Avantgarde music" redirects here. F

Avantgarde music" redirects here. For the record label, see Avantgarde Music.
The term avant-garde is applied to music when it is considered "ahead of its time" by critics or fans, i.e., it contains unique or original elements, or it explores unusual fusions of different genres.

In a historical sense, musicologists use the term "avant-garde music" for the radical compositions that succeeded the death of Anton Webern in 1945.[1] This period is typically thought to begin with Wagner[2] or Josquin des Prez.[3][contradiction]

Today the term may be used to refer to any other post-1945 tendency of modernist music not definable as experimental music, though sometimes including a type of experimental music characterized by the rejection of tonality.[1]

Although some modernist music is also avant-garde, a distinction can be made between the two categories. Because the purpose of avant-garde music is necessarily political, social, and cultural critique, so that it challenges social and artistic values by provoking or goading audiences, composers such as Richard Strauss, Arnold Schoenberg, Anton Webern, George Antheil, and Igor Stravinsky may reasonably be considered to have been avant-gardists in their early works (which were understood as provocative, whether or not the composers intended them that way), but the label is not really appropriate for their later music. Modernists of the post–World War II period, such as Elliott Carter, Milton Babbitt, György Ligeti, Witold Lutosławski, and Luciano Berio, never conceived their music for the purpose of goading an audience, and so cannot be classified as avant-garde. Composers such as John Cage and Harry Partch, on the contrary, remained avant-gardists throughout their creative careers.[4]

In the early 1970s, art rock bands such as Roxy Music cited much of their music as being avant-garde. When lead singer, Bryan Ferry was seeking a lead guitarist he sent out an advertisement in Melody Maker which read "The perfect guitarist for avant-rock group".[this quote needs a citation]

Results (Thai) 1:

เพลง Avantgarde"เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับค่าย ดูเพลง AvantgardeAvant-garde เงื่อนไขจะใช้กับเพลงเมื่อว่า "ก่อนเวลา" โดยนักวิจารณ์หรือพัดลม เช่น นั้นประกอบด้วยองค์ประกอบเฉพาะ หรือต้นฉบับ หรือจะสำรวจ fusions ปกติของประเภทที่แตกต่างกันMusicologists ใช้คำ "โอ่โถงเพลง" สำหรับสำเร็จการตายของแอนทอน Webern ในปีค.ศ. 1945 จนรุนแรงในความรู้สึกประวัติศาสตร์[1] โดยทั่วไปมีคิดเวลานี้จะเริ่มต้น ด้วยวากเนอร์ [2] หรือ Josquin des Prez[3][ขัดแย้ง]วันนี้คำอาจใช้ในการอ้างถึงใด ๆ อื่น ๆ 1945 ลงแนวโน้มของเพลงเองไม่เป็นดนตรีทดลอง วิธีแม้ว่าบางครั้งรวมถึงชนิดของดนตรีทดลองโดยการปฏิเสธของ tonality[1]แม้ว่าบางเพลงบุกเบิกก็โอ่โถง สามารถทำการแยกความแตกต่างระหว่างสองประเภท เนื่องจากวัตถุประสงค์ของเพลงโอ่โถงจำเมือง วิจารณ์สังคม และวัฒนธรรม ให้มันท้าทายสังคม และศิลปะค่า โดย provoking หรือ goading ผู้ชม คีตกวีริชาร์ดสโทรส อาร์โนลด์ Schoenberg แอนทอน Webern จอร์จ Antheil และ Igor Stravinsky อาจพิจารณาอย่างสมมี avant-gardists ในการปฏิบัติงานก่อน (ซึ่งถูกเข้าใจว่าเป็นที่เร้าใจ ว่าคีตกวีที่ใช้วิธีนั้นหรือไม่)แต่ป้ายชื่อไม่เหมาะสมจริง ๆ กับเพลงของพวกเขาในภายหลัง Modernists ของไปรษณีย์ – โลกสงคราม ตคาร์เตอร์ มิลตัน Babbitt, György Ligeti, Witold Lutosławski และลูเชียนโนแบร์ Berio ไม่รู้สึกเพลงเพื่อ goading ผู้ชม และดังนั้น ไม่สามารถจัดประเภทเป็น avant-garde คีตกวีจอห์นเคจและแฮร์รี่ Partch ดอก ยังคง avant-gardists ตลอดทั้งงานสร้างสรรค์ของพวกเขา[4]ใน วงร็อคศิลปะเช่น Roxy เพลงอ้างมากเพลงเป็น avant-garde เมื่อนำนักร้อง Bryan เรือถูกหา guitarist เป้าหมายการส่งออกลงโฆษณาใน Maker เมโลดี้ที่อ่าน "guitarist เหมาะสำหรับหินจัดการกลุ่ม"[ใบเสนอราคานี้ต้องการอ้างอิง]

