I wonder when in the world you're g

I wonder when in the world you're going to do anything, Rudolf?" said my brother's wife.

"My dear Rose," I answered, laying down my egg-spoon, "why in the world should I do anything? My position is a comfortable one. I have an income nearly sufficient for my wants (no one's income is ever quite sufficient, you know), I enjoy an enviable social position: I am brother to Lord Burlesdon, and brother-in-law to that charming lady, his countess. Behold, it is enough!"

"You are nine-and-twenty," she observed, "and you've done nothing but—"

"Knock about? It is true. Our family doesn't need to do things."

This remark of mine rather annoyed Rose, for everybody knows (and therefore there can be no harm in referring to the fact) that, pretty and accomplished as she herself is, her family is hardly of the same standing as the Rassendylls. Besides her attractions, she possessed a large fortune, and my brother Robert was wise enough not to mind about her ancestry. Ancestry is, in fact, a matter concerning which the next observation of Rose's has some truth.

"Good families are generally worse than any others," she said.

Upon this I stroked my hair: I knew quite well what she meant.

"I'm so glad Robert's is black!" she cried.

At this moment Robert (who rises at seven and works before breakfast) came in. He glanced at his wife: her cheek was slightly flushed; he patted it caressingly.

"What's the matter, my dear?" he asked.

"She objects to my doing nothing and having red hair," said I, in an injured tone.

"Oh! of course he can't help his hair," admitted Rose.

"It generally crops out once in a generation," said my brother. "So does the nose. Rudolf has got them both."

"I wish they didn't crop out," said Rose, still flushed.

"I rather like them myself," said I, and, rising, I bowed to the portrait of Countess Amelia.

My brother's wife uttered an exclamation of impatience.

"I wish you'd take that picture away, Robert," said she.

"My dear!" he cried.

"Good heavens!" I added.

"Then it might be forgotten," she continued.

"Hardly—with Rudolf about," said Robert, shaking his head.

"Why should it be forgotten?" I asked.

"Rudolf!" exclaimed my brother's wife, blushing very prettily.

I laughed, and went on with my egg. At least I had shelved the question of what (if anything) I ought to do. And, by way of closing the discussion—and also, I must admit, of exasperating my strict little sister-in-law a trifle more—I observed:

"I rather like being an Elphberg myself."

When I read a story, I skip the explanations; yet the moment I begin to write one, I find that I must have an explanation. For it is manifest that I must explain why my sister-in-law was vexed with my nose and hair, and why I ventured to call myself an Elphberg. For eminent as, I must protest, the Rassendylls have been for many generations, yet participation in their blood of course does not, at first sight, justify the boast of a connection with the grander stock of the Elphbergs or a claim to be one of that Royal House. For what relationship is there between Ruritania and Burlesdon, between the Palace at Strelsau or the Castle of Zenda and Number 305 Park Lane, W.?

Well then—and I must premise that I am going, perforce, to rake up the very scandal which my dear Lady Burlesdon wishes forgotten—in the year 1733, George II. sitting then on the throne, peace reigning for the moment, and the King and the Prince of Wales being not yet at loggerheads, there came on a visit to the English Court a certain prince, who was afterwards known to history as Rudolf the Third of Ruritania. The prince was a tall, handsome young fellow, marked (maybe marred, it is not for me to say) by a somewhat unusually long, sharp and straight nose, and a mass of dark-red hair—in fact, the nose and the hair which have stamped the Elphbergs time out of mind. He stayed some months in England, where he was most courteously received; yet, in the end, he left rather under a cloud. For he fought a duel (it was considered highly well bred of him to waive all question of his rank) with a nobleman, well known in the society of the day, not only for his own merits, but as the husband of a very beautiful wife. In that duel Prince Rudolf received a severe wound, and, recovering therefrom, was adroitly smuggled off by the Ruritanian ambassador, who had found him a pretty handful. The nobleman was not wounded in the duel; but the morning being raw and damp on the occasion of the meeting, he contracted a severe chill, and, failing to throw it off, he died some six months after the departure of Prince Rudolf, without having found leisure to adjust his relations with his wife—who, after another two months, bore an heir to the title and estates of the family of Burlesdon. This lady was the Countess Amelia, whose picture my sister-in-law wished to remove from the drawing-room in Park Lane; and her husband was James, fifth Earl of Burlesdon and twenty-second Baron Rassendyll, both in the peerage of England, and a Knight of the Garter. As for Rudolf, he went back to Ruritania, married a wife, and ascended the throne, whereon his progeny in the direct line have sat from then till this very hour—with one short interval. And, finally, if you walk through the picture galleries at Burlesdon, among the fifty portraits or so of the last century and a half, you will find five or six, including that of the sixth earl, distinguished by long, sharp, straight noses and a quantity of dark-red hair; these five or six have also blue eyes, whereas among the Rassendylls dark eyes are the commoner.

That is the explanation, and I am glad to have finished it: the blemishes on honourable lineage are a delicate subject, and certainly this heredity we hear so much about is the finest scandalmonger in the world; it laughs at discretion, and writes strange entries between the lines of the "Peerages".

