In the short run, monetary policy i

In the short run, monetary policy influences inflation and the economy-wide demand for goods and services--and, therefore, the demand for the employees who produce those goods and services--primarily through its influence on the financial conditions facing households and firms. During normal times, the Federal Reserve has primarily influenced overall financial conditions by adjusting the federal funds rate--the rate that banks charge each other for short-term loans. Movements in the federal funds rate are passed on to other short-term interest rates that influence borrowing costs for firms and households. Movements in short-term interest rates also influence long-term interest rates--such as corporate bond rates and residential mortgage rates--because those rates reflect, among other factors, the current and expected future values of short-term rates. In addition, shifts in long-term interest rates affect other asset prices, most notably equity prices and the foreign exchange value of the dollar. For example, all else being equal, lower interest rates tend to raise equity prices as investors discount the future cash flows associated with equity investments at a lower rate.

In turn, these changes in financial conditions affect economic activity. For example, when short- and long-term interest rates go down, it becomes cheaper to borrow, so households are more willing to buy goods and services and firms are in a better position to purchase items to expand their businesses, such as property and equipment. Firms respond to these increases in total (household and business) spending by hiring more workers and boosting production. As a result of these factors, household wealth increases, which spurs even more spending. These linkages from monetary policy to production and employment don't show up immediately and are influenced by a range of factors, which makes it difficult to gauge precisely the effect of monetary policy on the economy.

Monetary policy also has an important influence on inflation. When the federal funds rate is reduced, the resulting stronger demand for goods and services tends to push wages and other costs higher, reflecting the greater demand for workers and materials that are necessary for production. In addition, policy actions can influence expectations about how the economy will perform in the future, including expectations for prices and wages, and those expectations can themselves directly influence current inflation.

In 2008, with short-term interest rates essentially at zero and thus unable to fall much further, the Federal Reserve undertook nontraditional monetary policy measures to provide additional support to the economy. Between late 2008 and October 2014, the Federal Reserve purchased longer-term mortgage-backed securities and notes issued by certain government-sponsored enterprises, as well as longer-term Treasury bonds and notes. The primary purpose of these purchases was to help to lower the level of longer-term interest rates, thereby improving financial conditions. Thus, this nontraditional monetary policy measure operated through the same broad channels as traditional policy, despite the differences in implementation of the policy.

Results (Thai) 1:

ในระยะสั้น นโยบายการเงินมีผลต่ออัตราเงินเฟ้อ และเศรษฐกิจทั้งความต้องการสินค้าและบริการ - และ ดังนั้น ความต้องการพนักงานที่ผลิตสินค้าและบริการ - หลักผ่านอิทธิพลของสภาพการเงินหันครัวเรือนและบริษัทเหล่านั้น ในช่วงเวลาปกติ เฟดมีหลักรับอิทธิพลทางการเงินโดยรวมเงื่อนไข โดยการปรับอัตราเงินกลาง - อัตราที่ธนาคารคิดกันในเงินกู้ยืมระยะสั้น การเคลื่อนไหวในอัตรากองกลางจะถูกส่งผ่านในอื่น ๆ อัตราดอกเบี้ยระยะสั้นที่ส่งผลต่อต้นทุนเงินกู้ยืมบริษัทและครัวเรือน ความเคลื่อนไหวของอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นยังมีผลอัตราดอกเบี้ยระยะยาว - ราคาตราสารหนี้ของบริษัทและอยู่อาศัยราคาจำนอง - เนื่องจากราคาที่สะท้อน ระหว่างปัจจัยอื่น ๆ ปัจจุบัน และคาดว่าในอนาคตค่าของราคาระยะสั้น นอกจากนี้ กะในระยะยาวอัตราดอกเบี้ยมีผลต่อราคาสินทรัพย์อื่น ๆ ส่วนใหญ่ราคาหุ้นและค่าแลกเปลี่ยนเงินดอลลาร์ ตัวอย่าง ทั้งหมดอื่น ถูกเท่า อัตราดอกเบี้ยต่ำมักจะ เพิ่มราคาหุ้นนักลงทุนลดกระแสเงินสดในอนาคตที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนหุ้นในอัตราที่ลดลงกลับ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในเงื่อนไขทางการเงินมีผลต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ตัวอย่าง เมื่อสั้น และระยะยาวอัตราดอกเบี้ยลงไป มันกลายเป็นถูกกว่ากู้ เพื่อให้ครัวเรือนยินดีมากที่จะซื้อสินค้า และบริการและบริษัทอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าการซื้อสินค้าเพื่อขยายธุรกิจ คุณสมบัติและอุปกรณ์ บริษัทตอบสนองเหล่านี้เพิ่มขึ้นในการใช้จ่ายรวม (ในครัวเรือน และธุรกิจ) โดยจ้างแรงงานเพิ่มมากขึ้น และส่งเสริมการผลิต จากปัจจัยเหล่านี้ สมบัติในครัวเรือนเพิ่มขึ้น spurs ที่ใช้จ่ายมากยิ่งขึ้น ลิงค์เหล่านี้จากนโยบายการเงินการผลิตและการจ้างงานไม่แสดงทันที และรับอิทธิพลจากหลากหลายปัจจัย ซึ่งทำให้ยากต่อการวัดอย่างแม่นยำผลของนโยบายการเงินเศรษฐกิจนโยบายการเงินยังมีผลสำคัญต่อการเงินเฟ้อ เมื่ออัตราเงินของภาครัฐจะลดลง ความแข็งแกร่งได้ในสินค้าและบริการมีแนวโน้มจะ ผลักดันค่าจ้างและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ สูงขึ้น สะท้อนให้เห็นถึงความต้องการมากขึ้นสำหรับผู้ปฏิบัติงานและวัสดุที่จำเป็นสำหรับการผลิต นอกจากนี้ นโยบายการดำเนินการสามารถมีอิทธิพลต่อความคาดหวังเกี่ยวกับการเศรษฐกิจจะดำเนินการในอนาคต รวมถึงความคาดหวังในราคาและค่าจ้าง และความคาดหวังเหล่านั้นสามารถเองโดยตรงอัตราเงินเฟ้อปัจจุบันอิทธิพลใน 2008 กับอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นเป็นหลัก ที่เป็นศูนย์ และดังนั้นจึงไม่สามารถ ลงเพิ่มเติมมาก เฟด undertook มาตรการนโยบายการเงิน nontraditional ให้การสนับสนุนเพิ่มเติมเศรษฐกิจ ระหว่างปลาย 2008 2014 ตุลาคม ธนาคารกลางซื้อหลักทรัพย์จำนองสำรองเยือน และบันทึกย่อที่ออก โดยบางองค์กรรัฐบาล เป็นเยือนคลังพันธบัตร และบันทึกย่อ วัตถุประสงค์หลักของการซื้อเหล่านี้จะ ช่วยในการลดระดับอัตราดอกเบี้ยเยือน เพื่อปรับปรุงเงื่อนไขทางการเงินได้ ดังนั้น วัดนี้นโยบายการเงิน nontraditional ดำเนินผ่านช่องกว้างเหมือนเป็นนโยบายแบบดั้งเดิม แม้มีความแตกต่างในการดำเนินนโยบาย

Results (Thai) 2:

ในระยะสั้นที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินนโยบายการเงินและอัตราเงินเฟ้อที่มีความต้องการทางเศรษฐกิจกว้างสำหรับสินค้าและบริการ - และดังนั้นความต้องการสำหรับพนักงานที่ผลิตสินค้าและบริการเหล่านั้น - ส่วนใหญ่ผ่านอิทธิพลของเงื่อนไขทางการเงินหันหน้าไปทางผู้ประกอบการและ บริษัท . ในช่วงเวลาปกติ Federal Reserve มีอิทธิพลเป็นหลักเงื่อนไขทางการเงินโดยรวมโดยการปรับอัตราเงินของรัฐบาลกลาง - อัตราที่ธนาคารคิดค่าบริการเป็นเงินกู้ยืมระยะสั้น การเปลี่ยนแปลงของอัตราเงินของรัฐบาลกลางจะถูกส่งผ่านไปยังอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นอื่น ๆ ที่มีผลต่อต้นทุนการกู้ยืมสำหรับ บริษัท และผู้ประกอบการ การเปลี่ยนแปลงของอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นยังมีอิทธิพลต่ออัตราดอกเบี้ยระยะยาว - เช่นอัตราพันธบัตรองค์กรและอัตราการจำนองที่อยู่อาศัย - เนื่องจากอัตราผู้ที่สะท้อนให้เห็นถึงท่ามกลางปัจจัยอื่น ๆ ในปัจจุบันและคาดว่าค่าในอนาคตของอัตราระยะสั้น นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงของอัตราดอกเบี้ยในระยะยาวส่งผลกระทบต่อราคาสินทรัพย์อื่น ๆ ที่สะดุดตาที่สุดราคาตราสารทุนและมูลค่าอัตราแลกเปลี่ยนของเงินดอลลาร์ ตัวอย่างเช่นทุกคนเท่าเทียมกัน, ลดอัตราดอกเบี้ยมีแนวโน้มที่จะขึ้นราคาส่วนของนักลงทุนลดกระแสเงินสดในอนาคตที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนในกองทุนในอัตราที่ต่ำ. ในทางกลับกันการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในสภาพทางการเงินที่ส่งผลกระทบต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ตัวอย่างเช่นเมื่อระยะสั้นและอัตราดอกเบี้ยระยะยาวลงไปมันจะกลายเป็นถูกกว่าการกู้เงินเพื่อให้ผู้ประกอบการมีความเต็มใจที่จะซื้อสินค้าและบริการและ บริษัท ที่อยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าที่จะซื้อสินค้าที่จะขยายธุรกิจของพวกเขาเช่นทรัพย์สินและ อุปกรณ์ บริษัท ตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของเหล่านี้ในการรวม (ใช้ในครัวเรือนและธุรกิจ) การใช้จ่ายด้วยการจ้างแรงงานมากขึ้นและการส่งเสริมการผลิต อันเป็นผลมาจากปัจจัยเหล่านี้เพิ่มความมั่งคั่งของครัวเรือนซึ่งสเปอร์สใช้จ่ายมากยิ่งขึ้น ความเชื่อมโยงเหล่านี้จากการดำเนินนโยบายการเงินเพื่อการผลิตและการจ้างงานจะไม่แสดงขึ้นมาทันทีและได้รับอิทธิพลจากปัจจัยซึ่งทำให้มันยากที่จะวัดได้อย่างแม่นยำผลกระทบของนโยบายการเงินที่มีต่อเศรษฐกิจ. นโยบายการเงินยังมีอิทธิพลสำคัญต่ออัตราเงินเฟ้อ เมื่ออัตราเงินของรัฐบาลกลางจะลดลงส่งผลให้ความต้องการที่แข็งแกร่งสำหรับสินค้าและบริการมีแนวโน้มที่จะผลักดันค่าจ้างและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ที่สูงขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงความต้องการมากขึ้นสำหรับคนงานและวัสดุที่มีความจำเป็นสำหรับการผลิต นอกจากนี้การดำเนินนโยบายจะมีผลต่อความคาดหวังเกี่ยวกับวิธีการทางเศรษฐกิจจะดำเนินการในอนาคตรวมทั้งความคาดหวังสำหรับราคาและค่าจ้างและความคาดหวังเหล่านั้นสามารถมีอิทธิพลต่อตัวเองโดยตรงอัตราเงินเฟ้อในปัจจุบัน. ในปี 2008 ที่มีอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นเป็นหลักที่ศูนย์จึงไม่สามารถ จะตกมากขึ้น, ธนาคารกลางสหรัฐมารับมาตรการนโยบายการเงินในรูปแบบใหม่ในการให้บริการที่มีต่อเศรษฐกิจ ระหว่างปลายปี 2008 และเดือนตุลาคม 2014 ธนาคารกลางสหรัฐซื้อหลักทรัพย์จำนองในระยะยาวและบันทึกที่ออกโดยรัฐวิสาหกิจที่รัฐบาลสนับสนุนบางอย่างเช่นเดียวกับพันธบัตรตั๋วเงินคลังระยะยาวและบันทึก วัตถุประสงค์หลักของการซื้อสินค้าเหล่านี้ก็จะช่วยลดระดับของอัตราดอกเบี้ยในระยะยาวดังนั้นการปรับปรุงเงื่อนไขทางการเงิน ดังนั้นวัดนี้นโยบายการเงินในรูปแบบใหม่ที่ดำเนินการผ่านช่องทางกว้างเช่นเดียวกับนโยบายแบบดั้งเดิมแม้จะมีความแตกต่างในการดำเนินการตามนโยบาย

Results (Thai) 3:

ในระยะสั้น , นโยบายการเงินกระทบเงินเฟ้อและเศรษฐกิจตลาดกว้างสำหรับสินค้าและบริการ -- และดังนั้นความต้องการสำหรับพนักงานที่ผลิตสินค้าและบริการเป็นหลัก โดยอิทธิพลของตนในเงื่อนไขทางการเงินซึ่งครัวเรือนและ บริษัท ในช่วงเวลาปกติเฟดได้ได้รับอิทธิพลส่วนใหญ่สภาพทางการเงินโดยรวมโดยการปรับอัตราเงินของรัฐบาลกลาง -- อัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารคิดแต่ละอื่น ๆสำหรับเงินกู้ระยะสั้น ในการเคลื่อนไหวของอัตราเงินของรัฐบาลกลางจะผ่านบนอื่น ๆอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นที่มีผลต่อต้นทุนการกู้ยืมของบริษัทและครัวเรือนในการเคลื่อนไหวของอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นยังมีอิทธิพลต่ออัตราดอกเบี้ยระยะยาว -- เช่นอัตราพันธบัตรองค์กรและที่อยู่อาศัยอัตราจำนอง -- เนื่องจากอัตราที่สะท้อนให้เห็นถึง ระหว่างปัจจัยอื่น ๆ ปัจจุบัน และคาดว่าในอนาคตมูลค่าของราคาในระยะสั้น นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงในอัตราดอกเบี้ยระยะยาวส่งผลต่อราคาสินทรัพย์อื่นๆ โดยเฉพาะราคาหุ้น และอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศค่าของเงินดอลลาร์ตัวอย่างเช่น ทุกสิ่งเป็นเท่ากับ , ลดอัตราดอกเบี้ยมีแนวโน้มที่จะเพิ่มราคาหุ้นที่นักลงทุนลดเงินสดในอนาคตการไหลที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนหุ้นในอัตราที่ลดลง

เปิดเหล่านี้ การเปลี่ยนแปลงในเงื่อนไขทางการเงินส่งผลกระทบต่อกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ตัวอย่างเช่นเมื่อระยะสั้นและระยะยาวอัตราดอกเบี้ยลงไป มันกลายเป็นที่ถูกกว่าการกู้ยืมดังนั้น ครอบครัวมีความเต็มใจที่จะซื้อสินค้าและบริการและ บริษัท อยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าที่จะซื้อสินค้า เพื่อขยายธุรกิจของตน เช่น อาคารและอุปกรณ์ . บริษัท ตอบสนองต่อเหล่านี้เพิ่มทั้งหมด ( ธุรกิจในครัวเรือนและการใช้จ่าย โดยจ้างคนงาน ) เพิ่มเติม และการส่งเสริมการผลิต ผลของปัจจัยเหล่านี้ เพิ่มความมั่งคั่งของครัวเรือน ซึ่ง สเปอร์ส ยิ่งใช้เหล่านี้เชื่อมโยงจากนโยบายการเงินการผลิตและการจ้างงานไม่แสดงขึ้นทันที และได้รับอิทธิพลจากหลายปัจจัย ซึ่งทำให้ยากที่จะวัดได้อย่างแม่นยำ ผลกระทบของนโยบายการเงินต่อเศรษฐกิจ นโยบายการเงินยังมี

ที่สำคัญมีผลต่อเงินเฟ้อ เมื่ออัตราเงินของรัฐบาลกลางลดลงส่งผลให้ความต้องการที่แข็งแกร่งสำหรับสินค้าและบริการมีแนวโน้มที่จะผลักดันค่าจ้างและต้นทุนอื่น ๆที่สูงขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงมากขึ้นความต้องการแรงงานและวัสดุที่จำเป็นในการผลิต นอกจากนี้ การกระทำของนโยบายสามารถมีอิทธิพลต่อความคาดหวังว่าเศรษฐกิจจะดำเนินการในอนาคต รวมทั้งความคาดหวังสำหรับราคาและค่าจ้างและความคาดหวังเหล่านั้นสามารถตัวเองโดยตรงมีผลต่อเงินเฟ้อ .

ในปี 2008 กับอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นเป็นหลักในศูนย์ และดังนั้นจึงไม่สามารถตกมากไป , Federal Reserve undertook มาตรการนโยบายการเงินใหม่เพื่อให้การสนับสนุนเพิ่มเติมเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ ระหว่างปลายปี 2008 ตุลาคม 2014 ,Federal Reserve ซื้อระยะยาวหลักทรัพย์จํานองและบันทึกที่ออกโดยองค์กรบางรัฐบาล รวมทั้งพันธบัตรคลังระยะยาวและบันทึก วัตถุประสงค์หลักของการซื้อเหล่านี้จะช่วยลดระดับของอัตราดอกเบี้ยระยะยาว เพื่อปรับปรุงเงื่อนไขทางการเงิน ดังนั้นนี้ใหม่นโยบายการเงินผ่านช่องทางเดียวกันวัดเนินกว้างเป็นนโยบายแบบดั้งเดิม แม้จะมีความแตกต่างในการใช้นโยบาย