Periencec l see a man looking at th

Periencec l see a man looking at the horizon line of the ocean with his
back to the painter. Like the painter and the man in the painting, | look
at the landscape, at the painted horizon, and feel the grandeur and vastness. A certain melancholy comes to the fore, imbued with the sense of
a world that is infinitely bigger than I am but that offers me sanctuary.
In addition to the feeling that nature is close to me and yet larger than
l am, landscape also gives me the feeling of being at home. The sky, the

smells, the lighting, the colors and shapes-the landscape of my child-
hood has become part of my flesh and blood and When | return to it,
l am coming home. Landscape also contains history. People have always
lived in landscapes and worked in landscapes. Sometimes the landscape
suffers from having us live and work in it. Nonetheless, for better or
for worse, it is there that the history of our involvement with the earth
is stored. And that is probably why we call it a cultural landscape. So,
along with the feeling that l am part of nature, the landscape also gives
me the sense of being connected to history.
Where does this depth of feeling that we all associate with landscapes
come from? l think there are special moments when we, as human
beings, truly realize that we belong to living nature, that we-come

Results (Thai) 1:

Periencec l ดูคนดูที่เส้นขอบฟ้าของเขากลับไปวาด ชอบนักและคนในภาพ, | ดูภูมิทัศน์ ทาสีฟ้า และความรู้สึกและแหล่ง มีความเศร้าโศกบางมาลำเลียงสา พร้อมความหมายโลกที่ใหญ่เพียบกว่าฉัน แต่ว่าข้อเสนอฉันแซงนอกจากความรู้สึกที่ธรรมชาติอยู่ใกล้ กับฉัน และยังมีขนาดใหญ่กว่าl เป็น ภูมิทัศน์ยังช่วยให้ฉันรู้สึกเป็นบ้าน ท้องฟ้ากลิ่น เด็ก ๆ สี และรูปร่างนอนของเด็กของฉัน-ฮูดได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของเลือดและเนื้อของฉันเมื่อ | กลับมาl กำลังมาบ้าน นอกจากนี้ภูมิทัศน์ยังประกอบด้วยประวัติศาสตร์ คนได้เสมออาศัยอยู่ในภูมิประเทศและภูมิประเทศที่ทำงานใน บางครั้งแนวนอนsuffers จากเราอาศัย และทำงานใน กระนั้น สำหรับดีขึ้น หรือการแย่ลง จะมีประวัติของเราเกี่ยวข้องกับโลกเก็บ และที่จะทำไมเราเรียกว่าภูมิทัศน์วัฒนธรรม ดังนั้นด้วยความรู้สึกว่า l เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ภูมิทัศน์ยังช่วยให้ฉันความรู้สึกของการเชื่อมต่อกับประวัติศาสตร์ที่นี้ความลึกของความรู้สึกที่เราเชื่อมโยงกับภูมิประเทศที่ไรมาจากไหน l คิดว่า มีช่วงเวลาพิเศษเมื่อเรา เป็นมนุษย์สิ่งมีชีวิต ได้รู้ว่า เราอยู่ในธรรมชาติ ชีวิตที่เรามาอย่างแท้จริง

Results (Thai) 2:

Periencec
ลิตรเห็นคนมองที่เส้นขอบฟ้าของมหาสมุทรที่มีของเขากลับไปที่จิตรกร เช่นเดียวกับจิตรกรและคนที่อยู่ในภาพวาด, |
ดูที่ภูมิทัศน์ที่ขอบฟ้าวาด, และความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่และความกว้างใหญ่ เศร้าบางอย่างมาก่อนตื้นตันใจกับความรู้สึกของโลกที่เป็นอนันต์ใหญ่กว่าผม แต่ที่มีฉันสถานที่ศักดิ์สิทธิ์. นอกจากนี้ยังมีความรู้สึกธรรมชาติที่ใกล้ชิดกับฉันและยังมีขนาดใหญ่กว่าลิตรน, ภูมิทัศน์ยังช่วยให้ฉัน ความรู้สึกของการเป็นที่บ้าน ท้องฟ้าที่มีกลิ่น, แสง, สีและรูปร่างของภูมิทัศน์ของฉัน Child-เครื่องดูดควันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อและเลือดและเมื่อ| กลับไปมันลิตรกำลังมาที่บ้าน ภูมิทัศน์นอกจากนี้ยังมีประวัติความเป็นมา คนได้เคยอาศัยอยู่ในภูมิประเทศและทำงานอยู่ในภูมิทัศน์ บางครั้งแนวนอนทนทุกข์ทรมานจากการมีที่อยู่อาศัยและเราทำงานอยู่ในนั้น อย่างไรก็ตามดีขึ้นหรือแย่ลงก็จะมีว่าประวัติศาสตร์ของการมีส่วนร่วมของเรากับแผ่นดินโลกจะถูกเก็บไว้ และนั่นอาจเป็นเหตุผลที่เราเรียกว่าภูมิทัศน์วัฒนธรรม ดังนั้นพร้อมกับความรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งนลิตรธรรมชาติภูมิทัศน์ยังช่วยให้ฉันความรู้สึกของการเชื่อมต่อกับประวัติศาสตร์. ในกรณีที่ไม่มีความลึกของความรู้สึกนี้ที่เราร่วมงานทั้งหมดที่มีภูมิทัศน์ที่มาจากไหน? ลิตรคิดว่ามีช่วงเวลาพิเศษเมื่อเราเป็นมนุษย์สิ่งมีชีวิตอย่างแท้จริงตระหนักว่าเราอยู่กับธรรมชาติที่อาศัยอยู่ที่เรามา

Results (Thai) 3:

periencec ผมเห็นผู้ชายมองที่ขอบฟ้ามหาสมุทรกับ
กลับกับจิตรกร เป็นจิตรกรและชายในจิตรกรรม | ดู
ที่ภูมิทัศน์ที่ทาสีฟ้า และ รู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ และความใหญ่โต เศร้าสร้อยบางอย่างมาจึงเต็มไปด้วยความรู้สึก
โลกที่ลอนดอน ตัวใหญ่กว่าฉัน แต่ให้ฉัน
Sanctuaryนอกจากรู้สึกว่าธรรมชาติอยู่ใกล้ตัวผม และยัง ขนาดใหญ่กว่า
ผมแนวนอนยังทำให้รู้สึกอยู่บ้าน ท้องฟ้า

กลิ่น แสง สี และรูปร่างในแนวนอนของเด็กของฉัน -
ฮูดได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเลือดและเนื้อของฉันและเมื่อ | กลับไปมัน
ฉันกลับบ้าน ภูมิทัศน์ที่ประกอบด้วยประวัติศาสตร์ คนได้เสมอ
อาศัยอยู่ในภูมิประเทศและทำงานในทัศนียภาพ บางครั้งภูมิทัศน์
ทนทุกข์ทรมานจากการมีเราอยู่และทำงานใน อย่างไรก็ตาม สำหรับดีขึ้นหรือ
แย่ลง มันมี ที่ประวัติศาสตร์ของความสัมพันธ์ของเรากับโลก
จะถูกเก็บไว้ และนั่นอาจเป็นเหตุผลที่เราเรียกว่าเป็นภูมิทัศน์วัฒนธรรม ดังนั้น
พร้อมกับความรู้สึกที่ฉันเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ , ภูมิทัศน์ยังให้
ฉันความรู้สึกของการเชื่อมต่อกับประวัติศาสตร์ .
แล้วความลึกของความรู้สึกที่เราเชื่อมโยงกับทัศนียภาพ
มาจากไหน ฉันคิดว่ามีช่วงเวลาพิเศษเมื่อเราเป็นมนุษย์
มนุษย์อย่างแท้จริง ตระหนักว่า เราเป็นชีวิตธรรมชาติ ที่เรามา