Life-Styles and Aging: The Hungaria

Life-Styles and Aging: The Hungarian Case

ลิงก์เอกสาร ProQuest
บทคัดย่อ (Abstract): This paper is an analysis of the presence and the consequences of ageism and sexism in
contemporary sport relative to Hungarian women. The major purposes are: (1) to consider some theoretical
concerns about research on physical activity in the later years; (2) to examine how the double disadvantage of
being old and female influences life-styles in connection with sport; (3) to review research relative to how and
why sport is or is not an integral part of life-style of the 50+ age group of women in Hungary; (4) to present
results of research carried out recently in Hungary on elderly people's sport participation and their judgments of
their own physical activity. Findings from a variety of studies were discussed, including 1987 and 1997 studies
of the Budapest older population. Interview and questionnaire techniques were used to collect data relative to
participation and interpretation of sport and physical activity. According to the findings, of the 1997 study, only
19% of women over 70 reported their health as satisfactory, compared with 5.6 % of the men. Lasting diseases
were more frequent among women than among men (42.3 % versus 34.1%). 38.8 % of females and 27.8 % of
males aged 70-74 years cannot walk a distance of 2 kilometers; 47.1% of females and 31.8 % of males in the
same age groups are not able to ascend 10 stairsteps without taking a rest. Approximately 5 % of males over
60 and approximately 4% of females over 55 were physically active. It appears to the great majority of
Hungarian older women that they are losers of the recent system change: because of growing poverty their lifechances
have been worsening, their opportunities for choosing the components of their life-styles-including
physical activity have narrowed and social distances within and between the individual age cohorts have
increased, including sport participation. There is a need for rethinking attitudes and for increasing awareness of
how physical fitness could keep Hungarians in all ages healthier, more independent and more optimistic.
Although surprisingly little attention has been given to elderly women's sport involvement, researchers of
women's sport in the later years have indicated that women participate in sport at disproportionately low rates
compared with both younger females and elderly males. Sometimes research findings concerning large
populations' interest in sport are misleading, When noting differences in sport participation, one might think
more elderly females than males are involved in physical activity than actually exists. But this is due primarily to
the fact that older cohorts consist of many more females than males. Since in many research studies, elderlies
are grouped into one age category (most often over 65, or over the age of retirement in a given country), and
sometimes gender differences in sport participation are not distinguished, there are not sufficient data to know
to what extent the quite old females (over 75) are involved in physical activity. It is hypothesized, however, that
women's participation is inversely proportional to age, that is, at later chronological age the decline in this area
is stronger than at any earlier stages in life. The reason for such decline is not the lack of their capability, rather
the lack of knowledge why and how they should be active.
During the same period there has been considerable progress in women's sport as well. I do not intend to give a
comprehensive overview on its development, but will provide some resources and exmples of major changes.
Male domination has decreased in sport on a global scale, except in cultures where women's social status and
role are strictly restricted and where traditional myths and beliefs on the damaging impact of modern sports on
women are still persisting (Kerzabi, 1986; Seifer, 1985). Although females are underrepresented in most
national and international sport bodies, their presence in leadership in the Scandinavian countries is impressive
in comparison with other nations. For example, female representation in the highest decision-making bodies in
Norway is 33 % (Skitstad, 1997). Moreover, girls and women's participation, above all in recreation, fitness and
dance has remarkably increased, and not only in the Western world: in Indonesia a national women's sport
week is organized yearly and there have been endeavors to promote gender equity in sport

Results (Thai) 3:

รูปแบบการใช้ชีวิตและผู้สูงอายุ : กรณีลิงก์เอกสาร proquest ฮังการี


บทคัดย่อ ( นามธรรม ) : กระดาษนี้คือการวิเคราะห์สถานะและผลของ ageism เพศนิยมใน
กีฬาและร่วมสมัยเทียบกับหญิงชาวฮังการี วัตถุประสงค์หลักคือ ( 1 ) การพิจารณาบางทฤษฎี
ความกังวลเกี่ยวกับการวิจัยในกิจกรรมทางกายในปีในภายหลัง( 2 ) เพื่อศึกษาว่าเสียเปรียบคู่
เป็นคนแก่ผู้หญิงมีอิทธิพลเหนือชีวิตรูปแบบในการเชื่อมต่อกับกีฬา ; ( 3 ) การทบทวนงานวิจัยที่สัมพันธ์กับวิธีการและ
ทำไมกีฬาเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตของ 50 กลุ่ม อายุของผู้หญิงในฮังการี ; ( 4 ) ปัจจุบัน
การวิจัย ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆนี้ในฮังการีในคนสูงอายุการมีส่วนร่วมในการกีฬา และคำตัดสินของ
กิจกรรมทางกายของตนเอง ผลจากการศึกษาที่หลากหลายมากยิ่งขึ้น รวมทั้งปี 1987 และ 1997 การศึกษา
ของบูดาเปส แก่ประชากร การสัมภาษณ์และเทคนิคการเก็บรวบรวมข้อมูล ใช้แบบสอบถามการมีส่วนร่วมและการตีความของญาติ

