The last time I wrote on here was w

The last time I wrote on here was when I was about to leave the UK and start a new chapter in my life in Germany.

I knew that it was meant to be an experiment in order to find out if I would be able to live there. I got rid of most my belongings and sent the rest that I had to Siegen, where I would be staying with my clients, turned friends Markus and Silke. I met them one and a half years ago at the London hackspace, whilst doing research for my degree project.

The beginning was an exciting time. I don’t why, but I have always liked the feeling of starting something a new, a fresh start, a blank slate, call it whatever you want. I just love the idea of leaving things and emotional baggage behind, like starting a new map on sim city.

I wasn’t sure where exactly I wanted to stay in Germany, as Siegen was always a temporary stop in my mind, before I eventually moved to Cologne, Hamburg, Berlin or Munich. Hence I decided to travel to those cities just to see if I could see myself living there. The first stop was Berlin. Here I finally met Pablo, whom I got to know through an e-mail I sent a couple of months earlier. He was developing a fitness app called 8fit and suggested that I could design their app icon and logo. Always being in touch via e-mail and Facebook messenger we never really met in real life until now.

Coincidentally I was asked by DeGross, a product design company I used to intern for, to help them with an exhibition they were going to setup in Berlin later that month. Events like these really reinforce my view that opportunities always present themselves, you just need to look out for them.

Although Berlin was a pretty fun and interesting place to be, I didn’t really get the feeling that I belonged there. Once all the work was done, I returned to Siegen, but not without having bought an interrail ticket beforehand. I was planning to head to Hamburg and Amsterdam as well as Munich and Switzerland, for which an interrail ticket was considerably cheaper than buying single tickets.

Looking back, that decision was one if the best that I could have ever made. A trip meant to end in Switzerland in order to visit my cousin for their annual sailing regatta, turned into a spontaneous trip to Southern and Eastern Europe that brought me through Austria, Italy, Croatia and Hungary. Instead of planning the trip I just followed my gut feeling and decided on the spot where to go next. I remember standing at the ferry terminal of Ancona looking at the departure boards, rolling dice in my head to decide which ferry I should take: Greece or Croatia? Another time whilst staying Dubrovnik I had the same decision to make, check out Montenegro or head to Zagreb in order to catch a train so that I could stay a night in Budapest. In the end I never made it to Switzerland.

Any fear I had about being robbed, not being able to communicate or getting lost were proven to be unfounded. The last doubts about traveling were gone.

However the most important things I took away from this trip, weren’t the beautiful sights, nor the history I have learned or the pictures I took. It was the experience of being able to go anywhere I wanted to and the flexibility to decide if I would be going to the beach or do some work back at the hostel. Most important of all I met and made friends with people who share the same passion about traveling as I do. Finally someone who understood that you can never get enough of traveling, that is is not about taking a break from your life at home but simply a way of life.

That revelation really made me really question my decision of wanting to settle down somewhere in Germany and instead try to stay on the move as much as possible. This doesn’t necessarily mean that I have to move every week but at least every 4-6 months.

I am already starting to feel the travel bug once again, but without anything to hold me back or tie me down in one specific place I am already drawing up plans for my next trip. So where should I go next? I thought about Montenegro, Slovenia and the Czech Republic, but when it really comes down to it I need a bigger challenge. When I left Thailand 6 years ago on a cargo ship I always dreamt about taking the train back there. I couldn’t think of a more fitting way to celebrate my 25th birthday than taking the Trans-siberian on the biggest journey of my life so far…

Results (Thai) 1:

ครั้งที่ผมเขียนในที่นี่คือเมื่อผมกำลังจะออกจากสหราชอาณาจักร และเริ่มต้นบทใหม่ในชีวิตในเยอรมนี

ผมรู้ได้หมายความว่า ให้มี การทดลองเพื่อค้นหาถ้าฉันจะสามารถอาศัย ฉันได้กำจัดมากที่สุดไว้ และส่งส่วนเหลือที่ผมคอมฟอร์ท ที่ฉันจะอยู่กับลูกค้าของฉัน เปิดเพื่อน Markus และ Silke ฉันพบพวกเขาหนึ่งครึ่งปีที่ผ่านมาที่ hackspace ลอนดอน ในขณะที่ทำการวิจัยในโครงการศึกษาของฉัน

