Khon Kaen is a province on the high

Khon Kaen is a province on the highland of the Northeast. The city of Khon Kaen grows very fast. There are wide streets, modern office buildings, banks, business offices, schools and a university. Outside the city, in the areas where irrigation canals from Ubolrat Dam can reach, people can grow eucalyptuses. Khon Kaen silk industry is well- known all over the country. There are many interesting places in Khon Kaen, such as a small lake called Bung Kaennakorn and Phuviang National Museum which exhibits skeletons, fossils and footprints of dinosaurs.

Results (Thai) 1:

ขอนแก่นเป็นจังหวัดที่อยู่บนที่ราบสูงของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เมืองขอนแก่นที่เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว มีถนนกว้างอาคารสำนักงานที่ทันสมัย​​, ธนาคาร, สำนักงานธุรกิจโรงเรียนและมหาวิทยาลัยเป็น นอกเมืองในพื้นที่ที่คลองชลประทานจากเขื่อนอุบลรัตน์สามารถเข้าถึงผู้คนสามารถเติบโต eucalyptuses khon kaen อุตสาหกรรมผ้าไหมเป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศมีสถานที่ที่น่าสนใจมากมายในจังหวัดขอนแก่นเช่นทะเลสาบขนาดเล็กที่เรียกว่าบึงแก่นนครและ phuviang พิพิธภัณฑ์สถา​​นแห่งชาติซึ่งจัดแสดงฟอสซิลโครงกระดูกและรอยเท้าของไดโนเสาร์

Results (Thai) 2:

ขอนแก่นเป็นจังหวัดในไฮแลนด์ของภาคอีสาน เมืองขอนแก่นเติบโตรวดเร็วมาก มีถนนกว้าง อาคารสำนักงานทันสมัย ธนาคาร สำนักงานธุรกิจ โรงเรียน และมหาวิทยาลัย นอกเมือง ในพื้นที่ที่คลองชลประทานจากเขื่อนอุบลรัตนราชกัญญาสามารถถึง คนที่สามารถเติบโต eucalyptuses อุตสาหกรรมผ้าไหมของขอนแก่นมีดีรู้จักทั่วทั้งประเทศ มีจำนวนมากสนใจในขอนแก่น เช่นทะเลสาบขนาดเล็กที่เรียกว่าบึง Kaennakorn และ Phuviang พิพิธภัณฑ์ซึ่งจัดแสดงโครงกระดูก ซากดึกดำบรรพ์ และรอยเท้าของไดโนเสาร์

Results (Thai) 3:

จังหวัดขอนแก่นเป็นจังหวัดที่อยู่บนเทือกเขา ภู แลนของ ภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ เมืองของจ.ขอนแก่นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว มีถนนกว้างอาคารสำนักงานที่ทันสมัยสำนักงานทางธุรกิจธนาคารโรงเรียนและมหาวิทยาลัย อยู่ด้านนอกของเมืองที่อยู่ในบริเวณที่คลองชลประทานจากเขื่อน ubolrat สามารถเข้าถึงผู้คนจะสามารถขยายธุรกิจให้เติบโตอย่าง eucalyptuses ขอนแก่นอุตสาหกรรมผ้าไหมเป็นอย่างดี - เป็นที่รู้จักทั่วทั้งประเทศได้มีสถานที่ที่น่าสนใจจำนวนมากในจ.ขอนแก่นเช่นทะเลสาบขนาดเล็กที่เรียกว่าบึง kaennakorn phuviang และ พิพิธภัณฑ์ แห่งชาติซึ่งรอยต่อกันขึ้นเป็นโครงร่างนิทรรศการและรอยเท้าของได