It is in some ways remarkable that,

It is in some ways remarkable that, during a period in the history of philosophy when moralphilosophy was in a parlous condition, Hart should have devoted an entire chapter of
TheConcept of Law
to the discussion of the nature of justice and morality. Perhaps we should begrateful that the book grew out of a lecture course on jurisprudence that Hart delivered to
undergraduates at the University of Oxford, the chapter’s prese
nce reflecting exigencies quiteother than those dictated by any prevailing philosophical fashion. In any case, there is much inthis chapter to admire and from which we still need to learn. The guiding ideas that moralstandards are one species of practical standards among others, and that principles of justice in
turn are only one kind of moral principle among others, seem to me important andfundamentally sound. Contemporary legal and political philosophy, in particular, stands togain a lot even now by engaging more fully with that second idea.
29

Unfortunately, Hart’s
pursuit of this doubly pluralistic agenda eventually runs aground. His meditation of justicefails in virtue of ignoring the historically resonant hypothesis that the scope of that value isimportantly delineated by the concept of a right. Meanwhile, his attempt to articulate thenature of the moral domain as a whole suffers from an excessive formalism, something thatwas probably inevitable in light of his failure to give the notion of critical morality its centralplace when elucidating the nature of the moral.

Results (Thai) 1:

มีบางวิธีที่โดดเด่นที่ ในระหว่างรอบระยะเวลาในประวัติศาสตร์ของปรัชญา เมื่อ moralphilosophy ในเงื่อนไข parlous ฮาร์ทควรได้ทุ่มเททั้งบทของ TheConcept กฎหมายการสนทนาของธรรมชาติของความยุติธรรมและศีลธรรม บางทีเราควร begrateful ที่หนังสือที่เกิดขึ้นจากหลักสูตรบรรยายในฟิกฮที่ฮาร์ทส่งไปสูง ๆ ในมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด prese ของบทnce quiteother exigencies กว่าผู้ตามแฟชั่นปรัชญาใด ๆ เป็นการสะท้อนให้เห็นถึง มีมาก inthis บทพิสมัย และที่เรายังจำเป็นต้องเรียนรู้ ความคิดเห็นแนวทางที่ moralstandards สายพันธุ์หนึ่งของมาตรฐานการปฏิบัติในหมู่ผู้อื่น และหลักการของความยุติธรรมใน เปิดเป็นชนิดเดียวของหลักคุณธรรมหมู่คนอื่น ๆ ดูเหมือนฉันสำคัญ andfundamentally เสียง ร่วมสมัยทางการเมือง และกฎหมายปรัชญา โดยเฉพาะ ยืน togain มากแม้ขณะนี้ ด้วยเสน่ห์เพิ่มเติมเต็มกับความคิดที่สอง29 อับ ฮาร์ทของแสวงหาวาระ pluralistic สองเหตุการณ์นี้ก็ทำ aground การทำสมาธิของเขาของ justicefails in virtue of สองสมมติฐานคงอดีตที่ว่า ขอบเขตของที่มูลค่า isimportantly delineated โดยแนวคิดของสิทธิ ในขณะเดียวกัน เขาพยายามออกเสียง thenature ของโดเมนคุณธรรมเป็นทั้ง suffers จาก formalism เป็นมากเกินไป สิ่งที่ thatwas คงหลีกเลี่ยงไม่ได้เมื่อเขาล้มเหลวในการให้แนวคิดของจริยธรรมสำคัญของ centralplace เมื่อ elucidating ลักษณะของนิทาน

Results (Thai) 2:

