With Universal’s house style firmly

With Universal’s house style firmly cemented by their resourcefulness during the Depression, the mid 1930s saw further additions to their monster roster. Werewolf of London was released in 1935, but more significantly a sequel to James Whale’s hugely successful Frankenstein (1931) rose from the studio to become an unforgettable horror classic. Bride of Frankenstein (1935) director James Whale (albeit initially somewhat reluctantly) and the majority of the original’s cast to continue its gothic tale of science and morality. With both Dr. Frankenstein and his monster surviving the blaze at the windmill, mad scientist Dr. Pretorious sees an opportunity to fulfil his own desires to create human life. When his wife is held ransom, Dr. Frankenstein reluctantly agrees to assist Pretorious in constructing a bride for the monster.
“Frankenstein (1931) was both an outstanding and typical product of 1930s Hollywood, particularly in its confident assimilation of German expressionist aesthetics on which horror’s ‘golden age’ was founded.” (Worland, 2006, p. 158). Its sequel builds upon this German expressionist technique utilising “Germanic lighting, set design and camerawork…to evoke bizarre, otherworldly settings as well as to connote an artistically ambitious production.” (p. 160). Whale studied key films of the German expressionist era running from 1920 to 1927 including Robert Weiner’s The Cabinet of Dr. Caligari (1920) and Nosferatu (1922), F.W Murnau’s take on the vampire tale. “The angular performances, heavy makeup, and distorted settings characteristic of German Expressionist cinema conveyed an ominous, supernatural atmosphere” (Bordwell & Thompson, 2008, p. 331) that transferred perfectly to Universal’s portrayals of gothic literary classics.

Results (Thai) 1:

สไตล์สากลของบ้านอย่างคาร์ โดย resourcefulness ของพวกเขาในช่วงภาวะซึมเศร้า 1930 กลางเห็นเพิ่มดาวให้สมาชิกของมอนสเตอร์ มนุษย์หมาป่าของลอนดอนถูกปล่อยออกมาในปี 1935 แต่มากขึ้นเป็นผลสืบเนื่องไป James วาฬโรแฟรงเกนสไตน์ (1931) ประสบความสำเร็จอย่างมหาศาลจากสตูดิโอเป็น คลาสสิกสยองขวัญที่น่าจดจำ เจ้าสาวของแฟรงเกนสไตน์ (1935) ผู้กำกับ James วาฬ (แม้ว่าตอนแรกค่อนข้างเต็มใจ) และส่วนใหญ่ของเดิมของโยนต่อเรื่องของโกธิควิทยาศาสตร์และศีลธรรม มีทั้งดร.แฟรงเกนสไตน์และมอนสเตอร์ของเขาลุกโชนที่วินด์มิลล์รอด ดร. Pretorious นักวิทยาศาสตร์บ้าเห็นโอกาสที่จะสนองความต้องการของเขาเองปรารถนาที่จะสร้างมนุษย์ เมื่อภรรยาของเขาจัดขึ้นกัก ดร.แฟรงเกนสไตน์เต็มใจตกลงจะช่วย Pretorious สร้างสาวสำหรับมอนสเตอร์"แฟรงเกนสไตน์ (1931) มีทั้งความโดดเด่น และโดยทั่วไปผลิตภัณฑ์ของฮอลลีวูด 1930s โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอันที่มั่นของเยอรมัน expressionist สุนทรียศาสตร์ซึ่งก่อตั้งขึ้นเป็นสยองขวัญ 'ยุคทอง'" (Worland, 2006, p. 158) ผลสืบเนื่องของสร้างตามเทคนิค expressionist นี้เยอรมันโดย "ตระกูลแสง ออกแบบชุด และ camerawork...ให้เรามอบให้แปลกประหลาด แปลกตั้งค่าเช่นไป connote การผลิตที่มีระดับความทะเยอทะยาน" (p. 160) ปลาวาฬศึกษาภาพยนตร์สำคัญของยุค expressionist เยอรมันใช้จาก 1920 ไป 1927 รวมถึงโรเบิร์ต Weiner ตู้ของ Dr. Caligari (1920) และนอสเฟอราตู (1922), F.W Murnau ใช้เรื่องแวมไพร์ "แองกูลาร์แสดง แต่งหน้าหนา และลักษณะการตั้งค่าเพี้ยนของภาพยนตร์เยอรมัน Expressionist เลียงบรรยากาศดคิล เหนือธรรมชาติ" (Bordwell และทอมป์สัน ปี 2008, p. 331) ที่โอนออกไปและโกธิควรรณกรรมคลาสสิกของสากล

Results (Thai) 2:

ด้วยรูปแบบบ้านของยูนิเวอร์แซยึดมั่นโดยความมั่งคั่งของพวกเขาในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ, กลางปี ​​1930 เห็นเพิ่มเติมต่อไปบัญชีรายชื่อมอนสเตอร์ของพวกเขา มนุษย์หมาป่าแห่งกรุงลอนดอนได้รับการปล่อยตัวในปี 1935 แต่ผลสืบเนื่องอย่างมีนัยสำคัญกับเจมส์เวลที่ประสบความสำเร็จอย่างมหาศาล Frankenstein (1931) เพิ่มขึ้นจากสตูดิโอที่จะกลายเป็นคลาสสิกสยองขวัญที่น่าจดจำ เจ้าสาวของ Frankenstein (1935) ผู้กำกับเจมส์ปลาวาฬ (แม้ว่าในตอนแรกค่อนข้างไม่เต็มใจ) และส่วนใหญ่ของนักแสดงเดิมที่จะดำเนินการเรื่องแบบกอธิคของวิทยาศาสตร์และศีลธรรม ด้วยดร. Frankenstein และมอนสเตอร์ของเขามีชีวิตรอดเปลวไฟที่สีลม, นักวิทยาศาสตร์บ้าดร. Pretorious เห็นโอกาสที่จะตอบสนองความต้องการของตัวเองในการสร้างชีวิตมนุษย์ เมื่อภรรยาของเขาจะจัดขึ้นค่าไถ่, ดร. Frankenstein ไม่เต็มใจที่จะให้ความช่วยเหลือในการสร้าง Pretorious เจ้าสาวสำหรับมอนสเตอร์.
"Frankenstein (1931) เป็นทั้งผลิตภัณฑ์ที่โดดเด่นและเป็นแบบฉบับของฮอลลีวู้ดปี 1930 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการดูดซึมความมั่นใจของความสวยงามเยอรมันศิลปะที่ สยองขวัญของ 'ยุคทอง' ก่อตั้งขึ้น. "(Worland 2006 พี. 158) ผลสืบเนื่องสร้างเมื่อเทคนิคศิลปะนี้เยอรมันใช้ "แสงดั้งเดิมตั้งการออกแบบและการ camerawork ... จะทำให้เกิดความแปลกประหลาด, การตั้งค่าอยู่อย่างเช่นเดียวกับความหมายการผลิตที่มีความทะเยอทะยานศิลปะ." (พี. 160) วาฬศึกษาภาพยนตร์ที่สำคัญของเยอรมันยุคศิลปะการทำงาน 1920-1927 รวมทั้งโรเบิร์ตเนอร์ของคณะรัฐมนตรีของดร. Caligari (1920) และ Nosferatu (1922), FW Murnau ของใช้ในเรื่องแวมไพร์ "การแสดงเชิงมุมแต่งหน้าหนักและการตั้งค่าบิดเบี้ยวลักษณะของภาพยนตร์ศิลปะเยอรมันถ่ายทอดเป็นลางไม่ดี, บรรยากาศเหนือธรรมชาติ" (Bordwell และ ธ อมป์สัน, 2008 พี. 331) ที่โอนอย่างสมบูรณ์แบบเพื่อถ่ายภาพของสากลของวรรณกรรมคลาสสิกแบบกอธิค

Results (Thai) 3:

กับสากลของบ้านสไตล์ยึดมั่นโดยความมั่งคั่งของพวกเขาในช่วงภาวะซึมเศร้า 1930 กลางเห็นเพิ่มเติมของมอนสเตอร์เพิ่มบัญชีรายชื่อ มนุษย์หมาป่าลอนดอนได้รับการปล่อยตัวในปี 1935 แต่ขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเป็นผลมาจากเจมส์ปลาวาฬประสบความสำเร็จอย่างมหาศาล Frankenstein ( 1931 ) เพิ่มขึ้นจากสตูดิโอเป็นประสบการณ์สยองขวัญคลาสสิกเจ้าสาวของ Frankenstein ( 1935 ) ผู้กำกับเจมส์ปลาวาฬ ( แม้ว่าตอนแรกค่อนข้างเต็มใจ ) และส่วนใหญ่ของเดิมทิ้งยังคงนิทานโกธิคของวิทยาศาสตร์และศีลธรรม ทั้ง ดร. Frankenstein และมอนสเตอร์ของเขารอดตายลุกโชนที่กังหันลมบ้านักวิทยาศาสตร์ดร. pretorious เห็นโอกาสที่จะเติมเต็มความปรารถนาของเขาที่จะสร้างชีวิตมนุษย์ เมื่อภรรยาของเขาจับเรียกค่าไถ่ , ดร.Frankenstein เต็มใจตกลงที่จะช่วยในการสร้าง pretorious เจ้าสาวให้มอนสเตอร์ .
" แฟรงเกนสไตน์ ( 1931 ) ที่ทั้งโดดเด่นและโดยทั่วไปผลิตภัณฑ์ Hollywood 1930s , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการผสมกลมกลืนของสุนทรียศาสตร์แบบมั่นใจเยอรมันที่สยองขวัญ ' ยุคทอง ' ก่อตั้งขึ้น " ( ๆ กับวอร์แลนด์ , 2549 , หน้า 158 )ผลสืบเนื่องนี้สร้างเมื่อเยอรมันศิลปะเทคนิคใช้ " แสงเยอรมัน ชุดออกแบบและ camerawork . . . ความแปลก , การตั้งค่า otherworldly ตลอดจนก่อให้เกิดการผลิตทะเยอทะยานอย่างมีศิลปะ " ( หน้า 160 ) ปลาวาฬเรียนภาพยนตร์ที่สำคัญของยุคศิลปะเยอรมันวิ่งจาก 2463 ถึง 2470 รวมทั้งโรเบิร์ตเนอร์ของคณะรัฐมนตรีของ ดร. caligari ( 1920 ) และนอสเฟอราตู ( 1922 ) Fw Murnau ใช้เรื่องแวมไพร์ " การแสดงเชิงมุมหนักแต่งหน้าและบิดเบือนการตั้งค่าลักษณะของภาพยนตร์ศิลปะเยอรมันถ่ายทอดเป็นลางไม่ดี บรรยากาศธรรมชาติ " ( บอร์ดเวล&ทอมป์สัน , 2551 , หน้า 331 ) ที่โอนสมบูรณ์สากลสภาพของคลาสสิกวรรณกรรมแบบโกธิค