A hundred years ago, on 21 August 1

A hundred years ago, on 21 August 1911, an Italian painter and decorator slipped from the cupboard in the Louvre where he had been hiding all night, stepped up to the Mona Lisa, freed her from her frame and left the building apparently unseen. It was 24 hours before anyone noticed she was missing. The usual line is that the Louvre was closed for maintenance and everyone thought that somebody else must have removed the picture to be photographed, or cleaned. But museums are – or were – surprisingly blind to crime, even when it involves stealing the world's most famous painting. Or perhaps not the world's most famous painting – the Mona Lisa certainly wasn't universally known in 1911. You still had to travel to the Louvre to see her. There were prints, though Leonardo's cumulative portrait, gradually painted over several years, had long proved extremely hard to copy as an engraving. And photographs did exist – indeed the French police printed off 6,500 copies for distribution in the streets of Paris immediately after her disappearance, as if to jog someone's memory. These mug-shots were also for comparison with any forgery that might turn up purporting to be the original. For the Mona Lisa wears a fine veil of craquelure – that pattern of tiny cracks that can form in the surface of a painting when it's as old as she is – that is more or less impossible to fake. Wrinkles are her positive ID. But a century ago, the painting's fame was restricted to the west, where she had been buoyed up on clouds of romantic hype ever since Walter Pater wrote in 1869: "She is older than the rocks among which she sits, like the vampire she has been dead many times . . ." which although not exactly gallant, broadcast her strange allure to hundreds of thousands.

Results (Thai) 2:

ร้อยปีที่ผ่านมาเมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 1911, จิตรกรอิตาลีและมัณฑนากรลดลงจากตู้ในพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ที่เขาได้รับการซ่อนตัวอยู่ทั้งคืนก้าวขึ้นไปโมนาลิซ่าเป็นอิสระของเธอจากกรอบของเธอและออกจากอาคารที่มองไม่เห็นได้ชัด มันเป็นเวลา 24 ชั่วโมงก่อนที่ทุกคนสังเกตเห็นเธอหายไป สายตามปกติคือที่พิพิธภัณฑ์ลูฟร์ถูกปิดสำหรับการบำรุงรักษาและทุกคนคิดว่าคนอื่นจะต้องได้ลบภาพที่จะถ่ายภาพหรือการทำความสะอาด แต่พิพิธภัณฑ์ - หรืออยู่ - น่าแปลกใจที่คนตาบอดกับอาชญากรรมแม้ในขณะที่มันเกี่ยวข้องกับการขโมยภาพวาดที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก หรือบางทีอาจจะไม่ได้เป็นภาพวาดที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก - โมนาลิซ่าอย่างแน่นอนไม่เป็นที่รู้จักในระดับสากลในปี 1911 คุณยังคงมีการเดินทางไปยังพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ที่จะเห็นเธอ มีพิมพ์ได้ แต่ภาพที่มีการสะสมของเลโอนาร์โดวาดค่อยๆในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้พิสูจน์นานยิ่งยากที่จะคัดลอกเป็นแกะสลัก และรูปถ่ายไม่อยู่ - แน่นอนตำรวจฝรั่งเศสที่พิมพ์ออกมา 6,500 เล่มเพื่อจำหน่ายในถนนของกรุงปารีสทันทีหลังจากการหายตัวไปของเธอราวกับจะเขย่าเบา ๆ หน่วยความจำของใครบางคน เหล่านี้แก้ว-ภาพนั้นยังมีการเปรียบเทียบกับการปลอมแปลงเอกสารใด ๆ ที่อาจเปิดขึ้นที่อ้างตัวว่าเป็นต้นฉบับ สำหรับโมนาลิซ่าสวมผ้าคลุมหน้าปรับ craquelure - รูปแบบของรอยแตกเล็ก ๆ ที่สามารถสร้างในพื้นผิวของภาพวาดเมื่ออายุเท่าเธอเป็น - ว่าจะมากหรือน้อยไม่สามารถที่จะปลอม ริ้วรอยที่มี ID บวกของเธอ แต่ศตวรรษที่ผ่านมาชื่อเสียงของภาพวาดถูก จำกัด ไปทางทิศตะวันตกซึ่งเธอได้รับแม้จะขึ้นไปบนเมฆของ hype โรแมนติกนับตั้งแต่วอลเตอร์บิดาเขียนไว้ใน 1869: "เธออายุมากกว่าหินหมู่ที่เธอนั่งเหมือนแวมไพร์ที่เธอมี ตายหลายครั้ง... " ซึ่งแม้จะไม่ได้กล้าหาญตรงออกอากาศเสน่ห์แปลก ๆ ของเธอที่จะนับร้อยนับพัน

Results (Thai) 3:

ร้อยปี เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 1909 เป็นจิตรกรชาวอิตาลีและมัณฑนากรจะตกจากตู้ในพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ซึ่งเขาเคยซ่อนตัวอยู่ทั้งคืน ก้าวขึ้นมา โมนา ลิซา ปลดปล่อยเธอจากกรอบของเธอและออกจากตึกไปอย่างเห็นได้ชัด มันเป็น 24 ชั่วโมง ก่อนที่จะมีใครสังเกตเห็น เธอหายตัวไปเส้นปกติอยู่ที่ลูฟกำลังปิดซ่อมอยู่ และทุกคนคิดว่า คนอื่นจะได้ลบภาพที่ต้องถ่ายภาพ หรือทำความสะอาด แต่พิพิธภัณฑ์––ตาบอด จู่ ๆหรืออาชญากรรม แม้เมื่อมันเกี่ยวข้องกับการขโมยภาพวาดที่มีชื่อเสียงที่สุดของโลก หรือบางทีอาจจะไม่ใช่โลกที่มีชื่อเสียงมากที่สุดสำหรับภาพวาดโมนา ลิซ่าก็ไม่ได้เป็นที่แพร่หลายเป็นที่รู้จักใน 1911คุณยังคงต้องเดินทางไปยังพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ที่เห็นเธอ มีรอยนิ้วมือ แต่สะสมภาพเหมือนของเลโอนาร์โด ค่อย ๆวาดไปหลายปี ได้พิสูจน์ยากมากที่จะคัดลอกเป็นสลัก และภาพที่มีอยู่และแน่นอนตำรวจฝรั่งเศสพิมพ์ปิด 6500 ชุด สำหรับแจกจ่ายในถนนของปารีสได้ทันทีหลังจากการหายตัวไปของเธอ ราวกับจะกระตุ้นความทรงจำของใครบางคนแฟ้มอาชญากรเหล่านี้ได้ถูกเปรียบเทียบกับการใด ๆที่อาจเปิดขึ้น purporting เป็นต้นฉบับ สำหรับ Mona Lisa ใส่ม่านปรับ craquelure –รูปแบบของรอยแตกขนาดเล็กที่สามารถฟอร์มในพื้นผิวของภาพวาดเมื่อมันอายุเท่าเธอ–ที่มากกว่าหรือน้อยกว่าไม่ปลอม ริ้วรอยจะบวก ID แต่ศตวรรษก่อนเขียนของชื่อเสียงเป็นเขตตะวันตก ซึ่งเธอได้รับ buoyed ในเมฆของ hype โรแมนติกนับตั้งแต่วอลเทอร์เพเทอร์เขียนใน 1869 : " เธออายุมากกว่าหินระหว่างที่เธอนั่งเหมือนแวมไพร์ เธอได้หลายครั้งแล้ว . . . . . . . " ซึ่งแม้จะไม่ได้ใส่เกียร์ว่าง ออกอากาศเสน่ห์ที่แปลกของเธอไปหลายร้อยหลายพัน .