มันมีอยู่ในวิธีการบางอย่างที่น่าสังเกตว่าในช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ของปรัชญา moralphilosophy เมื่ออยู่ในสภาพอันตรายที่ฮาร์ทควรได้อุทิศทั้งบทของ
TheConcept
กฎหมายกับการสนทนาของธรรมชาติของความยุติธรรมและศีลธรรมที่ บางทีเราควร begrateful
ว่าหนังสือเล่มนี้ขยายตัวออกจากหลักสูตรการบรรยายเกี่ยวกับกฎหมายที่จะส่งฮาร์ทนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่University of Oxford ที่ prese บท
nce สะท้อนให้เห็นถึงยกระดับ quiteother กว่าที่กำหนดโดยแฟชั่นปรัชญาแลกเปลี่ยนใด ๆ ในกรณีใด ๆ มีมาก inthis บทที่จะชื่นชมและจากการที่เรายังคงต้องเรียนรู้ ความคิดแนวทางที่ moralstandards เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ของมาตรฐานการปฏิบัติในหมู่คนอื่น ๆ
และว่าหลักการของความยุติธรรมในทางกลับกันมีเพียงหนึ่งชนิดของหลักการทางศีลธรรมในหมู่คนอื่นๆ ดูเหมือนจะให้ฉันเสียง andfundamentally สำคัญ ปรัชญากฎหมายและการเมืองร่วมสมัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งยืน togain มากแม้ตอนนี้โดยมีส่วนร่วมมากขึ้นอย่างเต็มที่กับความคิดที่สอง.
29 แต่น่าเสียดายที่ฮาร์ทของการแสวงหาของวาระการประชุมหลายฝ่ายทวีคูณนี้ในที่สุดวิ่งบนพื้นดิน การทำสมาธิของเขาใน justicefails อาศัยอำนาจตามความสนใจสมมติฐานจังหวะในอดีตว่าขอบเขตของค่าที่เบี่ยง isimportantly โดยแนวคิดของการที่เหมาะสมที่ ในขณะที่เขาพยายามที่จะเป็นปล้อง thenature ของโดเมนศีลธรรมโดยรวมได้รับความทุกข์จากพิธีมากเกินไปสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ thatwas อาจจะในแง่ของความล้มเหลวที่จะให้ความคิดของศีลธรรมที่สำคัญ centralplace เมื่อแจ่มชัดธรรมชาติของศีลธรรมที่

Results (Thai) 3:

มันอยู่ในวิธีการบางอย่างที่น่าทึ่งที่ในระหว่างช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ของปรัชญา moralphilosophy เมื่ออยู่ในภาวะผ่อนคลาย ฮาร์ทต้องทุ่มเททั้งบทของ

เรื่องของกฎหมายกับการสนทนาของธรรมชาติของความยุติธรรม และคุณธรรม บางทีเราควรจะ begrateful ว่าหนังสือเล่มโตออกจากการบรรยายหลักสูตรนิติศาสตร์ที่ฮาร์ทส่ง

นักศึกษาระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดของบท prese
, สะท้อนให้เห็นถึง quiteother ติดต่อมากกว่า dictated โดยมีปรัชญาใด ๆแฟชั่น ในกรณีใด ๆ มีมากในบท ชื่นชม และจากที่เรายังต้องเรียนรู้ การชี้นำความคิดที่ moralstandards เป็นหนึ่งชนิดของมาตรฐานการปฏิบัติของผู้อื่น และหลักการของความยุติธรรมใน
เปลี่ยนเป็นเพียงหนึ่งชนิดของหลักการทางจริยธรรมในหมู่คนอื่น ๆ เหมือนฉันสำคัญเสียง andfundamentally . ในปัจจุบันกฎหมายและปรัชญา การเมือง โดยเฉพาะ ยืน togain มากแม้ขณะนี้โดยมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่กับความคิดที่สอง .
8

ขออภัย กวาง
ติดตามวาระพหุทวีคูณนี้ในที่สุดวิ่งอย่างจริงจังสมาธิของเขา justicefails ในคุณธรรมของการละเว้นจังหวะในอดีตพบว่าขอบเขตของค่าที่ isimportantly delineated โดยแนวคิดของสิทธิ ขณะเดียวกัน ความพยายามของเขาที่จะประกบซึ่งปัจจัยแวดล้อมของโดเมนคุณธรรมโดยรวมได้รับความทุกข์จากการเป็นพิธีมากเกินไปสิ่งที่เป็นอาจจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ในแง่ของความล้มเหลวเพื่อให้ความคิดของวิกฤตจริยธรรมของ centralplace เมื่ออธิบายธรรมชาติของศีลธรรมของเขา