THE SCIENTIFIC REVOLUTIONThe first

THE SCIENTIFIC REVOLUTION
The first areas of physics to receive close attention were mechanics and the study of planetary
motions. Modern mechanics dates from the work of Galileo and Simon Stevin in the late 16th
and early 17th century. The great breakthrough in astronomy was made by Nicolaus Copernicus,
who proposed (1543) the heliocentric model of the solar system that was later modified by
Johannes Kepler (using observations by Tycho Brahe) into the description of planetary motions
that is still accepted today. Galileo gave his support to this new system and applied his
discoveries in mechanics to its explanation.
The full explanation of both celestial and terrestrial motions was not given until 1687, when
Isaac Newton published his Principia [Mathematical Principles of Natural Philosophy]. This
work, the most important document of the Scientific Revolution of the 16th and 17th century,
contained Newton's famous three laws of motion and showed how the principle of universal
gravitation could be used to explain the behaviour of falling bodies on the earth, as well as of the
planets and other celestial bodies. To arrive at his results, Newton invented an entirely new
branch of mathematics, namely, the calculus (also invented independently by G. W. Leibniz),
which was to become an essential tool in much of the later development in most branches of
physics.
Other branches of physics also received attention during this period. William Gilbert, court
physician to Queen Elizabeth I, published (1600) an important work on magnetism, describing
how the earth itself behaves like a giant magnet. Robert Boyle (1627-91) studied the behaviour
of gases enclosed in a chamber and formulated the gas law which was later named after him.
Newton himself discovered the separation of white light into a spectrum of colours and published
an important work on optics, in which he proposed the theory that light is composed of tiny
particles, or corpuscles. This corpuscular theory was related to the mechanistic philosophy
9
presented early in the 17th century by René Descartes, according to which the universe
functioned like a mechanical system describable in terms of mathematics.

Results (Thai) 1:

การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์
พื้นที่แรกของฟิสิกส์ได้รับความสนใจอย่างใกล้ชิดเป็นกลศาสตร์และการศึกษาของดาวเคราะห์
เคลื่อนไหว วันกลศาสตร์ที่ทันสมัย​​จากการทำงานของกาลิเลโอและ simon Stevin ในช่วงปลายปีที่ 16
และต้นศตวรรษที่ 17 ความก้าวหน้าที่ดีในทางดาราศาสตร์ที่ถูกสร้างขึ้นโดยโคเปอร์นิคันิ
ผู้เสนอ (1543) รูปแบบ heliocentric ของระบบสุริยะที่ได้รับการแก้ไขในภายหลังโดย
โยฮันเนเคปเลอร์ (โดยใช้การสังเกตโดยไทโคบราเฮ) ลงในรายละเอียดของการเคลื่อนไหวของดาวเคราะห์
ที่วันนี้ยังคงได้รับการยอมรับ galileo ให้การสนับสนุนของเขาไปยังระบบใหม่นี้และนำไปใช้ในการค้นพบของเขา
กลศาสตร์ในคำอธิบายของ.
คำอธิบายทั้งหมดของการเคลื่อนไหวทั้งสวรรค์และโลกไม่ได้รับจนถึง 1687 เมื่อ
Isaac Newton เผยแพร่ [หลักการทางคณิตศาสตร์ของปรัชญาธรรมชาติ] เขา principia นี้
ทำงานเอกสารที่สำคัญที่สุดของการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 16 และ 17,
มีนิวตันมีชื่อเสียงสามกฎหมายของการเคลื่อนไหวและแสดงให้เห็นว่าหลักการของสากล
แรงโน้มถ่วงสามารถนำมาใช้ในการอธิบายพฤติกรรมของการล้มร่างบนแผ่นดินโลก เช่นเดียวกับ
ดาวเคราะห์และดวงดาวอื่น ๆ ที่จะมาถึงผลของนิวตันคิดค้นใหม่ทั้งหมด
สาขาของคณิตศาสตร์คือแคลคูลัส (คิดค้นยังอิสระโดย GW ไลบ์นิซ),
ซึ่งกำลังจะกลายเป็นเครื่องมือที่จำเป็นมากในการพัฒนาต่อมาในสาขามากที่สุดของ
ฟิสิกส์
สาขาอื่น ๆ ของฟิสิกส์ยังได้รับความสนใจในช่วงเวลานี้ วิลเลียมกิลเบิร์ศาล
แพทย์สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบฉันตีพิมพ์ (1600) งานที่สำคัญในอำนาจแม่เหล็กอธิบาย
วิธีแผ่นดินตัวเองทำงานเหมือนแม่เหล็กยักษ์ โรเบิร์ตบอยล์ (1627-1691) การศึกษาพฤติกรรม
ของก๊าซอยู่ในห้องและสูตรกฎหมายก๊าซซึ่งเป็นชื่อต่อมาหลังจากที่เขา.
นิวตันค้นพบตัวเองแยกของแสงสีขาวออกเป็นสเปกตรัมของสีและตีพิมพ์
งานที่สำคัญในเลนส์ที่เขาเสนอทฤษฎีที่ว่าแสงประกอบด้วยอนุภาคเล็ก ๆ
หรือ corpuscles ทฤษฎีนี้ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับปรัชญากลไก
9
นำเสนอในช่วงต้นศตวรรษที่ 17 โดยRené Descartes ตามที่จักรวาล
หน้าที่เช่นระบบกลพรรณนาในแง่ของคณิตศาสตร์