เริ่มต้นเวลาน่าตื่นเต้น ทำไมไม่ฉัน แต่ฉันมักจะชอบความรู้สึกของการเริ่มต้นสิ่งใหม่ เริ่มต้น กระดาน ชนวนที่ว่างเปล่า เรียกสิ่งที่คุณต้องการ ฉันรักความคิดออกจากสิ่งและอารมณ์สัมภาระหลัง เช่นเริ่มแผนที่ใหม่เมือง sim

ไม่ค่อยแน่ใจที่ว่าอยากจะอยู่ในเยอรมนี เป็นคอมฟอร์ทเสมอ การหยุดชั่วคราวในจิตใจของฉัน ก่อนฉันก็ย้าย ไปโคโลญจน์ ฮัมบูร์ก เบอร์ลินมิวนิค ดังนั้น ฉันตัดสินใจจะเดินทางไปที่เมืองเพียงเพื่อดูถ้าได้เห็นตัวเองมีอยู่ จุดแรกเบอร์ลิน ที่นี่ผมก็ได้พบปาโบล ซึ่งผมได้รับทราบผ่านทางอีเมล์ผมส่งสองเดือนก่อนหน้านี้ เขาได้พัฒนากายเป็น app เรียกว่า 8fit และแนะนำว่า ผมสามารถออกแบบไอคอน app และโลโก้ของพวกเขา มักจะเป็นการติดต่อผ่านทางอีเมล์และ Facebook messenger เราไม่เคยพบในชีวิตจริงจนถึงขณะนี้

บังเอิญถูกถาม โดย DeGross บริษัทออกแบบผลิตภัณฑ์เคยฐานะสำหรับ ช่วยให้พวกเขา มีนิทรรศการการไปตั้งค่าในเบอร์ลินต่อเดือน เหตุการณ์เช่นนี้เสริมดีที่โอกาสเสมอแสดงเองจริง ๆ คุณเพียงแค่มองออกไปสำหรับพวกเขา

แต่เบอร์ลินถูกสวยสนุกและสถานที่น่าสนใจ ฉันไม่ได้จริง ๆ ความรู้สึกที่ฉันอยู่มีการ เมื่อมีทำงานทั้งหมด ฉันกลับคอมฟอร์ท แต่ไม่ ไม่มีซื้อตั๋วเป็น interrail มาก่อน ฉันได้วางแผนที่จะหัวฮัมบูร์กอัมสเตอร์ดัมเป็นมิวนิค และสวิสเซอร์ แลนด์ บัตร interrail ถูกมากถูกกว่าซื้อตั๋วเดี่ยว

มองกลับ ว่า ตัดสินใจถูกหนึ่งถ้าส่วนที่ไม่ได้เคยทำ การเดินทางหมายถึง การสิ้นสุดในสวิตเซอร์แลนด์เพื่อเยี่ยมลูกพี่ลูกน้องของฉันสำหรับกัทเรือของปี เปิดในการเดินทางอยู่ไปภาคใต้และยุโรปตะวันออกที่ฉันผ่านออสเตรีย อิตาลี โครเอเชีย และฮังการี แทนที่จะวางแผนการเดินทาง ฉันเพียงตามรู้สึกไส้ในของฉัน และตัดสินใจในจุดที่ไปต่อไป ผมจำได้ว่า ยืนที่เฟอร์ของกรุงโรมมองที่กระดานออก กลิ้งลูกเต๋าในหัวของฉันตัดสินเรือที่ฉันควรใช้: กรีซหรือโครเอเชีย เวลาอื่นระหว่างพักดูบรอฟนิกผมเดียวตัดสินใจ เช็คมอนเตเนโกรหรือหัวกับซาเกร็บเพื่อจับรถไฟเพื่อที่ฉันสามารถส่งคืนในบูดาเปสต์ ในสุด ฉันไม่เคยทำมันสวิตเซอร์แลนด์

กลัวใด ๆ ผมเกี่ยวกับการปล้น ไม่สามารถสื่อสาร หรือการสูญหายถูกพิสูจน์ว่าเป็นโคมลอย ข้อสงสัยสุดท้ายเกี่ยวกับการเดินทางก็หายไป

