A girl named Riley Andersen is born

A girl named Riley Andersen is born in Minnesota and within her mind, five personifications of her basic emotions—Joy, Sadness, Fear, Disgust, and Anger—gradually come to life and influence her actions via a console in her mind's Headquarters. As she grows up, her experiences become memories, stored in colored orbs, which are sent into long-term memory each night. Her five most important "core memories" (all of which are happy ones) are housed in a hub that powers "islands," each reflecting an aspect of her personality. In Headquarters, Joy acts as a de facto leader to maintain Riley's cheerful childhood, but since she and the other emotions do not understand Sadness' purpose (not even Sadness herself), she frequently tries to keep Sadness away from the console.

At the age of eleven, Riley and her parents move to San Francisco for her father's new business. Riley has poor first experiences: the new house is cramped and old, the moving van with all their belongings was misdirected, her father is under stress from his business, and a poor encounter at a pizza restaurant leaves her disheartened. When Sadness begins touching Riley's happy memories, turning them sad, Joy tries to guard them by isolating her. On Riley's first day at her new school, Sadness accidentally causes Riley to cry in front of her class, creating a sad core memory. Joy, panicking, tries to dispose of it, but accidentally knocks the other core memories loose during a struggle with Sadness, deactivating the personality islands. Joy, Sadness, and the core memories are sucked out of Headquarters, and taken to the maze-like storage area of long-term memory.

The other emotions try to maintain Riley's happiness in Joy's absence with disastrous results, distancing her from her parents, friends and hobbies, resulting in her personality islands gradually beginning to crumble and fall, one by one, into the "Memory Dump," an abyss where memories are forgotten. In desperation, Anger inserts an idea into the console prompting Riley to run away, believing that her return to Minnesota will enable her to make new happy core memories.

Joy and Sadness encounter Bing Bong, Riley's childhood imaginary friend, who suggests riding the train of thought back to Headquarters. The three eventually catch the train, but it is derailed when the "Honesty Island" collapses (when Riley steals her mother's credit card and begins to run away). In desperation, Joy abandons Sadness and tries to ride a "recall tube" back to Headquarters, but the last personality island collapses, breaking the tube, plunging Joy and Bing Bong into the Memory Dump. At the bottom, Joy then begins to lose hope, but discovers a sad memory of a hockey game that becomes happy when Riley's parents and friends comfort her. Joy realizes that Sadness serves an important purpose: to create empathy in others when Riley is emotionally overwhelmed and needs help.

Joy and Bing Bong try to use Bing Bong's old wagon rocket to escape the Memory Dump, but after several tries, Bing Bong realizes their combined weight is too much and jumps out, sacrificing himself to allow Joy to escape. Joy reunites with a despondent Sadness and manages to get them to Headquarters, only to discover that Anger's idea has disabled the console, rendering Riley apathetic. To the surprise of the others, Joy hands control of the console to Sadness, who is able to successfully extract the idea, reactivating the console and prompting Riley to return home.

As Sadness reinstalls the core memories, turning them sad, Riley arrives home to her parents and breaks down in tears, confessing that she misses her childhood in Minnesota. As her parents comfort her, Joy and Sadness work the console together, creating a new core memory that combines their emotions; a new island forms representing Riley's acceptance of her new life in San Francisco. A year later, Riley has adapted to her new home, made new friends, returned to her old hobbies, and adopted a few new ones (fueled by new, more nuanced core memories from combinations of her emotions). Inside Headquarters, her emotions all work together on a new expanded console with room for them all, enabling Riley to lead a more emotionally complex life.

Results (Thai) 1:

