2.1.2. Synthesis2.1.2.1. Exfoliatio

2.1.2. Synthesis
2.1.2.1. Exfoliation. Graphene was first isolated in 2004 at the
University of Manchester by Novoselov and Geim using scotchtape
exfoliation of highly oriented pyrolytic graphite (HOPG)
(Novoselov et al., 2004). This method, also called micromechanical
exfoliation or peel-off method, relies on isolation of individual
p-stacked layers in graphite by repeated peeling using a scotch
tape. Graphene obtained using this method is usually defect-free
and of high quality, however, the sample size is very small (few
microns) and suffers from poor yield. This method has been limited
to lab-scale fundamental studies and not for commercial synthesis
of graphene. To overcome these limitations, liquid-phase exfoliation
of graphite in solvents like N-methyl-pyrrolidone
(Hernandez et al., 2008) and surfactant (sodium dodecyl benzene
sulfonate) solution has been demonstrated (Lotya et al., 2009).
This technique, though facile, has its own limitations such as the
resulting graphene film dimensions and the incomplete removal
of solvents which tend to have high boiling points. Due to its low
cost and low number of processing steps involved, this technique
provides a potential route for large-scale synthesis of graphenebased
sensors.

Results (Thai) 1:

2.1.2 การสังเคราะห์2.1.2.1. ขัดผิว Graphene ถูกแยกเป็นครั้งแรกในปี 2004 ที่ตัวมหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์โดย Novoselov Geim ใช้ scotchtapeขัดผิวของแกรไฟต์ pyrolytic แนวสูง (HOPG)(Novoselov et al. 2004) วิธีการนี้ เรียกว่า micromechanicalใช้ขัดผิวหรือเปลือกปิดวิธี แยกของแต่ละบุคคลชั้นที่ซ้อน p ในไฟท์โดยใช้สก๊อตปอกซ้ำเทป Graphene ที่ใช้วิธีการนี้จะปราศจากข้อบกพร่องและมีคุณภาพสูง อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างขนาดเล็ก (ไม่กี่ไมครอน) และจากผลตอบแทนที่ดี วิธีนี้ถูกจำกัดการศึกษาขั้นพื้นฐานระดับห้องปฏิบัติการ และไม่สามารถสังเคราะห์เชิงพาณิชย์ของ graphene เพื่อเอาชนะข้อจำกัดเหล่านี้ ขัดผิวของเฟสของเหลวของแกรไฟต์ในสารละลายเช่น N-เมธิล-pyrrolidone(ว่ายน้ำ et al. 2008) และ surfactant ที่ (โซเดียม dodecyl เบนซินโซลูชัน sulfonate) ได้แสดงให้เห็น (Lotya et al. 2009)เทคนิคนี้ ว่าร่ม มีข้อจำกัดของตนเองเช่นการขนาดฟิล์ม graphene เป็นผลลัพธ์และเอาออกไม่สมบูรณ์ของสารละลายที่มีจุดเดือดสูง เนื่องจากต่ำต้นทุนและมีส่วนร่วม ตอนเทคนิคนี้จำนวนน้อยมีกระบวนการผลิตที่มีศักยภาพสำหรับการสังเคราะห์ขนาดใหญ่ของ graphenebasedเซนเซอร์

Results (Thai) 2:

2.1.2 การสังเคราะห์สาร
2.1.2.1 การผลัดเซลล์ผิว แกรฟีนที่แยกได้เป็นครั้งแรกในปี 2004 ที่
มหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์และ Novoselov Geim ใช้ scotchtape
ขัดเชิงสูงกราไฟท์ pyrolytic (HOPG)
(Novoselov et al., 2004) วิธีการนี้เรียกว่าจิ๋ว
ขัดหรือวิธีการลอกออกอาศัยแยกแต่ละ
ชั้น P-ซ้อนกันในกราไฟท์โดยทำซ้ำลอกโดยใช้สก๊อต
เทป แกรฟีนได้ใช้วิธีนี้มักจะปราศจากข้อบกพร่อง
และมีคุณภาพสูง แต่ขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดเล็กมาก (ไม่กี่
ไมครอน) และทนทุกข์ทรมานจากอัตราผลตอบแทนที่น่าสงสาร วิธีการนี้ได้รับการ จำกัด
การศึกษาขั้นพื้นฐานในห้องปฏิบัติการขนาดและไม่ได้สำหรับการสังเคราะห์เชิงพาณิชย์
ของกราฟีน เพื่อเอาชนะข้อ จำกัด เหล่านี้ของเหลวเฟสขัด
ของกราไฟท์ในตัวทำละลายเช่น N-methyl-pyrrolidone
(Hernandez et al., 2008) และลดแรงตึงผิว (โซเดียมโดเดซิลเบนซีน
ซัลโฟเนต) โซลูชั่นที่ได้รับการพิสูจน์ (Lotya et al., 2009).
เทคนิคนี้ แม้ว่าสะดวก, มีข้อ จำกัด ของตัวเองเช่น
ที่เกิดมิติฟิล์มกราฟีนและการกำจัดที่ไม่สมบูรณ์
ของตัวทำละลายที่มีแนวโน้มที่จะมีจุดเดือดสูง เนื่องจากการที่ต่ำ
ค่าใช้จ่ายและจำนวนต่ำของการประมวลผลขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับเทคนิคนี้
ยังมีเส้นทางที่มีศักยภาพสำหรับการสังเคราะห์ขนาดใหญ่ของ graphenebased
เซ็นเซอร์