The Mona chair is an ironic vision,

The Mona chair is an ironic vision, trying to cause the user to reflect about the rampant use of electronic objects and what to do with them after disposal. Built with 259 mice on a recycled wood structure, the intention is not to propose a closed solution, but invite you to experience the feeling of ‘sitting on the problem’, seeing and feeling the heap of garbage we throw under our rugs. Showing it while we do not see it, but it’s there and that there are possibilities to reuse it rather than leave it in a corner.

Results (Thai) 1:

เก้าอี้โมนาเป็นวิสัยทัศน์แดกดันพยายามที่จะก่อให้เกิดการใช้เพื่อสะท้อนให้เห็นเกี่ยวกับการใช้อาละวาดของวัตถุอิเล็กทรอนิกส์และสิ่งที่จะทำอย่างไรกับพวกเขาหลังจากที่กำจัด สร้างขึ้นด้วย 259 หนูบนโครงสร้างไม้รีไซเคิลความตั้งใจไม่ได้ที่จะนำเสนอวิธีการแก้ปัญหาปิด แต่เชิญคุณมาสัมผัสความรู้สึกของ 'นั่งอยู่บนปัญหา' เห็นและความรู้สึกที่กองขยะที่เราโยนภายใต้พรมของเรา แสดงมันในขณะที่เราไม่เห็น แต่ก็มีและว่ามีความเป็นไปได้ที่จะนำมาใช้ใหม่แทนที่จะปล่อยให้มันอยู่ในมุม

Results (Thai) 2:

เก้าอี้ Mona เป็นวิสัยทัศน์ที่ไม่น่าเชื่อ, พยายามที่จะทำให้ผู้ใช้ที่จะสะท้อนถึงการใช้อาละวาดของวัตถุอิเล็กทรอนิกส์และสิ่งที่จะทำอย่างไรกับพวกเขาหลังจากการกำจัด. สร้างขึ้นด้วย๒๕๙เมาส์บนโครงสร้างไม้รีไซเคิล, ความตั้งใจไม่ได้ที่จะนำเสนอวิธีการแก้ปัญหาปิด, แต่เชิญคุณได้สัมผัสกับความรู้สึกของ ' นั่งอยู่บนปัญหา ', เห็นและความรู้สึกฮีปของขยะที่เราโยนภายใต้พรมของเรา. แสดงในขณะที่เราไม่เห็นมันแต่มันก็มีและมีความเป็นไปได้ที่จะนำมาใช้ใหม่แทนที่จะทิ้งไว้ในมุม

Results (Thai) 3:

เก้าอี้ Mona เป็นแดกดันวิสัยทัศน์ที่ช่วยให้ผู้ใช้เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงการใช้อาละวาดของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และวิธีการจัดการกับมัน มันถูกสร้างขึ้นจาก 259 เมาส์บนโครงสร้างไม้รีไซเคิลไม่ได้เสนอโซลูชั่นที่ปิดสนิทแต่เชิญคุณไปสัมผัสความรู้สึกของการนั่งดูและรู้สึกว่าเราทิ้งขยะใต้พรม แสดงมันเมื่อเราไม่สามารถเห็นมันได้แต่มันอยู่ตรงนั้นและอาจจะใช้มันมากกว่าในมุม