That was the last word Morriss ever

That was the last word Morriss ever received from Tom Beale. A band of thieves had somehow learned about the gold and silver mine. Beale and his men were killed. Ten years passed. In 1832 Robert Morriss gave up hope of ever hearing from Beale again. He waited patiently, but no letter came from St. Louis telling him how to break the codes. Finally, in 1845, Morriss forced open the box. He read the letter carefully but could make neither head nor tail of the coded messages. For seventeen years he worked on them without success. Finally, in 1862. he called on a young friend, James Ward

"I am an old man, James, and I haven't much time to live. It seems plain to me that Tom Beale will never come back. It's been over forty years. But his family and the families of his men must still be alive. They deserve their share of the treasure that my friend worked so hard to get. That is why l am giving the box to you."

"To me ?"cried the amazed Ward

"Yes. You must promise to try to break the codes and find the place where the gold is buried. For this you may keep half of what you find. The rest should go to the families.

Ward was very excited. It seemed to him that he was about to embark on a great adventure. He swore to carry out the old man's wishes. It was to ruin his life.

James Ward worked on the codes until he was an old man. He grew to hate the messages, but he could stay away from them. Perhaps it wouldn't have been so if he bad not broken one of the codes.

The codes were in numbers, and Ward figured that each number stood of the alphabet. After thousands of ideas, Ward tried the Declaration of Independence. He numbered every word of that document, starting with 1 and ending with 1,322. Then he used the first letter of each word as a key. For example, the first word of the Declaration is "When." If Ward found the number "1" on the Beale papers, he made it a "W," and so on.

The day Ward solved that part of the puzzle was probably the last happy day in his life, His hands trembled as he read :

"I have deposited in the County of Bedford, about four miles from Buford's, in an excavation or vault six feet below the surface of the ground, the following articles belonging jointly to the parties whose names are given in message number two herewith.

"The first deposit consisted of 1,014 pounds of gold and 3,812 pounds of silver, deposited in November, 1819.

The second was made in December, 1821, and consisted of 1,907 pounds of gold and 1,288 of silver; also jewels obtained in St. Louis and valued at S13,000. "The above is securely packed in iron pots with iron covers. The vault is roughly lined with stone, and the vessels rest on solid stone and are covered with other stones.

"Paper number three describes the exact locality of the vault, so that no difficulty will be had in finding it."

But that was as far as poor James Ward ever got. Until his death, he cursed Tom Beale for using the Declaration of Independence code for what was buried. If only Beale had used it to tell where the treasure was hidden !

From that time until today, thousands of people have tried to break the codes. There is even an organization called the Beale Cypher Committee, made up of code experts. But no one seems to be any closer to breaking the codes than James Ward was.

Maybe you can do it. Below is the code that describes the exact location of the treasure. If you can figure out what the numbers stand for, perhaps you will find the missing treasure.

"I am an old man, James, and I haven't much time to live. It seems plain to me that Tom Beale will never come back. It's been over forty years. But his family and the families of his men must still be alive. They deserve their share of the treasure that my friend worked so hard to get. That is why l am giving the box to you."

"To me ?"cried the amazed Ward

"Yes. You must promise to try to break the codes and find the place where the gold is buried. For this you may keep half of what you find. The rest should go to the families.

Ward was very excited. It seemed to him that he was about to embark on a great adventure. He swore to carry out the old man's wishes. It was to ruin his life.

James Ward worked on the codes until he was an old man. He grew to hate the messages, but he could stay away from them. Perhaps it wouldn't have been so if he bad not broken one of the codes.

The codes were in numbers, and Ward figured that each number stood of the alphabet. After thousands of ideas, Ward tried the Declaration of Independence. He numbered every word of that document, starting with 1 and ending with 1,322. Then he used the first letter of each word as a key. For example, the first word of the Declaration is "When." If Ward found the number "1" on the Beale papers, he made it a "W," and so on.

The day Ward solved that part of the puzzle was probably the last happy day in his life, His hands trembled as he read :

"I have deposited in the County of Bedford, about four miles from Buford's, in an excavation or vault six feet below the surface of the ground, the following articles belonging jointly to the parties whose names are given in message number two herewith.

"The first deposit consisted of 1,014 pounds of gold and 3,812 pounds of silver, deposited in November, 1819.

