The masculine—feminine dichotomy (g

The masculine—feminine dichotomy (grounded in the male—female divide) is a potent
metaphorical source for the creation of difference in a context like the village I have
studied. It is not, in and of itself, neither more nor less essencialistic than any other
principle of distinction if one accepts that both the sexed body and the gendered
individual are the result of processes of historical and cultural construction. That is why
I do not use notions such as (sexual or gender) ‘role’: these do not seem to have
explanatory value since they imply a false dichotomy between body and individual, sex
and gender. The conflation between ‘male’, ‘men’ and ‘masculinity’ — which is one of
the premises for the use of those notions — should not be taken for granted but
analysed.
Masculinity and femininity are not juxtaposable to men and women respectively:
they are metaphors of power and capacity for action and agency, therefore accessible to
both men and women. If it were not so, one could not possibly talk about several
masculinities or transformations in gender relations. The moving and contingent
character of the relation between masculinity, men and power becomes clear when one
analyses ethnographies that pay particular attention to dialogue and conflict between
hegemonic masculinities and subordinate ones; to individual variability in masculine
identity; or to changes that take place in a single individual’s masculine identity along
the life cycle or according to situations of interaction.

Results (Thai) 1:

ชาย — dichotomy ผู้หญิง (สูตรในชาย – หญิงแบ่ง) คือการมีศักยภาพแหล่งสร้างความแตกต่างในบริบทเชิงเปรียบเทียบเช่นหมู่บ้านที่มีศึกษา ไม่ ในและ ของตัว เอง essencialistic ไม่มาก หรือน้อยกว่ากันหลักความแตกต่างถ้าหนึ่งยอมรับที่ตัว sexed และที่ genderedมีแต่ละผลลัพธ์ของกระบวนการก่อสร้างทางประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม จึงฉันไม่ใช้ความเข้าใจเช่น (ทางเพศ หรือเพศ) 'บทบาท': เหล่านี้ดูเหมือนไม่มีอธิบายค่าเนื่องจากพวกเขาเป็นสิทธิ์แบบ dichotomy เท็จระหว่างร่างกายและบุคคล เพศและเพศ Conflation ระหว่าง 'ชาย' 'คน' และ 'เป็น' — ซึ่งเป็นหนึ่งสถานที่สำหรับการใช้ความเข้าใจเหล่านั้นซึ่งไม่ควรดำเนินสิทธิ์สำหรับ แต่analysed เป็นผู้หญิงและไม่ juxtaposable ให้ผู้ชายและผู้หญิงตามลำดับ:พวกเขาเป็นคำอุปมาอุปมัยและกำลังการผลิตสำหรับการดำเนินการและหน่วยงาน ดังนั้นจึงสามารถเข้าถึงทั้งชายและหญิง ถ้ามันไม่ดัง หนึ่งอาจไม่อาจจะพูดคุยเกี่ยวกับหลาย ๆmasculinities หรือแปลงในความสัมพันธ์ทางเพศ ย้ายและกองทัพลักษณะของความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นชาย ชาย และกำลังกลายเป็นชัดเจนเมื่อethnographies การวิเคราะห์ที่สนใจเฉพาะการโต้แย้งเจ้า masculinities และคนรอง เพื่อละความแปรผันในชายตัวตน หรือการเปลี่ยนแปลง ที่เกิดขึ้นในตัวผู้ชายของแต่ละคนเดียวตามวงจรชีวิตหรือ ตามสถานการณ์ของการโต้ตอบ

Results (Thai) 2:

ขั้วของผู้หญิงผู้ชาย (เหตุผลในการแบ่งชายหญิง)
ที่มีศักยภาพเป็นแหล่งเชิงเปรียบเทียบในการสร้างความแตกต่างในบริบทเช่นที่หมู่บ้านผมได้ศึกษา
มันไม่ได้อยู่ในตัวของมันเองไม่มากหรือน้อย essencialistic กว่าที่อื่น ๆ
หลักการของความแตกต่างถ้าใครยอมรับว่าทั้งร่างกายเพศและเพศของแต่ละบุคคลเป็นผลมาจากกระบวนการของการก่อสร้างทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม
นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่ได้ใช้ความคิดเช่น (ทางเพศหรือเพศ) บทบาท: เหล่านี้ไม่ได้ดูเหมือนจะมีมูลค่าอธิบายตั้งแต่พวกเขาหมายความถึงความผิดพลาดขั้วระหว่างร่างกายและบุคคลเพศและเพศ conflation ระหว่าง 'ชาย' 'ชาย' และ 'ชาย' - ซึ่งเป็นหนึ่งในสถานที่สำหรับการใช้ความคิดเหล่านั้น- ไม่ควรนำมาให้ได้รับ แต่การวิเคราะห์. ชายและผู้หญิงไม่ได้ juxtaposable ทั้งชายและหญิงตามลำดับ: พวกเขา เป็นคำเปรียบเปรยของอำนาจและความสามารถในการดำเนินการและหน่วยงานจึงสามารถเข้าถึงได้ทั้งชายและหญิง ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้นอย่างใดอย่างหนึ่งไม่อาจพูดคุยเกี่ยวกับหลายmasculinities หรือการเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์ทางเพศ ย้ายและผูกพันลักษณะของความสัมพันธ์ระหว่างชายชายและพลังงานกลายเป็นที่ชัดเจนเมื่อวิเคราะห์ethnographies ที่ให้ความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเจรจาและความขัดแย้งระหว่างmasculinities hegemonic และคนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา; ความแปรปรวนของแต่ละบุคคลในผู้ชายตัวตน; หรือการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตัวตนของผู้ชายคนเดียวพร้อมวงจรชีวิตหรือตามสถานการณ์ของการปฏิสัมพันธ์

Results (Thai) 3:

ขั้วผู้หญิงผู้ชาย ( ออกแยกชาย หญิง ) เป็นแหล่งที่มาเชิงเปรียบเทียบศักยภาพ
สำหรับสร้างความแตกต่างในบริบท เช่น หมู่บ้านผมมี
) มันไม่ได้เป็น ใน และ ของตัวเอง หรือมากกว่าหรือน้อยกว่าหลักการใด ๆอื่น ๆ essencialistic
ความแตกต่างของถ้ายอมรับว่า ทั้งสองเพศ ร่างกาย และเพศ
แต่ละคนเป็นผลของกระบวนการของการสร้างประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม นั่นคือเหตุผลที่ผมไม่ใช้ความคิด
เช่น ( ทางเพศหรือเพศ ) ' บทบาท ' : เหล่านี้ไม่ได้ดูเหมือนจะมีค่าตั้งแต่พวกเขาบ่งบอกถึงการ
dichotomy เท็จระหว่างร่างกายและบุคคลเพศ
และเพศ การ conflation ระหว่าง ' ชาย ' ' ชาย ' และ ' ชาย ' -
ซึ่งเป็นหนึ่งในสถานที่สำหรับการใช้ความคิดที่ไม่ควรมองข้ามแต่

คน ความเป็นชายและผู้หญิงจะไม่ juxtaposable ชายและหญิงตามลำดับ :
พวกเขาเป็นอุปมาของพลังงานและความจุสำหรับหน่วยงานการกระทำและสามารถเข้าถึงได้ดังนั้น

ทั้งชายและหญิง ถ้ามันไม่ได้ดังนั้นหนึ่งไม่สามารถพูดคุยเกี่ยวกับภาพหรือการแปลงหลาย
ในความสัมพันธ์เพศและการย้ายตัวละคร
ของความสัมพันธ์ระหว่างชาย ผู้ชาย และพลังจะกลายเป็นชัดเจนเมื่อหนึ่ง
วิเคราะห์ ethnographies ที่ให้ความสนใจโดยเฉพาะบทสนทนาและความขัดแย้งระหว่าง
ภาพเจ้าและผู้ใต้บังคับบัญชาที่ ; ความผันแปรในแต่ละตัวตนผู้ชาย
; หรือการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในบุคคลเดียวของตนตาม
ผู้ชายวงจรชีวิต หรือ ตามสถานการณ์ของการปฏิสัมพันธ์