ชื่อไรลีย์แอนเดอร์เซ็นเกิดมา ในรัฐมินนิโซตา และภาย ใน ใจของเธอ personifications ห้าของอารมณ์พื้นฐานของเธอ — ความสุข ความเศร้า ความกลัว รังเกียจ และความโกรธซึ่งค่อย ๆ มีชีวิต และมีอิทธิพลต่อการกระทำของเธอผ่านคอนโซลในใจของเธอสำนักงานใหญ่ เมื่อเธอเติบโตขึ้น ประสบการณ์ของเธอกลายเป็น ความทรงจำ เก็บไว้ใน orbs สี ซึ่งถูกส่งไปในระยะยาวหน่วยความจำแต่ละคืน เธอห้าสำคัญ "หลักความทรงจำ" (ทั้งหมดของคนที่มีความสุขที่อยู่) ตั้งอยู่ในศูนย์ที่อำนาจ "เกาะ" แต่ละด้านของบุคลิกภาพที่สะท้อนให้เห็นถึง ในสำนักงานใหญ่ ความสุขที่ทำหน้าที่เป็นผู้นำในการรักษาเด็กร่าเริงสนุ้กเกอร์พฤตินัย แต่เนื่องจากเธอและอารมณ์อื่น ๆ ไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ของความโศกเศร้า (ไม่แม้แต่ความเศร้าเอง), เธอบ่อยพยายามเก็บความเศร้าจากคอนโซลเมื่ออายุสิบเอ็ด ไรลีย์และพ่อแม่ของเธอย้ายไปซานฟรานซิสโกสำหรับธุรกิจใหม่ของบิดาของเธอ ไรลีย์มีประสบการณ์แรกที่ดี: พลิกบ้านใหม่ และเก่า ย้ายรถตู้กับสัมภาระทั้งหมดเป็นความจริง พ่อของเธอภายใต้ความเครียดจากธุรกิจของเขา และพบยากจนที่ร้านพิซซ่าใบเธอ disheartened เมื่อความเศร้าเริ่มสัมผัสสนุ้กเกอร์มีความสุขความทรงจำ เศร้า เปลี่ยนจอยพยายามป้องกัน โดยแยกเธอ สนุ้กเกอร์วันแรกที่โรงเรียนใหม่ของเธอ ความโศกเศร้าตั้งใจทำไรลีย์ร้องหน้าชั้นเรียนของเธอ การสร้างหน่วยความจำหลักเศร้า ความสุข ตื่นตระหนก พยายามกำจัดมัน แต่บังเอิญแรงกระแทกความทรงจำหลักอื่น ๆ หลวมในระหว่างการต่อสู้กับความเศร้า ปิดเกาะบุคลิกภาพ ความสุข ความเศร้า และความทรงจำหลักดูดจากสำนักงานใหญ่ และนำไปเหมือนเขาวงกตพื้นที่หน่วยความจำระยะยาวอารมณ์อื่น ๆ พยายามที่จะรักษาความสุขสนุ้กเกอร์ในการขาดของความสุขกับผลร้าย distancing เธอจากพ่อแม่ของเธอ เพื่อน และงาน อดิเรก ในบุคลิกของเธอค่อย ๆ เกาะต้น จะสลาย หนึ่ง ไป "หน่วยความจำการถ่ายโอนข้อมูล นรกที่จะลืมความทรงจำ ในความสิ้นหวัง ความโกรธแทรกความคิดลงในคอนโซลการพร้อมท์ไรลีย์แจว เชื่อว่า เธอกลับไปยังรัฐมินนิโซตาจะช่วยไปทำให้ความทรงจำหลักใหม่มีความสุขความสุขและเศร้าพบ Bing Bong สนุ้กเกอร์วัยเด็กเพ็ทส์ ผู้แนะนำขี่กระแสความคิดกลับไปสำนักงานใหญ่ สามในที่สุดรถไฟ แต่มันจะตกรางเมื่อยุบ "เกาะซื่อสัตย์" (เมื่อไรลีย์ขโมยบัตรเครดิตของแม่ของเธอ และเริ่มวิ่งหนี) ในความสิ้นหวัง ความสุขนี่ทิ้งความโศกเศร้า และพยายามนั่ง "หลอดเรียกคืน" กลับไปยังสำนักงานใหญ่ แต่บุคลิกภาพเกาะ ยุบ ทำลายหลอด สถานการณ์ความสุขและ Bing Bong เป็นการถ่ายโอนข้อมูลหน่วยความจำ ด้านล่าง ความสุขจากนั้นเริ่มสูญเสียความหวัง แต่พบหน่วยความจำที่เศร้าของเกมฮอกกี้ที่จะมีความสุขเมื่อสนุ้กเกอร์ผู้ปกครองและเพื่อนความสะดวกสบายของเธอ ตระหนักถึงความสุขที่ความเศร้าทำหน้าที่วัตถุประสงค์ที่สำคัญ: สร้างเอาใจใส่คนอื่นเมื่อไรลีย์จมอารมณ์ และความต้องการความช่วยเหลือความสุขและ Bing Bong พยายามใช้ Bing Bong จรวดเกวียนเก่าเพื่อหนีการถ่ายโอนข้อมูลหน่วยความจำ แต่หลังจากหลายพยายาม Bing Bong ตระหนักถึงน้ำหนักรวมมากเกินไป และกระโดด เสียสละตัวเองเพื่อให้ความสุขในการหลบหนี ความสุขใหม่ ด้วยความโศกเศร้าเป็น despondent และจัดการเพื่อไปบัญชาการ เพียงเพื่อจะพบว่า ความคิดของความโกรธได้ปิดใช้งานคอนโซล เรนเดอร์ไรลีย์เฉื่อย แปลกใจของคนอื่น ๆ จอยมือควบคุมของคอนโซลเศร้า ที่จะสามารถแยกความคิด เรียบร้อยแล้วเปิดคอนโซล และพร้อมท์ไรลีย์กลับบ้านเป็นความเศร้าติดความทรงจำหลัก เปลี่ยนเศร้า ไรลีย์มาถึงพ่อบ้าน และแบ่งลงในน้ำตา แล้วเข้ามาสารภาพว่า เธอคิดถึงวัยเด็กของเธอในรัฐมินนิโซตา เป็นพ่อแม่ของเธอสบายเธอ ความสุขและเศร้าทำงานคอนโซลร่วมกัน การสร้างหน่วยความจำหลักใหม่ที่ผสมผสานอารมณ์ของพวกเขา เกาะใหม่ฟอร์มแทนสนุ้กเกอร์ยอมรับชีวิตใหม่ในซานฟรานซิสโก ในปีต่อมา ไรลีย์ได้ปรับให้เข้ากับบ้านใหม่ของเธอ ทำเพื่อนใหม่ กลับไปงานอดิเรกของเธอเก่า และนำกี่คนใหม่ (พลังขับเคลื่อนใหม่ คลี่ขึ้นทรงหลักจากชุดของอารมณ์ของเธอ) ภายในสำนักงานใหญ่ อารมณ์ของเธอทั้งหมดทำงานร่วมกันบนขยายคอนโซลใหม่มีห้องสำหรับพวกเขาทั้งหมด เปิดไรลีย์ชีวิตซับซ้อนมากกว่าอารมณ์

