When, at what time, at which pointD

When, at what time, at which point
Did I up and lose it completely?
Just meaninglessly searching for some deep purpose

The fruit rotted and fell while reality ran amuck and ripened
Awareness sometimes forgotten on the path illuminated by the moon

With all everybody’s carrying on their shoulders, I realize today’s already ending
Are these the kind of days we wished for?

With my speechless calm eyes
Nothing is coming to rise
A pebble dropped onto a signpost
When I could no longer see the through the darkness, the me who was lost changed paths!
A “restart” rather than a “reset”

Nothing there
No one there

Where’s here, and on that note, who am I?
So what if I don’t always know! Even so
In my surroundings, faster than the speed of any thoughts
Everything’s moving... and I realize! It’s a trap!
A surprising pitfall!
I’ve already dug through to find my dream

Without the light’s shine, I’d fall in the end
As a living corpse

I can’t even be healed by that random image of an
Insincerely smiling kid on the TV
I see myself overlapping yet somehow I keep on doing the same old things

With my speechless calm eyes
Nothing is coming to rise
A pebble dropped onto a signpost
When I could no longer see the through the darkness, the me who was lost changed paths!
A “restart” rather than a “reset”

Nothing there
No, no one there

Results (Thai) 2:

เมื่อสิ่งที่เวลาจุดที่
ว่าฉันขึ้นและสูญเสียมันสมบูรณ์?
เพียง meaninglessly ค้นหาบางจุดประสงค์ลึกผลไม้ผุและลดลงในขณะที่ความเป็นจริงวิ่งอาละวาดและสุกให้ความรู้ลืมบางครั้งบนเส้นทางสว่างโดยดวงจันทร์กับทุกคนทุกที่ดำเนินการเกี่ยวกับ ไหล่ของพวกเขาฉันรู้วันนี้แล้วสิ้นสุดเหล่านี้ชนิดของวันที่เราอยากให้? ด้วยการพูดของฉันตาสงบไม่มีอะไรที่จะมาเพิ่มขึ้นกรวดลงบนป้ายบอกทางเมื่อฉันไม่สามารถมองเห็นผ่านความมืดผมที่หายไป เส้นทางการเปลี่ยนแปลง! "เริ่มต้นใหม่" มากกว่า "ตั้งค่า" ไม่มีอะไรที่นั่นไม่มีใครมีที่ไหนที่นี่และเมื่อทราบว่าฉันเป็นใครดังนั้นสิ่งที่ถ้าฉันไม่เคยรู้! ดังนั้นแม้ในสภาพแวดล้อมของฉันเร็วกว่าความเร็วของความคิดใด ๆที่เคลื่อนไหวทุกอย่าง ... และฉันตระหนักดี! มันเป็นกับดัก! หลุมพรางที่น่าแปลกใจ! ผมเคยขุดแล้วผ่านในการค้นหาความฝันของฉันโดยไม่ต้องส่องสว่างของผมตกอยู่ในท้ายที่สุดในฐานะที่เป็นศพที่อาศัยอยู่ฉันจะไม่ได้รับการเยียวยาโดยที่ภาพสุ่มของเด็กยิ้มสะบัดสะบิ้ง ในทีวีฉันเห็นตัวเองที่ทับซ้อนกัน แต่อย่างใดผมเก็บไว้ในการทำสิ่งเดิมด้วยตาของฉันพูดความสงบไม่มีอะไรที่จะมาเพิ่มขึ้นกรวดลงบนป้ายบอกทางเมื่อฉันไม่สามารถมองเห็นผ่านความมืดผมที่หายไปเปลี่ยน เส้นทาง! "เริ่มต้นใหม่" มากกว่า "ตั้งค่า" ไม่มีอะไรมีไม่มีไม่มีใครมี

Results (Thai) 3:

เมื่อ , เวลา , ที่จุด
ฉันขึ้นและสูญเสียมันทั้งหมด ?
แค่อย่างไร้ความหมายค้นหาจุดประสงค์บางลึก

ผลไม้เน่าและลดลงในขณะที่ความเป็นจริงรัน Amuck และสุก
ความรู้บางครั้งลืมบนเส้นทางสว่างไสวด้วยแสงจันทร์

กับทุกทุกคนแบกบนไหล่ของพวกเขา ฉันคิดว่าวันนี้ก็จบลง
เหล่านี้ชนิดของเวลาที่เราต้องการ ?

ไม่มีอะไรพูดใจเย็นตาของฉันกำลังจะขึ้น

พลอยลงบนป้ายบอกทาง
เมื่อผมไม่สามารถมองเห็นผ่านความมืด ผมที่เสียเปลี่ยนเส้นทาง !
" เริ่มต้น " มากกว่า " ตั้งค่า "

ไม่มีอะไร

ไม่มีใครที่ไหน และเมื่อทราบว่า ฉันเป็นใคร ?
ถ้าข้าไม่รู้ ! ดังนั้นแม้
ในสภาพแวดล้อมของฉันเร็วกว่า
ความคิดใด ๆทุกอย่างมันเคลื่อนที่ . . . . . . . และ ฉันตระหนักดี มันเป็นกับดัก !
หลุมพรางที่น่าแปลกใจ !
ผมได้ค้นเจอ

ฝันของฉันโดยไม่ต้องส่องแสงสว่าง ผมก็ตกอยู่ในตอนท้าย
เป็นศพมีชีวิต

ฉันไม่สามารถถูกเยียวยาโดยภาพที่สุ่มของ
ซึ่งไม่จริงใจยิ้มเด็กในทีวี
ฉันเห็นตัวเองที่ทับซ้อนกัน แต่ยังไง ผมก็ยังทำเหมือนเดิมเรื่อง

ด้วยสายตาสงบของฉัน
พูดไม่ออกไม่มีอะไรจะมาลุก
ก้อนกรวดหล่นลงบนป้ายบอกทาง
เมื่อผมไม่สามารถมองเห็นผ่านความมืด ผมที่เสียเปลี่ยนเส้นทาง !
" เริ่มต้น " มากกว่า " ตั้งค่า "

ไม่มีอะไร

ไม่มีใครมี