Malaysia with most of its Southeast

Malaysia with most of its Southeast Asian neighbours are not the signatories of the 1951 UN Refugee Convention, thus have maintained that any newly arrival aliens are illegal immigrants rather than refugees.[3] Since early 1970s, Malaysia has allowing other Muslims who stuck in a conflict on their countries to seek refugee in Malaysia especially to the Filipino Muslims in the Southern Philippines.[4]

Also in 1975, Malaysia accepted thousands of Cambodian Muslims who had fled Cambodia during the administration of Pol Pot regime. During the Indochina refugee crisis, Malaysia continued to allow a select number of Cambodian Muslims to locally integrate, assisted by the Malaysian Muslim Welfare Organisation (PEKIM), who received funds both from the United Nations High Commission for Refugees (UNHCR) and the Malaysian Government.[4] Starts from 1980, Malaysia permitted the local settlement for Rohingya Muslims and Acehnese Muslims who both fleeing the Muslims persecution in Burma and Aceh insurgency in Indonesia.[4]

In 2015, the Malaysian Deputy Minister of Home Affairs, Wan Junaidi Tuanku Jaafar stated that his ministry has spoken on the refugee issue numerous times with the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR), telling the world organisation that "Malaysia is not a signatory to its convention on refugees". He told that even Malaysia allow any refugees to stay here, the UNHCR should not taking any advantage of Malaysia's compassion to allowing them here, instead it is time for the United Nations to sent the refugees to another third-world nation. The minister also reminded that even if Malaysia is seen as an attractive country for the refugees to taking up the jobs that locals did not want to take it due to dangerous, dirty or demeaning nature, both the refugees and the migrant workers should not just take the law into their own hands when in Malaysia.[

Results (Thai) 1:

มาเลเซียส่วนใหญ่ของประเทศเพื่อนบ้านในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไม่ลงนามของ 1951 ลี้ จึง ได้รักษาที่ใด ๆ ใหม่มาถึงคนต่างด้าวอพยพผิดกฎหมายแทนที่เป็นผู้ลี้ภัย [3] ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1970 มาเลเซียได้อนุญาตให้มุสลิมอื่น ๆ ที่ติดอยู่ในความขัดแย้งในประเทศของตนเพื่อค้นหาผู้ลี้ภัยในมาเลเซียโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับมุสลิมชาวฟิลิปปินส์ตอนใต้ของฟิลิปปินส์ [4]นอกจากนี้ ในปี 1975 มาเลเซียรับพันมุสลิมกัมพูชาที่ได้หลบหนีไปกัมพูชาระหว่างบริหารระบอบ Pol หม้อ ในช่วงวิกฤตผู้ลี้ภัยอินโดจีน มาเลเซียอย่างต่อเนื่องให้เลือกจำนวนชาวมุสลิมกัมพูชาไปรวมในท้องถิ่น ความช่วยเหลือโดยมาเลเซียมุสลิมสวัสดิการองค์กร (PEKIM), ผู้รับเงินทั้งจากสหประชาชาติข้าสำหรับผู้ลี้ภัย (ยูเอ็นเอชซี) และรัฐบาลมาเลเซีย [4] เริ่มจาก 1980 มาเลเซียอนุญาตให้ชำระเงินเฉพาะสำหรับมุสลิมโรฮิงยาและมุสลิมอาเจะห์ที่ทั้งสองหนีการเบียดเบียนชาวมุสลิมในแดนพม่าและอาเจะห์ในอินโดนีเซีย [4]ใน 2015 มาเลเซียรองรัฐมนตรีหน้าแรก Tuanku Jaafar Junaidi วานระบุว่า กระทรวงของเขาได้พูดในปัญหาผู้ลี้ภัยหลายครั้งกับสหประชาชาติข้าหลวงสำหรับผู้ลี้ภัย (ยูเอ็นเอชซี), บอกองค์กรโลกว่า "มาเลเซียไม่ได้เป็นผู้ลงนามของอนุสัญญาผู้ลี้ภัย" เขาบอกว่า แม้มาเลเซียอนุญาตให้ผู้ลี้ภัยใด ๆ ค่ะ ยูเอ็นเอชซีควรไม่ได้ประโยชน์ใด ๆ แรงกว่าของมาเลเซียเพื่อให้ที่นี่ แต่ มันเป็นเวลาสำหรับสหประชาชาติส่งผู้ลี้ภัยไปยังประเทศโลกที่สามอีก รัฐมนตรีเตือนว่า แม้ว่ามาเลเซียถือเป็นประเทศน่าสนใจสำหรับผู้ลี้ภัยเพื่อเพิ่มงานที่ชาวบ้านไม่ต้องการใช้จากธรรมชาติอันตราย สกปรก หรือ demeaning ผู้ลี้ภัยและแรงงานข้ามชาติควรไม่เพียงแค่ใช้กฎหมายในมือของพวกเขาเองในมาเลเซีย [

