarming increase in the incidence of new and re-emerging infectious diseases and development of resistance to the antibiotics in current clinical use (Cowan, 1999). The screening of plant extracts has been of great interest to scientists in the search for new drugs for effective treatment of several diseases. Therefore, plant extracts and phytochemicals with known antimicrobial properties can be of great significance in therapeutic treatments (Jayaraman et al., 2008). The results of an investigation performed in the late 19th and 20th century and the advent of streptomycin and other antibiotics provide the ground for experimentation of a vast number of plants for antibiotic or antimicrobial activities that are useful to man (Doss & Dhanabalan, 2009).

Many plant leaves have antimicrobial principles such as tannins, essential oils and other aromatic compounds. In addition, many biological activities and antibacterial effects have been reported for plant tannins and flavonoids. Plants have an almost limitless ability to synthetise aromatic substances, most of which are phenols or their oxygen-substituted derivatives. These compounds protect the plant from microbial infection and deterioration. Some of these phytochemicals can significantly reduce the risk of cancer due to polyphenol antioxidant and anti-inflammatory effects. Some preclinical studies suggest that phytochemicals can prevent colorectal cancer and other cancers (Jayaraman et al., 2008).

Stevia is thought to inhibit the growth of certain bacteria and other infectious organisms (Patil et al., 1996 and Sivaram and Mukundam, 2003). Some people even claim that using Stevia helps to prevent the onset of colds and flu. The ability of Stevia to inhibit growth of certain bacteria helps to explain its traditional use in treating wounds, sores and gum disease. It may also explain why the herb is advocated for anyone who is susceptible to yeast infections or reoccurring streptococcal infections, two conditions that seem to be aggravated by white sugar consumption (Debnath, 2008).

Antimicrobial activities of various herbs and spices in plant leaves, flowers, stems, roots, or fruits have been reported by many researchers. In some studies the antimicrobial activity of various extracts of S. rebaudiana (with water, acetone, chloroform, methanol, ethyl acetate or hexane as solvents) have been investigated and its effect on some selected microorganisms such as Salmonella typhi, Aeromonas hydrophila, Vibrio cholerae, Bacillus subtilis, Staphylococcus aureus and others have been examined ( Debnath, 2008, Ghosh et al., 2008, Jayaraman et al., 2008, Seema, 2010 and Tadhani and Subhash, 2006b). The biological activity for Stevia compounds has been studied by Tomita et al. (1997); they studied the bactericidal activity of a fermented hot-water extract from S. rebaudiana Bertoni towards enterohaemorrhagic Escherichia coli and other food-borne pathogenic bacteria. Other microorganisms like Salmonella typhimurium, B. subtilis, and S. aureus has also been found to be inhibited by the fermented leaf extract ( Debnath, 2008 and Ghosh et al., 2008).

Results (Thai) 1:

ตัวอย่างต่อเนื่อง และเร่งด่วนจำเป็นต้องค้นพบสารต้านจุลชีพใหม่ มีโครงสร้างทางเคมีที่หลากหลาย และนวนิยายกลไกการดำเนินการเนื่องจากการเพิ่มขึ้นที่น่าเป็นห่วงในอุบัติการณ์ของโรคติดเชื้อใหม่ และเกิดใหม่อีกครั้งและพัฒนาความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะในปัจจุบันที่ทางคลินิกใช้ (Cowan, 1999) คัดกรองสารสกัดจากพืชแล้วน่าสนใจมากสำหรับนักวิทยาศาสตร์ในการค้นหายาใหม่สำหรับรักษาโรคต่าง ๆ มีประสิทธิภาพ ดังนั้น พืชสารสกัด และ phytochemicals มีคุณสมบัติจุลินทรีย์รู้จักสามารถมีความสำคัญในการบำบัดรักษา (Jayaraman et al., 2008) ผลการสอบสวนดำเนินการใน 19 และศตวรรษที่ 20 ปลาย และมาย streptomycin และยาปฏิชีวนะอื่น ๆ ให้พื้นทดลองตัวเลขมากมายของพืชกิจกรรมต้านจุลชีพ หรือยาปฏิชีวนะที่เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์ (Doss & Dhanabalan, 2009)ในใบพืชมีจุลินทรีย์หลักเช่น tannins น้ำมันหอมระเหย และสารหอมอื่น ๆ นอกจากนี้ กิจกรรมชีวภาพและผลต้านเชื้อแบคทีเรียหลายรายงานพืช tannins และ flavonoids พืชมีสารหอม synthetise ซึ่งส่วนใหญ่เป็น phenols หรืออนุพันธ์ของแทนออกซิเจนสามารถเกือบไร้ขีดจำกัด สารประกอบเหล่านี้ปกป้องพืชจากเชื้อจุลินทรีย์และเสื่อมสภาพ Phytochemicals เหล่านี้บางอย่างมีนัยสำคัญสามารถลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งต้านอนุมูลอิสระ polyphenol และผลแก้อักเสบ ศึกษาบาง preclinical แนะนำว่า phytochemicals สามารถป้องกันโรคมะเร็งลำไส้และมะเร็งอื่น ๆ (Jayaraman et al., 2008)Stevia เป็นความคิดยับยั้งการเติบโตของแบคทีเรียบางอย่างและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ติดเชื้อ (al. et ภา 1996 และ Sivaram และ Mukundam, 2003) บางคนแม้จะอ้างว่า ใช้ Stevia เพื่อช่วยป้องกันของ colds และไข้หวัด ความสามารถของ Stevia ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียบางช่วยอธิบายการใช้แบบดั้งเดิมในการรักษาบาดแผล แผล และโรคเหงือก นอกจากนี้มันยังอาจอธิบายเหตุกะเพราเป็น advocated สำหรับคนที่มีความไวต่อการยีสต์เชื้อหรือติดเชื้อ streptococcal reoccurring เงื่อนไขที่สองที่ดูเหมือนจะมี aggravated โดยปริมาณการใช้น้ำตาลทรายขาว (Debnath, 2008)กิจกรรมจุลินทรีย์สมุนไพรและเครื่องเทศในพืชต่าง ๆ ใบไม้ ดอกไม้ ลำต้น ราก หรือผลไม้ที่มีการรายงาน โดยนักวิจัยจำนวนมาก มีการสอบสวนในบางการศึกษา กิจกรรมการต้านจุลชีพของสารสกัดต่าง ๆ ของ S. rebaudiana (ด้วยน้ำ อะซิโตน คลอโรฟอร์ม เมทานอล เอทิล acetate หรือเฮกเซนเป็นหรือสารทำละลาย) และมีการตรวจสอบผลของจุลินทรีย์บางเลือกเช่นซัล typhi, Aeromonas hydrophila, cholerae ผล คัด subtilis, Staphylococcus หมอเทศข้างลาย และอื่น ๆ (Debnath, 2008 ภโฆษ et al., 2008, Jayaraman et al., 2008 เสมา , 2010 และ Tadhani และ Subhash, 2006b) กิจกรรมสำหรับ Stevia สารชีวภาพมีการศึกษาโดย Tomita et al. (1997); พวกเขาศึกษากิจกรรม bactericidal ของสารสกัดน้ำร้อนที่หมักจาก S. rebaudiana Bertoni ต่อ enterohaemorrhagic Escherichia coli แบคทีเรียและเชื้อแบกรับอาหาร pathogenic จุลินทรีย์อื่น ๆ เช่นซัล typhimurium, subtilis เกิด และยังได้พบหมอเทศข้างลาย S. จะถูกห้าม โดยสารสกัดจากการหมักใบไม้ (Debnath, 2008 และภโฆษ et al., 2008)

Results (Thai) 2:

มีความจำเป็นอย่างต่อเนื่องและเร่งด่วนที่จะค้นพบสารต้านจุลชีพใหม่ที่มีโครงสร้างทางเคมีที่มีความหลากหลายและกลไกนวนิยายของการดำเนินการเนื่องจากการเพิ่มขึ้นที่น่ากลัวในการเกิดใหม่และที่เกิดขึ้นใหม่อีกครั้งโรคติดเชื้อและการพัฒนาของความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะในการใช้งานทางคลินิกในปัจจุบันคือ (แวนส์ , 1999) การคัดกรองสารสกัดจากพืชที่ได้รับความสนใจอย่างมากของนักวิทยาศาสตร์ในการค้นหายาใหม่ในการรักษาที่มีประสิทธิภาพของหลายโรค ดังนั้นสารสกัดจากพืชและสารอาหารจากพืชที่มีคุณสมบัติต้านจุลชีพที่รู้จักกันสามารถจะให้ความสำคัญอย่างยิ่งในการบำบัดรักษาโรค (Jayaraman et al., 2008) ผลที่ได้จากการตรวจสอบการดำเนินการในช่วงปลายทศวรรษที่ 19 และศตวรรษที่ 20 และการถือกำเนิดของ streptomycin และยาปฏิชีวนะอื่น ๆ ให้พื้นดินสำหรับการทดลองของจำนวนมากมายของพืชสำหรับกิจกรรมยาปฏิชีวนะหรือยาต้านจุลชีพที่เป็นประโยชน์กับคน (นอนและ Dhanabalan 2009) ใบของพืชหลายคนมีหลักการต้านจุลชีพเช่นแทนนิน, น้ำมันหอมระเหยและสารอื่น ๆ ที่มีกลิ่นหอม นอกจากนี้ยังมีฤทธิ์ทางชีวภาพจำนวนมากและผลกระทบต้านเชื้อแบคทีเรียที่ได้รับรายงานสำหรับพืชแทนนินและ flavonoids พืชมีความสามารถที่ไร้ขีด จำกัด เกือบ synthetise สารหอมซึ่งส่วนใหญ่เป็นฟีนอลหรืออนุพันธ์ออกซิเจนแทนของพวกเขา สารเหล่านี้ปกป้องพืชจากการติดเชื้อจุลินทรีย์และการเสื่อมสภาพ บางส่วนของสารอาหารจากพืชเหล่านี้อย่างมีนัยสำคัญสามารถลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งเนื่องจากสารต้านอนุมูลอิสระโพลีฟีนและผลต้านการอักเสบ บางการศึกษาพรีคลินิกแสดงให้เห็นว่าสารอาหารจากพืชที่สามารถป้องกันโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และมะเร็งอื่น ๆ (Jayaraman et al., 2008). หญ้าหวานเป็นความคิดที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียบางอย่างและสิ่งมีชีวิตติดเชื้ออื่น ๆ (Patil et al., 1996 และ Sivaram และ Mukundam, 2003) . บางคนก็อ้างว่าใช้หญ้าหวานจะช่วยในการป้องกันการโจมตีของโรคหวัดและไข้หวัดใหญ่ ความสามารถของหญ้าหวานในการยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียบางอย่างช่วยในการอธิบายการใช้แบบดั้งเดิมในการรักษาบาดแผลแผลและโรคเหงือก นอกจากนี้ยังอาจอธิบายได้ว่าทำไมสมุนไพรที่มีการสนับสนุนให้ทุกคนที่มีความไวต่อการติดเชื้อยีสต์หรืออุบัติเหตุการติดเชื้อเชื้อสองเงื่อนไขที่ดูเหมือนจะรุนแรงขึ้นจากการบริโภคน้ำตาลทรายขาว (Debnath 2008). กิจกรรมต้านจุลชีพของสมุนไพรและเครื่องเทศต่างๆในใบพืช ดอกไม้ลำต้นรากหรือผลไม้ได้รับรายงานจากนักวิจัยหลายคน ในการศึกษาบางฤทธิ์ต้านจุลชีพของสารสกัดต่างๆของเอส rebaudiana (ด้วยน้ำอะซิโตนคลอโรฟอร์มเมทานอลเอทิลอะซิเตหรือเฮกเซนเป็นตัวทำละลาย) ได้รับการตรวจสอบและผลกระทบต่อบางจุลินทรีย์ที่เลือกเช่น Salmonella typhi, Aeromonas hydrophila, Vibrio cholerae , Bacillus subtilis, Staphylococcus aureus และอื่น ๆ ได้รับการตรวจสอบ (Debnath 2008 กอช et al., 2008 Jayaraman et al., 2008 สีมา, ปี 2010 และ Tadhani และภัส, 2006b) กิจกรรมทางชีวภาพสำหรับสารประกอบหญ้าหวานได้รับการศึกษาโดยมิตะ et al, (1997); พวกเขาศึกษากิจกรรมการฆ่าเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดจากการหมักน้ำร้อนจากเอส rebaudiana Bertoni ต่อเชื้อ Escherichia coli enterohaemorrhagic และที่เกิดจากอาหารอื่น ๆ เชื้อแบคทีเรียก่อโรค จุลินทรีย์อื่น ๆ เช่นเชื้อ Salmonella typhimurium, B. subtilis และเชื้อ S. aureus ยังได้รับพบว่ามีการยับยั้งโดยสารสกัดจากใบหมัก (Debnath, 2008 และกอช et al., 2008)

Results (Thai) 3:

ต้องมีอย่างต่อเนื่องและเร่งด่วนที่จะค้นพบสารประกอบยาใหม่ที่มีโครงสร้างทางเคมีที่หลากหลายและกลไกใหม่ของการกระทำจากการเพิ่มขึ้นที่น่ากลัวในอัตราการเกิดใหม่และเกิดโรคติดเชื้อและการพัฒนาของความต้านทานยาปฏิชีวนะในการใช้ทางคลินิกในปัจจุบัน ( แวนส์ , 1999 )การคัดกรองสารสกัดจากพืชที่ได้รับความสนใจอย่างมากกับนักวิทยาศาสตร์ในการค้นหายาใหม่ที่มีประสิทธิภาพการรักษาหลายโรค ดังนั้น สารสกัดจากพืชที่มีคุณสมบัติต้านจุลชีพและ phytochemicals ที่รู้จักกันเป็นอย่างดี ในการรักษาบำบัด ( jayaraman et al . , 2008 )ผลของการสอบสวนดำเนินการในปลายศตวรรษที่ 19 และ 20 และการมาถึงของยารักษาและยาปฏิชีวนะอื่น ๆมีพื้นสำหรับการทดลองของจํานวนของพืชสำหรับกิจกรรมยาปฏิชีวนะหรือยาต้านจุลชีพที่เป็นประโยชน์กับมนุษย์ ( ดอส& dhanabalan , 2009 ) .

หลายใบพืชมีหลักการต้านจุลชีพ เช่น แทนนิน ,หอมระเหยและสารประกอบอื่น ๆ นอกจากนี้ กิจกรรมทางชีวภาพมากมายและผลต้านเชื้อแบคทีเรียถูกรายงานว่ามีพืชและสารแทนนิน . พืชมีความสามารถไร้ขีดจำกัด เพื่อ synthetise สารหอม ซึ่งส่วนใหญ่เป็นอนุพันธ์ของฟีนอลหรือออกซิเจนทดแทน . สารประกอบเหล่านี้ป้องกันพืชจากการติดเชื้อจุลินทรีย์และการเสื่อมสภาพบางส่วนของ phytochemicals เหล่านี้อย่างมีนัยสำคัญสามารถลดความเสี่ยงของโรคมะเร็ง เนื่องจากผลต้านการอักเสบต่อ . บางการศึกษาชี้ให้เห็นว่าเราสามารถป้องกันการเกิดมะเร็งลำไส้ใหญ่ และ phytochemicals อื่นมะเร็ง ( jayaraman et al . , 2008 ) .

หญ้าหวานคือคิดเพื่อยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียบางชนิดอื่น ๆและติดเชื้อ ( ปาติล et al . , 1996 และ sivaram mukundam และ ,2003 ) บางคนก็อ้างว่าการใช้หญ้าหวานช่วยป้องกันการโจมตีของโรคหวัดและไข้หวัดใหญ่ ความสามารถของหญ้าหวานในการยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียบางจะช่วยอธิบายการใช้แบบดั้งเดิมในการรักษาบาดแผล , แผลและโรคเหงือก มันอาจอธิบายได้ว่าทำไม สมุนไพรที่สนับสนุนสำหรับผู้ที่เสี่ยงต่อการติดเชื้อยีสต์หรือการติดเชื้อ streptococcal reoccurring ,สองเงื่อนไขที่ดูเหมือนจะรุนแรงขึ้น โดยการบริโภคน้ำตาลทรายขาว ( debnath , 2008 ) .

ฤทธิ์ต้านจุลินทรีย์ของสมุนไพรและเครื่องเทศในใบพืช ดอกไม้ ลำต้น ราก หรือผลไม้ที่ได้รับการรายงานโดยนักวิจัยหลาย ในการศึกษาฤทธิ์ต้านจุลชีพของสารสกัดต่างๆของสหรัฐอเมริกามากขึ้น ( ด้วยน้ำ อะซิโตน เมทานอลคลอโรฟอร์มเอทิลอะซิเตท หรือเฮกเซนเป็นตัวทำละลาย ) ได้รับการตรวจสอบและผลในบางประเทศ เช่น เชื้อจุลินทรีย์ที่ผ่านการคัดเลือก hydrophila , Vibrio cholerae , Staphylococcus aureus , Bacillus subtilis , และคนอื่น ๆที่ได้รับการตรวจสอบ ( debnath , 2008 , ghosh et al . , 2008 , jayaraman et al . , 2008 , seema 2010 และ tadhani Subhash และ 2006b , )กิจกรรมทางชีวภาพสำหรับสารประกอบหญ้าหวานได้รับการศึกษาโดย โทมิตะ et al . ( 1997 ) ; พวกเขาศึกษากิจกรรมของแบคทีเรียหมักสกัดร้อนจากสหรัฐมากขึ้น enterohaemorrhagic เบอร์โตต่อเชื้อ Escherichia coli และอาหารอื่น ๆรับเชื้อโรคแบคทีเรีย จุลินทรีย์อื่นๆ เช่น Salmonella Typhimurium , B . subtilis , และ) ยังได้รับการพบจะถูกยับยั้งโดยหมัก สารสกัดจากใบ ( debnath 2551 และ ghosh et al . , 2008 )