It will be observed that my sister-in-law, with a want of logic that must have been peculiar to herself (since we are no longer allowed to lay it to the charge of her sex), treated my complexion almost as an offence for which I was responsible, hastening to assume from that external sign inward qualities of which I protest my entire innocence; and this unjust inference she sought to buttress by pointing to the uselessness of the life I had led. Well, be that as it may, I had picked up a good deal of pleasure and a good deal of knowledge. I had been to a German school and a German university, and spoke German as readily and perfectly as English; I was thoroughly at home in French; I had a smattering of Italian and enough Spanish to swear by. I was, I believe, a strong, though hardly fine swordsman and a good shot. I could ride anything that had a back to sit on; and my head was as cool a one as you could find, for all its flaming cover. If you say that I ought to have spent my time in useful labour, I am out of Court and have nothing to say, save that my parents had no business to leave me two thousand pounds a year and a roving disposition.

"The difference between you and Robert," said my sister-in-law, who often (bless her!) speaks on a platform, and oftener still as if she were on one, "is that he recognizes the duties of his position, and you see the opportunities of yours."

"To a man of spirit, my dear Rose," I answered, "opportunities are duties."

"Nonsense!" said she, tossing her head; and after a moment she went on: "Now, here's Sir Jacob Borrodaile offering you exactly what you might be equal to."

"A thousand thanks!" I murmured.

"He's to have an Embassy in six months, and Robert says he is sure that he'll take you as an attache. Do take it, Rudolf—to please me."

Now, when my sister-in-law puts the matter in that way, wrinkling her pretty brows, twisting her little hands, and growing wistful in the eyes, all on account of an idle scamp like myself, for whom she has no natural responsibility, I am visited with compunction. Moreover, I thought it possible that I could pass the time in the position suggested with some tolerable amusement. Therefore I said:

"My dear sister, if in six months' time no unforeseen obstacle has arisen, and Sir Jacob invites me, hang me if I don't go with Sir Jacob!"

"Oh, Rudolf, how good of you! I am glad!"

"Where's he going to?"

"He doesn't know yet; but it's sure to be a good Embassy."

"Madame," said I, "for your sake I'll go, if it's no more than a beggarly Legation. When I do a thing, I don't do it by halves."

My promise, then, was given; but six months are six months, and seem an eternity, and, inasmuch as they stretched between me and my prospective industry (I suppose attaches are industrious; but I know not, for I never became attache to Sir Jacob or anybody else), I cast about for some desirable mode of spending them. And it occurred to me suddenly that I would visit Ruritania. It may seem strange that I had never visited that country yet; but my father (in spite of a sneaking fondness for the Elphbergs, which led him to give me, his second son, the famous Elphberg name of Rudolf) had always been averse from my going, and, since his death, my brother, prompted by Rose, had accepted the family tradition which taught that a wide berth was to be given to that country. But the moment Ruritania had come into my head I was eaten up with a curiosity to see it. After all, red hair and long noses are not confined to the House of Elphberg, and the old story seemed a preposterously insufficient reason for debarring myself from acquaintance with a highly interesting and important kingdom, one which had played no small part in European history, and might do the like again under the sway of a young and vigorous ruler, such as the new King was rumoured to be. My determination was clinched by reading in The Times that Rudolf the Fifth was to be crowned at Strelsau in the course of the next three weeks, and that great magnificence was to mar

Results (Thai) 1:

หวังเมื่อในโลก คุณจะทำอะไร รูดอล์ฟ "กล่าวว่า ภรรยาของน้องชายของฉัน

"ฉันรักโรส ฉันตอบ วางลงฉันไข่ช้อน "ทำไมในโลก ฉันควรทำอะไร ตำแหน่งของฉันได้อย่างสะดวกสบาย มีรายได้เกือบเพียงพอสำหรับฉันต้องการ (รายได้ไม่เป็นเคยค่อนข้างเพียงพอ คุณทราบ), ผมสนุกกับการบริการสังคม: ฉันพี่กับพระ Burlesdon และเขยกับผู้หญิงคนนั้นน่า เคาน์เตของเขา เถิด ก็พอ "

"คุณเก้า และยี่สิบ, "เธอพบ, " และคุณได้ทำอะไร แต่ตัว "

"เคาะเกี่ยวกับ มันเป็นความจริง ครอบครัวของเราไม่จำเป็นต้องทำสิ่งนั้น"

หมายเหตุนี้ของฉันรำคาญโรส ให้แต่ทุกคนรู้ (และดังนั้น อาจไม่มีอันตรายในการอ้างอิงถึงความจริง) ที่สวย และได้เป็นตัวเขาเอง ครอบครัวของยืนกันเป็น Rassendylls แทบไม่ได้ นอกจากแหล่งท่องเที่ยวของเธอ เธอต้องมีโชคขนาดใหญ่ และพี่ชายของโรเบิร์ตฉลาดพอที่ไม่รังเกียจเกี่ยวกับวงศ์เธอ มืดได้ ในความเป็นจริง เรื่องเกี่ยวกับการสังเกตการณ์ต่อไปของของโรสมีความจริงบางอย่าง

