From the very definition of economy

From the very definition of economy and ethics: economics suggests meeting
material needs, and ethics should meet spiritual needs. Material culture and spiritual
culture are two basic essentials for human life and activities, and none of them is
considered dispensable. Materialism forces the mind to be full of ‘money
consciousness’ and disregards ethical ideas in our social and living spaces by paying
attention only to material needs while ignoring spiritual needs. Buddhist ethicaleconomics
tries to mediate personal attachments between material culture and spiritual
culture. Only through economic development under restrictions mandating ethical
requirements can our society have harmonious and positive social ethos. Buddhist
precepts, and theory of cause and effect can restrict immoralities; hence, when every
occupational-material activity runs under standards of law and morality – then and only
through such, can one be honest when being officer, business-person, banker, farmer,
etc. As it is, only under ethical requirements can the economy really serve human
society and built a harmonious and fair economic order. Therefore, we can say
Buddhist “ethical economics” is of great realistic significance to construct a good socioeconomic
system

Results (Thai) 1:

จากคำนิยามที่ดีของเศรษฐกิจและจริยธรรม: เศรษฐศาสตร์แนะนำประชุมความต้องการวัสดุ และจริยธรรมควรตอบสนองจิตวิญญาณต้องการ วัสดุวัฒนธรรมและจิตวิญญาณวัฒนธรรมเป็นสิ่งจำเป็นพื้นฐาน 2 สำหรับชีวิตมนุษย์และกิจกรรม และไม่มีพวกเขาคือพิจารณากับ จิตใจจะเต็มไปด้วยกองกำลังนิยมวิภาษ ' เงินความสำนึกและไม่คำนึงถึงจริยธรรมคิดในสังคมของเราและพื้นที่นั่งเล่น โดยจ่ายต้องการความสนใจเฉพาะกับวัสดุต้องละทิ้งจิตวิญญาณ พุทธ ethicaleconomicsพยายามบรรเทาสิ่งที่แนบมาส่วนตัวระหว่างวัสดุวัฒนธรรมและจิตวิญญาณวัฒนธรรม ผ่านการพัฒนาเศรษฐกิจภายใต้ข้อจำกัดของจริยธรรมทั้งการบังคับเท่านั้นความสามารถสังคมมีปัดสังคมกลมกลืน และเป็นบวกได้ พระพุทธศาสนาศีล และทฤษฎีของเหตุและผลสามารถจำกัด immoralities ดังนั้น เมื่อทุกกิจกรรมอาชีววัสดุทำงานภายใต้มาตรฐานของกฎหมายและจริยธรรมเท่านั้น และจากนั้นผ่านเช่น หนึ่งสามารถซื่อสัตย์เมื่อกำลังเจ้าหน้าที่ นักธุรกิจ นายธนาคาร ชาว นา,ฯลฯ เนื่องจากเป็น เท่านั้นภายใต้ข้อกำหนดจริยธรรม สามารถเศรษฐกิจจริง ๆ ใช้มนุษย์สังคม และสร้างความสามัคคี และเป็นธรรมทางเศรษฐกิจใบ ดังนั้น เราสามารถบอกพระพุทธศาสนา "จริยธรรมเศรษฐศาสตร์" เป็นความสำคัญจริงเสกดีประชากรระบบ

Results (Thai) 2:

จากนิยามของเศรษฐกิจและจริยธรรม:
เศรษฐศาสตร์ชี้ให้เห็นการประชุมความต้องการวัสดุและจริยธรรมควรจะตอบสนองความต้องการทางจิตวิญญาณ วัฒนธรรมทางวัตถุและจิตวิญญาณวัฒนธรรมเป็นสองสิ่งจำเป็นขั้นพื้นฐานสำหรับการดำรงชีวิตของมนุษย์และกิจกรรมและไม่มีของพวกเขาคือการพิจารณาก็ได้ วัตถุนิยมกำลังคิดที่จะเต็มไปด้วยเงินจิตสำนึกและสภาพแวดล้อมความคิดทางจริยธรรมในสังคมของเราและพื้นที่ที่อาศัยอยู่โดยการจ่ายเงินให้ความสนใจเท่านั้นที่จะตอบสนองความต้องการวัสดุในขณะที่ละเลยความต้องการทางจิตวิญญาณ ethicaleconomics พุทธพยายามที่จะเป็นสื่อกลางในสิ่งที่แนบมาส่วนตัวระหว่างวัฒนธรรมทางวัตถุและจิตวิญญาณวัฒนธรรม เพียงผ่านการพัฒนาเศรษฐกิจภายใต้ข้อ จำกัด อิงจริยธรรมความต้องการสังคมของเราสามารถมีความเป็นมิตรความสามัคคีและสังคมในเชิงบวก พุทธศีลและทฤษฎีของเหตุและผลสามารถ จำกัด immoralities; ดังนั้นเมื่อทุกกิจกรรมการประกอบอาชีพวัสดุทำงานภายใต้มาตรฐานของกฎหมายและศีลธรรม - แล้วและมีเพียงผ่านเช่นหนึ่งสามารถซื่อสัตย์เมื่อเจ้าหน้าที่เป็นธุรกิจคนธนาคารชาวนาฯลฯ มันเป็นเพียงภายใต้ข้อกำหนดจริยธรรมเศรษฐกิจจริงๆสามารถทำหน้าที่ของมนุษย์และสังคมเพื่อสร้างความสามัคคีและเศรษฐกิจที่เป็นธรรม ดังนั้นเราจึงสามารถพูดได้ว่าพุทธ "เศรษฐศาสตร์จริยธรรม" เป็นของสำคัญอย่างมีเหตุผลที่ดีในการสร้างทางเศรษฐกิจและสังคมที่ดีระบบ

Results (Thai) 3:

จากนิยามของเศรษฐกิจและจริยธรรม : เศรษฐศาสตร์แนะประชุม
ความต้องการวัสดุและจริยธรรมควรตอบสนองความต้องการทางจิตวิญญาณ วัฒนธรรมทางวัตถุและวัฒนธรรมทางจิตวิญญาณ
สองจำเป็นพื้นฐานสำหรับกิจกรรมและชีวิตของมนุษย์ และไม่มีของพวกเขาคือ
ถือว่าที่ไม่จำเป็น วัตถุนิยม กําลังใจให้เต็ม
' เงินสติและความคิดของเราปฏิบัติตามจริยธรรมในสังคมและชีวิตเป็น โดยจ่ายเพียงความต้องการวัสดุ
ความสนใจในขณะที่ละเลยความต้องการทางจิตวิญญาณ พุทธ ethicaleconomics
พยายามไกล่เกลี่ยเรื่องส่วนตัวระหว่างวัฒนธรรมทางวัตถุและวัฒนธรรมทางจิตใจ

โดยเฉพาะการพัฒนาเศรษฐกิจภายใต้ข้อจำกัด mandating จริยธรรม
ความต้องการสามารถสังคมของเรามีความสามัคคีและ ethos ทางสังคมในเชิงบวก พุทธศาสนา
ศีล และทฤษฎีของ เหตุ และ ผล สามารถ จำกัด immoralities ; ดังนั้นเมื่อทุก
อาชีพวัสดุกิจกรรมวิ่งตามมาตรฐานของกฎหมาย และศีลธรรม และหลังจากนั้น เท่านั้น
ผ่านเช่นสามารถจะซื่อสัตย์เมื่อถูกเจ้าหน้าที่ธุรกิจ , บุคคล , ธนาคาร , เกษตรกร ,
ฯลฯ เป็นภายใต้ข้อกำหนดจริยธรรมสามารถเศรษฐกิจจริงๆ รับใช้สังคมมนุษย์
และสร้างความสามัคคีและเพื่อเศรษฐกิจที่เป็นธรรม ดังนั้นเราจึงสามารถพูด
พุทธจริยธรรม " เศรษฐศาสตร์ " เป็นสิ่งที่มีเหตุผลสำคัญที่จะสร้างระบบสังคมเศรษฐกิจ
ดี