These determinants of income per ca

These determinants of income per capita are reported in international prices for 1975
(column 1) and 2003 (column 2).2
The average annual rate of change is shown in column (3).
The same concepts are reported again in columns 4-6, but relative to the corresponding value for
the United States. The progress that Thailand has made is particularly evident in the comparison to the United States: GDP per worker has increased from 10 percent of the U.S. level in 1975 to
17.5 percent in 2003. In 1975, Thailand’s population was also very young. Only about half of
the population was of labor force age (15+), compared to about 70 percent for the United States.
Today, the proportion of the population that is of working age is nearly identical to that of the
United States. The participation rate for those of labor force age is also very high in Thailand,
although it has not increased as much as in the United States. The high employment rate is
largely due to the very high employment of women. Finally, Thailand has largely financed it’s
growth out of it own resources with the consequence that Gross National Income (GNI) has
remained in the range of 98-99 percent of GDP. Income payments on FDI and foreign debt have
been largely offset by wages and remittances of overseas workers. The overall result is a growth
in income per capita that has been slightly faster than that of output per worker.
The level of GDP per worker and GNI per capita, relative to U.S. values, are also shown
in figure 4 to highlight the severity and importance of the 1997 crisis. By 1996, Thailand had
actually succeeded in more that doubling its 1975 relative income position; GNI per capital had
reached 21 percent of the U.S. level, but it fell back to 17 percent 1998. Since then, growth in
GDP per worker has only matched that of the United States, but there has been some recovery in
income per capita due to a rise in the employment to population rate.

Results (Thai) 1:

ดีเทอร์มิแนนต์เหล่านี้รายได้ต่อหัวมีรายงานในต่างประเทศราคาสำหรับ 1975(คอลัมน์ 1) และ 2003 (คอลัมน์ที่ 2) 2 อัตราเฉลี่ยต่อปีของการเปลี่ยนแปลงจะปรากฏในคอลัมน์ (3)แนวคิดเดียวกันมีรายงานอีกครั้ง ในคอลัมน์ที่ 4-6 แต่เมื่อเทียบ กับค่าสอดคล้องสำหรับสหรัฐอเมริกา ความคืบหน้าที่ทำให้ประเทศไทยเห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเปรียบเทียบสหรัฐอเมริกา: GDP ต่อคนเพิ่มขึ้นจาก 10% ของระดับสหรัฐอเมริกาในปี 1975 เพื่อ17.5 ร้อยละใน 2003 ในปี 1975 ประชากรของประเทศไทยก็ยังหนุ่มมาก แค่ครึ่งหนึ่งประชากรเป็นแรงงานบังคับอายุ (15 +), เทียบกับประมาณร้อยละ 70 สำหรับสหรัฐอเมริกาวันนี้ สัดส่วนของประชากรที่มีอายุการทำงานเป็นเกือบเหมือนกันกับการสหรัฐอเมริกา อัตราการมีส่วนร่วมสำหรับผู้อายุการบังคับใช้แรงงานก็สูงมากในประเทศไทยถึงแม้ว่ามันไม่ได้เพิ่มมากในสหรัฐอเมริกา อัตราการจ้างงานสูงเป็นมากเนื่องจากการจ้างงานที่สูงมากของผู้หญิง ในที่สุด ประเทศไทยมีมากทุนก็ของเจริญเติบโตได้เป็นเจ้าของทรัพยากรกับผลที่มีมวลรวมรายได้ประชาชาติ (GNI)ยังคงอยู่ในช่วง 98-99 เปอร์เซ็นต์ของ GDP มีการชำระเงินจากต่างประเทศและหนี้ต่างประเทศส่วนใหญ่ถูกออฟเซ็ต โดยค่าจ้างและการชำระเงินผ่านธนาคารของผู้ปฏิบัติงานในต่างประเทศ ผลโดยรวมคือ เจริญเติบโตในรายได้ต่อหัว ที่ได้เล็กน้อยเร็วกว่าของผลลัพธ์ต่อผู้ปฏิบัติงานนอกจากนี้ยังแสดงระดับของ GDP ต่อคนงานและ GNI ต่อหัว สัมพันธ์กับสหรัฐฯ ค่าในรูปที่ 4 จะเน้นความรุนแรงและความสำคัญของวิกฤตปี 1997 โดย 1996 ประเทศไทยมีจริง ได้ประสบความสำเร็จเพิ่มเติมที่เสแสร้งตำแหน่งรายได้สัมพัทธ์ 1975 มี GNI ต่อทุนถึงร้อยละ 21 ของระดับสหรัฐอเมริกา แต่มันตกกลับไป 1998 17 เปอร์เซ็นต์ ตั้งแต่เติบโตแล้วGDP ต่อผู้ปฏิบัติงานได้เฉพาะตรงที่สหรัฐอเมริกา แต่ได้รับการกู้คืนในบางรายได้ต่อหัวเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในการจ้างงานอัตราประชากร