"ครอบครัวดีจะเลวร้ายยิ่งกว่าคนทั่วไป เธอกล่าว

ตามนี้ ฉันแบบขีดลงผม: ผมรู้ว่าค่อนข้างดีว่าเธอหมายถึง

"ดีใจโรเบิร์ตเป็นสีดำ" เธอร้องเรียก

ตอนนี้ โรเบิร์ต (ที่เพิ่มขึ้นที่เจ็ด และทำงานก่อนอาหารเช้า) มา เขา glanced ที่ภรรยา: แก้มเล็กน้อยล้างข้อมูล เขา patted มัน caressingly เขาคืออะไรเรื่อง รักของฉัน "ถาม



"เธอวัตถุเพื่อทำอะไรและฉันมีผมสีแดง กล่าวว่า ในเสียงบาดเจ็บ

"โอ้ แน่นอนเขาไม่ช่วยให้ผมของเขา ยอมรับดอกกุหลาบ

"นั้นโดยทั่วไปขยายออกเมื่อในรุ่น กล่าวว่า พี่ชายของฉัน "ไม่ต้องจมูก รูดอล์ฟได้มีพวกเขาทั้งสอง "

"ฉันต้องการพวกเขาไม่ได้ตัดออก กล่าวว่า โรส ยัง ล้าง

"ค่อนข้างจะชอบให้ตนเอง ว่า และ เพิ่มขึ้น ฉันลงในแนวตั้งของเคาน์เตอาเมเลียเบ

ของน้องภรรยาพูดอัศเจรีย์ของความอดทน

"ฉันต้องการคุณจะใช้รูปภาพนั้น โรเบิร์ต กล่าวว่า เธอ

"รักของฉัน" เขาก็ร้อง

"ดีสวรรค์" เพิ่ม

"แล้วก็อาจถูกลืม เธอต่อด้วย

"แทบ — กับรูดอล์ฟเกี่ยวกับ, " กล่าวว่า โรเบิร์ต สั่นศีรษะของเขา

"ทำไมควรจะถูกลืม" ถาม

"รูดอล์ฟ" ทางหลุดรอดภรรยาของน้องชายของฉัน blushing มาก prettily

ฉันหัวเราะ และไปกับไข่ของฉัน อย่างน้อย ฉันได้ shelved คำถามว่า (ถ้า) ผมควรจะทำ และ โดย วิธีการปิดการสนทนา — และ ยัง บันทึ ของ exasperating ของฉัน sister-in-law น้อยเข้มงวดทรัยเฟิลที่เพิ่มมากขึ้นซึ่งผมสังเกต:

"ผมค่อนข้างชอบการ Elphberg ตัวเอง"

เมื่ออ่านเรื่อง ฉันข้ามคำอธิบาย แต่ ขณะที่ฉันเริ่มต้นการเขียน พบว่า ต้องมีคำอธิบาย สำหรับรายการที่ผมต้องอธิบายเหตุ sister-in-law ของฉันคือ vexed กับจมูกและผมของฉัน และทำไมฉัน ventured โทร Elphberg ตัวเองได้ สำหรับอีกเป็น ฉันต้องปฏิเสธ Rassendylls ได้รับหลายรุ่น ยังมีส่วนร่วมในเลือดแน่นอนไม่ได้ ในตา จัดชิดขอบอวดอ้างของการเชื่อมต่อกับหุ้น grander Elphbergs การหรือข้อเรียกร้องหนึ่งที่ราชวงศ์ สำหรับความสัมพันธ์ใดมีระหว่าง Ruritania และ Burlesdon ระหว่างพา Strelsau หรือปราสาทเซนดา และหมายเลข 305 พาร์คเลน W.