สิ่งสำคัญที่สุดอย่างไรก็ตามผมเอาจากเดิน ไม่ สถานที่ท่องเที่ยวสวยงามหรือประวัติที่ผมได้เรียนรู้ หรือรูปภาพที่ผมเอา มันเป็นประสบการณ์ที่น่าจะไปไหนมาไหนอยากจะให้คุณตัดสินใจว่า ถ้า ฉันจะไปชายหาด หรือบางคนทำงานที่โฮสเทล สำคัญที่สุดของฉันได้พบ และทำกับคนที่ร่วมรักกันเกี่ยวกับการเดินทางผมทำ สุดท้าย คนที่เข้าใจว่า คุณจะไม่เคยได้รับเพียงพอของการเดินทาง ที่ไม่เกี่ยวกับการหยุดพักจากชีวิตของคุณที่บ้าน แต่ก็เป็นวิถีชีวิต

เปิดเผยว่าจริง ๆ ทำให้ฉันจริง ๆ คำถามของฉันตัดสินใจอยากลงหลักปักฐานอยู่ในประเทศเยอรมนี และแทน พยายามพักย้ายมากที่สุด นี้ไม่ได้หมายความว่า ฉันต้องย้ายทุกสัปดาห์แต่อย่างน้อยทุก 4-6 เดือน

ผมกำลังเริ่มรู้สึกปัญหาเดินทางอีกครั้ง แต่ไม่ มีอะไรค้างฉันกลับ หรือผูกผมลงที่เฉพาะฉันแล้วกำลังวาดแผนการเดินต่อไป ดังนั้น ควรฉันไปไหนต่อไป ฉันคิดแต่ว่า มอนเตเนโกร สโลวีเนีย และ สาธารณรัฐเช็ก แต่จริง ๆ มาลง จะ ต้องท้าทายใหญ่ เมื่อทิ้งประเทศไทย 6 ปีบนเรือขนส่งสินค้าฉันมักจะฝันเกี่ยวกับการรถไฟกลับมีการ ผมไม่คิดว่า วิธีที่เหมาะสมเพิ่มเติมเพื่อฉลองวันเกิดของฉัน 25 กว่าการทรานส์ไซบีเรียในการเดินทางที่ใหญ่ที่สุดของชีวิตจน...

Results (Thai) 2:

ครั้งสุดท้ายที่ผมเขียนเกี่ยวกับที่นี่คือตอนที่ผมกำลังจะออกจากสหราชอาณาจักรและเริ่มต้นบทใหม่ในชีวิตของฉันในเยอรมนีผมรู้ว่ามันหมายถึงการเป็นการทดลองเพื่อดูว่าฉันจะสามารถที่จะอาศัยอยู่ที่นั่น . เพื่อนผมได้รับการกำจัดมากที่สุดข้าวของของฉันและส่งส่วนที่เหลือที่ผมต้องสต็อกที่ผมจะได้อยู่กับลูกค้าของฉันหันมาร์คัสและ Silke ผมได้พบกับพวกเขาหนึ่งปีครึ่งที่ผ่านมาที่ hackspace ลอนดอนในขณะที่การทำวิจัยสำหรับโครงการปริญญาของฉันเริ่มต้นเป็นเวลาที่น่าตื่นเต้น ฉันไม่ได้ว่าทำไม แต่ฉันชอบเสมอความรู้สึกของการเริ่มต้นสิ่งใหม่ที่เริ่มต้นชีวิตใหม่กระดานชนวนที่ว่างเปล่าเรียกมันว่าสิ่งที่คุณต้องการ ฉันรักความคิดของสิ่งที่ออกและสัมภาระอารมณ์ที่อยู่เบื้องหลังเช่นเริ่มต้นแผนที่ใหม่ที่เมืองซิมผมไม่แน่ใจที่ว่าผมอยากที่จะอยู่ในประเทศเยอรมนีขณะที่สต็อกอยู่เสมอหยุดชั่วคราวในใจของฉันก่อนที่ฉันในที่สุด ย้ายไปโคโลญ, ฮัมบูร์ก, เบอร์ลินหรือมิวนิค ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังเมืองเหล่านั้นเพียงเพื่อดูว่าฉันจะได้เห็นตัวเองอยู่ที่นั่น หยุดเป็นครั้งแรกที่กรุงเบอร์ลิน ที่นี่ในที่สุดผมก็พบกับปาโบลซึ่งผมได้รู้ผ่านทาง e-mail ผมส่งไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ เขาได้รับการพัฒนาแอพพลิเคออกกำลังกายที่เรียกว่า 8fit และบอกว่าผมสามารถออกแบบไอคอน app และโลโก้ของพวกเขา มักจะเป็นในการติดต่อผ่านทาง e-mail และ Facebook สารที่เราไม่เคยพบจริงๆในชีวิตจริงจนตอนนี้บังเอิญฉันถูกถามโดย DeGross ซึ่งเป็น บริษัท ที่ออกแบบผลิตภัณฑ์ที่ผมใช้ในการฝึกงานเพื่อที่จะช่วยให้พวกเขาด้วยการแสดงที่พวกเขากำลังจะไปติดตั้งใน เบอร์ลินเดือนหลังจากนั้น เหตุการณ์เช่นนี้จริงๆเสริมสร้างมุมมองของผมว่าโอกาสที่มักจะนำเสนอตัวเองคุณเพียงแค่ต้องมองออกไปสำหรับพวกเขาแม้ว่าเบอร์ลินเป็นที่สนุกสวยและสถานที่น่าสนใจที่จะเป็นฉันไม่ได้จริงๆได้รับความรู้สึกที่ผมมีเป็น ทุกครั้งที่ทำงานเสร็จผมกลับไปสต็อก แต่ไม่มีการซื้อตั๋ว InterRail ก่อน ผมวางแผนที่จะมุ่งหน้าไปยังฮัมบูร์กและอัมสเตอร์ดัมเช่นเดียวกับที่มิวนิคและวิตเซอร์แลนด์ซึ่งตั๋ว InterRail เป็นอย่างมากราคาถูกกว่าซื้อตั๋วเดียวมองย้อนกลับไปว่าการตัดสินใจเป็นหนึ่งถ้าที่ดีที่สุดที่ฉันจะได้เคยทำ การเดินทางหมายถึงการสิ้นสุดในวิตเซอร์แลนด์เพื่อไปยังญาติของฉันสำหรับการแข่งเรือแล่นเรือใบประจำปีกลายเป็นธรรมชาติการเดินทางไปยังตอนใต้และยุโรปตะวันออกที่นำฉันผ่านออสเตรีย, อิตาลี, โครเอเชียและฮังการี แทนการวางแผนการเดินทางที่ผมเพียงแค่ทำตามความรู้สึกลำไส้ของฉันและตัดสินใจในจุดที่จะไปต่อไป ผมจำได้ว่ายืนอยู่ที่ท่าเรือข้ามฟากของโคนามองไปที่กระดานเดินทางกลิ้งลูกเต๋าในหัวของฉันในการตัดสินใจที่เรือข้ามฟากที่ฉันควรจะใช้เวลา: กรีซหรือโครเอเชีย? เวลาในขณะที่การเข้าพัก Dubrovnik อื่นผมมีการตัดสินใจที่เดียวกันเพื่อให้ตรวจสอบมอนเตเนโกหรือมุ่งหน้าไปยังซาเกร็บเพื่อจับรถไฟเพื่อที่ฉันจะพักค้างคืนในกรุงบูดาเปสต์ ในท้ายที่สุดผมไม่เคยทำให้มันไปสวิตเซอร์กลัวใด ๆ ที่ฉันมีเกี่ยวกับการถูกปล้นไม่สามารถที่จะติดต่อสื่อสารหรือการสูญเสียได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่มีมูลความจริง ข้อสงสัยเกี่ยวกับการเดินทางที่ผ่านมาก็หายไปแต่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผมเอาออกไปจากการเดินทางครั้งนี้ไม่ได้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามหรือประวัติศาสตร์ที่ผมได้เรียนรู้หรือภาพที่ผมเอา มันเป็นประสบการณ์ของความสามารถที่จะไปที่ใดก็ได้ที่ฉันอยากจะและความยืดหยุ่นในการตัดสินใจว่าฉันจะไปชายหาดหรือทำงานบางอย่างกลับมาที่หอพัก ที่สำคัญที่สุดของทั้งหมดที่ฉันได้พบและเป็นเพื่อนกับคนที่รักในสิ่งเดียวกันเกี่ยวกับการเดินทางที่ผมทำ ในที่สุดคนที่เข้าใจว่าคุณไม่สามารถรับเพียงพอของการเดินทางที่ไม่ได้เกี่ยวกับการหยุดพักจากชีวิตของคุณที่บ้าน แต่เพียงวิถีชีวิตการเปิดเผยที่จริงทำให้ฉันจริงๆถามการตัดสินใจของความต้องการที่จะปักหลักอยู่ที่ไหนสักแห่งในเยอรมนีของฉัน และแทนที่จะพยายามที่จะอยู่ในการย้ายมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ นี้ไม่ได้หมายความว่าผมจะต้องย้ายทุกสัปดาห์ แต่อย่างน้อยทุก 4-6 เดือนฉันแล้วเริ่มที่จะรู้สึกข้อผิดพลาดในการเดินทางอีกครั้ง แต่ไม่มีอะไรที่จะถือฉันกลับหรือผูกผมลงในหนึ่งฉันสถานที่เฉพาะ กำลังอยู่แล้ววาดแผนสำหรับการเดินทางต่อไปของฉัน ดังนั้นที่ฉันควรจะไปต่อไปหรือไม่ ฉันคิดเกี่ยวกับมอนเตเนโกสโลวีเนียและสาธารณรัฐเช็ก แต่เมื่อมันลงมาให้มันก็ต้องเป็นความท้าทายที่ใหญ่กว่า เมื่อผมออกจากประเทศไทย 6 ปีที่ผ่านมาในเรือบรรทุกสินค้าผมฝันเกี่ยวกับการขึ้นรถไฟกลับไปที่นั่น ฉันไม่สามารถคิดวิธีที่เหมาะสมมากขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองวันคล้ายวันเกิดวันที่ 25 ของฉันกว่าการทรานส์ไซบีเรียในการเดินทางที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉันเพื่อให้ห่างไกล ...