Results (Thai) 2:

มีหญิงสาวที่ชื่อแอนเดอไรลีย์เกิดในมินนิโซตาและอยู่ในใจของเธอห้าบุคลาธิษฐานของอารมณ์-Joy พื้นฐานของเธอ, เศร้า, ความกลัวรังเกียจและความโกรธค่อย ๆ เข้ามาในชีวิตและมีอิทธิพลต่อการกระทำของเธอผ่านทางคอนโซลสำนักงานใหญ่ในใจของเธอ ขณะที่เธอเติบโตขึ้น, ประสบการณ์ของเธอกลายเป็นความทรงจำที่เก็บไว้ในลูกกลมสีซึ่งจะถูกส่งเข้าไปในหน่วยความจำระยะยาวในแต่ละคืน ห้าที่สำคัญที่สุด "ความทรงจำแก่น" ของเธอ (ซึ่งเป็นคนที่มีความสุข) จะตั้งอยู่ในศูนย์กลางอำนาจที่ "เกาะ" แต่ละสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะของบุคลิกภาพของเธอ ในสำนักงานใหญ่จอยทำหน้าที่เป็นผู้นำโดยพฤตินัยในการรักษาในวัยเด็กร่าเริงไรลีย์ แต่เนื่องจากเธอและอารมณ์อื่น ๆ ไม่เข้าใจความโศกเศร้า 'เอนกประสงค์ (ไม่ได้โศกเศร้าของตัวเอง) เธอบ่อย ๆ พยายามที่จะให้ความโศกเศร้าห่างจากคอนโซล.