Results (Thai) 2:

การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์
ด้านฟิสิกส์รับใส่แรกถูกกลศาสตร์และศึกษาดาวเคราะห์
เคลื่อนไหว กลศาสตร์สมัยวันจากการทำงานของกาลิเลโอและไซม่อน Stevin ใน 16 สาย
และต้นคริสต์ ศตวรรษที่ 17 ความก้าวหน้ามากในทางดาราศาสตร์ทำ โดยโคเปอร์นิคัส Nicolaus,
ที่เสนอ (1543) แบบ heliocentric ของระบบสุริยะที่ถูกปรับเปลี่ยนในภายหลังโดย
โยฮันเนสกฎ (ใช้สังเกต โดย Tycho Brahe) เป็นรายละเอียดของดาวเคราะห์ดัง
ยอมที่ยังคงรับวันนี้ กาลิเลโอให้สนับสนุนระบบใหม่นี้ และใช้เขา
ค้นพบในกลศาสตร์การอธิบายความ.
ไม่ให้อธิบายทั้งหมดของทั้งคน และภาคพื้นดังจน 1687 เมื่อ
ไอแซกนิวตันตีพิมพ์ Principia ของเขา [คณิตศาสตร์หลักธรรมชาติปรัชญา] นี้
งาน เอกสารสำคัญที่สุดของการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ในวันที่ 16 และคริสต์ศตวรรษที่ 17,
อยู่ของนิวตันสามกฎหมายมีชื่อเสียงของการเคลื่อนไหว และแสดงให้เห็นว่าหลักการของสากล
แรงโน้มถ่วงสามารถใช้อธิบายพฤติกรรมของร่างกายล้ม บนโลก และของ
ดาวเคราะห์และเทหวัตถุอื่น ๆ คิดฮอดผลลัพธ์ของเขา นิวตันค้นใหม่ทั้งหมด
สาขาวิชาคณิตศาสตร์ ได้แก่ แคลคูลัสคิด (ยังค้นอย่างอิสระ โดย G. W. Leibniz),
ซึ่งได้กลายเป็น เครื่องมือสำคัญมากในการพัฒนาในภายหลังส่วนใหญ่สาขาของ
ฟิสิกส์.
ฟิสิกส์สาขาอื่น ๆ ยังได้รับความสนใจในช่วงเวลานี้ William Gilbert คอร์ท
แพทย์กับควีนเอลิซาเบธฉัน ประกาศ (1600) ที่สำคัญงานเหล็ก อธิบาย
วิธีการทำงานของโลกเองเช่นแม่เหล็กขนาดยักษ์ โรเบิร์ตบอยล์ (1627-91) ศึกษาพฤติกรรมการ
ของก๊าซอยู่ในห้อง และสูตร กฎหมายก๊าซซึ่งภายหลังตั้งชื่อหลังจากเขา
นิวตันเองค้นพบแยกสีขาวแสงเป็นสเปกตรัมของสี และเผยแพร่
งานสำคัญบนเลนส์ ที่เขาเสนอทฤษฎีแสงที่ประกอบด้วยของเล็ก ๆ
อนุภาค หรือ corpuscles นี้ทฤษฎีคอพัสคิวลาร์ที่เกี่ยวข้องกับกลไกการทำปรัชญา
9
นำเสนอในช่วงต้นศตวรรษที่ 17 โดยฌูล Descartes ตามที่จักรวาล
แยกเช่นระบบเครื่องจักรกล describable ในวิชาคณิตศาสตร์

Results (Thai) 3:

ทางด้านวิทยาศาสตร์การปฏิวัติ
ซึ่งจะช่วยให้พื้นที่แรกของระบบฟิสิกส์การได้รับความสนใจอยู่ใกล้เป็นกลไกและการศึกษาญัตติดาวเคราะห์
โครงสร้างที่ทันสมัยย้อนเวลาจากงานของกาลิเลโอ,และไซมอน stevin ในช่วงปลายศตวรรษที่ 16 th
และต้นที่ 17 ที่โดดเด่นที่ดีเยี่ยมในด้านดาราศาสตร์ได้ถูกสร้างขึ้นโดย nicolaus Copernicus
ที่นำเสนอ( 1543 )รุ่น heliocentric ที่ของระบบพลังงานแสงอาทิตย์ที่มีการเปลี่ยนแปลงโดย
ตามมาตรฐานใน ภายหลังนามว่า Johannes Kepler ,(โดยใช้การสังเกตการณ์โดย,โดเด่น)เข้าไปในคำอธิบายของญัตติดาวเคราะห์
ซึ่งจะช่วยให้ได้รับการยอมรับในวันนี้ยังคงอยู่ กาลิเลโอ,ให้การสนับสนุนของเขากับระบบใหม่นี้และนำไปใช้
ซึ่งจะช่วยเรื่องของเขาในกลไกในการชี้แจงของตน.
คำอธิบายอย่างเต็มที่ทั้งการเคลื่อนไหวที่อยู่บนฟ้า ภาคพื้นดิน และไม่ได้รับจนกว่า 1687 เมื่อ
Isaac Newton เผยแพร่แหล่ง[หลักการทางคณิตศาสตร์ของปรัชญาทางธรรมชาติ]ของเขา
งานนี้มากที่สุดเอกสารที่มีความสำคัญอย่างสูงสุดของทางวิทยาศาสตร์การปฏิวัติของศตวรรษที่ 16 และ 17 ที่มีชื่อเสียง
ที่อยู่ของนิวตันสามกฎหมายของการเคลื่อนไหวและแสดงให้เห็นว่าหลักการของ Universal
ซึ่งจะช่วยความโน้มถ่วงสามารถนำไปใช้ในการอธิบายถึงลักษณะการทำงานของร่างกายลดลงในโลกนี้ได้เป็นอย่างดีเป็นของที่
ดาวเคราะห์ต่างๆและหน่วยงานเยรูซาเลมอื่นๆ. ในการเดินทางมาถึงที่ผลการของเขานิวตันผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาใหม่โดยสิ้นเชิงสาขา
ด้านคณิตศาสตร์คือคำนวณ(ผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาได้อย่างเป็นอิสระโดย G . W . leibniz )
ซึ่งได้กลายเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการพัฒนาใน ภายหลัง ในสาขาที่มีมากที่สุดของ
ฟิสิกส์.
สาขาอื่นๆของระบบฟิสิกส์และยังได้รับความสนใจในระหว่างช่วงเวลาดังกล่าวนี้ วิลเลียมกิลเบิร์ตศาล
ตามมาตรฐานหมอให้ขนาดควีนส์ไซด์เอลิซาเบธผมเผยแพร่( 1600 )งานที่สำคัญในการสะกดจิต
ซึ่งจะช่วยอธิบายถึงวิธีการทำงานของโลกของมันเองเหมือนแม่เหล็กขนาดใหญ่ที่ โรเบิร์ตบอยล( 1627-91 )ศึกษาพฤติกรรม
ของก๊าซอยู่ในช่องเก็บเศษหนวดและกำหนดกฎหมายก๊าซซึ่งได้รับการตั้งชื่อตามเขาใน ภายหลัง .
นิวตันตัวเองพบการแยกแสงสีขาวเข้าไปในย่านความถี่ของสีและเผยแพร่
สิ่งสำคัญที่ทำงานบนระบบออปติกที่เขาเสนอทฤษฎีที่มีขนาดเล็กประกอบด้วย
อนุภาค หรือ corpuscles ทฤษฎี corpuscular นี้เป็นกลไกที่เกี่ยวข้องกับปรัชญา

ที่ 9 นำเสนอมาตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 17 โดยมีห้องอาหาร René เดการ์ตส์ตามที่จักรวาลที่เต็มไปด้วยประโยชน์ใช้สอย
ซึ่งจะช่วยเช่นพรรณนาได้ระบบกลไกในเงื่อนไขของวิชาคณิตศาสตร์