It begins with a rhetorical questio

It begins with a rhetorical question asked by the poor man: “Yet though my lamp burns low dim, Though I must slave for livelihood— ;Think you that I would change with him?” ;The reader expects the answer to be no and followed with an explanation how the poor man is happy as he is and that money doesn’t bring happiness. Wrong!
The answer, “You bet I would!” ;declares a dramatic shift in the poem, which only the most prophetic reader could have anticipated. It throws Bartlett’s words

Results (Thai) 1:

มันเริ่มต้นด้วยคำถามเชิงโวหารถามคนยากจน: "ยังแม้ว่าโคมไฟของฉันเผาไหม้ต่ำสลัวแม้ว่าฉันจะต้องเป็นทาสสำหรับการดำรงชีวิต; คิดว่าคุณว่าฉันจะเปลี่ยนกับเขา"; อ่านคำตอบที่คาดว่าจะไม่มีและตาม กับคำอธิบายวิธีการที่คนยากจนมีความสุขในขณะที่เขาเป็นและเงินที่ไม่ได้นำความสุข ผิด
คำตอบที่ "คุณเดิมพันฉันจะ"!ประกาศให้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในบทกวีซึ่งมีเพียงผู้อ่านคำทำนายส่วนใหญ่ที่คาดว่าจะได้ มันจะพ่นคำบาร์ตเลตต์

Results (Thai) 2:

เริ่มปฏิปุจฉาถาม โดยคนยาก: "ได้ แม้ไฟของฉันเผาไหม้ต่ำ สลัว แม้ว่าฉันต้องทาสท่านสำหรับดำรงชีวิต —;คิดว่า คุณที่ฉันจะเปลี่ยนกับเขา "อ่านคาดว่าคำตอบจะไม่ และตาม ด้วยคำอธิบายว่าคนดีมีความสุขเป็นกำลัง และเงินไม่นำความสุข ผิด!
ตอบ "คุณเดิมพันฉัน"ประกาศกะละครในบทกวี ซึ่งสามารถมีคาดว่าผู้อ่านสุดนบีเท่านั้น มันพ่นคำของในบาร์ตเลต

Results (Thai) 3:

เริ่มต้นด้วยคำถามที่ถามบ่อยโดยหนทางให้เห็นชายผู้น่าสงสารคนที่"แต่ถึงแม้ว่าหลอดไฟของฉันจะสว่างขึ้นต่ำมัวแต่ผมจะต้องรองสำหรับอาชีพ - คิดว่าคุณว่าผมจะต้องเปลี่ยนแปลงกับเขาหรือไม่?"ผู้อ่านที่คาดว่าจะตอบคำถามที่จะต้องไม่มีและตามด้วยพร้อมด้วยคำบรรยายที่ว่าคนจนที่มีความสุขอย่างที่เขาและว่าเงินไม่ได้นำความสุข ไม่ถูกต้อง!
ตอบ"คุณ,เงินเดิมพันกองกลางผมจะ!"ประกาศการเปลี่ยนแปลงที่งดงามในบทกวีได้เท่านั้นซึ่งผู้อ่านมากที่สุดซึ่งเป็นคำทำนายที่ไม่สามารถมีได้คาดการณ์ไว้ เป็นปรากฎการณ์ถ้อยคำของบรรณาธิการ)
ตามมาตรฐาน