Results (Thai) 2:

เพลง Avantgarde "redirects here. สำหรับบันทึกชื่อให้ดู Avantgarde เพลง.
ระยะเปรี้ยวจี๊ดถูกนำไปใช้เพลงเมื่อก็ถือว่า "ก่อนเวลาของมัน" จากนักวิจารณ์หรือแฟน ๆ คือมันมีองค์ประกอบที่ไม่ซ้ำกันหรือเดิมหรือ สำรวจเชื่อมติดที่ผิดปกติของประเภทที่แตกต่างกัน. ในความหมายทางประวัติศาสตร์ musicologists ใช้คำว่า "เพลงเปรี้ยวจี๊ด" สำหรับองค์ประกอบรุนแรงที่ประสบความสำเร็จในการตายของแอนตัน Webern ในปี 1945 [1] ช่วงเวลานี้เป็นความคิดที่มักจะเริ่มต้นด้วยแว็กเนอร์ [2 ] หรือสกินเดส์ Prez. [3] [ความขัดแย้ง] วันนี้คำว่าอาจจะถูกใช้เพื่ออ้างถึงแนวโน้มการโพสต์ 1945 ของเพลงสมัยใหม่อื่น ๆ ที่ไม่สามารถกำหนดเป็นเพลงทดลองแม้ว่าบางครั้งรวมถึงประเภทของประสบการณ์ดนตรีที่โดดเด่นด้วยการปฏิเสธของ tonality . [1] ถึงแม้ว่าบางเพลงสมัยนี้ยังเปรี้ยวจี๊ด, ความแตกต่างสามารถทำระหว่างสองประเภท. เพราะจุดประสงค์ของเพลงเปรี้ยวจี๊ดจำเป็นต้องการเมืองสังคมและวัฒนธรรมการวิจารณ์เพื่อให้มันท้าทายค่านิยมของสังคมและศิลปะ โดยกระตุ้นหรือยั่วยุผู้ชมคีตกวีเช่นริชาร์ดสเตราส์, อาร์โนลเบิ Anton Webern, จอร์จ Antheil และอิกอร์สตราพอสมควรอาจจะได้รับการพิจารณาจะได้รับ gardists เปรี้ยวในผลงานแรกของพวกเขา (ซึ่งถูกเข้าใจว่าเป็นยั่วยุหรือไม่แต่ง ตั้งใจไว้ที่ทาง) แต่ฉลากไม่เหมาะสมจริงๆสำหรับการฟังเพลงของพวกเขาในภายหลัง ธรรมเนียมของหลังสงครามโลกครั้งที่สองในช่วงเวลาเช่นเอลเลียตคาร์เตอร์มิลตันหน้าเลือดGyörgy Ligeti, ลด์ Lutoslawski และลูเซียโน Berio ไม่เคยคิดเพลงของพวกเขาเพื่อวัตถุประสงค์ในการยั่วยุของผู้ชมและจึงไม่สามารถจัดเป็นเปรี้ยวจี๊ด คีตกวีเช่นจอห์นเคจและแฮร์รี่ Partch ในทางตรงกันข้ามยังคงเปรี้ยว gardists-ตลอดอาชีพสร้างสรรค์ของพวกเขา. [4] ในช่วงต้น 1970S, วงร็อคศิลปะเช่นเพลงร็อกที่อ้างถึงมากของเพลงของพวกเขาในฐานะที่เป็นเปรี้ยวจี๊ด เมื่อนักร้องนำ, ไบรอันเฟอร์รี่กำลังมองหามือกีต้าร์นำเขาส่งออกโฆษณาในโลดีเมคเกอร์ที่อ่าน "มือกีต้าร์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับกลุ่มเปรี้ยวหิน". [quote นี้ต้องการอ้างอิง]