ที่อายุ สิบเอ็ดไรลีย์และพ่อแม่ของเธอย้ายไปซานฟรานซิธุรกิจใหม่ของพ่อของเธอ ไรลีย์มีประสบการณ์ครั้งแรกที่น่าสงสาร: บ้านหลังใหม่เป็นคับแคบเก่าและรถตู้ที่มีการเคลื่อนย้ายข้าวของของพวกเขาทั้งหมดถูกผิดพ่อของเธออยู่ภายใต้ความเครียดจากธุรกิจของเขาและการเผชิญหน้าที่น่าสงสารที่ร้านอาหารพิซซ่าใบของเธอท้อแท้ เมื่อความโศกเศร้าเริ่มต้นสัมผัสความทรงจำที่มีความสุขของไรลีย์ทำให้พวกเขาเศร้าจอยพยายามที่จะป้องกันพวกเขาโดยการแยกของเธอ ในวันแรกของไรลีย์ที่โรงเรียนใหม่ของเธอเศร้าตั้งใจทำให้เกิดไรลีย์ที่จะร้องไห้อยู่หน้าชั้นเรียนของเธอสร้างหน่วยความจำหลักที่น่าเศร้า ความสุขความตื่นตระหนกพยายามที่จะกำจัดของมัน แต่บังเอิญทำความทรงจำที่หลักอื่น ๆ หลวมระหว่างการต่อสู้กับความโศกเศร้า, การปิดเกาะบุคลิกภาพ ความสุขความโศกเศร้าและความทรงจำหลักจะถูกดูดออกจากสำนักงานใหญ่และถูกนำตัวไปยังพื้นที่จัดเก็บข้อมูลเหมือนเขาวงกตของหน่วยความจำในระยะยาว.

อารมณ์อื่น ๆ พยายามที่จะรักษาความสุขของไรลีย์ในกรณีที่ไม่มีความสุขกับผลร้ายห่างเหินเธอจากพ่อแม่ของเธอ เพื่อน ๆ และงานอดิเรกที่เกิดในหมู่เกาะบุคลิกของเธอค่อย ๆ เริ่มที่จะสลายและฤดูใบไม้ร่วงหนึ่งโดยหนึ่งใน "การถ่ายโอนข้อมูลหน่วยความจำ" เหวที่ความทรงจำที่จะลืม หมดหวังความโกรธแทรกความคิดลงในคอนโซลกระตุ้นไรลีย์จะวิ่งหนีไปเชื่อว่าเธอกลับไปมินนิโซตาจะช่วยให้เธอที่จะทำให้ความทรงจำหลักใหม่มีความสุข.

ความสุขและความโศกเศร้าเผชิญหน้า Bing Bong วัยเด็กเพื่อนในจินตนาการของไรลีย์ที่แสดงให้เห็นนั่งรถไฟของ คิดว่ากลับไปที่สำนักงานใหญ่ สามในที่สุดก็จับรถไฟ แต่มันตกรางเมื่อ "เกาะความซื่อสัตย์" ยุบ (เมื่อไรลีย์ขโมยบัตรเครดิตของแม่ของเธอและเริ่มที่จะวิ่งหนีไป) ในความสิ้นคิดจอยทิ้งความโศกเศร้าและพยายามที่จะขี่ "หลอดเรียกคืน" กลับไปที่สำนักงานใหญ่ แต่เกาะบุคลิกภาพสุดท้ายทรุดหมดหลอดพรวดพราดจอยและ Bing Bong ในหน่วยความจำการถ่ายโอนข้อมูล ที่ด้านล่างจอยแล้วเริ่มที่จะสูญเสียความหวัง แต่พบเป็นความทรงจำที่น่าเศร้าของเกมฮอกกี้ที่จะกลายเป็นความสุขเมื่อพ่อแม่ของไรลีย์และเพื่อน ๆ สะดวกสบายของเธอ จอยตระหนักว่าความโศกเศร้าให้บริการวัตถุประสงค์สำคัญ:. เพื่อสร้างความเห็นอกเห็นใจคนอื่น ๆ เมื่อไรลีย์เป็นจมอารมณ์และต้องการความช่วยเหลือของ

ความสุขและ Bing Bong พยายามที่จะใช้จรวดบรรทุก Bing Bong เก่าที่จะหลบหนีการถ่ายโอนข้อมูลหน่วยความจำ แต่หลังจากพยายามหลาย, Bing Bong ตระหนักถึงของพวกเขา น้ำหนักรวมกันมากเกินไปและกระโดดออกมาเสียสละตัวเองเพื่ออนุญาตให้มีความสุขที่จะหลบหนี ความสุขพบกับความโศกเศร้าสลดใจและจัดการเพื่อให้พวกเขากับสำนักงานใหญ่เพียงเพื่อจะพบว่าความคิดความโกรธได้ปิดการใช้คอนโซลการแสดงผลไรลีย์ไม่แยแส ที่แปลกใจของคนอื่น ๆ จอยควบคุมมือของคอนโซลเพื่อความโศกเศร้าที่สามารถที่จะประสบความสำเร็จในการดึงความคิดที่เปิดใช้คอนโซลและกระตุ้นไรลีย์จะกลับบ้าน. the