Results (Thai) 2:

ปัจจัยเหล่านี้ของรายได้ต่อหัวจะมีการรายงานในราคาระหว่างประเทศสำหรับ 1975
(คอลัมน์ 1) และ 2003 (คอลัมน์ 2) 0.2
อัตราเฉลี่ยประจำปีของการเปลี่ยนแปลงที่ปรากฏในคอลัมน์ (3).
แนวคิดเดียวกันจะมีการรายงานอีกครั้งในคอลัมน์ 4-6 แต่เมื่อเทียบกับค่าที่เกี่ยวข้องสำหรับ
ประเทศสหรัฐอเมริกา ความคืบหน้าว่าประเทศไทยได้ทำให้เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับประเทศสหรัฐอเมริกา: จีดีพีต่อคนงานได้เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 10 ของระดับของสหรัฐในปี 1975
เป็นร้อยละ 17.5 ในปี 2003 ในปี 1975 ประชากรของไทยยังเด็กมาก เพียงประมาณครึ่งหนึ่งของ
ประชากรในวัยแรงงาน (15+) เมื่อเทียบกับประมาณร้อยละ 70 ของประเทศสหรัฐอเมริกา.
วันนี้สัดส่วนของประชากรที่อยู่ในวัยทำงานเกือบจะเหมือนกับว่าของ
สหรัฐอเมริกา อัตราการมีส่วนร่วมสำหรับผู้ที่อายุแรงงานยังสูงมากในประเทศไทย
แม้ว่ามันจะไม่ได้เพิ่มขึ้นมากที่สุดเท่าที่ในประเทศสหรัฐอเมริกา อัตราการจ้างงานสูงเป็น
ส่วนใหญ่เนื่องจากการจ้างงานที่สูงมากของผู้หญิง สุดท้ายประเทศไทยมีเงินทุนส่วนใหญ่ก็
เจริญเติบโตออกมาจากมันทรัพยากรของตัวเองกับผลที่รายได้มวลรวมประชาชาติ (GNI) ได้
ยังคงอยู่ในช่วงร้อยละ 98-99 ของ GDP การชำระเงินรายได้ในการลงทุนจากต่างประเทศและหนี้ต่างประเทศได้
รับการชดเชยโดยส่วนใหญ่ค่าจ้างและการส่งเงินของแรงงานในต่างประเทศ ผลโดยรวมจะมีอัตราการเติบโต
ของรายได้ต่อหัวของประชากรที่ได้รับเร็วขึ้นเล็กน้อยกว่าที่ของการส่งออกต่อคนงาน.
ระดับของ GDP ต่อคนงานและ GNI ต่อหัวเมื่อเทียบกับค่าสหรัฐก็จะแสดง
ในรูปที่ 4 เพื่อเน้นความรุนแรงและความสำคัญ ของวิกฤตปี 1997 โดยปี 1996 ประเทศไทยได้
ประสบความสำเร็จจริงมากขึ้นว่าเป็นสองเท่าของรายได้ 1,975 ตำแหน่งญาติของตน GNI ต่อทุนได้
ถึงร้อยละ 21 ของระดับสหรัฐ แต่มันกลับลงไปร้อยละ 17 ปี 1998 ตั้งแต่นั้นมาการเจริญเติบโตใน
GDP ต่อคนงานได้จับคู่เท่านั้นที่ของสหรัฐอเมริกา แต่ได้มีการกู้คืนในบาง
รายได้ต่อหัวเนื่องจาก การเพิ่มขึ้นของการจ้างงานกับอัตราประชากร

