In shrimp farming, the semi-intensi

In shrimp farming, the semi-intensive culture system is considered to be a superior technology than the extensive system. In extensive system, low stocking density results in modest yields. Semi-intensive cultivation involves stocking densities beyond those that the natural environment can sustain without additional inputs. Improper site selection, development beyond the carrying capacity of the system, unplanned farm layouts, technical risks of intensive and semi-intensive shrimp farming, feed and farm input suppliers becoming technical advisors, use of groundwater, etc., led to complicated socioeconomic and environmental issues leading to the Supreme Court ban on shrimp farming in coastal regulation zone and the dreaded white spot disease. Diseases have emerged as a major constraint to shrimp aquaculture sustainability. Therefore, identification of appropriate measures that enable shrimp farmers to maintain the longterm viability of the industry is imperative. In the aforesaid background, an attempt has been made to examine the production technology of shrimp farming with particular emphasis on efficiency of resource use.

Results (Thai) 1:

การทำฟาร์มกุ้ง พิจารณาระบบวัฒนธรรมกึ่งเร่งรัดจะ มีเทคโนโลยีมากกว่าระบบอย่างละเอียด ในระบบอย่างละเอียด ต่ำสร้างความหนาแน่นผลอัตราผลตอบแทนที่เจียมเนื้อเจียมตัว เพาะปลูกกึ่งเร่งรัดเกี่ยวถุงน่องแน่นเกินกว่าที่สิ่งแวดล้อมธรรมชาติสามารถรักษา โดยไม่มีปัจจัยการผลิตเพิ่มเติม เลือกไซต์ที่ไม่เหมาะสม พัฒนาเกินกว่าความจุของระบบ ฟาร์มไม่ได้วางแผนโครงร่าง ความเสี่ยงทางด้านเทคนิคของกุ้งกึ่งเร่งรัด และเร่งรัดการเลี้ยง อาหารสัตว์และฟาร์มเข้าจำหน่ายกลายเป็นที่ ปรึกษาทางเทคนิค ใช้น้ำบาดาล ฯลฯ นำไปสู่ความซับซ้อนประชากร และสิ่งแวดล้อมปัญหานำไปสู่บ้านศาลฎีกาในกุ้งที่เลี้ยงในเขตชายฝั่งระเบียบและหวั่นโรคจุดขาว โรคได้เกิดเป็นข้อจำกัดหลักการความยั่งยืนการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกุ้ง ดังนั้น การระบุมาตรการที่เหมาะสมที่ช่วยให้กุ้งเกษตรกรเพื่อรักษาชีวิตตนของอุตสาหกรรม มีความจำเป็น เบื้องหลัง aforesaid การพยายามตรวจสอบเทคโนโลยีการผลิตของกุ้งที่เลี้ยง โดยเฉพาะเน้นประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากร

Results (Thai) 2:

ในการเลี้ยงกุ้งระบบการเลี้ยงแบบกึ่งพัฒนาจะถือเป็นเทคโนโลยีที่เหนือกว่ากว่าระบบที่กว้างขวาง ในระบบที่ครอบคลุมและมีผลความหนาแน่นต่ำในอัตราผลตอบแทนที่เจียมเนื้อเจียมตัว การเพาะปลูกกึ่งเข้มข้นเกี่ยวข้องกับความหนาแน่นเกินกว่าที่สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติสามารถรักษาได้โดยไม่ต้องปัจจัยการผลิตที่เพิ่มขึ้น เลือกสถานที่ที่ไม่เหมาะสมการพัฒนาเกินขีดความสามารถของระบบรูปแบบฟาร์มที่ไม่ได้วางแผนความเสี่ยงทางเทคนิคของกุ้งและกึ่งเข้มข้นการเกษตรอาหารและซัพพลายเออร์ที่ป้อนเข้าฟาร์มกลายเป็นที่ปรึกษาด้านเทคนิคการใช้น้ำบาดาล ฯลฯ นำไปสู่​​สังคมและเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมที่มีความซับซ้อน ประเด็นที่นำไปสู่​​การห้ามศาลฎีกาในการเพาะเลี้ยงกุ้งในเขตชายฝั่งทะเลและการควบคุมโรคจุดขาวหวั่น โรคได้กลายเป็นอุปสรรคสำคัญในการพัฒนาอย่างยั่งยืนของการเพาะเลี้ยงกุ้ง ดังนั้นการระบุมาตรการที่เหมาะสมที่ช่วยให้เกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งเพื่อรักษาศักยภาพในระยะยาวของอุตสาหกรรมที่มีความจำเป็น ในพื้นหลังดังกล่าวเป็นความพยายามที่ได้รับการทำเพื่อตรวจสอบเทคโนโลยีการผลิตของการทำฟาร์มกุ้งโดยเน้นเฉพาะในประสิทธิภาพของการใช้ทรัพยากร

Results (Thai) 3:

ในการทำนากุ้ง กึ่งเข้มข้น วัฒนธรรม ระบบจะถือว่าเป็นเทคโนโลยีที่เหนือกว่าระบบอย่างละเอียด ในระบบอย่างละเอียด ความหนาแน่นต่ำผลเจียมเนื้อเจียมตัว ผลผลิต การเกี่ยวข้องกับกึ่งเข้มข้น ความหนาแน่นเกินกว่าที่ธรรมชาติสามารถรักษาได้โดยไม่ต้องข้อมูลเพิ่มเติม การเลือกเว็บไซต์ที่ไม่เหมาะสมพัฒนาเกินขีดความสามารถของระบบ รูปแบบฟาร์มไม่ได้ ความเสี่ยงทางเทคนิคที่เข้มข้นและกึ่งการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ อาหารสัตว์ และซัพพลายเออร์ป้อนฟาร์มกลายเป็นที่ปรึกษาทางด้านเทคนิค การใช้น้ำบาดาล เป็นต้นทำให้ซับซ้อนทางด้านสิ่งแวดล้อมและปัญหาที่นำไปสู่ศาลฎีกาสั่งห้ามการทำนากุ้งในเขตระเบียบชายฝั่งและหวั่นโรคจุดขาว โรคได้กลายเป็นข้อจำกัดให้กุ้ง ความยั่งยืนของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ดังนั้น การกำหนดมาตรการที่เหมาะสมที่ช่วยให้เกษตรกรเลี้ยงกุ้งเพื่อรักษาความอยู่รอดระยะยาวของอุตสาหกรรมจะขวางในพื้นหลังดังกล่าวความพยายามได้รับการทำเพื่อศึกษาเทคโนโลยีการผลิต ของการทำนากุ้งโดยเฉพาะเน้นประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากร