Case marks, for example, whether a

Case marks, for example, whether a noun phrase (NP) is a subject or an object of a verb: it denote the relationship the NP has to that verb. Not all languages have case: this means they don’t mark the grammatical relation of an NP on that NP in any way. English has very little case morphology: we saw earlier that only pronouns change in form according to their grammatical relation. Some languages have even less case marking:

Results (Thai) 1:

กรณีที่ทำเครื่องหมาย เช่น ว่า นามวลี (NP) ที่เป็นวัตถุหรือวัตถุของคำกริยา: มันแสดงกริยาที่มีความสัมพันธ์ NP ภาษาทั้งหมดไม่มีกรณี: ซึ่งหมายความว่า พวกเขาไม่มีเครื่องหมายความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ของ NP มีบนที่ NP ใด ๆ ภาษาไทยมีน้อยมากกรณีสัณฐาน: เราเห็นก่อนหน้านี้ว่า คำสรรพนามเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงในแบบฟอร์มตามความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ บางภาษามีน้อยกรณีที่ทำเครื่องหมาย:

Results (Thai) 2:

เครื่องหมายกรณีเช่นไม่ว่าจะเป็นคำนามวลี (NP) เป็นเรื่องที่หรือวัตถุของคำกริยาที่ใช้งาน: มันแสดงถึงความสัมพันธ์ NP มีคำกริยาว่า ไม่ได้ทุกภาษามีกรณีนี้หมายความว่าพวกเขาไม่ได้ทำเครื่องหมายความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ของ NP บน NP ว่าในทางใดทางหนึ่ง ภาษาอังกฤษมีกรณีสัณฐานน้อยมาก: เราเห็นก่อนหน้านี้ว่ามีเพียงคำสรรพนามเปลี่ยนในรูปแบบตามความสัมพันธ์ของพวกเขาไวยากรณ์ บางภาษามีกรณีแม้แต่น้อยการทำเครื่องหมาย:

Results (Thai) 3:

เครื่องหมาย กรณีตัวอย่าง ไม่ว่าจะเป็นนามวลี ( NP ) เป็นประธานหรือกรรมของกริยา : มันแสดงถึง ความสัมพันธ์ของต้องที่คำกริยา ภาษาไม่ใช่ทั้งหมดได้ กรณีนี้หมายความว่า พวกเขาไม่ได้คะแนนความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ของ NP ที่ NP ในทางใด ๆ ภาษาอังกฤษมีสัณฐานกรณีน้อยมาก : เราเห็นก่อนหน้านี้เพียงสรรพนามเปลี่ยนรูปแบบตามความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ของพวกเขา บางภาษาได้น้อยกว่ากรณีเครื่องหมาย :