The tone of a syllable is determine

The tone of a syllable is determined by a combination of the following factors:

The type of vowel: short or long
Short vowels are found in syllables with no written vowel (e.g. นม); those ending in -ะ (e.g. โต๊ะ); those with the -็ mark (e.g. เป็น); and those with -ั , -ิ , -ึ or -ุ.
Other vowels are long.
NB: "short" here means "short in the context of the tone rules" and such vowels are not necessarily pronounced short.
The type of syllable: open (คำเป็น) or closed (คำตาย)
Open syllables end with m, n, ɳ or a long vowel.
Closed syllables end with p, t, k or a short vowel
The class (low, middle or high) of the syllable
The class of a syllable is usually that of the first consonant, unless the first consonant has no vowel mark, or the second consonant is a sonorant, e.g. สลบ pronounced: [สะหฺลบ]
The tone marker
When a tone marker is used it is placed on the last initial consonant.

Results (Thai) 1:

เสียงของพยางค์ถูกกำหนด โดยหลายปัจจัยต่อไปนี้:ชนิดของสระ: สั้น หรือยาว พบสั้นสระในพยางค์มีสระไม่เป็นลายลักษณ์อักษร (เช่นนม); ที่สิ้นสุดใน - ะ (เช่นโต๊ะ); ผู้ที่ มีเครื่องหมาย - ไม้ไต่คู้ (เช่นเป็น); และผู้ที่ มี - หัน, - ิ, - ึ หรือ - ุ สระอื่น ๆ อยู่นาน NB: "สั้น" ที่นี่หมายถึง "สั้น ๆ ในบริบทของกฎโทน" และสระดังกล่าวไม่จำเป็นต้องออกเสียงสั้น ชนิดของเสียง: เปิด (คำเป็น) หรือปิด (คำตาย) เปิดพยางค์ลงท้าย ด้วย m, n ɳหรือสระเสียงยาว ปิดพยางค์ลงท้าย ด้วย p, t, k หรือสระสั้นคลาส (ต่ำ กลาง หรือสูง) ของพยางค์ ชั้นของคือปกติพยัญชนะแรก เว้นแต่เครื่องหมายสระไม่มีพยัญชนะแรก หรือพยัญชนะเป็นตัว sonorant เช่น สลบออกเสียง: [สะหฺลบ] เครื่องหมายเสียง เมื่อมีใช้เครื่องหมายวรรณยุกต์ จะอยู่บนพยัญชนะต้น

Results (Thai) 2:

เสียงของพยางค์ถูกกำหนดโดยการรวมกันของปัจจัยดังต่อไปนี้: ชนิดของสระ: สั้นหรือยาวสระสั้นที่พบในพยางค์ที่ไม่มีสระเขียน (เช่นนม); ผู้ที่ลงท้ายด้วย - ะ (เช่นโต๊ะ); ผู้ที่มี - เครื่องหมาย็ (เช่นเป็น); และผู้ที่มี - ั - ิ - ึหรือ - ุ. สระอื่น ๆ มีความยาว. หมายเหตุ:. "สั้น" นี่หมายความว่า "สั้นในบริบทของกฎโทน" และสระดังกล่าวจะไม่จำเป็นต้องออกเสียงสั้นชนิดของพยางค์ : เปิด (คำเป็น) หรือปิด (คำตาย) พยางค์เปิดจบลงด้วย m, n, ɳหรือสระเสียงยาว. พยางค์ปิดท้ายด้วยพี, เสื้อ, k หรือสระเสียงสั้นระดับ (ต่ำกลางหรือสูง) ของ พยางค์ชั้นเรียนของพยางค์มักจะเป็นที่ของพยัญชนะตัวแรกเว้นแต่พยัญชนะแรกที่มีเครื่องหมายสระไม่มีหรือพยัญชนะที่สองคือ sonorant เช่นสลบออกเสียง: [สะหฺลบ] เครื่องหมายเสียงเมื่อเสียงเครื่องหมายถูกนำมาใช้ มันถูกวางไว้ในวันสุดท้ายพยัญชนะเริ่มต้น

Results (Thai) 3:

เสียงของพยางค์ที่กำหนดโดยการรวมกันของปัจจัยดังต่อไปนี้ :

: ประเภทสระสั้นหรือยาว
เสียงสระสั้น พบในพยางค์ที่มีเสียงสระไม่เขียน ( เช่นนม ) ; พวกที่ลงท้ายด้วย - ะ ( เช่นโต๊ะ ) ; ผู้ที่มี - มาร์ค ( เช่นเด็กและผู้เป็น ) - ั , - ิ , - ึหรือ - ุสระอื่น ๆ .

หมายเหตุ : ยาว" สั้น ๆ " นี่หมายถึง " สั้น ๆในบริบทของโทนกฎ " และเช่นสระ ไม่จําเป็นต้องออกเสียงสั้น
ประเภทของพยางค์ : เปิด ( คำเป็น ) หรือปิด ( คำตาย )
เปิดพยางค์ที่ลงท้ายด้วย M , N , ɳหรือสระเสียงยาว .
ปิดพยางค์ท้ายด้วย p , t , k หรือสระเสียงสั้น
คลาส ( ต่ำ ปานกลาง หรือสูง ) ของพยางค์
ชั้นของพยางค์โดยปกติของพยัญชนะตัวแรกถ้าพยัญชนะตัวแรกไม่มีการกักกันหรือพยัญชนะตัวที่สองเป็นเสียงสั่น เช่น สลบออกเสียง : [ สะหฺลบ ]

เมื่อมีสัญญาณเสียงเครื่องหมายเครื่องหมายที่ใช้อยู่ในพยัญชนะต้นสุดท้าย