กิจกรรมการกีฬาและกายภาพ ผลการศึกษาของปี 2540 ศึกษาเฉพาะ
19 % ของผู้หญิงมากกว่า 70 รายงานสุขภาพของพวกเขาเป็นที่น่าพอใจเมื่อเทียบกับ 5.6% ของผู้ชาย ทนโรค
เป็นบ่อยมากขึ้นในหมู่ผู้หญิงมากกว่าของผู้ชาย ( 42.3 % เมื่อเทียบกับ 34.1 % ) 38.8 % ของผู้หญิงและ 27.8 %
เพศชาย อายุ 70-74 ปีไม่สามารถเดินระยะทาง 2 กิโลเมตร ตาม % ของเพศหญิงและเพศชายใน 31.8 %
กลุ่มอายุเดียวกันจะไม่สามารถขึ้นไป 10 stairsteps โดยไม่มีการพัก ประมาณ 5% ของเพศชายมากกว่า
60 และประมาณ 4 % ของผู้หญิงมากกว่า 55 คือทางร่างกายที่ใช้งานอยู่ ดูเหมือนส่วนใหญ่ที่ดีของพี่สาว
ฮังการีว่าพวกเขาจะขาดทุนจากการเปลี่ยนระบบล่าสุด : เพราะการเติบโตของความยากจน lifechances
ได้รับเลวลงของพวกเขาโอกาสในการเลือกส่วนประกอบของรูปแบบชีวิตของพวกเขารวมทั้ง
กิจกรรมทางกายได้แคบและระยะทางทางสังคมภายในและระหว่างผองเพื่อน อายุแต่ละ
เพิ่มขึ้น รวมถึงการมีส่วนร่วมในกีฬา ต้องมีการคิดใหม่ ทัศนคติและความตระหนักที่เพิ่มขึ้นของ
ว่าสมรรถภาพทางกายได้ให้ชาวฮังการีในทุกเพศทุกวัยจะมีอิสระมากขึ้น และมองโลกในแง่ดีมากขึ้น
แต่จู่ ๆได้รับความสนใจเพียงเล็กน้อยเพื่อการมีส่วนร่วมของผู้หญิงกีฬาผู้สูงอายุ นักวิจัยของ
กีฬาของผู้หญิงในปีต่อมาได้พบว่าผู้หญิงที่เข้าร่วมในกีฬาในอัตราต่ำเมื่อเทียบกับทั้งน้องสลาย
ผู้หญิงและผู้สูงอายุคน บางครั้งการวิจัยเกี่ยวกับประชากรขนาดใหญ่
' ความสนใจในกีฬาถูกแฮ็กเมื่อสังเกตความแตกต่างในการมีส่วนร่วมในกีฬา หนึ่งอาจคิดว่า
ผู้สูงอายุหญิงมากกว่าเพศชายมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพมากกว่า จริงอยู่ แต่เนื่องจากเป็นหลัก

ความจริงที่ว่าเพื่อนเก่าประกอบด้วยหลายมากกว่าเพศหญิงมากกว่าเพศชาย เนื่องจากในการศึกษาวิจัยหลาย คน จะถูกจัดกลุ่มเป็นประเภท
อายุหนึ่ง ( ส่วนใหญ่มักจะกว่า 65 หรืออายุเกษียณที่ระบุในประเทศ )และ
บางครั้งความแตกต่างทางเพศในการมีส่วนร่วมกีฬาไม่เด่น มีข้อมูลไม่เพียงพอที่จะรู้
เรื่องผู้หญิงค่อนข้างเก่า ( 75 ) มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกาย เป็นสมมติฐาน , อย่างไรก็ตาม , ว่า
การมีส่วนร่วมของผู้หญิงจะแปรผกผันกับอายุ เวลาต่อมาตามลำดับอายุลดลงในพื้นที่นี้
แข็งแกร่งกว่าในขั้นตอนก่อนหน้านี้ในชีวิตเหตุผลดังกล่าวลดลงจะไม่ขาดของความสามารถของพวกเขาแทน
ไม่มีความรู้ทำไมและวิธีการที่พวกเขาควรจะใช้งาน .
ในช่วงเวลาเดียวกันมีความก้าวหน้ามากในกีฬาของผู้หญิงได้เป็นอย่างดี ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะให้ภาพรวมที่ครอบคลุมของการพัฒนา
แต่จะให้ทรัพยากรและ exmples ของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ .
ชายครอบงำได้ลดลงในกีฬาในระดับโลก นอกจากวัฒนธรรมที่ผู้หญิง สถานะทางสังคม และบทบาทเป็นอย่างเคร่งครัดและความเชื่อดั้งเดิมและความเชื่อที่ จำกัด ในความเสียหายผลกระทบของกีฬาที่ทันสมัยบน
ผู้หญิงยัง persisting ( kerzabi , 1986 ; ไซเฟอร์ , 1985 ) ถึงแม้ว่าผู้หญิงส่วนใหญ่เป็นบทบาทในระดับชาติและนานาชาติกีฬา
,การแสดงตนของพวกเขาในการเป็นผู้นำในประเทศสแกนดิเนเวียประทับใจ
ในการเปรียบเทียบกับประเทศอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น ในการตัดสินใจแทน หญิงร่างสูง
นอร์เวย์เป็น 33% ( skitstad , 1997 ) นอกจากนี้ การมีส่วนร่วมของเด็กหญิงและสตรี ทั้งหมดข้างต้นในการพักผ่อนหย่อนใจ ฟิตเนส และเต้นได้อย่างน่าทึ่ง
เพิ่มขึ้น , และไม่เพียง แต่ในโลกตะวันตกในอินโดนีเซีย เป็นชาติของผู้หญิงกีฬา
สัปดาห์จะจัดทุกปี และมีความพยายามที่จะส่งเสริมเพศ ส่วนกีฬา