ดีแล้ว — และฉันต้องพรีมีสว่า ฉันไป perforce การ rake ค่าสแกนดัลมากที่ Burlesdon ของฉันเลดี้รักปรารถนาลืม – ในปี 1733 จอร์จ II นั่ง แล้วบนราชบัลลังก์ สันติภาพครองราชย์ปริ๊นซ์ออฟเวลส์อยู่ไม่ได้อยู่ที่ราว ขณะ นี้ และพระมหากษัตริย์มีมาไปศาลอังกฤษบางเจ้า ผู้ภายหลังทราบว่าประวัติเป็นรูดอล์ฟของ Ruritania สาม สูง พระยา เพื่อนสาวหล่อ การทำเครื่องหมาย (marred อาจ ไม่ฉันพูด) โดยปกติค่อนข้างยาว คมชัด และตรงจมูก และมวลของผมดำแดง — ในความเป็นจริง จมูก และผมซึ่งมีประทับเวลา Elphbergs ออกของจิตใจ เขาดีบางเดือนในอังกฤษ ที่ซึ่งเขาถูกสุด courteously ได้ ยัง ในสุด ที่เขาเหลือแต่ภายใต้ก้อนเมฆ สำหรับเขาสู้ปะทะคารม (มันถูกถือว่าสูงดี bred ของเขายกเว้นคำถามทั้งหมดของการจัดอันดับของเขา) กับขุนนาง รู้จักกันดีในสังคมประจำวัน ไม่เพียงแต่บุญของเขา แต่ เป็นสามีของภรรยาที่สวยงามมาก ในการดวล เจ้าชายรูดอล์ฟได้รับแผลรุนแรง และ therefrom กู้คืนถูกกายทะมัดทะแมงเปิดปิด โดยการ Ruritanian แอมบาสเดอร์ ที่ได้พบเขาขยุ้มสวย ขุนนางไม่ได้รับบาดเจ็บในดวล แต่ตอนเช้าที่ดิบ และชื้นในโอกาสประชุม เขาสัญญาเย็นรุนแรง และ เขาล้มเหลวจะโยนออก ตายบางหกเดือนหลังจากการเดินทางของเจ้าชายรูดอล์ฟ โดยไม่มีพบการพักผ่อนการปรับความสัมพันธ์ของเขากับภรรยาโดยที่ หลังอีกสองเดือน เจาะเป็นผู้สืบต่อตำแหน่งและนิคมของ Burlesdon นี้ผู้หญิงถูกเคาน์เตอาเมเลียเบ ภาพ sister-in-law ของฉันปรารถนาจะเอาออกจากห้องวาดในพาร์คเลน และสามีเป็น James เอิร์ลห้า Burlesdon และยี่สิบสอง Rassendyll บารอน ทั้งใน peerage ของอังกฤษ และอัศวินของ Garter สำหรับรูดอล์ฟ เขาก็กลับไป Ruritania แต่งงานภรรยา และแถมยังบัลลังก์ whereon ลูกหลานของเขาในสายตรงได้นั่งจาก นั้นจน ถึงเวลานี้มากซึ่ง มีช่วงหนึ่งสั้น ๆ และ สุด ไปแกลอรี่รูปภาพใน Burlesdon ระหว่างภาพ 50 หรือล่าสุดศตวรรษครึ่ง ดังนั้นคุณจะพบห้าหรือหก รวมถึงของเอิร์ลหก แตกต่าง โดย noses ยาว คมชัด เส้นตรงและปริมาณของผมดำแดง เหล่านี้ห้าหรือหกมีตาสีฟ้า ในขณะ Rassendylls ตาเข้มหมู่ที่ผัน

เป็นคำอธิบาย และฉันดีใจที่มีเสร็จ: ฝ้าบนลินเนจยกย่องเป็นเรื่องละเอียดอ่อน และแน่นอนทางเลือกนี้เราได้ยินมากเกี่ยวกับ scandalmonger ดีที่สุดในโลก มันหัวเราะทีที่ดุลพินิจ และเขียนรายการแปลก ๆ ระหว่างบรรทัดของ "Peerages"

จะสังเกตว่า sister-in-law ของฉัน ด้วยต้องของตรรกะที่ต้องได้เฉพาะกับตัวเอง (เนื่องจากเราไม่ได้รับอนุญาตให้วางกับค่าธรรมเนียมของเพศของเธอ), ถือว่าผิวของฉันเกือบเป็นกระทำที่ผิดกฎหมายซึ่งผมรับผิดชอบ hastening คิดจากคุณภาพที่ขาเข้าเข้าสู่ระบบภายนอกที่ฉันปฏิเสธความบริสุทธิ์ของฉันทั้งหมด และข้อนี้ทำลายเธอขอให้ครีบยัน โดยชี้ไปที่ uselessness ของชีวิตที่ผมได้นำ ดี ให้ที่มันอาจ ฉันได้รับข้อเสนอดีของความสุขและความประทับใจความรู้ ผมเคยไปเรียนภาษาเยอรมันและภาษาเยอรมันมหาวิทยาลัย และพูดภาษาเยอรมันเป็นพร้อม และสมบูรณ์เป็นภาษาอังกฤษ ผมทำที่บ้านในฝรั่งเศส ผมบางส่วนของอิตาลีและสเปนพอปฏิญาณโดย ผม ผม แข็งแกร่ง ดาบว่าไม่ดี และยิงดี สามารถนั่งสิ่งที่ได้กลับไปนั่งบน และศีรษะเป็นเย็นตัวหนึ่งคุณสามารถค้นหา ฝาเผาทั้งหมด ถ้าคุณพูดว่า ฉันควรจะใช้เวลาของฉันในแรงงานที่มีประโยชน์ ฉันออกจากศาล และไม่มีอะไรจะบอก บันทึกว่า พ่อมีธุรกิจไม่ปล่อยฉันสองพันปอนด์ต่อปีและครอบครอง roving

ฉัน sister-in-law กล่าวว่า "ความแตกต่างระหว่างคุณและโรเบิร์ต ที่มัก (อวยพรเธอ) พูดยังกับว่าเธอถูกหนึ่ง แพลตฟอร์ม และ oftener "คือเขารู้จักหน้าที่ของตำแหน่งของเขา และคุณเห็นโอกาสของคุณ"

"เพื่อมนุษย์วิญญาณ โรสรักของฉัน ฉันตอบ "โอกาสอยู่หน้าที่"

"เหลวไหล "กล่าวว่า เธอ tossing ศีรษะของเธอ และหลัง จากครู่เธอไป: "ตอนนี้ นี่คือ รักยาโคบ Borrodaile เสนอว่า อะไรคุณอาจจะเท่ากับ"

