Atticus was half-way through his sp

Atticus was half-way through his speech to fee jury. He had evidently pulled some papers from his briefcase feat rested be¬side his chair, because they were on his table. Tom Robinson was toying wife them. "
"...absence of any corroborative evidence, this man was in¬dicted on a capital charge and is now on trial for his life..."
I punched Jem. "How long's he been at it?"
"He's just gone over fee evidence," Jem whispered... We looked down again. Atticus was speaking easily, wife the kind of detachment he used when he dictated a letter. He walked slowly up and down in front of fee jury, and fee jury seemed to be attentive: their heads were up, and they followed Atticus's route with what seemed to be appreciation. I guess it was be¬cause Atticus wasn't a thunderer.
Atticus paused, then he did something he didn't ordinarily do. He unhitched his watch and chain and placed them on fee table, saying, "With the court's permission —"
Judge Taylor nodded, and then Atticus did something I never saw him do before or since, in public or in private: he unbuttoned his vest, unbuttoned his collar, loosened his tie, and took off his coat. He never loosened a scrap of his clothing until he undressed at bedtime, and to Jem and me, this was fee equivalent of him standing before us stark naked. We ex¬changed horrified glances.
Atticus put his hands in his pockets, and as he returned to the jury, I saw his gold-collar button and the tips of his pen and pencil winking in fee light.
"Gentlemen," he said. Jem and I again looked at each other: Atticus might have said "Scout". His voice had lost its aridity, its detachment, and he was talking to fee jury as if they were folks on fee post office corner.

Results (Armenian) 1:

Atticus էր կես ճանապարհը: Իր ելույթի վճար ժյուրիին. Նա, հավանաբար, քաշել որոշ թղթեր է իր ճամպրուկ feat rested be¬side իր աթոռին, քանի որ նրանք էին իր սեղանին. Tom Robinson էր արհեստական ​​կնոջը նրանց. «
«... բացակայությունը որեւէ անուղղակի ապացույցներ, որ այս մարդը in¬dicted է կապիտալի անվճար է եւ այժմ դատում են նրա կյանքի համար ...»
: Ես բռունցքներով Ջեմ: «Ինչքան ի նա եղել է այն».
«Նա պարզապես գնացել ավելի վճար ապացույցների », Ջեմ շշնջաց ... Մենք նայեց նորից. Atticus էր խոսում հեշտությամբ, կնոջը տեսակ ջոկատի նա էր, երբ նա թելադրում մի նամակ: Նա քայլում էր դանդաղ, վեր ու վար է դիմաց վճար ժյուրիի, եւ վճար ժյուրին թվում էր, ուշադիր լինել: գլուխները էին, ու հետեւեցան Atticus ուղին, թե ինչ թվում էր, պետք երախտագիտությունը: Կարծում եմ, որ դա եղել է be¬cause Atticus չի եղել շանթ ու կայծակ արձակող:
Atticus լռեց, ապա նա արեց մի բան, որ նա չի սովորաբար անում: Նա unhitched ժամացույց եւ շղթա եւ դրեց նրանց վրա վճար սեղանին, ասելով, «Ինչ է դատարանի թույլտվությամբ,«
դատավոր Taylor գլխով արեց, եւ ապա Atticus արեց մի բան, որ ես երբեք չեմ տեսել նրան, անել, մինչեւ կամ քանի, հրապարակավ կամ մասնավոր: Նա unbuttoned իր բաճկոն, unbuttoned նրա մանյակ, փխրեցրին իր փողկապը, ու խլեց անոր վերարկուն: Նա երբեք չի արձակվի մի գրություն նրա հագուստի մինչեւ նա մերկացրել է bedtime, եւ Jem եւ ինձ, սա էր վճար համարժեք է նրան կանգնած մեր առջեւ Stark մերկ. Մենք ex¬changed սարսափեցրել նայեցինք.
Atticus դրեց իր ձեռքերը նրա գրպանները, իսկ քանի որ նա վերադարձել է ժյուրիի, ես տեսա նրա ոսկե մանյակ կոճակը եւ խորհուրդներ իր գրչին ու մատիտ Աչքով սակագնային լույսի ներքո:
«Պարոնայք," - ասել է նա: Ջեմ ու ես նորից նայեցի միմյանց: Atticus կարող է ասել, «Scout". Նրա ձայնը կորցրել էր իր aridity, իր ջոկատին, եւ նա խոսում էր վճար ժյուրիի, քանի որ եթե նրանք folks վերաբերյալ վճար փոստատան անկյունում.