Applying the ecosystem concept to u

Applying the ecosystem concept to urban and peri-urban
management
More than half the world population now live in conurbations, and the effects of urban
settlement, in the form of fuelwood demand, air pollution and contamination of watercourses,
are increasing and are felt at growing distances into the surrounding regions
(White, 1994). There is a growing literature on the urban ecosystem approach which
can help to identify strategies to reduce pollution, aid safe disposal of pollutants and
production of food, and provide employment. At a regional or national scale it may be
possible to understand the linkages that have driven people to settle urban areas, often
abandoning once sustainable rural livelihoods (Dorney and McLellan, 1984).
Applying the ecosystem concept to conservation
management
Forest management and wildlife conservation make extensive use of the ecosystem
approach (Lajeunesse et al., 1995; Bailey, 1996; Samson and Knopf, 1996; Boyce, 1997;
Weeks, 1997). Nature reserves are essentially islands in a sea of disturbance, so the
study of island ecosystems by biogeographers such as Simberloff, Wilson and
MacArthur provides key information on rates of extinction and evolution; minimum
size of habitat and linkages between habitats necessary for sustained conservation;
whether to conserve selected species or a whole ecosystem; assessment of likely impacts
of climate change or acid deposition; clarification of vital pollination and seed dispersal
needs; information on predator–prey relationships, and so on (MacArthur and Wilson,
1967; Mueller-Dombois et al., 1981; Di Castri and Robertson, 1982). A conservation
area may also fail to sustain biodiversity because disruptive effects penetrate too far
towards its core (Soule, 1987). Caution is needed, since some of the island biogeographic
theory which conservation managers draw upon is incomplete, imprecise, or
has been little tested (Shrader-Frechette and McCoy, 1994).
Studies have been in progress for some years in the Amazonian forests of northern
Brazil to improve understanding of the impact of various intensities of disturbance
and ecosystem fragmentation on biodiversity survival using different sizes and patterns
of forest reserves. This Minimum Critical Size of Ecosystem Study undertaken in
Amazonia, and similar ones elsewhere, is vital for establishing what are viable locations,
ideal size and pattern of conservation areas (Quammen, 1997).

Results (Thai) 1:

ใช้แนวคิดระบบนิเวศเมือง และ เมือง periการจัดการประชากรโลกกว่าครึ่งอาศัยอยู่ในใจ และผลกระทบของการเมืองการชำระเงิน ในรูปแบบของความต้องการ fuelwood มลพิษทางอากาศ และการปนเปื้อนของน้ำจะเพิ่มขึ้นและจะรู้สึกที่ระยะทางในภูมิภาคโดยรอบเพิ่มขึ้น(ขาว 1994) มีวรรณคดีเติบโตบนระบบนิเวศเมืองวิธีซึ่งสามารถช่วยระบุกลยุทธ์การลดมลพิษ ช่วยเซฟกำจัดสารมลพิษ และการผลิตอาหาร และให้จ้างงาน ในระดับชาติ หรือภูมิภาค อาจสามารถเข้าใจเชื่อมโยงที่ขับพลเมืองเมือง มักจะทิ้งวิถีชีวิตชนบทที่ยั่งยืนครั้ง (Dorney และ McLellan, 1984)ใช้แนวคิดระบบนิเวศเพื่อการอนุรักษ์การจัดการการจัดการป่าไม้และการอนุรักษ์สัตว์ป่าทำให้การใช้ระบบนิเวศวิธีการ (Lajeunesse et al. 1995 เบลีย์ 1996 แซมและ Knopf, 1996 บอยซ์ 1997สัปดาห์ 1997) เขตอนุรักษ์ธรรมชาติเป็นหลักเกาะในทะเลรบกวน ดังนั้นการการศึกษาระบบนิเวศเกาะโดย biogeographers เช่น Simberloff, Wilson และแมคอาเธอร์ให้คีย์ข้อมูลอัตราการสูญพันธุ์และวิวัฒนาการ ต่ำสุดขนาดของที่อยู่อาศัยและเชื่อมโยงระหว่างแหล่งที่อยู่อาศัยจำเป็นสำหรับการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนว่าจะรักษาสปีชีส์หรือนิเวศทั้งหมด การประเมินผลกระทบต่อแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศหรือสะสมกรด การผสมเกสรที่สำคัญและการแพร่กระจายเมล็ดพันธุ์ความต้องการ ข้อมูลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของนักล่า – เหยื่อ และอื่น ๆ (แมคอาเธอร์และ Wilson1967 เลอร์-Dombois et al. 1981 Di Castri และโรเบิร์ตสัน 1982) การอนุรักษ์พื้นที่อาจล้มเหลวเพื่อรักษาความหลากหลายทางชีวภาพเนื่องจากขวัญผลเจาะมากเกินไปต่อเป็นหลัก (ซูล 1987) ข้อควรระวังจำเป็น ตั้งแต่บางส่วนของเกาะ biogeographicทฤษฎีที่นำผู้จัดการอนุรักษ์สมบูรณ์ ที หรือได้ผ่านการทดสอบเล็ก ๆ น้อย ๆ (Frechette แท็ปและ McCoy, 1994)การศึกษาการดำเนินบางปีในป่าอเมซอนของภาคเหนือบราซิลในการปรับปรุงความเข้าใจผลกระทบของความเข้มต่าง ๆ ของรบกวนและการกระจายตัวของระบบนิเวศบนความหลากหลายทางชีวภาพอยู่รอดโดยใช้รูปแบบและขนาดต่าง ๆป่าสำรอง ต่ำสุดสำคัญขนาดของระบบนิเวศที่ศึกษานี้ดำเนินการในพนักงาน Amazonia และอื่น ๆ คล้ายกันมีความสำคัญสำหรับการสร้างสถานทำงานได้ มีอะไรขนาดที่เหมาะสมและรูปแบบของพื้นที่อนุรักษ์ (Quammen, 1997)