"พันขอบคุณ" ผม murmured

"จะมีสถานเอกอัครราชทูตใน 6 เดือน และโรเบิร์ตกล่าวว่า เขาไม่แน่ใจว่า เขาจะเอาคุณเป็นทูต ใช้มัน รูดอล์ฟ — การ me. "

ตอนนี้ เมื่อ sister-in-law ของฉันทำให้เรื่องดัง wrinkling เลือนเธอสวย บิดมือเล็ก ๆ ของเธอ และเติบโต wistful ตา ทั้งหมดในบัญชี scamp ใช้งานเช่นตัวเอง ที่เธอได้รับผิดชอบไม่ธรรมชาติ มาเยี่ยม ด้วย compunction นอกจากนี้ ผมคิดว่า มันเป็นไปได้ว่า ฉันสามารถผ่านเวลาในตำแหน่งที่แนะนำกับสนุกบาง tolerable ดังนั้น ฉันกล่าวว่า:

"รักน้องสาวของฉัน ในเวลา 6 เดือน ไม่มีอุปสรรคที่ไม่คาดฝันได้เกิดขึ้น และรักยาโคบเชิญฉัน วางฉันถ้าฉันไม่ไปกับที่รักยาโคบ"

" Oh รูดอล์ฟ วิธีที่ดีของคุณ ดีใจ "

"ที่เขากำลังจะ "

"เขาไม่รู้ได้ แต่ก็ต้องได้ความดีสถานทูต"

กล่าวว่า "มาดาม "สำหรับสาเกของคุณฉันจะไป ถ้าไม่มากกว่า beggarly Legation เมื่อทำสิ่ง ฉันไม่ทำ โดยครึ่งหนึ่ง "

สัญญาของฉัน แล้ว ได้รับ แต่หกเดือนเป็น 6 เดือน และดูเหมือน เป็นนิรันดร์ และ แสดงเป็นพวกยืดระหว่างฉันและอุตสาหกรรมอนาคตของฉัน (ฉันคิดว่า แนบจะขยันหมั่นเพียร แต่ไม่ รู้ สำหรับผมไม่เคยเป็นทูตรักยาโคบหรือใครอื่น), ฉันโยนเกี่ยวกับสำหรับบางวิธีต้องใช้เหล่านั้น และมันเกิดขึ้นกับผมทันทีว่า จะเยี่ยมชม Ruritania มันอาจดูแปลกที่มีไม่เคยไปเยี่ยมประเทศยัง แต่พ่อ (แม้ fondness ด้อมสำหรับ Elphbergs ที่เขาให้ฉัน ลูกชายของเขาสอง ชื่อ Elphberg มีชื่อเสียงของรูดอล์ฟ) เสมอได้ averse จากฉันไป และ ตั้งแต่ตาย พี่ชาย ได้รับการพร้อมท์ โดยโรส มียอมรับประเพณีครอบครัวซึ่งสอนว่า ท่ากว้างได้เพื่อให้ประเทศ แต่ในขณะที่ Ruritania มาในหัวของฉันฉันรับประทานขึ้น ด้วยอยากจะเห็นมัน หลังจากที่ทุก ผมสีแดงและยาว noses มีไม่จำกัดไปบ้าน Elphberg และเรื่องราวเก่าดูเหมือน เหตุผลไม่เพียงพอ preposterously debarring ตัวเองจากความใกล้ชิดกับอาณาจักรที่สำคัญ และน่าสนใจมาก ที่มีเล่นไม่ส่วนเล็ก ๆ ในประวัติศาสตร์ยุโรป และอาจทำเหมือนอีกครั้งภายใต้กทางของหนุ่ม และคึกคักไม้บรรทัด เช่นกษัตริย์องค์ใหม่ได้ฉาวไปได้เป็น ความมุ่งมั่นของฉันที่นั้น โดยการอ่านในครั้ง 5 รูดอล์ฟได้มงกุฎที่ Strelsau ในหลักสูตร 3 สัปดาห์ถัดไป และความสง่างามดีได้มี.ค.

Results (Thai) 3:

ฉันสงสัยว่าในโลกที่คุณกำลังจะทำอะไร รูดอล์ฟ " ? กล่าวว่า ภรรยาของพี่ชาย

" ที่รักกุหลาบ " ผมตอบ วางช้อนไข่ของฉัน " ทำไมฉันควรทำอะไร ? ตำแหน่งของฉันเป็นหนึ่งในความสะดวกสบาย ผมมีรายได้เกือบเพียงพอสำหรับผม ( ไม่มีรายได้มากพอจะรู้ ) ผมสนุกกับตำแหน่งทางสังคม น่าอิจฉา : ฉันเป็นพี่ชาย burlesdon กับพระ ,และพี่เขยที่เสน่ห์ผู้หญิง , ภรรยาของเขา " พอแล้ว ! "

" คุณเก้ายี่สิบ " เธอว่า " คุณได้ทำอะไร แต่ - - "

" เคาะเกี่ยวกับ มันเป็นความจริง ครอบครัวของเราไม่ได้ต้องการที่จะทำสิ่ง . "