เป็นความโศกเศร้าจะติดตั้งความทรงจำที่หลักที่ทำให้พวกเขาเศร้าไรลีย์มาถึงบ้าน ผู้ปกครองและลงไปในน้ำเธอสารภาพว่าเธอคิดถึงวัยเด็กของเธอในมินนิโซตา ในฐานะที่เป็นพ่อแม่ของเธอสะดวกสบายของเธอจอยและความโศกเศร้าทำงานคอนโซลร่วมกันสร้างความทรงจำที่หลักใหม่ที่ผสมผสานอารมณ์ของพวกเขา; รูปแบบใหม่ที่เป็นตัวแทนของเกาะได้รับการยอมรับของไรลีย์ของชีวิตใหม่ของเธอในซานฟรานซิส หนึ่งปีต่อมาไรลีย์ได้ปรับให้เข้ากับบ้านใหม่ของเธอทำให้เพื่อนใหม่กลับไปที่เก่างานอดิเรกของเธอและนำมาใช้ใหม่ไม่กี่ (เชื้อเพลิงโดยใหม่ความทรงจำที่หลักที่เหมาะสมยิ่งขึ้นจากการรวมกันของความรู้สึกของเธอ) ภายในสำนักงานใหญ่ความรู้สึกของเธอทุกคนทำงานร่วมกันในการขยายตัวคอนโซลใหม่ที่มีห้องพักสำหรับพวกเขาทั้งหมดช่วยให้ไรลีย์ที่จะนำไปสู่ชีวิตที่ซับซ้อนมากขึ้นอารมณ์

Results (Thai) 3:

ผู้หญิงที่ชื่อ ไรลี่ย์ แอนเดอร์เซนเกิดใน Minnesota และภายในจิตใจของเธอห้าบุคลาธิษฐานของเธออารมณ์พื้นฐานความสุข , ความเศร้า , ความกลัว , ความขยะแขยงและความโกรธค่อยๆเข้ามาในชีวิต และมีอิทธิพลต่อการกระทำของเธอผ่านทางคอนโซลในกองบัญชาการ จิตใจของเธอ เมื่อเธอโตขึ้น ประสบการณ์ของเธอกลายเป็นความทรงจำที่เก็บไว้ใน orbs สีซึ่งจะถูกส่งเข้าไปในหน่วยความจำระยะยาวในแต่ละคืน เธอห้าที่สำคัญที่สุด " หลักความทรงจำ " ( ทั้งหมดที่มีความสุข ) จะตั้งอยู่ในศูนย์กลางที่เกาะพลัง " , " แต่ละคนสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะของบุคลิกของเธอ ในกองบัญชาการ จอยทำหน้าที่เป็น de facto ผู้นำรักษาไรลีย์สดใสของวัยเด็ก แต่เนื่องจากเธอและอารมณ์อื่นไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ความเศร้า " ( ไม่ได้เศร้าเอง ) เธอบ่อย ๆพยายามรักษาความห่างจากคอนโซลเมื่ออายุสิบเอ็ด ไรลี่ย์และพ่อแม่ของเธอย้ายไปซานฟรานซิสโกเพื่อธุรกิจใหม่ของพ่อ ไรลี่ย์ ได้ประสบการณ์ครั้งแรกที่ยากจนบ้านใหม่แคบและเก่า รถขนของ ด้วยข้าวของพวกเขาทั้งหมดผิด , พ่อของเธออยู่ภายใต้ความเครียดจากธุรกิจของเขา และพบจนที่ร้านพิซซ่าทิ้งเธอท้อใจ เมื่อความเศร้าเริ่มสัมผัสกับไรลี่ย์ ความสุข ความทรงจำ การเปิดพวกเขาเศร้า ความสุขที่พยายามที่จะป้องกันพวกเขาจากการแยกของเธอ ในวันแรกของไรลี่ย์ ที่โรงเรียนใหม่ของเธอ ความเศร้าโดยบังเอิญทำให้ไรลี่ย์ร้องไห้หน้าห้องของเธอ , การสร้างหน่วยความจำหลัก เศร้า จอย ตกใจ พยายามที่จะกำจัดมัน แต่บังเอิญเคาะอื่น ๆหลักในการต่อสู้กับความเศร้า ความหลวมระหว่างทำการเลิกใช้บุคลิกภาพ , เกาะ ความสุข ความเศร้า และหลักความทรงจำถูกดูดออกจากสำนักงานใหญ่ ไปที่เขาวงกตเหมือนกระเป๋า พื้นที่ของหน่วยความจำระยะยาวอารมณ์อื่น ๆพยายามที่จะรักษาเกิดความสุขในความสุขของการขาดกับผลร้าย ตีตัวออกห่างเธอจากพ่อแม่ เพื่อน และ งานอดิเรก ทำให้บุคลิกของเธอเกาะค่อยๆเริ่มพังทลายและล้มลง หนึ่งโดยหนึ่งในจำ " ทิ้ง " นรกที่ความทรงจำที่ลืม ในความสิ้นหวัง ความโกรธแทรกความคิดลงในคอนโซลแจ้งไรลี่ย์จะหนี เชื่อว่าเธอกลับไปมินนิโซตาจะช่วยให้เธอเพื่อให้ความทรงจำหลักใหม่มีความสุขความสุขและความเศร้าพบบิงบอง ไรลี่ย์ เพื่อนในจินตนาการในวัยเด็ก ที่บอกว่าขี่รถไฟของความคิดกลับไปที่กองบัญชาการ 3 ในที่สุดก็จับรถไฟ แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อ " ความซื่อสัตย์เกาะ " ยุบ ( เมื่อ ไรลี่ย์ ขโมยบัตรเครดิตของแม่และเริ่มวิ่งหนี ) ในความสิ้นหวัง จอย ทิ้งความเศร้าและพยายามที่จะขี่ " เรียกคืนหลอด " กลับไปที่สำนักงานใหญ่ แต่สุดท้ายเกาะบุคลิกภาพถล่มทำลายหลอด เพื่อความสุขและ Bing Bong ลงในหน่วยความจำถ่ายโอนข้อมูล ที่ด้านล่าง จอยก็เริ่มที่จะสูญเสียความหวัง แต่พบความเศร้าของเกมฮอกกี้ที่กลายเป็นความสุขเมื่อพ่อแม่ของไรลี่ย์และเพื่อนปลอบใจเธอ ความสุขที่รู้ว่าความเศร้าให้บริการวัตถุประสงค์ที่สำคัญ : การสร้างการเอาใจใส่ผู้อื่น เมื่อ ไรลี่ย์ คืออารมณ์อย่างแน่นอน และต้องการความช่วยเหลือความสุขและบิงบองลองใช้ Bing จรวดบรรทุกบงเก่าหนีความทรงจำทิ้ง แต่หลังจากพยายามหลาย บิงบองว่าน้ำหนักรวมของพวกเขามีมากเกินไป และกระโดดออกไป เสียสละตัวเองเพื่อให้ความสุขที่จะหลบหนี ความสุขกับความเศร้าสลดใจรวบรวมและจัดการที่จะได้รับพวกเขาที่สำนักงานใหญ่เท่านั้นที่จะค้นพบว่า ความโกรธของความคิดได้ปิดคอนโซล แสดงผล ไรลี่ย์ ไม่รู้ไม่ชี้ . ที่แปลกใจของผู้อื่น มือจอยควบคุมของคอนโซลเพื่อความเศร้า ที่สามารถดึงความคิดใหม่คอนโซลและแจ้ง ไรลี่ย์ ที่จะกลับบ้านเมื่อความเศร้า reinstalls หลักความทรงจำเปลี่ยนเศร้า ไรลี่ย์ กลับมาบ้านให้พ่อแม่ และแบ่งลงในน้ำตา สารภาพว่า เธอคิดถึงวัยเด็กของเธอในมินนิโซตา . เป็นพ่อแม่ของเธอให้เธอสบายใจ ความสุขและความเศร้าทำงานคอนโซลร่วมกันสร้างใหม่ หน่วยความจําหลักที่รวมอารมณ์ รูปแบบใหม่ของเกาะของไรลี่ย์ ยอมรับชีวิตใหม่ของเธอในซานฟรานซิสโก ปีต่อมา ไรลี่ย์ ได้ปรับให้เข้ากับบ้านใหม่ ได้เพื่อนใหม่ กลับมางานอดิเรกเก่าของเธอ และประกาศใช้ใหม่บางอย่าง ( เชื้อเพลิงโดยใหม่มากขึ้น โดยหลัก ความทรงจำผสมอารมณ์ของเธอ ) ภายในสำนักงานใหญ่ อารมณ์ของเธอทำงานบนคอนโซลใหม่ ขยายห้องสำหรับพวกเขาทั้งหมด ทำให้ ไรลี่ย์ ที่จะนำชีวิตที่ซับซ้อนมากขึ้นทางด้านอารมณ์