able, since they had a small size a

able, since they had a small size and thus well integrated into thepolymer matrix. The small particle size led to increased interac-tions between the polymer matrix and essential oil, which led to aless cohesive composite matrix and hardly traceable oil droplets(Bonilla et al., 2012). In contrast, in biocomposite film containing higher OEO content (i.e. 0.8–1.2% w/v), the oil droplets were large enough to be visible (Fig. 3c and d). This might be described by the fact that in the oil-in-water emulsions, the collision frequency between the droplets increases with a higher lipid content,which consecutively increases flocculation and coalescence rate(McClements, 2005). Similar results were observed by Sánchez-González et al. (2009) when tea tree essential oil was added to theHPMC film. It was postulated that the film microstructure could be related with the reduction in tensile strength and higher watervapor permeability of films added with oregano essential oils, compared with native film.

Results (Thai) 1:

ได้ เนื่องจากพวกเขามีขนาดเล็ก และดีจึง รวมอยู่ในเมตริกซ์ thepolymer ขนาดอนุภาคขนาดเล็กนำไปเพิ่ม interac-tions ระหว่างพอลิเมอร์เมทริกซ์และน้ำมัน ที่ aless ควบรวมเมตริกซ์และหยดน้ำมันที่ไม่บังคับ (เซโบนียา et al., 2012) ในทางตรงกันข้าม ในฟิล์ม biocomposite ที่ประกอบด้วยเนื้อหา OEO สูง (เช่น 0.8 – 1.2% w/v), หยดน้ำมันมีขนาดใหญ่พอที่จะ มองเห็น (Fig. 3c และ d) นี้อาจจะอธิบายความจริงที่ว่า ในน้ำมันในน้ำ emulsions ความถี่ในการชนกันระหว่างเพิ่มหยดไขมันที่สูงเนื้อหา ซึ่งติดต่อกันเพิ่มอัตรา flocculation และ coalescence (McClements, 2005) ผลคล้ายถูกสังเกตโดย Sánchez González et al. (2009) เมื่อมีเพิ่มน้ำมันต้นชา theHPMC ถ่าย มันเป็น postulated ที่ ต่อโครงสร้างจุลภาคฟิล์มอาจเกี่ยวข้องกับการลดแรงและสูง watervapor permeability เพิ่มกับออริกาโนน้ำมัน เมื่อเทียบกับฟิล์มเป็นภาพยนตร์

Results (Thai) 2:

สามารถเนื่องจากพวกเขามีขนาดเล็กจึงบูรณาการที่ดีในเมทริกซ์ thepolymer ขนาดอนุภาคขนาดเล็กนำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นทั้งนี้การทำงานร่วมกันระหว่าง-เมทริกซ์ลีเมอร์และน้ำมันหอมระเหยซึ่งนำไปสู่​​ Aless เมทริกซ์คอมโพสิตเหนียวและแทบจะไม่หยดน้ำมันตรวจสอบย้อนกลับ (นิล et al., 2012) ในทางตรงกันข้ามในภาพยนตร์ที่มีเนื้อหา biocomposite สูง OEO (คือ 0.8-1.2% w / v) หยดน้ำมันมีขนาดใหญ่พอที่จะมองเห็นได้ (รูป. 3c และง) นี้อาจจะอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าในอิมัลชันน้ำมันในน้ำความถี่การปะทะกันระหว่างละอองเพิ่มขึ้นกับไขมันที่สูงขึ้นซึ่งต่อเนื่องเพิ่มตะกอนและอัตราการเชื่อมต่อกัน (McClements, 2005) ผลที่คล้ายกันถูกตั้งข้อสังเกตโดยSánchezอนซาเลซและคณะ (2009) เมื่อต้นชาน้ำมันหอมระเหยถูกบันทึกอยู่ในภาพยนตร์ theHPMC มันถูกตั้งสมมติฐานว่าจุลภาคฟิล์มอาจจะเกี่ยวข้องกับการลดความต้านทานแรงดึงและการซึมผ่าน Watervapor สูงของภาพยนตร์ที่เพิ่มเข้ามาด้วยออริกาโนน้ำมันหอมระเหยเมื่อเทียบกับภาพยนตร์พื้นเมือง

Results (Thai) 3:

ได้ เนื่องจากพวกเขามีขนาดเล็กและดังนั้นจึงรวมกันเป็น thepolymer เมทริกซ์ อนุภาคขนาดเล็กที่ก่อให้เกิดการเพิ่ม interac tions ระหว่างพอลิเมอร์เมทริกซ์และน้ำมันหอมระเหย ซึ่งนำไปสู่ aless เมทริกซ์คอมโพสิตและเหนียวหยดน้ำมันแทบจะตรวจสอบย้อนกลับ ( โบนิลลา et al . , 2012 ) ในทางตรงกันข้าม , ใน biocomposite ภาพยนตร์ที่มีเนื้อหา oeo ที่สูง ( เช่น 0.8 – 1.2 % W / V )น้ำมันหยดมีขนาดใหญ่พอที่จะเห็นได้ ( รูปที่ 3 C และ D ) นี้อาจอธิบายโดยความจริงที่ว่าในน้ำมันในน้ำอิมัลชัน , การชนกันของความถี่ระหว่างหยดเพิ่มที่มีปริมาณไขมันสูง ซึ่งจะเพิ่มอัตราการรวมตัว ( Flocculation ) และ mcclements , 2005 ) ผลที่คล้ายกันที่พบโดยซันเชซ gonz . kgm lez et al .( 2009 ) เมื่อชาต้นไม้น้ำมันถูกเพิ่ม thehpmc ฟิล์ม มันเป็นวิธีที่อาจจะเกี่ยวข้องกับโครงสร้างของฟิล์มลดแรงดึง และการซึมผ่าน watervapor สูงกว่าฟิล์มเพิ่มกับออริกาโนระเหย เมื่อเทียบกับภาพยนตร์ดั้งเดิม