นี้หมายเหตุของฉันค่อนข้างรำคาญ โรส ทุกคนรู้ ( และดังนั้นจึงสามารถมีไม่มีอันตรายในการอ้างความจริง ) ที่สวย และได้เป็นนางเองคือครอบครัวของเธอแทบจะไม่ในการยืนเหมือน rassendylls . นอกจากสถานที่ท่องเที่ยวของเธอ เธอมีโชคใหญ่ และพี่ชายข้าโรเบิร์ตฉลาดพอที่จะไม่ยุ่งเรื่องของเธอ บรรพบุรุษเป็น , ในความเป็นจริง , เป็นเรื่องเกี่ยวกับซึ่งสังเกตหน้าของโรสมีความจริงบางส่วน

" ดีครอบครัวโดยทั่วไปจะเลวร้ายยิ่งกว่าคนอื่น ๆ " เธอกล่าว

ตามนี้ ผมลูบไล้ผมของฉันผมรู้จักดีสิ่งที่เธอหมายถึง

" ผมดีใจมากที่ โรเบิร์ต ดำ ! ! " เธอร้องไห้

ตอนนี้โรเบิร์ต ( ที่ขึ้นที่ 7 และผลงานก่อนอาหารเช้า ) เข้ามา เขาชายตามองภรรยาแก้มหน้าแดงเล็กน้อย เขาตบมัน caressingly .

" มีอะไรเหรอ ที่รัก ? เขาถาม

" เธอวัตถุของฉันไม่มีอะไรทำ และมีเส้นผมสีแดง " กล่าวว่า ผมได้รับบาดเจ็บที่เสียง

" โอ้ !แน่นอนเขาจะไม่ช่วยผม " เข้ารับการรักษาเพิ่มขึ้น

" โดยทั่วไปพืชครั้งหนึ่งในรุ่น " พี่ชาย " แล้วทำจมูก รูดอล์ฟได้ทั้งคู่เลย "

" ฉันหวังว่าพวกเขาไม่ได้ตัดออก , " กล่าวว่า โรส ยังหน้าแดง

" ฉันค่อนข้างชอบมันเอง ' ' ผมและลุกขึ้น ฉันก้มหัวให้ภาพเหมือนของเคาน์เตส อมีเลีย

ภรรยาพี่ชายฉันพูดเครื่องหมายอัศเจรีย์ของความอดทน .

" ผมอยากให้คุณเอารูปไป โรเบิร์ต , " เธอกล่าว

" ที่รักของฉัน " เขาร้องไห้

" สวรรค์ " ! ฉันเพิ่ม

" แล้วอาจจะลืมไป " เธอยังคง

" แทบกับรูดอล์ฟ เกี่ยวกับ " โรเบิร์ต สั่นศีรษะของเขา

" ทำไมมันถูกลืม ? ฉันถาม

" รูด " อุทานภรรยาพี่ชายฉัน หน้าแดงมากน่ารัก

ผมก็หัวเราะและเดินต่อด้วยไข่อย่างน้อย มี ชั้นถามอะไร ( ถ้าได้ ) ผมควรจะทำ และโดยวิธีการปิดการอภิปราย และยัง ฉันต้องยอมรับว่า ของสูตรของฉันเข้มงวดน้องสะใภ้เล็กน้อย more-i สังเกต :

" ฉันค่อนข้างชอบเป็น elphberg เอง "

เมื่อฉันอ่านเรื่อง ผมไม่อธิบาย แต่ตอนนี้ฉันเริ่มที่จะเขียน ฉันพบว่า ฉัน ต้องมีคำอธิบายมันคือรายการที่ผมต้องอธิบายว่าทำไมพี่สะใภ้กำลังกลุ้มใจกับจมูกและผมของฉัน ทำให้ฉันกล้าที่จะเรียกตัวเองว่าเป็น elphberg . สำหรับที่มีชื่อเสียงเป็น ฉันต้องประท้วง , rassendylls มีหลายรุ่น แต่การมีส่วนร่วมในเลือดของพวกเขา แน่นอนไม่ ที่แรกเห็นมาอวดของการเชื่อมต่อกับร้านสต็อกของ elphbergs หรืออ้างว่าเป็นหนึ่งในพระราชวังที่ ความสัมพันธ์ระหว่าง ruritania มีอะไร และ burlesdon ระหว่างที่ strelsau พระราชวังหรือปราสาทซานด้า หมายเลข 305 Park Lane , W . ?