Results (Thai) 2:

การประยุกต์ใช้แนวคิดระบบนิเวศไปในเมืองและชานเมือง
จัดการ
มากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลกในขณะนี้อาศัยอยู่ใน conurbations และผลกระทบของการเมือง
การตั้งถิ่นฐานในรูปแบบของความต้องการไม้ฟืน, มลพิษทางอากาศและการปนเปื้อนของธารน้ำ,
จะเพิ่มขึ้นและรู้สึกว่าการเจริญเติบโต ระยะทางที่เข้าไปในบริเวณรอบ ๆ
(สีขาว, 1994) มีวรรณกรรมที่เจริญเติบโตบนวิธีการของระบบนิเวศในเมืองซึ่งเป็นที่
สามารถช่วยในการระบุกลยุทธ์เพื่อลดมลพิษช่วยกำจัดความปลอดภัยของสารมลพิษและ
การผลิตอาหารและการให้การจ้างงาน ในระดับภูมิภาคหรือระดับชาติก็อาจจะเป็น
ไปได้ที่จะเข้าใจความเชื่อมโยงที่มีการขับเคลื่อนให้คนที่จะชำระพื้นที่ในเมืองมักจะ
ทิ้งอย่างยั่งยืนครั้งหนึ่งวิถีชีวิตชนบท (Dorney และ McLellan, 1984).
การประยุกต์ใช้แนวคิดระบบนิเวศเพื่อการอนุรักษ์
การจัดการ
การจัดการป่าไม้และการอนุรักษ์สัตว์ป่าให้ การใช้งานที่กว้างขวางของระบบนิเวศ
วิธีการ (Lajeunesse, et al, 1995;. เบลีย์ 1996; Samson และ Knopf 1996; บอยซ์, 1997;
สัปดาห์, 1997) เขตอนุรักษ์ธรรมชาติเป็นหลักหมู่เกาะในทะเลของความวุ่นวายดังนั้น
การศึกษาระบบนิเวศเกาะ biogeographers เช่น Simberloff, วิลสันและ
แมคอาเธอให้ข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับอัตราของการสูญเสียและวิวัฒนาการ; ขั้นต่ำ
ขนาดของที่อยู่อาศัยและความเชื่อมโยงระหว่างที่อยู่อาศัยที่จำเป็นเพื่อการอนุรักษ์อย่างยั่งยืน;
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อการอนุรักษ์สายพันธุ์ที่เลือกหรือระบบนิเวศทั้ง; การประเมินผลกระทบ
ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศหรือสะสมของกรด; ชี้แจงที่สำคัญการผสมเกสรและกระจายเมล็ดพันธุ์
ความต้องการ ข้อมูลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของนักล่าเหยื่อและอื่น ๆ (แมคและวิลสัน,
1967; Mueller-Dombois et al, 1981;. Di Castri และโรเบิร์ต 1982) อนุรักษ์
ใกล้เคียงอาจล้มเหลวที่จะรักษาความหลากหลายทางชีวภาพเพราะผลกระทบก่อกวนเจาะไกลเกินไป
ต่อหลัก (Soule, 1987) ข้อควรระวังเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากบางส่วนของเกาะชีวภูมิศาสตร์
ทฤษฎีที่ผู้จัดการการอนุรักษ์วาดเมื่อไม่สมบูรณ์ไม่แน่ชัดหรือ
ได้รับการทดสอบเล็ก ๆ น้อย ๆ (Shrader-Frechette และแท้ 1994).
การศึกษาได้รับในความคืบหน้ามานานหลายปีในป่าอเมซอนทางตอนเหนือของ
บราซิลเพื่อปรับปรุงความเข้าใจของผลกระทบของความเข้มต่างๆของความวุ่นวาย
และระบบนิเวศการกระจายตัวของการอยู่รอดความหลากหลายทางชีวภาพโดยใช้ขนาดแตกต่างกันและรูปแบบ
ของป่าสงวน นี้ขนาดต่ำสุดที่สำคัญของระบบนิเวศการศึกษาดำเนินการใน
Amazonia และคนที่คล้ายกันที่อื่น ๆ ที่มีความสำคัญสำหรับการสร้างสิ่งที่เป็นสถานที่ทำงานได้
ขนาดที่เหมาะและรูปแบบของพื้นที่อนุรักษ์ (Quammen, 1997)

Results (Thai) 3:

การประยุกต์ใช้แนวคิดระบบนิเวศในเมืองรอบเมืองและการจัดการมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรของโลกตอนนี้อยู่ใน conurbations และลักษณะพิเศษของเมืองการชำระเงินในรูปแบบของความต้องการไม้มลพิษทางอากาศและการปนเปื้อนลำน้ำ ,จะเพิ่มขึ้นและรู้สึกเติบโตระยะทางในรอบภูมิภาค( สีขาว , 1994 ) มีการเติบโตในวรรณคดี ระบบนิเวศ วิธีการที่เมืองสามารถช่วยในการระบุกลยุทธ์เพื่อลดมลพิษ ช่วยกำจัดสารพิษ และปลอดภัยการผลิตอาหาร และมีการจ้างงาน ในระดับภูมิภาคหรือระดับชาติ มัน อาจ จะเป็นไปได้ที่จะเข้าใจความเชื่อมโยงที่ทำให้ผู้คนตั้งถิ่นฐานในเขตเมือง บ่อย ๆทิ้งเมื่อวิถีชีวิตชนบทแบบยั่งยืน ( Dorney และเมิ่กเคลเลิ่น , 1984 )การประยุกต์ใช้แนวคิดระบบนิเวศเพื่อการอนุรักษ์การจัดการการจัดการป่าไม้และการอนุรักษ์สัตว์ป่าให้ใช้ที่กว้างขวางของระบบนิเวศวิธีการ ( lajeunesse et al . , 1995 ; Bailey , 1996 ; แซมสัน และ นอปฟ์ , 1996 ; Boyce , 1997 ;สัปดาห์ , 1997 ) ธรรมชาติสำรองเป็นหลักเกาะในทะเลแห่งความวุ่นวาย ดังนั้นการศึกษาระบบนิเวศเกาะ โดย biogeographers เช่น simberloff วิลสัน และประกาศให้ข้อมูลสำคัญในอัตราขั้นต่ำ สูญพันธุ์ และวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตขนาดของที่อยู่อาศัยและความเชื่อมโยงระหว่างพื้นที่ที่จำเป็นสำหรับการอนุรักษ์อย่างยั่งยืน ;ว่า เพื่ออนุรักษ์สายพันธุ์ที่เลือกหรือระบบนิเวศทั้งหมดการประเมินผลกระทบของโอกาสการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ หรือการตกสะสมของกรด ; ความชัดเจนของการกระจายเมล็ดพันธุ์ และที่สําคัญความต้องการ ; ข้อมูลเกี่ยวกับนักล่าและเหยื่อความสัมพันธ์และอื่น ๆ ( แมค และ วิลสัน1967 ; มูลเลอร์ dombois et al . , 1981 ; di castri และ โรเบิร์ตสัน , 1982 ) อนุรักษ์พื้นที่ยังอาจล้มเหลวที่จะรักษาความหลากหลายทางชีวภาพ เพราะผลก่อกวนลึกต่อเป็นหลัก ( Soule , 1987 ) ข้อควรระวังคือ ต้อง ตั้งแต่บางส่วนของเกาะ biogeographicทฤษฎีซึ่งผู้จัดการอนุรักษ์วาดเมื่อไม่สมบูรณ์ คลุมเครือ หรือได้รับการทดสอบเล็ก ๆน้อย ๆ ( เชรเดอร์ฟรีเชตแมคคอย , 1994 )การศึกษาได้รับความคืบหน้าในบางปี ในป่าอเมซอนของภาคเหนือบราซิลเพื่อปรับปรุงความเข้าใจของผลกระทบของความเข้มของการรบกวนต่าง ๆและระบบนิเวศของการอยู่รอด ความหลากหลายทางชีวภาพ การใช้ขนาดแตกต่างกันและรูปแบบสงวนป่า นี้มีขนาดขั้นต่ำของระบบนิเวศการศึกษาดำเนินการในAmazonia และคนที่คล้ายกันที่อื่น มีความสำคัญสำหรับการสร้างสิ่งที่เป็นสถานที่วางอนาคตขนาดเหมาะกับรูปแบบของพื้นที่อนุรักษ์ คว เมน , 1997 )