Umbrella insurance refers to liabil

Umbrella insurance refers to liability insurance that is in excess of specified other policies and also potentially primary insurance for losses not covered by the other policies.

When an insured is liable to someone, the insured's primary insurance policies pay up to their limits, and any additional amount is paid by the umbrella policy (up to the limit of the umbrella policy).

Excess insurance is similar in that it pays after an underlying primary policy is exhausted, but the critical difference is that excess policies are normally "follow form" policies that conform exactly to the coverage of the underlying policy, except that they add on their own excess limit on top of the primary policy's limit. Umbrella policies tend to provide broader coverage over one or more primary policies, in that they lack "follow form" clauses, their definitions of what is covered may be broader than the definitions in the primary policies, and they sometimes lack exclusions used in the primary policies. Thus, an umbrella policy may cover certain risks from the first dollar of loss or liability incurred, which were never covered under the primary policies. For those risks that are left uncovered by primary policies but are covered under the umbrella policy, the latter is said to "drop down" to cover them as primary insurance and fill in the gaps in the underlying policies.[1] Hence, the "umbrella" nomenclature is a reference to the broader coverage of the policy.

Personal umbrella policies are typically made excess of a person's homeowner's and automobile insurance. A commercial umbrella policy may be based on a commercial general liability (CGL) primary policy.

Examples of liability that an umbrella policy may cover that a homeowner's policy often excludes include:

Results (Thai) 1:

ร่มประกันถึงหนี้สินประกันส่วนเกินของกำหนดนโยบายอื่น ๆ และยังอาจหลักประกันสำหรับการขาดทุนไม่ครอบคลุมนโยบายอื่น ๆเมื่อผู้เอาประกันภัยเป็นผู้รับภาระคน กรมธรรม์หลักของประกันจ่าย ถึงขีดจำกัดของพวกเขา และการจ่ายเงินเพิ่มเติมนโยบายร่ม (ถึงข้อจำกัดของนโยบายร่ม)ประกันภัยส่วนที่เกินจะคล้ายที่จ่ายหลังจากหมดนโยบายหลักการพื้นฐาน แต่แตกต่างที่สำคัญคือนโยบายเกินปกติ "ตามฟอร์ม" นโยบายที่สอดคล้องกับความครอบคลุมของนโยบายพื้นฐาน ยกเว้นว่าพวกเขาเพิ่มในวงเงินเกินตนบนข้อจำกัดของนโยบายหลัก ร่มนโยบายมักจะ ครอบคลุมพื้นที่กว้างมากกว่า หนึ่งหลักนโยบาย ที่พวกเขาขาด "ตามแบบฟอร์ม" การอนุประโยค คำนิยามของสิ่งปกคลุมอาจจะกว้างกว่าข้อกำหนดในนโยบายหลัก และพวกเขาบางครั้งขาด exclusions ที่ใช้ในนโยบายหลัก ดังนั้น นโยบายการร่มอาจครอบคลุมความเสี่ยงบางจากดอลลาร์แรกขาดทุนหรือภาระที่เกิดขึ้น ซึ่งไม่ได้ครอบคลุมภายใต้นโยบายหลัก ความเสี่ยงดังกล่าวที่เหลือเปิด โดยนโยบายหลัก แต่ครอบคลุมภายใต้นโยบายร่ม หลังกล่าวได้ว่า "ดร" ครอบคลุมนั้นเป็นหลักประกัน และกรอกข้อมูลในช่องว่างในนโยบายต้นแบบ[1] ด้วยเหตุนี้ ระบบการตั้งชื่อ "ร่ม" เป็นการอ้างอิงถึงความครอบคลุมกว้างขึ้นของนโยบายนโยบายส่วนตัวร่มโดยทั่วไปจะเกินตัวของของคณะและประกันภัยรถยนต์ นโยบายพาณิชย์ร่มอาจยึดตามหลักนโยบายหนี้สินทั่วไปในเชิงพาณิชย์ (CGL)ตัวอย่างของหนี้สินที่มีนโยบายการร่มอาจครอบคลุมว่า นโยบายของคณะมักจะไม่ รวมถึง:

Results (Thai) 2:

ประกันร่มหมายถึงการประกันภัยความรับผิดที่อยู่ในส่วนที่เกินจากที่กำหนดนโยบายอื่น ๆ และยังประกันหลักที่อาจเกิดขึ้นสำหรับการสูญเสียที่ไม่ครอบคลุมโดยนโยบายอื่น ๆ . เมื่อผู้ประกันตนต้องระวางคนนโยบายการประกันหลักของผู้ประกันตนจ่ายได้ถึงข้อ จำกัด ของพวกเขาและใด ๆ เพิ่มเติม จำนวนเงินที่จะจ่ายตามนโยบายร่ม (ถึงขีด จำกัด ของนโยบายร่ม). ประกันส่วนเกินจะคล้ายกันในการที่จะจ่ายหลังจากที่นโยบายหลักพื้นฐานจะหมด แต่แตกต่างที่สำคัญก็คือว่านโยบายส่วนเกินเป็นปกติ "ปฏิบัติตามแบบฟอร์ม" นโยบายที่ สอดคล้องตรงกับความครอบคลุมของนโยบายพื้นฐานยกเว้นว่าพวกเขาเพิ่มในวงเงินส่วนที่เกินของตัวเองที่ด้านบนของวงเงินนโยบายหลักของ นโยบายร่มมีแนวโน้มที่จะให้ความคุ้มครองที่กว้างกว่าหนึ่งหรือมากกว่านโยบายหลักในการที่พวกเขาขาด "ปฏิบัติตามแบบฟอร์ม" ข้อจำกัดความของพวกเขาในสิ่งที่ถูกปกคลุมอาจจะกว้างกว่าคำนิยามในนโยบายหลักและบางครั้งพวกเขาขาดการยกเว้นใช้ในเบื้องต้น นโยบาย ดังนั้นนโยบายร่มอาจครอบคลุมความเสี่ยงจากค่าเงินดอลลาร์เป็นครั้งแรกของการสูญเสียหรือความรับผิดที่เกิดขึ้นซึ่งไม่เคยอยู่ภายใต้นโยบายหลัก สำหรับความเสี่ยงเหล่านั้นที่ยังเหลือการป้องกันโดยนโยบายหลัก แต่ได้รับความคุ้มครองภายใต้นโยบายร่มหลังมีการกล่าวถึง "วางลง" เพื่อให้ครอบคลุมพวกเขาเป็นประกันหลักและกรอกข้อมูลลงในช่องว่างในนโยบายพื้นฐาน. [1] ดังนั้น " ร่ม "ศัพท์คือการอ้างอิงถึงความคุ้มครองที่กว้างขึ้นของนโยบาย. นโยบายร่มส่วนบุคคลโดยทั่วไปจะทำเกินกว่าเจ้าของบ้านของบุคคลและการประกันภัยรถยนต์ นโยบายร่มในเชิงพาณิชย์อาจจะอยู่บนพื้นฐานของความรับผิดชอบทั่วไปในเชิงพาณิชย์ (CGL) นโยบายหลัก. ตัวอย่างของความรับผิดที่นโยบายร่มอาจครอบคลุมว่านโยบายเจ้าของบ้านมักจะไม่รวมถึง:

Results (Thai) 3:

ประกันภัยร่มหมายถึงการประกันภัยความรับผิดที่ระบุไว้ในส่วนของนโยบายอื่น ๆและการประกันอาจขาดทุนไม่ครอบคลุม โดยนโยบายอื่น ๆ .

เมื่อผู้เอาประกันภัยจะต้องรับผิดชอบคน ผู้ประกันตนมีหลักประกันจ่ายให้ถึงขีดสุด และยอดเงินเพิ่มเติมใด ๆที่จ่ายโดยร่มนโยบายถึง ขีด จำกัด ของร่ม

นโยบาย )การประกันภัยส่วนเกินจะคล้ายกับว่ามันจ่ายตามนโยบายพื้นฐานหลักคือหมด แต่ความแตกต่างที่สำคัญคือนโยบายที่เกินปกติ " ตามฟอร์ม " นโยบายที่สอดคล้องตรงกับความคุ้มครองของกรมธรรม์ เป็นต้น ยกเว้นว่าพวกเขาเพิ่มบนวงเงินส่วนเกินของพวกเขาเองที่ด้านบนของขอบเขตหลักนโยบายของนโยบายร่มมีแนวโน้มที่จะให้ความคุ้มครองที่กว้างกว่าหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งนโยบายหลัก ที่พวกเขาขาด " ตามประโยครูปแบบ " ของความหมายของสิ่งที่ครอบคลุมอาจจะกว้างกว่านิยามในนโยบายหลัก และพวกเขาบางครั้งขาดส่วนขยายที่ใช้ในนโยบายหลัก ดังนั้น นโยบายร่มอาจครอบคลุมบางความเสี่ยงจากเงินดอลลาร์แรกของการสูญเสียหรือหนี้สินที่เกิดขึ้นซึ่งไม่เคยถูกครอบคลุมภายใต้นโยบายหลัก สำหรับความเสี่ยงที่เหลืออยู่โดยเปิดนโยบายหลัก แต่จะครอบคลุมภายใต้ร่มนโยบาย หลังบอกว่า " เลื่อนลง " เพื่อให้ครอบคลุมพวกเขาเป็นประกันหลัก และกรอกในช่องว่างในนโยบายพื้นฐาน [ 1 ] ดังนั้น " ร่ม " การตั้งชื่อคือการอ้างอิงถึงกว้างครอบคลุมของนโยบาย

นโยบายส่วนบุคคลของร่มจะทำให้ส่วนเกินของบุคคลเจ้าของบ้านและประกันภัยรถยนต์ นโยบายร่มพาณิชย์อาจขึ้นอยู่กับความรับผิดในเชิงพาณิชย์ทั่วไป ( cgl ) นโยบายหลัก

ตัวอย่างของความรับผิดที่นโยบายร่มอาจครอบคลุมนโยบายที่เจ้าของบ้านมักจะไม่รวมรวมถึง :