งั้นฉันต้องสถานที่ที่ฉันไป ด้วยความจำเป็น ,เพื่อรื้อฟื้นเรื่องอื้อฉาวมากซึ่งประสงค์ burlesdon แม่คุณลืมในปี 1733 , จอร์จ ii นั่งอยู่บนบัลลังก์ สันติภาพ ซึ่งในขณะนี้ และกษัตริย์และเจ้าชายแห่งเวลส์จะไม่ขัดแย้งกัน มันมาเยือนศาลอังกฤษองค์หนึ่ง ที่ภายหลังรู้จักประวัติรูดอล์ฟที่สาม ruritania . เจ้าชายเป็นสูงหนุ่มหล่อคนนั้น เครื่องหมาย ( อาจจะเสีย มันไม่ได้สำหรับผมที่จะพูด ) โดยค่อนข้างผิดปกติยาว แหลมคม และตรงจมูก และมวลของผมแดงเข้ม ในความเป็นจริง , จมูกและเส้นผมที่ได้ประทับ elphbergs เวลาออกไปจากจิตใจ เขาอยู่ในบางเดือนในอังกฤษซึ่งเขาได้รับมากที่สุดอย่างสุภาพ แต่ในท้ายที่สุด เขาซ้ายค่อนข้างภายใต้เมฆเขาสู้กันตัวต่อตัว ( ก็ถือว่าสูงแล้วเลี้ยงเขาสละสิทธิ์ทั้งหมดคำถามตำแหน่ง ) กับขุนนางที่รู้จักกันดีในสังคมของวันนี้ ไม่เพียง แต่เพื่อประโยชน์ของตัวเอง แต่เป็นสามีของภรรยาที่สวยงามมาก ในการต่อสู้ที่เจ้าชายรูดอล์ฟได้รับบาดเจ็บรุนแรง และ การกู้คืนจาก , adroitly ลักลอบออกโดย ruritanian ทูต , ผู้ที่ได้พบเขา หยิบ สวยขุนนางไม่ได้บาดเจ็บในการต่อสู้ แต่ตอนเช้าเป็นดิบชื้น ในโอกาสประชุม เขาควบเย็น รุนแรง และ ล้มเหลวที่จะโยนมันออก เขาเสียชีวิตหกเดือนหลังจากการเดินทางของเจ้าชายรูดอล์ฟ โดยไม่พบว่างเพื่อปรับความสัมพันธ์ของเขากับภรรยาของเขา ซึ่งหลังจากที่อื่น 2 เดือน เจาะเป็นทายาทในชื่อเรื่องและมรดกของครอบครัวของ burlesdon .ผู้หญิงคนนี้คือท่านหญิงเอมิเลีย ที่มีรูปน้องสะใภ้ของฉันปรารถนาที่จะลบออกจากห้องวาดภาพในปาร์คเลน และสามีของเธอ คือ เจมส์ เอิร์ลและบารอน 5 burlesdon ยี่สิบวินาที rassendyll ทั้งในขุนนางสืบตระกูลของอังกฤษ และอัศวินของถุงเท้า . ในขณะที่รูดอล์ฟ เขากลับไป ruritania แต่งงานกับภรรยา และได้ขึ้นครองราชย์ซึ่งทายาทของเขาในบรรทัดตรงนั่งจากนั้นจนถึงชั่วโมงนี้มากกับช่วงเวลาสั้น ๆ และสุดท้าย ถ้าคุณเดินผ่านแกลเลอรี่ภาพที่ burlesdon ระหว่าง 50 ภาพ หรือดังนั้นของศตวรรษที่ผ่านมาและครึ่งหนึ่ง , คุณจะพบ ห้า หรือ หกแห่ง รวมทั้ง เอิร์ล ที่หก โดดเด่น ด้วย ยาว แหลม จมูกตรงและปริมาณของเส้นผมสีแดงมืดเหล่านี้ห้าหรือหกตาก็สีฟ้า ส่วนของ rassendylls ตามืดเป็นสามัญชน

นี่เป็นคำอธิบาย และฉันก็ดีใจที่ได้ทำเสร็จแล้ว : รอยบนเกียรติวงศ์ตระกูลเป็นเรื่องละเอียดอ่อน และแน่นอนนี่พันธุกรรมที่เราได้ยินมากเกี่ยวกับการเป็นผู้กระจายเรื่องอื้อฉาวที่สุดในโลก มันหัวเราะในดุลพินิจและเขียนรายการแปลกระหว่างบรรทัดของ " peerages "

จะสังเกตว่าพี่สะใภ้ของฉัน ด้วยความต้องการของตรรกะที่ต้องแปลกกับตัวเอง ( เพราะเราไม่ได้รับอนุญาตให้วางกับค่าใช้จ่ายของเพศของเธอ ) , รักษาผิวของฉันเกือบจะเป็นความผิดที่ผมรับผิดชอบการเร่งสรุปจากสัญญาณภายนอกภายในคุณภาพที่ผมประท้วงความไร้เดียงสาของฉันทั้งหมด และสรุปอย่างไม่ยุติธรรม เธอพยายามเดินสายกลางโดยชี้ไปที่ไม่ได้ผลของชีวิตผมมี LED อืม จะว่ามันอาจได้รับการจัดการที่ดีของความสุขและการจัดการที่ดีของความรู้ ฉันได้รับไปยังโรงเรียนเยอรมัน และมหาวิทยาลัยที่เยอรมันพูดเยอรมันเป็นพร้อม และสมบูรณ์ เป็นภาษาอังกฤษ ผมอย่างละเอียดที่บ้านในฝรั่งเศส ผมมีความรู้แค่หางอึ่งของอิตาลีและสเปนที่จะสาบานโดยพอ . ผมเชื่อว่า แข็งแรง แต่นักดาบแทบจะดียิงดี ผมจะขี่อะไร กลับไปนั่งที่ได้ และหัวเย็นหนึ่งเท่าที่คุณสามารถค้นหาทั้งหมดของที่ครอบคลุมถ้าคุณว่าผมควรจะใช้เวลาของฉันในแรงงานที่เป็นประโยชน์ ผมออกจากศาล และไม่มีอะไรจะพูด บันทึกที่พ่อแม่มีธุรกิจไม่ทิ้งผม 2 พันปอนด์ต่อปี และพวกนิสัย

