While the sociolinguist studies all

While the sociolinguist studies all aspects of language variation, sociophonology is that aspect of the discipline which studies only those differences of pronunciation which are perceived as socially significant. These are differences which are unlikely to be part of the idiolect of only one speaker, but rather they are shared by groups of speakers, and may or may not coexist with other features of a regional or social dialect in its spoken form, such as distinctive grammatical forms, lexis, and idiom.“Pronunciation” is used here as a broad term which in this context includes other features such as intonation and “articulatory set.”

It is a commonplace of linguistics that spoken language is more variable than written, and that variation in speech (aside from age and gender: see chapters 8 and 9) is a function of (a) region, (b) social group, and (c) situation. The speech forms of regional and social groups, in addition to the pronunciation of particular words in distinctive ways, are characterized by generalized sound features whose patterns are distinctive of each such group. To take the example of the dialects known respectively as British English and American English, most speakers of the former pronounce the two particular words leisure and lever as [3le45] and [3li:v5], but in American English the vowel values in the first syllable of each of the two words are reversed. In addition to such examples, the standard varieties of British and American English are distinguished by a whole pattern of regularized differences, including an important consonantal difference – the need in standard AmE to realize post-vocalic [r] – and many systematic vowel differences such as AmE [æ] for BrE [a:] in words like grass, path, plant; AmE [a:] for [;] in words like hot, wash; and many more. It is the complex of these latter specific consonantal and vowel features which constitutes what we call accent, and which enables an individual speaker's accent to be identified as either standard British English or American English, or as being predominantly one or the other. In Britain and the USA, as in most countries, accent varieties are commonly described in terms of variation from or approximation to the sounds of a standard variety of accent (e.g., BrE, AmE, etc.).

Results (Malay) 1:

Manakala sociolinguist dalam pengajian segala aspek perbezaan bahasa, sociophonology adalah bahawa aspek disiplin yang pengajian hanya mereka perbezaan sebutan yang dianggap penting seperti sosial. Ini adalah perbezaan yang tidak mungkin menjadi sebahagian daripada idiolect di-Pertua hanya satu, tetapi sebaliknya mereka dikongsi oleh sekumpulan Penutur, dan mungkin atau mungkin tidak wujud bersama-sama dengan ciri-ciri dialek Daerah atau sosial dalam bentuk pertuturan, seperti bentuk tatabahasa yang tersendiri, lexis, dan peribahasa yang lain. " Sebutan"digunakan sebagai istilah umum yang dalam konteks ini merangkumi ciri-ciri lain seperti Intonasi dan"articulatory set." Ia adalah perkara biasa Linguistik Bahasa percakapan yang berubah-ubah yang lebih banyak daripada apa yang ditulis, dan perubahan itu dalam ucapan (selain dari umur dan jantina: Lihat Bab 8 dan 9) adalah fungsi (a) rantau, (b) sosial Kumpulan dan (c) keadaan. Bentuk-bentuk ucapan Kumpulan serantau dan sosial, di samping sebutan kata-kata tertentu dalam cara yang tersendiri, dicirikan oleh ciri-ciri bunyi yang umum yang corak yang tersendiri setiap kumpulan tersebut. Untuk mengambil contoh dialek dikenali masing-masing seperti Bahasa Inggeris British dan Bahasa Inggeris Amerika, kebanyakan penceramah Wise menyebut dua kata-kata tertentu peranginan dan tuil sebagai [3le45] dan [3li:v5], tetapi dalam Bahasa Inggeris Amerika nilai vokal dalam suku kata yang pertama setiap dua perkataan yang diterbalikkan. Selain daripada contoh-contoh tersebut, jenis standard British dan Bahasa Inggeris Amerika dibezakan dengan corak keseluruhan perbezaan keadaan baik, termasuk perbezaan consonantal penting – keperluan dalam standard AMA sedar pasca vocalic [r] – dan banyak perbezaan vokal sistematik seperti AMA [kepada] untuk pembersih mikrogentian [jawapan] dalam perkataan seperti rumput, Jalan, loji; AMA [jawapan] untuk [;] dalam kata-kata seperti Panas, basuh; dan banyak lagi. Ia merupakan kompleks yang kedua khusus consonantal dan ciri-ciri vokal yang membentuk apa kita panggil loghat, dan membolehkan loghat untuk speaker individu dapat mengenal pasti sama ada sebagai standard Bahasa Inggeris British atau Bahasa Inggeris Amerika, atau sebagai kebanyakannya satu atau yang lain. Di Britain dan Amerika Syarikat, kebanyakan negara-negara, pelbagai jenis loghat biasa dihuraikan dari segi perubahan dari atau penghampiran kepada bunyi-bunyian daripada pelbagai standard loghat (contohnya, pembersih mikrogentian, nama, dll.).