Results (Thai) 2:

มาเลเซียกับที่สุดของเพื่อนบ้านในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไม่ได้ลงนามใน 1951 สหประชาชาติอนุสัญญาผู้ลี้ภัยจึงได้ยืนยันว่าคนต่างด้าวใด ๆ มาถึงใหม่เป็นผู้อพยพผิดกฎหมายมากกว่าผู้ลี้ภัย. [3] ตั้งแต่ต้นปี 1970 มาเลเซียได้อนุญาตให้ชาวมุสลิมคนอื่น ๆ ที่ติดอยู่ใน ความขัดแย้งในประเทศของพวกเขาที่จะแสวงหาการลี้ภัยในประเทศมาเลเซียโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวมุสลิมชาวฟิลิปปินส์ในภาคใต้ของฟิลิปปินส์. [4] นอกจากนี้ในปี 1975 มาเลเซียได้รับการยอมรับอย่างมากมายของชาวมุสลิมกัมพูชาที่หนีกัมพูชาในช่วงการปกครองของระบอบการปกครองซ้ำร้าย ในช่วงวิกฤตผู้ลี้ภัยชาวอินโดจีนมาเลเซียอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เลือกหมายเลขของชาวมุสลิมกัมพูชาในท้องถิ่นบูรณาการความช่วยเหลือจากมาเลเซียมุสลิมสวัสดิการองค์กร (PEKIM) ผู้ที่ได้รับเงินทุนทั้งจากคณะกรรมการสหประชาชาติเพื่อผู้ลี้ภัย (UNHCR) และรัฐบาลมาเลเซีย . [4] เริ่มจากปี 1980 มาเลเซียได้รับอนุญาตการตั้งถิ่นฐานในท้องถิ่นสำหรับชาวมุสลิมโรฮิงญาและชาวมุสลิมอะเจห์ที่ทั้งสองหลบหนีมุสลิมประหัตประหารในประเทศพม่าและก่อความไม่สงบอาเจะห์ในอินโดนีเซีย. [4] ในปี 2015 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมาเลเซียรองผู้อำนวยการกิจการบ้าน Wan Junaidi Tuanku จากล่าวว่ากระทรวงของเขาได้พูดเกี่ยวกับผู้ลี้ภัยออกหลายครั้งหลายคราที่มีข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ (UNHCR) บอกองค์กรโลกที่ "มาเลเซียไม่ได้เป็นผู้ลงนามจะมีการประชุมในวันผู้ลี้ภัย" เขาบอกว่าแม้มาเลเซียอนุญาตให้ผู้ลี้ภัยใด ๆ ที่จะอยู่ที่นี่ UNHCR ไม่ควรใช้ประโยชน์จากความเห็นอกเห็นใจของมาเลเซียใด ๆ ที่จะช่วยให้พวกเขาที่นี่แทนมันเป็นเวลาสำหรับสหประชาชาติจะส่งผู้ลี้ภัยไปยังอีกประเทศโลกที่สาม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยังเตือนว่าแม้มาเลเซียถูกมองว่าเป็นประเทศที่น่าสนใจสำหรับผู้ลี้ภัยเพื่อการขึ้นงานที่ชาวบ้านไม่ได้ต้องการที่จะใช้มันเกิดจากการที่เป็นอันตรายธรรมชาติสกปรกหรือต่ำช้าทั้งผู้ลี้ภัยและแรงงานข้ามชาติไม่ควรใช้เวลาเพียงแค่ กฎหมายในมือของตัวเองเมื่ออยู่ในประเทศมาเลเซีย. [