Results (Thai) 3:

เหล่านี้มีผลกระทบต่อรายได้ต่อหัวมีรายงานในต่างประเทศราคาสำหรับ 1975( คอลัมน์ที่ 1 ) และ พ.ศ. 2546 ( คอลัมน์ที่ 2 ) 2 .อัตราเฉลี่ยรายปีของการเปลี่ยนแปลงจะปรากฏในคอลัมน์ ( 3 )แนวคิดเดียวกันจะรายงานอีกครั้งในคอลัมน์ได้ แต่เมื่อเทียบกับคุณค่าที่สอดคล้องกันสำหรับสหรัฐอเมริกา ความคืบหน้าที่ประเทศไทยได้เป็นประจักษ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเปรียบเทียบกับประเทศสหรัฐอเมริกา : GDP ต่อคนงานได้ เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 10 ของสหรัฐอเมริกา ในระดับ ค.ศ. 197517.5 เปอร์เซ็นต์ในปี 2003 ในปี 1975 ประชากรของไทยก็ยังเด็กมาก เพียงประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนของแรงงานอายุ ( 15 + ) , เมื่อเทียบกับเกี่ยวกับร้อยละ 70 ของประเทศสหรัฐอเมริกาวันนี้ สัดส่วนของประชากรที่มีอายุงานเกือบจะเหมือนกันกับที่ของสหรัฐอเมริกา อัตราการมีส่วนร่วมของแรงงานอายุยังสูงมากในประเทศไทยแม้ว่าจะไม่เพิ่มขึ้นมาก เช่น ในสหรัฐอเมริกา อัตราการจ้างงานสูงส่วนใหญ่เนื่องจากการจ้างงานที่สูงมากของผู้หญิง ในที่สุดประเทศไทยส่วนใหญ่ได้ทุนมันการเจริญเติบโตของทรัพยากรมันเองกับผลที่รายได้มวลรวมประชาชาติ ( GNI ) ได้ยังคงอยู่ในช่วงของลดลงได้ร้อยละของ GDP . รายได้เงินในการลงทุนและหนี้ต่างประเทศมีส่วนใหญ่ได้รับเงินค่าจ้าง และสังคมของแรงงานในต่างประเทศ ผลโดยรวมคือ การเจริญเติบโตรายได้ต่อหัวที่ได้รับเล็กน้อยเร็วกว่าของผลผลิตต่อหัวคนงานระดับของ GDP ต่อผู้ปฏิบัติงานและต่อหัว GNI เทียบค่าของสหรัฐ ยังแสดงในรูปที่ 4 จะเน้นความรุนแรงและความสําคัญของ 1997 วิกฤตการณ์ . โดย 1996 , ไทยจริงประสบความสำเร็จมากกว่าสองเท่าของปี 1975 เทียบรายได้ตำแหน่ง ; GNI ต่อทุนได้ถึง 21 เปอร์เซ็นต์ของระดับของสหรัฐอเมริกา แต่มันกลับลดลงถึง 17 เปอร์เซ็นต์ ปี 1998 ตั้งแต่นั้นมา การเจริญเติบโตในGDP ต่อคนงานได้ตรงกับที่ของสหรัฐอเมริกา แต่ก็มีบางคืนในรายได้ต่อหัวเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของการจ้างงาน อัตราประชากร