Results (Thai) 3:

ครั้งสุดท้ายที่ฉันเขียนที่นี่ ตอนที่ผมกำลังจะกลับอังกฤษ และเริ่มบทใหม่ในชีวิตในเยอรมัน

ฉันรู้ว่ามันควรจะมีการทดสอบเพื่อดูว่าผมจะสามารถอยู่ได้ ฉันได้กำจัดมากที่สุดข้าวของของฉันและส่งส่วนที่เหลือผม Siegen ซึ่งผมจะพักอยู่กับเพื่อนและลูกค้า , เปิดตัว silke .ฉันเจอพวกเขาเป็นหนึ่งและครึ่งปีที่ผ่านมาที่แฮกสเปซลอนดอน , ในขณะที่ทำวิจัยสำหรับโครงการปริญญาของฉัน

เริ่มต้นเป็นเวลาที่น่าตื่นเต้น ฉันไม่รู้ทำไม แต่ฉันชอบความรู้สึกของการเริ่มต้นอะไรใหม่ เริ่มต้นใหม่ เปล่าเปลี่ยว เรียกว่าสิ่งที่คุณต้องการ ฉันรักความคิดของการทิ้งสิ่งของและอารมณ์สัมภาระด้านหลัง เหมือนเริ่มแผนที่ใหม่ในซิมเมือง

ผมไม่แน่ใจว่าอยู่ที่ไหนกันแน่ ฉันต้องการที่จะอยู่ใน เยอรมัน ที่ Siegen ก็หยุดชั่วคราวในจิตใจของฉัน ก่อนที่ฉันจะในที่สุดย้ายไปโคโลญ , ฮัมบูร์ก เบอร์ลิน หรือมิวนิค ดังนั้น ฉันจึงตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังเมืองเหล่านั้นเพื่อดูว่าฉันสามารถเห็นตัวเองอยู่ตรงนั้น จุดแรกคือเบอร์ลิน ที่นี่ฉันได้พบกับปาโบล ซึ่งผมได้รับทราบผ่านทางอีเมลที่ฉันส่งคู่ของเดือนก่อนหน้านี้เขาพัฒนาฟิตเนส app ที่เรียกว่า 8fit และชี้ให้เห็นว่าฉันสามารถออกแบบไอคอน app ของพวกเขาและโลโก้ มักจะมีการติดต่อผ่านทาง e-mail และ Facebook Messenger ที่เราไม่เคยเจอในชีวิตจริง จนตอนนี้

บังเอิญเคยถามฉัน degross ออกแบบผลิตภัณฑ์ บริษัท ผมเคยฝึกงาน ช่วยให้พวกเขา มีนิทรรศการ พวกเขากำลังจะติดตั้ง ใน เบอร์ลิน ต่อมาในเดือนนั้นเหตุการณ์แบบนี้จริง ๆ เสริมสร้างมุมมองของฉันที่โอกาสเสมอปัจจุบันเอง คุณเพียงแค่ต้องมองหาพวกเขา .