Results (Thai) 3:

มาเลเซียกับส่วนใหญ่ของประเทศเพื่อนบ้านในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นผู้ลงนามใน 2494 ยูเอ็นอนุสัญญาผู้ลี้ภัย จึงมีการรักษาใด ๆที่เพิ่งมาถึง เอเลี่ยนเป็นผู้อพยพผิดกฎหมายมากกว่าผู้ลี้ภัย [ 3 ] ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษมาเลเซียมีให้อื่น ๆมุสลิม ที่ติดอยู่ในความขัดแย้งในประเทศของพวกเขาในการแสวงหาของผู้ลี้ภัยในมาเลเซีย โดยเฉพาะกับชาวมุสลิมในภาคใต้ของฟิลิปปินส์ [ 4 ]

นอกจากนี้ ในปี 1975 , มาเลเซียได้รับนับพันของชาวมุสลิมกัมพูชาที่ได้หลบหนีไปประเทศกัมพูชาในช่วงการบริหารงานของกระถางระบอบการปกครอง ในช่วงวิกฤติผู้ลี้ภัยอินโดจีน ,มาเลเซียยังคงอนุญาตให้เลือกหมายเลขของชาวมุสลิมกัมพูชาในประเทศรวม ความช่วยเหลือจากมาเลเซีย มุสลิม สวัสดิการต่างๆ pekim ) , ผู้ที่ได้รับทุนทั้งจากสหประชาชาติข้าหลวงใหญ่เพื่อผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ ( UNHCR ) และรัฐบาลมาเลเซีย [ 4 ] เริ่มจาก 1980มาเลเซียอนุญาตให้ชุมชนท้องถิ่น ซึ่งมุสลิมและมุสลิม ที่ acehnese ทั้งสองหลบหนีการประหัตประหารชาวมุสลิมในพม่า และอาเจะห์การจลาจลในอินโดนีเซีย [ 4 ]

ใน 2015 , มาเลเซียรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย วาน junaidi ตวนกู จาฟาร์ กล่าวว่า กระทรวงได้พูดเกี่ยวกับผู้ลี้ภัย ปัญหาหลายครั้งกับข้าหลวงใหญ่สหประชาชาติผู้ลี้ภัย ( UNHCR )บอกโลกว่า " มาเลเซีย ไม่ใช่องค์กรที่ลงนามในอนุสัญญาผู้ลี้ภัยของ " บน เขาบอกว่า แม้แต่มาเลเซียอนุญาตให้ผู้อพยพอยู่ ยูเอ็นเอชซีอาร์ จะไม่ได้ประโยชน์ใด ๆ ของมาเลเซีย เมตตาอนุญาตให้พวกเขาที่นี่ แต่มันเป็นเวลาที่สหประชาชาติส่งผู้อพยพไปอีกสามชาติรัฐมนตรียังเตือนว่า แม้มาเลเซียจะเห็นเป็นประเทศที่น่าสนใจสำหรับผู้อพยพ ไปถ่ายงานที่ชาวบ้านไม่ได้ต้องการที่จะทำ เนื่องจากเป็นอันตราย สกปรก หรือ แปลว่า ธรรมชาติ ทั้งผู้อพยพและแรงงานข้ามชาติควรไม่เพียง แต่ใช้กฎหมายในมือของพวกเขาเมื่ออยู่ในมาเลเซีย .