Results (Thai) 3:

รัฐเพลงป่าฝน สำหรับป้ายบันทึกเห็นรัฐเพลง .
ระยะเปรี้ยวจี๊ด - ใช้กับเพลงเมื่อมันได้รับการพิจารณา " ล่วงหน้า " จากนักวิจารณ์ หรือ แฟน คือ มันมีเอกลักษณ์ หรือ องค์ประกอบเดิม หรือความผิดปกติ fusions ของประเภทที่แตกต่างกัน .

ในแง่ประวัติศาสตร์นักดนตรีที่ใช้คําว่า " เปรี้ยวจี๊ด - เพลง " เป็นองค์ประกอบที่ประสบความสำเร็จ ความตายของ Anton Webern 1945 [ 1 ] งวดนี้มักจะคิดว่าจะเริ่มต้นด้วยเนอะ [ 2 ] หรือ josquin Des Prez . [ 3 ] [ ความขัดแย้ง ]

วันนี้คำที่อาจจะใช้แทน 2470-2488 แนวโน้มอื่น ๆ เพลงสมัยใหม่ไม่ได้กำหนดเป็นทดลองดนตรีถึงแม้ว่าบางครั้ง รวมทั้งประเภทของแนวเพลงลักษณะโดยการปฏิเสธของ tonality [ 1 ]

ถึงแม้ว่าบางสมัยเพลงยังเปรี้ยวจี๊ดสามารถทำให้ความแตกต่างระหว่างสองประเภท เพราะจุดประสงค์ของเปรี้ยวจี๊ด - เพลงจําเป็น การเมือง สังคม และ วัฒนธรรมวิพากษ์ มันท้าทายค่านิยมของสังคมและศิลปะโดยกระตุ้นหรือ goading ผู้ชมคีตกวีเช่น ริชาร์ด สเตราส์ อาร์โนลด์เชินเบิร์ก , Anton Webern จอร์จ antheil และอิกอร์ สตราวินสกีอาจเหมาะสมถือว่าได้ก่อน gardists ในงานของตน ( ซึ่งเข้าใจได้ว่าเร้าใจ หรือไม่แต่งไว้อย่างนั้น ) แต่ป้ายเป็นไม่ได้จริงๆที่เหมาะสมสำหรับเพลงต่อไปของพวกเขา คนสมัยใหม่ของโพสต์ - สงครามโลกครั้งที่สองระยะเวลาเช่น เอลเลียตคาร์เตอร์ มิลตัน แบ็บบิต Gy ö rgy , เสียง witold Lutos , ł awski และลูเซียโน เบริโยไม่เคยรู้สึกเพลงของพวกเขาเพื่อวัตถุประสงค์ในการ goading ผู้ชม และไม่สามารถจัดเป็นเปรี้ยวจี๊ด คีตกวี เช่น จอห์น เคจ และแฮร์รี่ partch ตรงกันข้าม อยู่ก่อน gardists ตลอดอาชีพของพวกเขาสร้างสรรค์ [ 4 ]

ในช่วงต้นทศวรรษศิลปะหินวงเช่น Roxy Music อ้างมากเพลงของพวกเขาเป็นเปรี้ยวจี๊ด เมื่อนักร้องนำ ไบรอัน เฟอร์รี่กำลังมองหามือกีต้าร์ที่เขาส่งไปโฆษณาใน Melody Maker ซึ่งอ่าน " มือกีต้าร์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับกลุ่ม " หินก่อน [ ต้องการอ้างอิง ] ราคานี้