" ความแตกต่างระหว่าง นายโรเบิร์ต กล่าวว่า พี่สะใภ้ ซึ่งบ่อยครั้ง ( อวยพรเธอ ! ) พูดบนแพลตฟอร์มและ oftener ยังคงเป็นถ้าเธอเป็นหนึ่ง" คือว่าเขาตระหนักถึงหน้าที่ของตำแหน่งของเขาและคุณจะเห็นโอกาสของคุณ . "

" ผู้ชายของจิตวิญญาณที่รักกุหลาบ " ฉันตอบ " โอกาสเป็นหน้าที่ "

" ไร้สาระ ! " บอกว่าโยนหัวของเธอ หลังจากนั้นเธอจึง : " นี่ท่านยาโคบ borrodaile เสนอสิ่งที่คุณอาจจะเท่ากับ "

" พันขอบคุณ ! " ฉันพึมพำ

" เขามีสถานทูตในหกเดือน , โรเบิร์ตกล่าวว่า เขามั่นใจว่าเขาจะพาคุณไปเป็นทูต . ใช้มัน รูดไปเถอะ "

ตอนนี้พี่สะใภ้ใส่เรื่องแบบนั้น ย่นคิ้วสวยของเธอ มือเล็กของเธอบิดและการเจริญเติบโตความโหยหาในดวงตา ทั้งหมดในบัญชีของคนเลวขี้เกียจอย่างฉัน ที่เธอไม่มีธรรมชาติ ความรับผิดชอบผมเข้าเยี่ยมชมกับโมก . นอกจากนี้ฉันคิดว่ามันเป็นไปได้ที่ผมจะผ่านเวลาในตำแหน่งชี้ให้เห็นบางพอประมาณที่สวนสนุก ดังนั้นฉันจึงกล่าวว่า :

" น้องสาวที่รักของฉัน ถ้าใน 6 เดือนข้างหน้าไม่มีอุปสรรคที่ไม่คาดฝันได้เกิดขึ้น และเซอร์เจคอบเชิญฉัน N ฉันถ้าฉันไม่ไปกับเซอร์เจคอบ !

" โอ้ , รูดอล์ฟ , วิธีที่ดีที่คุณ ดีใจจัง !

" เขาไปไหน ? "

" เขายังไม่รู้ แต่ก็มั่นใจว่าจะเป็นทูตที่ดี . "

" มาดาม " บอกว่า " เพื่อประโยชน์ของคุณไป ถ้ามันไม่เกินสถานทูตไม่เคยพอ เมื่อฉันทำ ฉันไม่ทำครึ่งๆ กลางๆ "

ฉันสัญญา แล้ว ให้ แต่ หกเดือน หกเดือน และดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด และการที่พวกเขายืดระหว่างฉันและอุตสาหกรรมในอนาคตของฉัน ( ฉันคิดว่าแนบจะขยัน แต่เราไม่รู้สำหรับผมไม่เคยเป็นทูตเซอร์เจคอบหรือคนอื่น ) ผมโยนเรื่องบางคุณลักษณะโหมดการใช้จ่ายของพวกเขา และมันเกิดขึ้นกับผมก็ว่าผมจะไปเยี่ยม ruritania . มันอาจดูเหมือนแปลกที่ฉันไม่เคยมาเยือนประเทศนั้นเลย แต่พ่อ ( ทั้งๆที่เป็นแอบ fondness สำหรับ elphbergs ซึ่งนำเขาให้ฉัน ลูกชายคนที่สองของเขาที่มีชื่อเสียง elphberg ชื่อรูดอล์ฟ ) มีเสมอถูกรังเกียจจากฉันไป และเพราะความตายของเขา พี่ชาย รับแจ้งจาก โรส ได้ยอมรับประเพณีของครอบครัวที่สอนว่าท่ากว้างให้ประเทศนั้น แต่ตอนนี้ ruritania เข้ามาในหัวของผม ผมก็กินด้วย อยากเห็น หลังจากนั้น ผมสีแดง จมูกยาวจะไม่กักขังอยู่ในบ้าน elphberg ,และเรื่องราวเก่าดูเหตุผลที่ผิดปกติไม่เพียงพอสำหรับ debarring ตัวเองจากคนรู้จักที่น่าสนใจอย่างมาก และที่สำคัญ มีอาณาจักรหนึ่งซึ่งเคยเล่นไม่มีส่วนเล็ก ๆในประวัติศาสตร์ยุโรป และอาจจะทำแบบนั้นอีกภายใต้แกว่งของไม้บรรทัดหนุ่มและแข็งแรง เช่น กษัตริย์องค์ใหม่มีเป็นความมุ่งมั่นของเราคือทำโดยการอ่านในเวลาที่รูดที่ห้าจะเป็นที่ strelsau ในหลักสูตรของ สามอาทิตย์ และที่ยอดเยี่ยมเพื่อความงดงาม คือ