แม้ว่าเบอร์ลินก็สนุก สวย และสถานที่ที่น่าสนใจอยู่ ผมไม่ได้รู้สึกว่าผมอยู่ตรงนั้น เมื่องานทั้งหมดเสร็จ ผมกลับไปที่ Siegen แต่ไม่ได้โดยไม่ต้องซื้ออินเตอร์เรลจองตั๋วล่วงหน้าฉันวางแผนที่จะไปนิวยอร์กอัมสเตอร์ดัมรวมทั้งมิวนิค และสวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งเป็นอินเตอร์เรลตั๋วถูกมากถูกกว่าซื้อตั๋วเดี่ยว

มองกลับการตัดสินใจที่หนึ่งถ้าที่ดีที่สุดที่ฉันได้เคยทำ การเดินทางต้องสิ้นสุดในสวิตเซอร์แลนด์ เพื่อไปเยี่ยมญาติของฉันสำหรับการแข่งเรือแล่นเรือใบของรายปีกลายเป็นธรรมชาติการเดินทางไปยังภาคใต้และยุโรปตะวันออกที่พาฉันผ่าน ออสเตรีย อิตาลี โครเอเชีย และฮังการี แทนที่จะวางแผนการเดินทาง ผมแค่ทำตามความรู้สึกตัวเอง และตัดสินใจในจุดที่ต้องไปที่ไหน ผมจำได้ว่ายืนอยู่ที่ท่าเรือของแอนโคนามองบอร์ดออก กลิ้งลูกเต๋าในหัว ซึ่งผมควรจะตัดสินใจข้ามฟาก : กรีซ หรือ โครเอเชียในขณะที่อยู่ในเวลาอื่นได้เหมือนเดิม เพื่อให้ตรวจสอบมอนเตเนโกรหรือหัว Zagreb เพื่อจับรถไฟเพื่อให้ฉันสามารถพักกลางคืนในบูดาเปส สุดท้าย ผมไม่เคยไปสวิตเซอร์แลนด์

กลัวฉันได้เกี่ยวกับการปล้น การไม่สามารถสื่อสารหรือหลงทางได้ถูกพิสูจน์แล้วว่าเป็นโคมลอย . สุดท้ายสงสัยเกี่ยวกับการเดินทางไป

อย่างไรก็ตามสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผมได้จากการเดินทางครั้งนี้ ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามและประวัติศาสตร์ที่ผมได้เรียนรู้ หรือ ภาพที่ผมถ่าย มันเป็นประสบการณ์ที่สามารถไปทุกที่ที่ฉันต้องการ และความยืดหยุ่นในการตัดสินใจ ว่าจะไปทะเล หรือทำงานกลับไปที่โรงแรมสำคัญที่สุดของทั้งหมดที่ผมเจอและเป็นเพื่อนกับคนที่ร่วมกันความรักเกี่ยวกับการเดินทางเป็นอย่างไร สุดท้ายใครที่เข้าใจได้ว่าคุณไม่ได้รับเพียงพอของการเดินทางที่ไม่ได้เกี่ยวกับการหยุดพักจากชีวิตที่บ้านของคุณ แต่เพียงวิธีชีวิต

การเปิดเผยทำให้ฉันจริงๆคำถามการตัดสินใจของผมอยากจะปักหลักอยู่ในเยอรมนีและแทนที่จะพยายามที่จะอยู่ในการย้ายมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ นี้ไม่ได้หมายความว่าฉันต้องย้ายทุกสัปดาห์ แต่อย่างน้อยทุก 4-6 เดือน

ผมเริ่มรู้สึกว่า การเดินทาง รบกวนอีกครั้งแต่ไม่มีสิ่งใดที่จะรั้งฉัน หรือผูกผมลงในสถานที่เฉพาะหนึ่งผมแล้วการวาดแผนสำหรับการเดินทางต่อไปของฉัน งั้นฉันควรจะไปที่ไหนต่อไป ฉันคิดว่าเกี่ยวกับมอนเตเนโกร สโลวีเนีย และ สาธารณรัฐเช็ก แต่เมื่อมันลงมาให้มัน ผมต้องการความท้าทายที่ใหญ่กว่า เมื่อผมออกจากไทยเมื่อ 6 ปีก่อน บนเรือบรรทุกสินค้าที่ฉันฝันเสมอเกี่ยวกับการรถไฟกลับมีฉันไม่คิดว่ามันเป็นวิธีที่เหมาะสมกว่า เพื่อฉลองวันเกิด 25 ของฉันมากกว่าการทรานส์ไซบีเรียในการเดินทางครั้งสำคัญที่สุดในชีวิตของฉันดังนั้นไกล . . . . . . .