This sonnet seems to be about the a

This sonnet seems to be about the author’s attempts to immortalize his wife or the love of his life. Spenser starts the poem with a quatrain recalling an incident that could have happened any summer day at the seaside. He writes his love’s name in the sand at the beach, but the ocean’s waves wipe it away, just as time will destroy all manmade things. The next quatrain describes the woman’s reaction to the man’s charming attempt to immortalize her. She claims that the man’s attempts were in vain and that no mortal being can be immortalized due to the cruelness of time. The next quatrain represents a turning point in the poem and the author reveals that his wife will be eternally remembered in his poems and his verse. The final couplet at the end, “Where whenas Death shall all the world subdue, Out love shall live, and later life renew,” summarizes the theme of the poem by comparing the eternalness of love and death to the brevity of life and humanity.

Results (Thai) 1:

ณนี้น่าจะเกี่ยวกับความพยายามของผู้เขียนเก็บภรรยาหรือความรักของชีวิตของเขา Spenser เริ่มกลอน มี quatrain ที่นึกถึงเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นใด ๆ วันฤดูร้อนที่ชายทะเล เขาเขียนชื่อความรักของเขาทรายที่ชายหาด แต่คลื่นของมหาสมุทรเช็ดไป เพียงเท่าที่เวลาจะทำลายทุกสิ่งที่มนุษย์สร้าง Quatrain ถัดไปอธิบายปฏิกิริยาของหญิงกับชายคนนั้นจึงพยายามเก็บเธอ เธออ้างว่า ความพยายามของคนสู้ และว่า มนุษย์ไม่สามารถเป็น immortalized เนื่องจาก cruelness ของเวลา Quatrain ถัดไปแสดงถึงจุดเปลี่ยนในกลอน และผู้เขียนพบว่า ภรรยาของเขาจะเป็น eternally ที่จดจำในบทกวีของเขาและข้อของเขา Couplet สุดท้ายท้าย "ที่ whenas ตายจะทั้งหมดในโลก subdue หมดรักจะอาศัยอยู่ และชีวิตหลังจาก อายุ สรุปรูปแบบของกลอน โดยการเปรียบเทียบ eternalness ของความรักและความตายเพื่อกระชับของชีวิตและมนุษย์

Results (Thai) 2:

โคลงนี้น่าจะเป็นเกี่ยวกับความพยายามของผู้เขียนจะทำให้เป็นอมตะภรรยาหรือความรักในชีวิตของเขาของเขา สเปนเซอร์เริ่มต้นบทกวีที่มีบรรทัดนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่อาจจะเกิดขึ้นในวันฤดูร้อนใด ๆ ที่ริมทะเล เขาเขียนชื่อความรักของเขาในทรายที่ชายหาด แต่คลื่นมหาสมุทรเช็ดมันออกไปเช่นเดียวกับเวลาที่จะทำลายสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นทั้งหมด บรรทัดต่อไปอธิบายปฏิกิริยาของผู้หญิงกับผู้ชายคนหนึ่งที่มีเสน่ห์ของความพยายามที่จะทำให้เป็นอมตะของเธอ เธอบอกว่ามีความพยายามของมนุษย์ที่อยู่ในไร้สาระและไม่มีความเป็นมนุษย์สามารถ immortalized เนื่องจากความโหดของเวลา บรรทัดต่อไปเป็นจุดหักเหในบทกวีและนักเขียนพบว่าภรรยาของเขาจะเป็นที่จดจำไปตลอดกาลในบทกวีและบทกวีของเขา คู่สุดท้ายในตอนท้ายว่า "whenas ตายจะทั่วโลกปราบออกความรักจะมีชีวิตและชีวิตหลังจากต่ออายุ" สรุปรูปแบบของบทกวีโดยเปรียบเทียบ eternalness ของความรักและความตายเพื่อความกะทัดรัดของชีวิตและความเป็นมนุษย์

Results (Thai) 3:

โคลงนี้น่าจะเป็นเรื่องของผู้เขียนพยายามเรียงร้อยภรรยาของเขาหรือชีวิตรัก สเปนเซอร์เริ่มกลอนกับเหลอหลาระลึกถึงเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นใด ๆ ในฤดูร้อนที่ริมทะเล เขาเขียนชื่อของความรักของเขาในทรายที่ชายหาด แต่คลื่นสมุทรเช็ดมันออกไป เหมือนเวลาจะทำลายสิ่งที่มนุษย์ทั้งหมดที่เหลอหลาต่อไปอธิบายปฏิกิริยาของผู้หญิงกับของผู้ชายที่มีเสน่ห์พยายามอมตะของเธอ เธออ้างว่า ความพยายามของมนุษย์อยู่ในไร้สาระและไม่มีมนุษย์จะสามารถจดจำตลอดไปเนื่องจากในความเหี้ยมโหดของเวลา ที่เหลอหลาต่อไปเป็นจุดเปลี่ยนในบทกวีและผู้เขียนพบว่าภรรยาของเขาจะได้รับการจำได้ในบทกวีของเขาและบทกวีของเขาการโคลงสุดท้ายท้าย " ที่แม้ว่าความตายจะหมดโลกปราบ ออกไป รักจะอยู่ และหลังจากนั้นชีวิตต่ออายุ " สรุปรูปแบบของบทกวีโดยเปรียบเทียบ eternalness แห่งความรัก และความตายในเวลาช่วงสั้นๆของชีวิตและความเป็นมนุษย์