So far we have considered the justi

So far we have considered the justice or injustice of laws
which may be viewed as distributing among individuals burdens
and benefits. Some of the benefits are tangible, like poor
relief, or food rations; others are intangible, like the protection
from bodily harm given by the criminal law, or the facilities
afforded by laws relating to testamentary or contractual
capacity, or the right to vote. From distribution in this wide
sense, we must distinguish compensation for injury done by one
person to another. Here the connection between what is just and the central precept of justice 'Treat like cases alike and
different cases differently' is certainly less direct. Yet it is not
too indirect to be traced and may be seen in the following
way. The laws which provide for the compensation by one
person of another for torts or civil injuries might be considered
unjust for two different reasons. They might, on the one
hand, establish unfair privileges or immunities. This would
be so if only peers could sue for libel, or if no white person
were liable to a coloured person for trespass or assault. Such
laws would violate, in a straightforward way, principles of
fair distribution of the rights and duties of compensation. But
such laws might also be unjust in a quite different way: for
while making no unfair discriminations they might fail altogether
to provide a remedy for certain types of injury inflicted
by one person on another, even though morally compensation
would be thought due. In this matter the law might be
unjust while treating all alike.

Results (Thai) 1:

จนเราได้พิจารณาความยุติธรรมหรือความอยุติธรรมของกฎหมายซึ่งอาจดูเป็นการกระจายระหว่างบุคคลภาระและผลประโยชน์ บางส่วนของผลประโยชน์จับต้องได้ เช่นคนจนบรรเทา หรืออาหารได้ จะไม่มีตัวตน เช่นการป้องกันจากการทำร้ายร่างกายโดยกฎหมายอาญา หรืออำนวยความสะดวกนี่ตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับ testamentary หรือตามสัญญากำลังการผลิต หรือด้านขวาลง จากการกระจายในทั้งนี้รู้สึก เราต้องแยกค่าตอบแทนสำหรับการบาดเจ็บโดยหนึ่งบุคคลอื่น ที่นี่การเชื่อมต่อระหว่างสิ่งเพียง precept กลางความยุติธรรม ' รักษาเช่นกรณีที่เหมือนกัน และต่าง ๆ กรณีแตกต่าง ' ไม่ตรงแน่นอนไม่ ยังไม่ทางอ้อมเกินไปที่จะติดตาม และอาจเห็นในต่อไปนี้วิธีการ กฎหมายที่ให้ค่าตอบแทนโดยบุคคลอื่นละเมิดจากหรือพลเรือนบาดเจ็บอาจเป็นทำลายด้วยเหตุผลแตกต่างกันสองประการ พวกเขาอาจ ในหนึ่งมือ สร้างสิทธิธรรมหรือ immunities นี้จะเป็นดังนั้นหาก เพียงเพื่อนสามารถฟ้องในคดีหมิ่นประมาท หรือคนไม่ขาวต้องเสียภาษีบุคคลสีสำหรับการบุกรุกหรือโจมตี ดังกล่าวกฎหมายละเมิด แบบตรง หลักการยุติธรรมการกระจายสิทธิและหน้าที่ของค่าตอบแทน แต่กฎหมายดังกล่าวจะถูกทำลายด้วยวิธีที่แตกต่าง: สำหรับขณะทำไม่ discriminations ธรรม พวกเขาอาจไม่ทั้งหมดเพื่อให้การแก้บางชนิดเกิดการบาดเจ็บโดยคนในอีก แม้คุณธรรมค่าตอบแทนจะได้คิดครบกำหนด อาจมีกฎหมายในเรื่องนี้การทำลายในขณะที่รักษาทั้งหมดเหมือนกัน

Results (Thai) 2:

จนถึงขณะนี้เราได้มีการพิจารณาความยุติธรรมหรือความอยุติธรรมของกฎหมายซึ่งอาจจะมองว่าเป็นภาระกระจายในหมู่ประชาชนและผลประโยชน์ บางส่วนของผลประโยชน์ที่จับต้องได้เช่นยากจนบรรเทาหรือการปันส่วนอาหาร; คนอื่นจะไม่มีตัวตนเช่นการป้องกันจากการทำร้ายร่างกายได้รับจากกฎหมายอาญาหรือสิ่งอำนวยความสะดวกafforded โดยกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับพินัยกรรมหรือสัญญากำลังการผลิตหรือสิทธิออกเสียงลงคะแนน จากการจัดจำหน่ายในกว้างนี้ความรู้สึกที่เราต้องแยกความแตกต่างการชดเชยสำหรับการบาดเจ็บที่ทำโดยคนหนึ่งคนไปยังอีก นี่คือการเชื่อมต่อระหว่างสิ่งที่เป็นเพียงและศีลกลางของความยุติธรรม 'รักษาเช่นกรณีเหมือนกันและกรณีที่แตกต่างกันที่แตกต่างกันเป็นอย่างแน่นอนโดยตรงน้อย แต่มันไม่ได้เป็นทางอ้อมเกินกว่าที่จะตรวจสอบและอาจจะเห็นในต่อไปนี้ทาง กฎหมายที่ให้การชดเชยโดยหนึ่งบุคคลอื่นละเมิดทางแพ่งหรือการบาดเจ็บที่อาจจะถือว่าไม่เป็นธรรมด้วยเหตุผลสองประการที่แตกต่างกัน พวกเขาอาจจะในด้านหนึ่งมือสร้างสิทธิพิเศษที่ไม่เป็นธรรมหรือความคุ้มกัน นี้จะเป็นดังนั้นหากเพื่อนเท่านั้นที่สามารถฟ้องข้อหาหมิ่นประมาทหรือถ้าไม่มีคนผิวขาวมีแนวโน้มที่จะเป็นคนสีสำหรับการละเมิดหรือการโจมตี เช่นกฎหมายจะละเมิดในทางที่ตรงไปตรงมาหลักการของการกระจายยุติธรรมของสิทธิและหน้าที่ของการชดเชย แต่กฎหมายดังกล่าวอาจจะไม่เป็นธรรมในทางที่แตกต่างกันมากเพราะในขณะที่ทำให้ไม่มีการแบ่งแยกที่ไม่เป็นธรรมที่พวกเขาล้มเหลวโดยสิ้นเชิงอาจจะให้ยาสำหรับบางประเภทของการบาดเจ็บแผลโดยคนคนหนึ่งอีกแม้ว่าศีลธรรมค่าตอบแทนจะได้รับการคิดเนื่องจาก ในเรื่องนี้กฎหมายอาจจะไม่เป็นธรรมขณะที่การรักษาเหมือนกัน

Results (Thai) 3:

ดังนั้นไกล เราได้พิจารณาธรรมหรือธรรมของกฎหมาย ซึ่งอาจถูกมองว่าเป็น

ไว้กระจายระหว่างบุคคลและผลประโยชน์ บางส่วนของผลประโยชน์ที่เป็นรูปธรรม เช่น โล่งอกที่น่าสงสาร
, หรืออาหารปันส่วน ; ที่คนอื่นจะไม่มีตัวตน เช่น การป้องกันอันตรายจากร่างกาย
ที่กำหนดโดยกฎหมาย หรือเครื่อง
afforded โดยกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับพินัยกรรม หรือสัญญา
ความจุ หรือสิทธิในการออกเสียงลงคะแนนจากการกระจายในความรู้สึกกว้าง
นี้เราต้องแยกแยะการชดเชยสำหรับการบาดเจ็บที่ทำโดยหนึ่ง
บุคคลอื่น ที่นี่การเชื่อมต่อระหว่างสิ่งที่เป็นเพียงและศีลในกลางของความยุติธรรม ' รักษาเหมือนกรณีเหมือนกัน
กรณีที่แตกต่างกันแตกต่างกัน ' แน่นอนน้อยโดยตรง ยัง ไม่ต้องสืบ
ด้วยทางอ้อม และอาจจะเห็นใน
วิธีต่อไปนี้กฎหมายที่ให้การชดเชยโดยหนึ่ง
คนอีกละเมิดหรือพลเรือนบาดเจ็บอาจถือว่า
ไม่ยุติธรรมสำหรับสองเหตุผลที่แตกต่างกัน พวกเขาอาจจะในหนึ่ง
มือสร้างสิทธิธรรมหรือความคุ้มกัน . นี้จะเป็นดังนั้นถ้าเพื่อน
เท่านั้นอาจฟ้องข้อหาหมิ่นประมาท หรือถ้าคนไม่ขาว
เป็นระวางบุคคลสีสำหรับการละเมิดหรือโจมตี กฎหมายดังกล่าว
จะละเมิดในวิธีที่ตรงไปตรงมา หลักการ
ไม่ยุติธรรมของสิทธิและหน้าที่ของค่าตอบแทน แต่กฎหมายดังกล่าวอาจจะไม่ยุติธรรม
ในวิธีที่แตกต่างกันมาก :
ในขณะที่การไม่ไม่ยุติธรรม discriminations พวกเขาอาจล้มเหลวโดยสิ้นเชิง
ให้แก้บางประเภทของการบาดเจ็บลือ
โดยคนคนหนึ่งบนอีก แม้ว่าคุณจะคิดว่าเนื่องจากการชดเชย
.ในเรื่องนี้กฎหมายอาจ
ธรรมในขณะที่รักษาเหมือนกันหมด