In 1995, the SUPPORT (Study to Unde

In 1995, the SUPPORT (Study to Understand Prognoses and Preferences for Outcomes and Risks of Treatment) trial stimulated a reexamination of systems of care for seriously ill and dying patients.1 This study has accelerated efforts to improve end-of-life care and has indirectly promoted a rapprochement among religion, spirituality, medicine, and health care.2 The goal of a quality comfortable death is achieved by meeting a patient's physical needs and by attending to the social, psychological, and the now recognized spiritual and religious dimensions of care.3,4 This perspective is highlighted in a recent consensus statement that includes the assessment and support of spiritual and religious well-being and management of spiritual and religious problems as core principles of professional practice and care at the end of life.5 Yet multiple ethical and pragmatic issues arise. For example, should physicians identify patients' spiritual and religious needs and intervene in clinical settings? The roles and responsibilities of patients and physicians in this scenario are unclear. An understanding of religion and spirituality within the context of end-of-life care, quality of life, and patient-clinician interactions may illuminate the problems and potentialities for both patients and clinicians.

Results (Thai) 1:

ใน 1995 ทดลองสนับสนุน (ศึกษา Prognoses เข้าใจและลักษณะสำหรับผลลัพธ์และความเสี่ยงของการรักษา) ถูกกระตุ้น reexamination ของระบบการดูแลสำหรับการป่วย และตาย patients.1 การศึกษานี้ได้เร่งพยายามดูแลจุดสิ้นสุดของชีวิต และมีทางอ้อมส่งเสริม rapprochement ระหว่างศาสนา จิตวิญญาณ ยา และการดูแลสุขภาพอย่างจริงจัง2 เป้าหมายที่ตายสบายคุณภาพสามารถทำได้ โดยการประชุมความต้องการทางกายภาพของผู้ป่วย และเข้าร่วมกับสังคม จิตวิทยา และตอนนี้รู้จักจิตวิญญาณ และทางศาสนามิติของ care.34 มุมมองนี้จะถูกเน้นในคำสั่งมติล่าสุดที่มีการประเมินผลและสนับสนุนของจิตวิญญาณ และศาสนาสุขภาพและจัดการปัญหาทางจิตวิญญาณ และทางศาสนาเป็นหลักหลักการฝึกอาชีพและการดูแลที่จุดสิ้นสุดของ life.5 ได้เกิดขึ้นหลายปัญหาจริยธรรม และการปฏิบัติ ตัวอย่าง แพทย์ควรระบุความต้องการด้านจิตวิญญาณ และศาสนาของผู้ป่วย และแทรกแซงในการตั้งค่าทางคลินิกหรือไม่ บทบาทและความรับผิดชอบของผู้ป่วยและแพทย์ในสถานการณ์นี้ได้ชัดเจน ความเข้าใจเกี่ยวกับศาสนาและจิตวิญญาณภายในบริบทของจุดสิ้นสุดของชีวิต คุณภาพชีวิต และโต้ตอบ clinician ผู้ป่วยอาจเห็นถึงปัญหาและ potentialities สำหรับผู้ป่วยและ clinicians.

Results (Thai) 2:

ในปี 1995, การสนับสนุน (การศึกษาเพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับการพยากรณ์โรคและการตั้งค่าของผลและความเสี่ยงของการรักษา) การทดลองกระตุ้น reexamination ของระบบของการดูแลผู้ป่วยหนักและตาย patients.1 การศึกษาครั้งนี้ได้เร่งความพยายามที่จะปรับปรุงการดูแลปลายของชีวิตและมี อ้อมส่งเสริมทอดไมตรีในหมู่ศาสนาจิตวิญญาณการแพทย์และสุขภาพ care.2 เป้าหมายของการตายของความสะดวกสบายที่มีคุณภาพจะทำได้โดยการตอบสนองความต้องการทางกายภาพของผู้ป่วยและการเข้าร่วมกับมิติทางสังคมจิตใจและได้รับการยอมรับในขณะนี้ทางจิตวิญญาณและทางศาสนาของการดูแล .3,4 มุมมองนี้เป็นไฮไลต์ในการแถลงมติที่ผ่านมาที่มีการประเมินผลและการสนับสนุนจากทางจิตวิญญาณและทางศาสนาเป็นอยู่ที่ดีและการจัดการที่มีปัญหาทางจิตวิญญาณและทางศาสนาเป็นหลักการพื้นฐานของการปฏิบัติที่เป็นมืออาชีพและการดูแลที่ส่วนท้ายของ life.5 แต่หลาย ประเด็นด้านจริยธรรมและการปฏิบัติเกิดขึ้น ตัวอย่างเช่นแพทย์ควรระบุความต้องการทางจิตวิญญาณและทางศาสนาของผู้ป่วยและแทรกแซงในการตั้งค่าทางคลินิก บทบาทและความรับผิดชอบของผู้ป่วยและแพทย์ในสถานการณ์นี้มีความชัดเจน ความเข้าใจในการนับถือศาสนาและจิตวิญญาณในบริบทของการดูแลจุดสิ้นสุดของชีวิตที่มีคุณภาพของชีวิตและปฏิสัมพันธ์ของผู้ป่วยที่แพทย์อาจเปล่งปัญหาและศักยภาพสำหรับทั้งผู้ป่วยและแพทย์

Results (Thai) 3:

ในปี 1995 , สนับสนุน ( ศึกษาให้เข้าใจและ prognoses กันผลและความเสี่ยงของการรักษา ) ทดลองกระตุ้นการตรวจใหม่ของระบบการดูแลผู้ป่วยป่วยหนักและกำลังจะตาย ๑ การศึกษานี้ได้เร่งความพยายามที่จะปรับปรุงการดูแลปลายของชีวิตและได้ทางอ้อมส่งเสริมกระชับมิตรระหว่างศาสนา การแพทย์ จิตวิญญาณ และการดูแลสุขภาพ2 เป้าหมายคุณภาพสบายตายได้ตอบสนองความต้องการทางกายภาพของผู้ป่วยโดยการเข้าร่วมสังคม จิตใจ และจิตวิญญาณ และศาสนา ตอนนี้รู้จักมิติของการดูแล 34 มุมมองนี้จะเน้นในการแถลงการณ์ร่วม ซึ่งรวมถึงการประเมินและการสนับสนุนทางจิตวิญญาณศาสนาและความเป็นอยู่ และการจัดการปัญหาด้านจิตวิญญาณและศาสนาเป็นแกนหลักในการฝึกอาชีพและการดูแลปลายของชีวิต คุณธรรม จริยธรรม และ 5 ยังปฏิบัติหลายเกิดขึ้น ตัวอย่างเช่นควรแพทย์ระบุผู้ป่วยทางจิตวิญญาณและทางศาสนาความต้องการและแทรกแซงในการตั้งค่าทางคลินิก ? บทบาทและความรับผิดชอบของผู้ป่วยและแพทย์ในสถานการณ์นี้ได้ชัดเจน มีความเข้าใจในเรื่องของศาสนาและจิตวิญญาณในบริบทของการดูแลปลายของชีวิต คุณภาพของชีวิตแพทย์ของผู้ป่วยอาจชี้แจงปัญหาและศักยภาพสำหรับทั้งผู้ป่วยและแพทย์