however เนื่องจากว่า งานศิลปะในสมัย

however เนื่องจากว่า งานศิลปะในสมัยนั้น ถูกติดตั้ง ไว้ใน galleries and museum จึงทำให้ สานถที่ทั้งสอง เป็นตัวที่กำหนดกฎ สำหรับศิลปิน และผู้ชม [1]

however, and while linked to an exposure of the object’s situation, site- specificity presents a challenge to notions of ‘original’ or ‘fixed’ location, problematising the relationship between work and site.

In the year 1960s ถือเป็นจุดกำเนิดของ minimalist sculpture. Although
In reproducing in object-form the aesthetic of the supposedly empty ‘White Cube’ gallery-spaces (O’Docherty 1986)

they occupied, the early unitary forms of Robert Morris and minimalist objects of artists such as Frank Stella and Donald Judd seemed intent on throwing the viewer’s attention toward these simple, three- dimensional objects back upon itself.

In his influential account of contemporary art’s critique of the museum, On the Museum’s Ruins (Crimp 1993), the critic Douglas Crimp recounts this ‘attack on the prestige of both artist and artwork’ in favour of the spectator’s ‘self- conscious perception of the minimal object’ (Crimp 1993: 16–17).

Arguing that it was this very ‘condition of reception’ which ‘came to be known as site specificity’, he concludes that minimalism’s radicalism ‘lay not only in the displacement of the artist-subject by the spectator-subject but in securing that displacement through the wedding of the artwork to a particular environment’ (Crimp 1993: 16–17).

Results (Thai) 1:

อย่างไรก็ตามเนื่องจากว่างานศิลปะในสมัยนั้นถูกติดตั้งไว้ในหอศิลป์และพิพิธภัณฑ์จึงทำให้สานถที่ทั้งสองเป็นตัวที่กำหนดกฎสำหรับศิลปินและผู้ชม [1]อย่างไรก็ตาม และในขณะที่เชื่อมโยงกับการเปิดรับแสงของสถานการณ์ของวัตถุ specificity ไซต์นำเสนอท้าทายความเข้าใจสถานที่ 'ต้นฉบับ' หรือ 'ถาวร' problematising ความสัมพันธ์ระหว่างงานและเว็บไซต์ ในปี 1960s ถือเป็นจุดกำเนิดของมินิมัลลิสต์งานประติมากรรม ถึงแม้ว่า ในการทำในรูปแบบวัตถุสุนทรียะของการคาดคะเน 'ขาว Cube' เก็บพื้นที่ว่าง (O'Docherty 1986)พวกเขาครอบ ครอง แบบ unitary ต้นของโรเบิร์ตมอร์ริสและวัตถุมินิมัลลิสต์ศิลปินเช่น Frank Stella และโดนัลด์จัดด์ดูเหมือน เจตนาในความสนใจของตัวแสดงเหล่านี้ง่ายต่อการขว้างปา สาม - มิติวัตถุย้อนกลับไปเอง ในบัญชีของเขามีอิทธิพลของศิลปะวิจารณ์พิพิธภัณฑ์ ซากปรักหักพังบนพิพิธภัณฑ์ของ (ใจคับ 1993), วิจารณ์ใจคับดักลาส recounts 'โจมตีบนศักดิ์ศรีของศิลปินและงานศิลปะ' ลงยังที่ 'ตนเองสติรับรู้วัตถุน้อย' (1993 ใจคับ: 16 – 17)โต้เถียงว่า ก็มาก 'เงื่อนไขนี้รับ' ซึ่ง 'มาเรียกไซต์ specificity' เขาสรุปโดยที่ radicalism 'วาง ในปริมาณกระบอกสูบเรื่องศิลปินตามเรื่องการแข่งขันไม่เพียง แต่ในปริมาณกระบอกสูบที่ผ่านการแต่งงานของงานศิลปะสิ่งแวดล้อมเฉพาะ' (1993 ใจคับ: 16 – 17)

Results (Thai) 2:

แต่เนื่องจากว่างานศิลปะในสมัยนั้นถูกติดตั้งไว้ในแกลเลอรี่และพิพิธภัณฑ์จึงทำให้สานถที่ทั้งสองเป็นตัวที่กำหนดกฎสำหรับศิลปินและผู้ชม [1] แต่และในขณะที่การเชื่อมโยงกับการเปิดรับสถานการณ์ของวัตถุ, เว็บไซต์ - นำเสนอความท้าทายที่เฉพาะเจาะจงในการพัฒนาการของ 'ต้นฉบับ' หรือ 'คงที่' สถานที่ problematising ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานและเว็บไซต์. ในปี 1960 ปีถือเป็นจุดกำเนิดของประติมากรรมเรียบง่าย แม้ว่าในการทำซ้ำในวัตถุรูปแบบความงามของการคาดคะเนที่ว่างเปล่า 'Cube สีขาว' แกลเลอรี่ช่องว่าง (O'Docherty 1986) พวกเขาครอบครองรูปแบบรวมเริ่มต้นของโรเบิร์ตมอร์ริสและวัตถุเรียบง่ายของศิลปินเช่นแฟรงก์เตลล่าและโดนัลด์จัดด์ดูเหมือนเจตนา ในการขว้างปาสนใจของผู้ชมที่มีต่อง่ายๆเหล่านี้วัตถุสามมิติกลับเมื่อตัวเอง. ในบัญชีที่มีอิทธิพลของเขาในการวิจารณ์ศิลปะร่วมสมัยของพิพิธภัณฑ์บนซากปรักหักพังของพิพิธภัณฑ์ (Crimp 1993) นักวิจารณ์ดักลาส Crimp เนื้อหานี้ 'โจมตีในศักดิ์ศรีของ ทั้งศิลปินและงานศิลปะ 'ในความโปรดปรานของผู้ชมของการรับรู้ด้วยตนเองมีสติของวัตถุน้อย' (Crimp 1993: 16-17). เถียงว่ามันเป็นอย่างนี้ 'เงื่อนไขของการรับ' ซึ่ง 'มาเป็นที่รู้จักในฐานะที่เฉพาะเจาะจงของเว็บไซต์ เขาสรุปว่าความรุนแรงของศิลปะ 'วางไม่เพียง แต่ในการกำจัดของศิลปินเรื่องโดยผู้ชม-แต่เรื่องการรักษาความปลอดภัยในการกำจัดที่ผ่านงานแต่งงานของงานศิลปะไปยังสภาพแวดล้อมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง' (Crimp 1993: 16-17)

Results (Thai) 3:

อย่างไรก็ตามเนื่องจากว่างานศิลปะในสมัยนั้นถูกติดตั้งไว้ในแกลลอรี่และพิพิธภัณฑ์จึงทำให้สานถที่ทั้งสองเป็นตัวที่กำหนดกฎสำหรับศิลปินและผู้ชม [ 1 ]

แต่เมื่อเชื่อมโยงกับความเสี่ยงของสถานการณ์ของวัตถุเว็บไซต์เฉพาะเจาะจง นำเสนอความท้าทายความคิดของ ' ต้นฉบับ ' หรือ ' ถาวร ' สถานที่ problematising ความสัมพันธ์ระหว่างงานและเว็บไซต์

ในปี 1960 ถือเป็นจุดกำเนิดของ minimalist ประติมากรรม แม้ว่าในการทำซ้ำในรูปแบบ
วัตถุสุนทรียะแห่งคาดคะเนเปล่า ' คิวบ์ ' Gallery เป็นสีขาว ( โอ โดเชอตี้ครับ 1986 )

เค้าไม่ว่างรูปแบบแรก unitary ของโรเบิร์ตมอร์ริสและเรียบง่ายวัตถุของศิลปินเช่น Frank Stella และ Donald Judd ดูเหมือนตั้งใจโยนความสนใจของผู้ชมที่มีต่อเหล่านี้ง่าย 3 มิติวัตถุกลับเมื่อตัวเอง

ในบัญชีผู้มีอิทธิพลของศิลปะร่วมสมัยของบทวิจารณ์ของพิพิธภัณฑ์กับซากปรักหักพังของพิพิธภัณฑ์ ( จีบ 1993 )นักวิจารณ์ดักลาส คริมา ' โจมตีในศักดิ์ศรีของทั้งศิลปินและงานศิลปะ ' ชม ' ในความโปรดปรานของตนเองมีสติรับรู้วัตถุน้อยที่สุด ( จีบ 1993 : 16 – 17 )

เถียงว่ามันนี้มาก ' ' ซึ่ง ' รับสภาพมาเป็นที่รู้จักกันเป็นเว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจง 'เขาสรุปว่า minimalism เป็นหัวรุนแรง ' วางไม่เพียง แต่ในการเคลื่อนที่ของศิลปินวิชาโดยชมเรื่อง แต่ในการรักษาความปลอดภัยที่เคลื่อนผ่านงานแต่งงานงานศิลปะเพื่อสภาพแวดล้อมเฉพาะ ( จีบ 1993 : 16 – 17 )