MWhen longer working hours have an

MWhen longer working hours have an adverse effect on worker health, owing to fatigue and work stress
(Sparks et al., 2001; van der Hulst 2003; Caruso et al, 2004; Golden et al., 2011), they tend to keep
labour productivity below its potential. “Overwork” can refer to the increasing risk that a worker will
experience symptoms of fatigue and work stress, which would undermine either the short-term or
long-term productivity rate of workers or firms. Those who experience higher levels of self-reported
“overwork” report a higher scale of stress and symptoms of depression, and poor health and self-care.
Current estimates of the “overworked” find that almost 3 in 10 American workers report recently
feeling “overworked”, and that about half of workers feel they have been “overworked” at some point
in the past three months (Galinsky et al., 2005a).
Direct measurement of the relationship between labour productivity and hours is rare. One instructive
study in the construction sector, of 88 projects in the labour-intensive electrical and mechanical trades
(Hanna et al., 2005), shows a distinct decrease in productivity as the number of hours worked per
week and/or project duration increases. There is a wealth of cases in which long or irregular working
hours are associated with a range of physical and mental health and injury risks that limit long-run
capacity to remain productive at work (Sparks et al., 2001; Dembe et al., 2005; Grosch et al., 2006;
Beckers, 2008; Burke, 2009). For example, workers with long hours face elevated risks of health
complaints (Fenwick and Tausig, 2001). In addition, workplace practices that lead to longer work
time doing repetitive tasks can raise the risk of cumulative trauma disorders (Brenner et al., 2004).
Working beyond the usual or normal hours in particular heightens the risk of on-the-job injuries and
accidents, typically via fatigue toward the end of a long workday or -week (van der Hulst, 2003). The
risk of occupational injury is doubled when employees work more than 12 hours per day and goes up
by over 40 per cent over 10 hours in a given day (Salminen, 2010). In addition, workers returning to
work after fatigue-related injuries typically work shorter hours than previously (Dong, 2005). This
illustrates how long hours ultimately prove to be a potential, indirect inhibitor of productivity.
Moreover, there is an increased likelihood of illness and injury among employees working long
schedules, particularly unconventional shift work times (for example, evening and night and perhaps
afternoon shifts when fatigue-related errors are made by employees working demanding schedules
(Dembe et al., 2008 Salminen, 2010)). To take the example of one occupation, truck drivers have a
high prevalence of back disorders, which have been linked to what are often long hours spent driving
and little job control (Jensen and Dahl, 2009). Increases in men’s working hours, particularly to over
50 hours per week, have been found to contribute indirectly to hypertension, reduced time for sleep

Results (Thai) 1:

ชั่วโมงทำงานยาว MWhen มีผลเสียต่อสุขภาพของผู้ปฏิบัติงาน เนื่องจากความเครียดความอ่อนเพลียและการทำงาน(สปาร์คและ al., 2001; van der Hulst 2003 คารุสโซ่ et al, 2004 ทองร้อยเอ็ด al., 2011), พวกเขามักจะให้แรงงานผลผลิตต่ำกว่าศักยภาพ "Overwork" สามารถหมายถึงความเสี่ยงที่ผู้ปฏิบัติงานจะเพิ่มขึ้นพบอาการของความเมื่อยล้าและการทำงานความเครียด ซึ่งจะทำลายทั้งในระยะสั้น หรือระยะยาวอัตราผลิตภาพของแรงงานหรือบริษัท ผู้ที่มีประสบการณ์ระดับสูงของรายงานด้วยตนเอง"overwork" รายงานระดับสูงของความเครียดและอาการซึม เศร้า สุขภาพ และสุขภาพปัจจุบันประเมินของการค้นหา "overworked" นั้นเกือบ 3 ใน 10 คนอเมริกันรายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้รู้สึก "overworked" และว่า ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้ปฏิบัติงานรู้สึกว่า พวกเขาได้ถูก "overworked" ในบางจุดผ่านมาสามเดือน (Galinsky et al., 2005a)วัดโดยตรงของความสัมพันธ์ระหว่างผลิตภาพแรงงานและเวลามีน้อย หนึ่งให้คำแนะนำศึกษาในภาคการก่อสร้าง โครงการ 88 ในการเร่งรัดแรงงานไฟฟ้า และเครื่องกลเทรด(Hanna et al., 2005), แสดงการลดความแตกต่างในผลผลิตเป็นจำนวนชั่วโมงทำงานต่อช่วงเวลาสัปดาห์หรือโครงการเพิ่ม มีกรณีที่ทำงานนาน หรือผิดปกติมากมายชั่วโมงเกี่ยวข้องกับกาย และจิตใจสุขภาพและบาดเจ็บเสี่ยงที่จำกัดการทำงานระยะยาวกำลังการผลิตยังคงมีประสิทธิภาพในการทำงาน (สปาร์คและ al., 2001 Dembe et al., 2005 Al. ร้อยเอ็ด Grosch, 2006Beckers, 2008 ลิตี้เบอร์ก 2009) ตัวอย่าง ผู้ปฏิบัติงานที่ มีชั่วโมงยาวหน้ายกระดับความเสี่ยงของสุขภาพร้องเรียน (Fenwick และ Tausig, 2001) นอกจากนี้ ที่ทำงานปฏิบัติที่นำไปทำงานเวลาทำงานซ้ำ ๆ สามารถเพิ่มความเสี่ยงของการบาดเจ็บสะสมโรค (Brenner et al., 2004)ทำงานเกินเวลาปกติ หรือปกติโดยเฉพาะจะความเสี่ยงของการบาดเจ็บของแรง และอุบัติเหตุ ผ่านล้าไปทางส่วนท้ายของวันทำงานที่ยาวนาน - สัปดาห์ (van der Hulst, 2003) โดยทั่วไป ที่ความเสี่ยงของการบาดเจ็บที่อาชีวเป็นสองเท่าเมื่อพนักงานทำงานมากกว่า 12 ชั่วโมงต่อวัน และไปขึ้นโดยกว่า 40 ร้อยกว่า 10 ชั่วโมงในวันที่กำหนด (Salminen, 2010) นอกจากนี้ ความแรงได้หลังจากบาดเจ็บล้าปกติชั่วโมงทำงานสั้นลงกว่าก่อนหน้านี้ (ดอง 2005) นี้แสดงว่าเวลานานสุดพิสูจน์ให้ ผลที่เป็นไป ทางอ้อมของประสิทธิภาพนอกจากนี้ มีโอกาสเพิ่มขึ้นของการเจ็บป่วยและการบาดเจ็บในระหว่างพนักงานที่ทำงานยาวนานกำหนดการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระเป๋ากะเวลาทำงาน (ตัวอย่าง ช่วงเย็นและกลางคืน และบางทีตอนบ่ายกะเมื่อขึ้นข้อผิดพลาดที่เกี่ยวข้องกับความเมื่อยล้า โดยพนักงานที่ทำงานต้องกำหนดการ(Dembe et al., 2008 Salminen, 2010)) ใช้ตัวอย่างของอาชีพหนึ่ง ขับรถบรรทุกต้องการชุกของโรคหลัง ซึ่งมีการเชื่อมโยงกับอะไรมักจะยาวเวลาใช้ขับ สูงและควบคุมงานน้อย (เจนและเล็นดาห์ล 2009) เพิ่มชั่วโมงการทำงานของผู้ชาย โดยเฉพาะมากกว่าพบ 50 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ มีส่วนร่วมทางอ้อมให้ความดันโลหิตสูง ลดเวลานอน

Results (Thai) 2:

MWhen นานชั่วโมงการทำงานมีผลกระทบต่อสุขภาพของคนงานเนื่องจากความเมื่อยล้าและการทำงานความเครียด
(สปาร์ก et al, 2001;. แวนเดอร์ Hulst 2003 คารูโซ et al, 2004;. โกลเด้น et al, 2011)
พวกเขามีแนวโน้มที่จะให้แรงงานผลผลิตด้านล่างที่อาจเกิดขึ้น "ทำงานหนักเกินไป"
สามารถหมายถึงความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของผู้ปฏิบัติงานที่จะพบอาการของความเหนื่อยล้าความเครียดและการทำงานซึ่งจะส่งผลเสียทั้งระยะสั้นหรือการผลิตในระยะยาวอัตราของคนงานหรือ
บริษัท ผู้ที่มีประสบการณ์ระดับสูงของตนเองรายงาน
"ทำงานมากเกินไป" รายงานระดับสูงของความเครียดและอาการของภาวะซึมเศร้าและสุขภาพไม่ดีและการดูแลตนเอง.
ประมาณการปัจจุบันของ "ทำงานหนักเกินไป" พบว่าเกือบ 3 ใน 10 รายงานคนงานชาวอเมริกันเมื่อเร็ว ๆ
นี้ความรู้สึก" ทำงานหนักเกินไป "และว่าประมาณครึ่งหนึ่งของคนงานรู้สึกว่าพวกเขาได้รับ" ทำงานหนักเกินไป
"ในบางจุดในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา(Galinsky et al., 2005A).
วัดโดยตรงของความสัมพันธ์ระหว่างผลิตภาพแรงงานและเวลาเป็นของหายาก หนึ่งคำแนะนำการศึกษาในภาคการก่อสร้างของ 88 โครงการในแรงงานเข้มข้นซื้อขายไฟฟ้าและเครื่องกล (ฮันนา et al., 2005) แสดงให้เห็นถึงการลดลงในการผลิตที่แตกต่างกันเป็นจำนวนชั่วโมงทำงานต่อสัปดาห์และ/ หรือระยะเวลาโครงการเพิ่มขึ้น มีความมั่งคั่งของกรณีที่การทำงานที่ยาวนานหรือผิดปกติเป็นเวลาที่เกี่ยวข้องกับช่วงของสุขภาพกายและสุขภาพจิตและความเสี่ยงได้รับบาดเจ็บที่ จำกัด ระยะวิ่งความสามารถที่จะรักษาประสิทธิภาพในการทำงาน(สปาร์ก, et al, 2001;. Dembe, et al. 2005 Grosch et al, 2006;. Beckers 2008; เบิร์ค 2009) ตัวอย่างเช่นคนงานที่มีเวลานานมีความเสี่ยงสูงของสุขภาพร้องเรียน (เฟนวิคและ Tausig, 2001) นอกจากนี้การปฏิบัติในสถานที่ทำงานที่นำไปสู่การทำงานอีกต่อไปเวลาทำซ้ำงานสามารถเพิ่มความเสี่ยงของความผิดปกติของการบาดเจ็บสะสม (เบรนเนอร์ et al., 2004). การทำงานเกินเวลาปกติหรือปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่งเสี่ยงของ on-the-งานได้รับบาดเจ็บ และการเกิดอุบัติเหตุที่มักจะผ่านความเมื่อยล้าในช่วงท้ายของวันทำงานนานหรือ-week (แวนเดอร์ Hulst, 2003) เสี่ยงของการบาดเจ็บการประกอบอาชีพเป็นสองเท่าเมื่อพนักงานทำงานมากกว่า 12 ชั่วโมงต่อวันและจะเพิ่มขึ้นกว่าร้อยละ40 ในช่วง 10 ชั่วโมงในวันที่กำหนด (Salminen 2010) นอกจากนี้คนงานกลับไปทำงานหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องมักจะทำงานเป็นเวลาสั้นกว่าก่อนหน้านี้ (ดง, 2005) นี้แสดงให้เห็นว่าเป็นเวลานานในที่สุดพิสูจน์ให้เป็นที่มีศักยภาพยับยั้งทางอ้อมของการผลิต. นอกจากนี้ยังมีโอกาสเพิ่มขึ้นของการเจ็บป่วยและการบาดเจ็บในหมู่พนักงานทำงานที่ยาวนานตารางเวลาการเปลี่ยนแปลงครั้งการทำงานที่แปลกใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง(ตัวอย่างเช่นตอนเย็นและกลางคืนและบางทีอาจจะเปลี่ยนแปลงในช่วงบ่ายเมื่อข้อผิดพลาดความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องกับการจะทำโดยพนักงานที่ทำงานตารางการเรียกร้อง(Dembe et al., 2008 Salminen 2010)) เพื่อที่จะใช้ตัวอย่างหนึ่งอาชีพขับรถบรรทุกมีความชุกสูงของความผิดปกติด้านหลังซึ่งได้รับการเชื่อมโยงกับสิ่งที่มักจะยาวชั่วโมงใช้เวลาขับรถและการควบคุมงานเล็กๆ น้อย ๆ (เจนเซ่นและดาห์ล 2009) การเพิ่มขึ้นของผู้ชายชั่วโมงการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งไปกว่า50 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ได้รับพบว่ามีส่วนร่วมโดยอ้อมกับความดันโลหิตสูงลดเวลาสำหรับการนอนหลับ