The second was made in December, 1821, and consisted of 1,907 pounds of gold and 1,288 of silver; also jewels obtained in St. Louis and valued at S13,000. "The above is securely packed in iron pots with iron covers. The vault is roughly lined with stone, and the vessels rest on solid stone and are covered with other stones.

"Paper number three describes the exact locality of the vault, so that no difficulty will be had in finding it."

But that was as far as poor James Ward ever got. Until his death, he cursed Tom Beale for using the Declaration of Independence code for what was buried. If only Beale had used it to tell where the treasure was hidden !

From that time until today, thousands of people have tried to break the codes. There is even an organization called the Beale Cypher Committee, made up of code experts. But no one seems to be any closer to breaking the codes than James Ward was.

Maybe you can do it. Below is the code that describes the exact location of the treasure. If you can figure out what the numbers stand for, perhaps you will find the missing treasure.

0/5000

From: -

To: -

Results (Thai) 1: [Copy]

Copied!

That was the last word Morriss ever received from Tom Beale. A band of thieves had somehow learned about the gold and silver mine. Beale and his men were killed. Ten years passed. In 1832 Robert Morriss gave up hope of ever hearing from Beale again. He waited patiently, but no letter came from St. Louis telling him how to break the codes. Finally, in 1845, Morriss forced open the box. He read the letter carefully but could make neither head nor tail of the coded messages. For seventeen years he worked on them without success. Finally, in 1862. he called on a young friend, James Ward "I am an old man, James, and I haven't much time to live. It seems plain to me that Tom Beale will never come back. It's been over forty years. But his family and the families of his men must still be alive. They deserve their share of the treasure that my friend worked so hard to get. That is why l am giving the box to you.""To me ?"cried the amazed Ward "Yes. You must promise to try to break the codes and find the place where the gold is buried. For this you may keep half of what you find. The rest should go to the families.Ward was very excited. It seemed to him that he was about to embark on a great adventure. He swore to carry out the old man's wishes. It was to ruin his life.James Ward worked on the codes until he was an old man. He grew to hate the messages, but he could stay away from them. Perhaps it wouldn't have been so if he bad not broken one of the codes. The codes were in numbers, and Ward figured that each number stood of the alphabet. After thousands of ideas, Ward tried the Declaration of Independence. He numbered every word of that document, starting with 1 and ending with 1,322. Then he used the first letter of each word as a key. For example, the first word of the Declaration is "When." If Ward found the number "1" on the Beale papers, he made it a "W," and so on. The day Ward solved that part of the puzzle was probably the last happy day in his life, His hands trembled as he read :"I have deposited in the County of Bedford, about four miles from Buford's, in an excavation or vault six feet below the surface of the ground, the following articles belonging jointly to the parties whose names are given in message number two herewith. "The first deposit consisted of 1,014 pounds of gold and 3,812 pounds of silver, deposited in November, 1819.The second was made in December, 1821, and consisted of 1,907 pounds of gold and 1,288 of silver; also jewels obtained in St. Louis and valued at S13,000. "The above is securely packed in iron pots with iron covers. The vault is roughly lined with stone, and the vessels rest on solid stone and are covered with other stones."Paper number three describes the exact locality of the vault, so that no difficulty will be had in finding it." But that was as far as poor James Ward ever got. Until his death, he cursed Tom Beale for using the Declaration of Independence code for what was buried. If only Beale had used it to tell where the treasure was hidden !From that time until today, thousands of people have tried to break the codes. There is even an organization called the Beale Cypher Committee, made up of code experts. But no one seems to be any closer to breaking the codes than James Ward was.Maybe you can do it. Below is the code that describes the exact location of the treasure. If you can figure out what the numbers stand for, perhaps you will find the missing treasure.

Being translated, please wait..

Results (Thai) 2:[Copy]

Copied!

นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายมอร์ริสที่เคยได้รับจากทอม Beale กลุ่มโจรได้เรียนรู้อย่างใดเกี่ยวกับเหมืองทองและเงิน บีลอ์และคนของเขาถูกฆ่าตาย สิบปีที่ผ่านมา ใน 1832 โรเบิร์ตมอร์ริสให้ขึ้นหวังของเคยได้ยินจาก Beale อีกครั้ง เขารอคอยอย่างอดทน แต่ไม่มีตัวอักษรมาจากเซนต์หลุยส์เขาบอกว่าวิธีการทำลายรหัส ในที่สุดในปี 1845, มอร์ริสถูกบังคับให้เปิดกล่อง เขาอ่านจดหมายอย่างระมัดระวัง แต่จะทำให้ทั้งหัวหรือหางของข้อความรหัส สำหรับสิบเจ็ดปีเขาทำงานกับพวกเขาไม่ประสบความสำเร็จ สุดท้ายใน 1862 เขาเรียกว่าเพื่อนหนุ่มเจมส์วอร์ด"ผมเป็นคนเก่าเจมส์และฉันมีเวลาไม่มากที่จะมีชีวิตอยู่. ดูเหมือนธรรมดากับผมว่าทอม Beale จะไม่กลับมา. มันถูกกว่าสี่สิบ ปีที่ผ่านมา. แต่ครอบครัวและครอบครัวของคนของเขาเขายังคงต้องมีชีวิตอยู่. พวกเขาสมควรได้รับส่วนแบ่งของสมบัติที่เพื่อนของฉันทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะได้รับ. นั่นคือเหตุผลที่ลิตรกำลังให้กล่องคุณ. " " ฉัน? "ร้องไห้ ประหลาดใจวอร์ด"ใช่. คุณต้องสัญญาว่าจะพยายามที่จะทำลายรหัสและหาสถานที่ที่ทองคำถูกฝังอยู่. สำหรับนี้คุณอาจเก็บครึ่งหนึ่งของสิ่งที่คุณพบ. ส่วนที่เหลือควรจะไปที่ครอบครัว. วอร์ดรู้สึกตื่นเต้นมาก. มัน ดูเหมือนว่าเขากำลังจะเริ่มดำเนินการในการผจญภัยที่ยิ่งใหญ่. เขาสาบานว่าจะดำเนินการด้วยความปรารถนาของชายชรา. มันจะทำลายชีวิตของเขา. เจมส์วอร์ดทำงานในรหัสจนกว่าเขาจะเป็นคนเก่า. เขาเติบโตเกลียดข้อความ แต่เขาอาจจะอยู่ห่างจากพวกเขา. บางทีมันอาจจะไม่ได้รับดังนั้นถ้าเขาไม่ดีไม่เสียหนึ่งของรหัส. รหัสอยู่ในตัวเลขและวอร์ดคิดว่าตัวเลขแต่ละยืนของตัวอักษร หลังจากพันของความคิดวอร์ดพยายามประกาศอิสรภาพ เขาหมายเลขพระวจนะของเอกสารที่ทุกคนเริ่มต้นด้วย 1 และลงท้ายด้วย 1322 จากนั้นเขาก็ใช้ตัวอักษรตัวแรกของแต่ละคำเป็นคีย์ ยกตัวอย่างเช่นคำแรกของการประกาศเป็น "เมื่อ". หากวอร์ดพบหมายเลข "1" ในเอกสาร Beale เขาทำให้มันเป็น "W" และอื่น ๆ . วันวอร์ดแก้ไขส่วนหนึ่งของปริศนาที่ว่าอาจจะเป็นวันที่มีความสุขที่ผ่านมาในชีวิตของเขามือของเขาสั่นสะท้านในขณะที่เขาอ่าน : "ผมมีเงินในเคาน์ตี้ฟอร์ดประมาณสี่ไมล์จากฟอร์ดที่ในการขุดหรือหกคะเมนหกฟุตใต้พื้นผิวของพื้นดินบทความต่อไปนี้ที่อยู่ร่วมกันให้กับบุคคลที่มีรายชื่อจะได้รับในจำนวนข้อความสองพร้อมกัน. " เงินฝากครั้งแรกประกอบด้วย 1,014 ปอนด์ทองคำและ 3,812 ปอนด์ของเงินฝากในเดือนพฤศจิกายน 1819 ที่สองที่ถูกสร้างขึ้นในเดือนธันวาคม 1821 และมี 1,907 ปอนด์ทองคำและเงิน 1,288; นอกจากนี้ยังได้รับอัญมณีในเซนต์หลุยส์และมูลค่า S13,000 "ดังกล่าวข้างต้นจะเต็มไปอย่างปลอดภัยในกระถางเหล็กครอบคลุมเหล็ก. หลุมฝังศพเรียงรายไปประมาณด้วยหินและภาชนะส่วนที่เหลือบนก้อนหินที่เป็นของแข็งและถูกปกคลุมไปด้วยก้อนหินอื่น ๆ . " จำนวนกระดาษสามอธิบายท้องที่ที่แน่นอนของหลุมฝังศพเพื่อให้ไม่มี ความยากลำบากที่จะมีในการหามัน. " แต่นั่นก็เป็นเท่าที่ยากจนเจมส์วอร์ดเคยได้. จนกระทั่งเขาตายเขาได้ด่าทอม Beale สำหรับการใช้ปฏิญญารหัสอิสรภาพสำหรับสิ่งที่ถูกฝังอยู่. ถ้าเพียง Beale ได้ใช้มันเพื่อบอกที่ สมบัติที่ถูกซ่อนอยู่! จากเวลานั้นจนถึงวันนี้หลายพันคนได้พยายามที่จะทำลายรหัส. แม้จะมีองค์กรที่เรียกว่าบีลอ์ Cypher คณะกรรมการสร้างขึ้นจากผู้เชี่ยวชาญรหัส. แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครใด ๆ ที่ใกล้ชิดกับการทำลายรหัส กว่าเจมส์วอร์ด. บางทีคุณอาจจะสามารถทำมันได้. ด้านล่างเป็นรหัสที่อธิบายไว้ในตำแหน่งที่แน่นอนของสมบัติ. ถ้าคุณสามารถคิดออกว่าตัวเลขที่ยืนสำหรับบางทีคุณอาจจะพบสมบัติที่หายไป

Being translated, please wait..

Results (Thai) 3:[Copy]

Copied!

นั่นเป็นคำสุดท้าย morriss เคยได้รับจากทอม บีล วงดนตรีของขโมยได้เรียนรู้เกี่ยวกับทองคำและเงินของฉัน เบลล์และคนของเขาถูกฆ่าตาย สิบปีผ่าน ใน ค.ศ. 1828 Robert morriss เลิกหวังที่เคยได้ยินจาก เบลล์อีก เขารอคอยอย่างอดทน แต่ไม่มีจดหมายจาก เซนต์ หลุยส์ บอกเขาว่าแบ่งรหัส ในที่สุด ในปี 1845 , morriss บังคับให้เปิดกล่อง เขาอ่านจดหมายอย่างระมัดระวัง แต่สามารถทำให้ทั้งหัวและหางของรหัสข้อความ . สำหรับสิบเจ็ดปี เขาทำมันไม่สําเร็จ ในที่สุด , ใน 1862 . เขาเรียกเพื่อนหนุ่ม เจมส์ วอร์ด" ฉันเป็นคนแก่ เจมส์ และ ผมไม่มีเวลามากที่จะอยู่ มันดูธรรมดาไป ฉันว่าทอมเบลล์จะไม่เคยกลับมา มันผ่านมากว่าสี่สิบปี แต่ครอบครัวของเขาและครอบครัวของเขาต้องยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาสมควรได้รับส่วนแบ่งของสมบัติที่เพื่อนของฉันทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะได้รับ นั่นคือเหตุผลที่ผมให้กล่องเพื่อคุณ”" ฉันเหรอ ? " ร้องไห้ประหลาดใจ วอร์ด" ครับ คุณต้องสัญญาว่าจะพยายามที่จะทำลายรหัสและหาสถานที่ที่เป็นทองฝัง สำหรับนี้คุณอาจจะให้ครึ่งหนึ่งของสิ่งที่คุณค้นหา ที่เหลือก็ไปกับครอบครัวประสบการณ์ตื่นเต้นมาก มันดูเหมือนว่าเขากำลังจะเริ่มดำเนินการในการผจญภัยที่ยิ่งใหญ่ เขาสาบานที่จะทำตามความปรารถนาของชายชรา มันทำลายชีวิตของเขาเจมส์ วอร์ด ทำรหัสจนกระทั่งเขาแก่แล้ว เขาเริ่มที่จะเกลียดข้อความ แต่เขาอาจจะอยู่ห่างจากพวกเขา บางที มันก็ไม่ได้เป็นถ้าเขาไม่ดีไม่เสีย หนึ่งในรหัสรหัสอยู่ในตัวเลขและปัดคิดว่าแต่ละหมายเลขที่ยืนของตัวอักษร หลังจากพันของความคิด , วอร์ดพยายามประกาศอิสรภาพ เขานับทุกคำในเอกสารที่ขึ้นต้นด้วย 1 และลงท้ายด้วย 59 . แล้วเขาใช้ตัวอักษรตัวแรกของแต่ละคำที่เป็นคีย์ ตัวอย่างเช่น คำแรกของประกาศคือ " เวลา " ถ้าผู้ป่วยพบเลข " 1 " บนบิลเอกสารที่เขาทำให้มันเป็น " W " และวัน วอร์ด แก้ไขส่วนของปริศนาอาจจะเป็นวันความสุขสุดท้ายในชีวิตของเขา มือของเขาสั่นสะท้านขณะที่เขาอ่าน :" ผมฝากในมณฑลเบดฟอร์ด ประมาณสี่ไมล์จาก บูฟอร์ด ในการขุด หรือ อุโมงค์หกฟุตใต้พื้นผิวดิน บทความที่อยู่ร่วมกันกับบุคคลที่มีชื่อระบุในข้อความหมายเลขสอง พร้อมกันนี้ ดังต่อไปนี้" ฝากครั้งแรก จำนวน 1 3812 ปอนด์ปอนด์ของทองและเงิน ฝากในเดือนพฤศจิกายน , 1819สอง คือ ทำในเดือนธันวาคม , 1821 และประกอบด้วย 1907 ปอนด์ของทองและเงินและอัญมณี 1288 ; ได้รับในเซนต์ หลุยส์และมูลค่าที่ s13000 ” ข้างต้นคือ บรรจุอยู่ในหม้อเหล็กกับเหล็กได้อย่างครอบคลุม ห้องประมาณเรียงรายไปด้วยหิน และพักผ่อนบนเรือแข็ง หิน และถูกปกคลุมด้วยหินอื่น ๆ" กระดาษจำนวน 3 อธิบายถึงสถานที่ที่แน่นอนของห้อง เพื่อที่ไม่ยากจะได้พบมัน .แต่ที่เท่าที่คนจน เจมส์ วอร์ดที่เคยมี จนถึงความตายของเขาเขาสาปทอมเบลล์สำหรับการประกาศเอกราชของรหัสที่ถูกฝัง ถ้าเบลล์ได้ใช้มันบอกที่สมบัติที่ซ่อนอยู่ !จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ประชาชนหลายพันคนได้พยายามที่จะทำลายรหัส แม้มีองค์กรที่ชื่อว่า บีล ไซเฟอร์คณะกรรมการประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญรหัส แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครเข้าใกล้ทำลายรหัสกว่าเจมส์ วอร์ด เป็นบางทีคุณอาจจะสามารถทำมันได้ ด้านล่างเป็นรหัสที่อธิบายถึงตำแหน่งที่แน่นอนของสมบัติ ถ้าคุณสามารถคิดออกว่าตัวเลขที่ยืนสำหรับ บางทีคุณอาจจะหาสมบัติ

Being translated, please wait..

Other languages

The translation tool support: Afrikaans, Albanian, Amharic, Arabic, Armenian, Azerbaijani, Basque, Belarusian, Bengali, Bosnian, Bulgarian, Catalan, Cebuano, Chichewa, Chinese, Chinese Traditional, Corsican, Croatian, Czech, Danish, Detect language, Dutch, English, Esperanto, Estonian, Filipino, Finnish, French, Frisian, Galician, Georgian, German, Greek, Gujarati, Haitian Creole, Hausa, Hawaiian, Hebrew, Hindi, Hmong, Hungarian, Icelandic, Igbo, Indonesian, Irish, Italian, Japanese, Javanese, Kannada, Kazakh, Khmer, Kinyarwanda, Klingon, Korean, Kurdish (Kurmanji), Kyrgyz, Lao, Latin, Latvian, Lithuanian, Luxembourgish, Macedonian, Malagasy, Malay, Malayalam, Maltese, Maori, Marathi, Mongolian, Myanmar (Burmese), Nepali, Norwegian, Odia (Oriya), Pashto, Persian, Polish, Portuguese, Punjabi, Romanian, Russian, Samoan, Scots Gaelic, Serbian, Sesotho, Shona, Sindhi, Sinhala, Slovak, Slovenian, Somali, Spanish, Sundanese, Swahili, Swedish, Tajik, Tamil, Tatar, Telugu, Thai, Turkish, Turkmen, Ukrainian, Urdu, Uyghur, Uzbek, Vietnamese, Welsh, Xhosa, Yiddish, Yoruba, Zulu, Language translation.