Results (Malay) 2:

Walaupun kajian sociolinguist semua aspek variasi bahasa, sociophonology ialah aspek disiplin yang mengkaji hanya perbezaan sebutan yang dianggap sebagai penting dari segi sosial. Ini adalah perbezaan yang tidak mungkin menjadi sebahagian daripada idiolect hanya satu pembesar suara, tetapi sebaliknya ia dikongsi oleh kumpulan penutur, dan mungkin atau mungkin tidak wujud bersama-sama dengan ciri-ciri lain dialek serantau atau sosial dalam bentuk pertuturan, seperti tersendiri bentuk tatabahasa, lexis, dan simpulan bahasa. "Sebutan" digunakan di sini sebagai satu istilah yang luas yang dalam konteks ini termasuk ciri-ciri lain seperti intonasi dan "set articulatory." Ia adalah perkara biasa linguistik bahawa bahasa pertuturan adalah lebih berubah-ubah daripada bertulis, dan bahawa variasi dalam ucapan (selain daripada umur dan jantina: lihat bab 8 dan 9) adalah fungsi (a) kawasan, (b) kumpulan sosial, dan (c) keadaan. Bentuk-bentuk ucapan kumpulan serantau dan sosial, sebagai tambahan kepada sebutan perkataan tertentu dengan cara yang tersendiri, ciri-ciri ciri-ciri bunyi umum yang corak yang tersendiri setiap kumpulan tersebut. Untuk mengambil contoh dialek masing-masing dikenali sebagai British bahasa Inggeris dan bahasa Inggeris Amerika, kebanyakan penutur bekas menyebut percutian dua perkataan tertentu dan tuil sebagai [3le45] [3li: v5] dan, tetapi dalam bahasa Inggeris Amerika nilai vokal dalam yang pertama suku kata setiap dua kata telah dibalikkan. Selain contoh-contoh itu, jenis taraf Britain dan Amerika Syarikat English dibezakan oleh corak keseluruhan perbezaan dikemaskinikan, termasuk perbezaan konsonan penting - keperluan dalam standard Ame menyedari pasca dgn suara [r] - dan banyak perbezaan vokal sistematik seperti sebagai Ame [æ] untuk Bre [a:] dalam kata-kata seperti rumput, jalan, loji; Ame [a:] untuk [;] dalam kata-kata seperti panas, mencuci; dan banyak lagi. Ia adalah kompleks ini kedua tertentu ciri-konsonan dan vokal yang menjadi apa yang kita panggil loghat dan membolehkan aksen speaker individu untuk dikenal pasti sama ada standard British Bahasa Inggeris atau bahasa Inggeris Amerika, atau sebagai yang kebanyakannya satu atau yang lain. Di Britain dan Amerika Syarikat, seperti di kebanyakan negara, jenis loghat biasanya digambarkan dari segi kepelbagaian daripada atau anggaran kepada bunyi pelbagai taraf loghat (contohnya, BRE, ame, dll).