Results (Thai) 3:

mwhen ทำงานนานจะมีผลกระทบต่อสุขภาพคนงาน เนื่องจากความเหนื่อยล้า และความเครียดในการทำงาน
( ประกายไฟ et al . , 2001 ; แวนเดอร์ Hulst 2003 ; คารูโซ et al , 2004 ; สีทอง et al . , 2011 ) , พวกเขามักจะเก็บ
ผลิตภาพแรงงานต่ำกว่าศักยภาพของ " ทำงานหนัก " สามารถอ้างถึงการเพิ่มความเสี่ยงที่คนงานจะ
พบอาการล้าและความเครียดซึ่งจะส่งผลให้ระยะสั้นหรือระยะยาวของคนงานหรือ
อัตราการผลิตของบริษัท ผู้ที่มีประสบการณ์ระดับที่สูงขึ้นของ self-reported
" ฝืน " รายงานระดับที่สูงขึ้นของความเครียดและอาการของภาวะซึมเศร้า และสุขภาพไม่ดี และการดูแลตนเอง .
ประมาณการปัจจุบันของ " ทำงานหนัก " พบว่า เกือบ 1 ใน 10 คนอเมริกันรายงานเมื่อเร็ว ๆนี้
รู้สึก " ทำงานหนัก "และประมาณครึ่งหนึ่งของคนงานรู้สึกพวกเขาได้รับ " ทำงานหนัก " ในบางจุด
ใน 3 เดือนที่ผ่านมา ( galinsky et al . , 2005a ) .
การวัดโดยตรงของความสัมพันธ์ระหว่างผลิตภาพแรงงานและเวลามีน้อย หนึ่งการสอน
ศึกษาในภาคการก่อสร้าง 88 โครงการในแรงงานไฟฟ้าและเครื่องกลเทรด
( ฮันนา et al . , 2005 )แสดงการลดลงที่แตกต่างกันในการผลิตเป็นจำนวนชั่วโมงทำงานต่อสัปดาห์
และ / หรือระยะเวลาโครงการเพิ่มขึ้น มีความหลากหลายของกรณีที่ยาวหรือผิดปกติเวลาทำงาน
เกี่ยวข้องกับช่วงของสุขภาพกายและสุขภาพจิต และความเสี่ยงที่จำกัดการบาดเจ็บระยะยาว
ความจุยังคงมีประสิทธิภาพในการทำงาน ( ประกายไฟ et al . , 2001 ; dembe et al . , 2005 ; grosch et al . , 2006 ;
เบคเกอร์ , 2008 ;เบิร์ค , 2009 ) ตัวอย่างเช่น คนงานที่มีชั่วโมงนานหน้ายกระดับความเสี่ยงของการร้องเรียนสุขภาพ
( เฟนวิค และ tausig , 2001 ) นอกจากนี้ สถานที่ทำงาน แนวทางปฏิบัติที่นำไปสู่อีกต่อไป
เวลาทำงานซ้ำสามารถเพิ่มความเสี่ยงของการบาดเจ็บสะสมความผิดปกติ ( เบรนเนอร์ et al . , 2004 ) .
ทำงานเกินชั่วโมงปกติหรือปกติโดยเฉพาะในระดับสูงความเสี่ยงของการบาดเจ็บและอุบัติเหตุ +
,โดยทั่วไปผ่านความเหนื่อยล้าไปทางส่วนท้ายของวันทำงานนานหรือ - อาทิตย์ ( แวนเดอร์ Hulst , 2003 )
เสี่ยงขายเป็นสองเท่าเมื่อพนักงานทำงานมากกว่า 12 ชั่วโมงต่อวัน และไปขึ้น
โดยมากกว่าร้อยละ 40 กว่า 10 ชั่วโมง ในวันหนึ่ง ( salminen , 2010 ) นอกจากนี้ คนงานกลับมาทำงานหลังจากความเหนื่อยล้า

บาด ปกติชั่วโมงการทำงานสั้นกว่าเดิม ( ดง , 2005 ) นี้
แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่ยาวนานในที่สุดพิสูจน์ให้เป็นที่มีศักยภาพ โดยทางอ้อมของผลผลิต
นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มโอกาสของการเจ็บป่วยและการบาดเจ็บของพนักงานตารางเวลานาน
ครั้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางการทำงาน ( ตัวอย่างเช่น ตอนเย็นและกลางคืน และบางที
บ่ายกะเมื่อความเหนื่อยล้าที่เกี่ยวข้องกับข้อผิดพลาดจะทำให้พนักงานทำงานเรียกร้องตาราง
( dembe salminen et al . , 2008 , 2010 ) เอาตัวอย่างของหนึ่งอาชีพคนขับรถบรรทุกมี
ความชุกของความผิดปกติกลับ , ซึ่งมีการเชื่อมโยงกับสิ่งที่มักจะยาวชั่วโมงใช้เวลาขับรถ
และควบคุมงานเล็ก ๆน้อย ๆ ( เจนเซ่น กับ ดาห์ล , 2009 ) เพิ่มขึ้นในผู้ชายทํางาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกว่า
50 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ มีการพบส่งผลทางอ้อมกับความดันโลหิตสูงลดเวลาให้นอน