Ultimately, the education system ma

Ultimately, the education system may serve as the key foundation for a more racially diverse and multicultural future
Historically, almost every group of human beings who managed to cultivate a cultural identity did so partly by defining themselves as better than any other group, setting sharp boundaries to how much they would interact with other groups (including intermarriage) and limits to how much of their resources and power they would share.

Groups that were isolated by natural borders – like the Klingit (Eskimo), native Caribbean tribes, and Australian aborigines – did not have to develop traditions of hostility to strangers to protect their tribal identity. Natural obstacles provided all the hostility to invaders they needed; the people themselves could be generous and hospitable to the survivors, who often ended up absorbed into the tribe.

Those with extremely strong cultural identities – as, for example, Jews and Roma (gypsies) – have been able to exist within other cultures without behaving with hostility, although they have often suffered hostilities. This behavior has changed, however, in the rare times when such a group has found itself in a position of power. In Moorish Spain and in modern Israel, for example, Jews have demonstrated that they can be as violent as anyone else in defense of "cultural identity" – persecuting heretic Jews as well as non-Jews.

Results (Thai) 1:

สุด ระบบการศึกษาอาจทำหน้าที่เป็นรากฐานสำคัญสำหรับอื่น ๆ หลากหลาย racially และวัฒนธรรมนานาชาติในอนาคตประวัติ มนุษย์ผู้จัดการปลูกตัววัฒนธรรมเกือบทุกคณะได้บางส่วนดังนั้น โดยการกำหนดตัวเองได้ดีกว่ากลุ่มอื่น ๆ ตั้งค่าขอบคมเท่าพวกเขาจะโต้ตอบกันกลุ่ม (รวม intermarriage) และจำกัดการจำนวนของทรัพยากรพลังงานที่จะใช้ร่วมกันกลุ่มที่ถูกแบ่งแยกขอบธรรมชาติเช่น Klingit (เอสกิโม), ชาวพื้นเมืองคาริบเบียน และออสเตรเลีย aborigines – ไม่ได้ไม่มีการพัฒนาประเพณีของศัตรูกับคนแปลกหน้าเพื่อป้องกันตัวชาว อุปสรรคธรรมชาติให้ศัตรูทั้งหมดเพื่อรุกรานพวกเขาจำเป็น ผู้คนอาจจะใจดี และดูดซึมต้อนให้ผู้รอดชีวิต ที่สิ้นสุดมักจะเป็นชนเผ่ามีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมแข็งแกร่งมาก – เป็น ตัวอย่าง ชาวยิวและโรมา (ชาวเล) – ได้รับจะอยู่ภายในวัฒนธรรมอื่นได้โดยปราศจากกับศัตรู แม้ว่าพวกเขามีมักประสบสู้รบ ลักษณะการทำงานนี้มีการเปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ตาม ในเวลาหายากเมื่อกลุ่มดังกล่าวได้พบตัวเองในตำแหน่งของอำนาจ ชาวมัวร์สเปน และอิสราเอลสมัยใหม่ ตัวอย่าง ชาวยิวได้แสดงว่า พวกเขาสามารถเป็นรุนแรงเป็นใครใน "วัฒนธรรมเอกลักษณ์" – persecuting heretic ชาวยิวรวมทั้งชาวยิวไม่ใช่การป้องกัน

Results (Thai) 2:

ในที่สุดระบบการศึกษาอาจเป็นรากฐานที่สำคัญสำหรับความหลากหลายเชื้อชาติมากขึ้นและในอนาคตความหลากหลายทางวัฒนธรรม
ในอดีตเกือบทุกกลุ่มของมนุษย์ที่มีการจัดการเพื่อปลูกฝังวัฒนธรรมทำเช่นนั้นบางส่วนโดยการกำหนดตัวเองเป็นดีกว่ากลุ่มอื่น ๆ , การตั้งค่าขอบเขตที่คมชัด เพื่อว่าพวกเขาจะมีปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มอื่น ๆ (รวมถึงการแต่งงาน) และข้อ จำกัด เท่าใดของทรัพยากรและอำนาจของพวกเขาพวกเขาจะแบ่งปัน. กลุ่มที่ถูกแยกออกจากพรมแดนธรรมชาติ - เช่น Klingit (เอสกิโม), ชนเผ่าพื้นเมืองแคริบเบียนและชาวพื้นเมืองออสเตรเลีย - ไม่ได้มีการพัฒนาขนบธรรมเนียมประเพณีของความเป็นศัตรูกับคนแปลกหน้าเพื่อปกป้องตัวตนของชนเผ่าของพวกเขา อุปสรรคธรรมชาติทั้งหมดให้เป็นศัตรูที่จะมารุกรานพวกเขาต้องการ; คนที่ตัวเองอาจจะใจกว้างและใจดีที่จะรอดชีวิตที่มักจะจบลงด้วยการดูดซึมเข้าสู่เผ่า. ผู้ที่มีอัตลักษณ์วัฒนธรรมที่แข็งแกร่งมาก - เป็นตัวอย่างเช่นชาวยิวและชาวโร (ยิปซี) - ได้รับสามารถที่จะอยู่ในวัฒนธรรมอื่น ๆ ได้โดยไม่ต้องมีพฤติกรรม กับความเป็นปรปักษ์แม้ว่าพวกเขาจะได้รับความเดือดร้อนสงครามมักจะ ลักษณะการทำงานนี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างไรในช่วงเวลาที่หายากเมื่อกลุ่มดังกล่าวได้พบตัวเองอยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจ มัวร์ในสเปนและในปัจจุบันอิสราเอลเช่นชาวยิวได้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาอาจจะมีความรุนแรงเป็นคนอื่นในการป้องกันของ "วัฒนธรรม" - ไล่ล่าชาวยิวศาสนาเช่นเดียวกับที่ไม่ใช่ยิว