the historical roots of modern capi

the historical roots of modern capitalist economics were laid in late18th century great britain by david hume (1711-1776) and especially by adam smith (1723-1790). both their followers and their critics have rarely disputed the assumption, made explicitly by smith, that each individual is motivated by self-interest.in exhibit 1, we see that great britain (GBR) scores very high on individualism(rank 48 out of 50).Although britain in the 18th century was certainly less individualist than it is at present,there is much historical evidence that relative to other countries it represented a very individualist culture even then.in countries nearer to the collectivism end of the individualism-collectivism scale, the assumption that each individual is motivated by self-interest is culturally untenable.in a collectivist culture, the individual is motivated by group interests.

Results (Thai) 2:

รากฐานทางประวัติศาสตร์ของเศรษฐศาสตร์ที่ทันสมัยที่ถูกวางไว้ในศตวรรษที่ late18th ที่ยิ่งใหญ่โดยเดวิด hume (1711-1776) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยอาดัมสมิธ (1723-1790) ทั้งผู้ติดตามของพวกเขาและนักวิจารณ์ของพวกเขาได้ไม่ค่อยโต้แย้งสมมติฐาน, ทำอย่างชัดเจนโดยสมิธ, ว่าแต่ละบุคคลที่มีแรงจูงใจโดย self-interest.in แสดง 1, เราเห็นว่าบริเตนใหญ่ (GBR) คะแนนสูงมากในลักษณะเฉพาะทาง (อันดับ๔๘ออกจาก๕๐). แม้ว่าสหราชอาณาจักรในศตวรรษที่18ก็ไม่ได้เป็นผู้ที่มีความหลากหลายน้อยกว่าที่จะอยู่ในปัจจุบัน, มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์มากที่เกี่ยวข้องกับประเทศอื่นๆที่เป็นตัวแทนของวัฒนธรรมที่เหมือนกันมากแม้ then.in ประเทศใกล้ชิดกับปลาย collectivism ของ collectivism, สมมติฐานที่แต่ละบุคคลมีแรงจูงใจจากความสนใจตนเองเป็นวัฒนธรรม untenable.in วัฒนธรรม collectivist, บุคคลที่มีแรงจูงใจจากความสนใจของกลุ่ม.

Results (Thai) 3:

รากทางประวัติศาสตร์ของเศรษฐศาสตร์ทุนนิยมสมัยใหม่คือเดวิดฮูมในอังกฤษในตอนท้ายของศตวรรษที่ ผู้ติดตามและนักวิจารณ์ของพวกเขาไม่ค่อยคัดค้านสมิธชัดเจนสมมติฐานที่ทุกคนเห็นแก่ตัวในแผนภูมิหนึ่งเราเห็นอังกฤษได้คะแนนสูงในแต่ละปัจเจกนิยมแม้ว่าอังกฤษในศตวรรษที่ 18 จะน้อยกว่าปัจเจกนิยมมากกว่าตอนนี้ หลักฐานทางประวัติศาสตร์มากมายแสดงให้เห็นว่าเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆมันเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมปัจเจกนิยมมากแม้ในเวลานั้นในประเทศที่ใกล้ชิดกับ collectivism มาตราส่วน collectivism สิ้นสุดลงสมมติว่าทุกคนจะถูกขับเคลื่อนโดยผลประโยชน์ของตนเองและไม่สามารถยืนได้ในวัฒนธรรมใน collectivism วัฒนธรรม ผลประโยชน์ของกลุ่ม