Maldives was largely terra incognit

Maldives was largely terra incognita for tourists until the early 1970s. Only 185 islands are home to its 300,000 inhabitants. The other islands are used entirely for economic purposes, of which tourism and agriculture are the most dominant. Tourism accounts for 28% of the GDP and more than 60% of the Maldives' foreign exchange receipts. Over 90% of government tax revenue comes from import duties and tourism-related taxes. The development of tourism fostered the overall growth of the country's economy. It created direct and indirect employment and income generation opportunities in other related industries. The first tourist resorts were opened in 1972 with Bandos island resort and Kurumba Village,[81] which transformed the Maldives economy.
According to the Ministry of Tourism, the emergence of tourism in 1972 transformed the economy, moving rapidly from dependence on fisheries to tourism. In just three and a half decades, the industry became the main source of income. Tourism was also the country's biggest foreign currency earner and the single largest contributor to the GDP. As of 2008, 89 resorts in the Maldives offered over 17,000 beds and hosted over 600,000 tourists annually.[82]
The number of resorts increased from 2 to 92 between 1972 and 2007. As of 2007, over 8,380,000 tourists had visited Maldives.[83] Visitors to Maldives do not need to apply for a visa pre-arrival, regardless of their country of origin, provided they have a valid passport, proof of onward travel, and the money to be self-sufficient while in the country.[84]
Most visitors arrive at Malé International Airport, on Hulhulé Island, adjacent to the capital Malé. The airport is served by flights to India, Sri Lanka, Doha, Dubai, Singapore, Istanbul, and major airports in South-East Asia, as well as charters from Europe. Gan Airport, on the southern atoll of Addu, also serves an international flight to Milan several times a week.

Results (Thai) 1:

มัลดีฟส์เป็นส่วนใหญ่ Terra incognita สำหรับนักท่องเที่ยวจนต้นปี 1970 เพียง 185 เกาะที่มีบ้าน 300,000 คนที่อาศัยอยู่ที่ เกาะอื่น ๆ ถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจของการท่องเที่ยวและภาคการเกษตรเป็นที่โดดเด่นมากที่สุด บัญชีการท่องเที่ยวสำหรับ 28% ของ GDP และกว่า 60% ของมัลดีฟส์ 'รับแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศมากกว่า 90% ของรายได้จากภาษีของรัฐบาลมาจากอากรขาเข้าและภาษีที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว การพัฒนาของการท่องเที่ยวส่งเสริมการเจริญเติบโตโดยรวมของเศรษฐกิจของประเทศ มันสร้างโอกาสการจ้างงานและสร้างรายได้โดยตรงและโดยอ้อมในอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ รีสอร์ทท่องเที่ยวครั้งแรกที่ถูกเปิดในปี 1972 มีรีสอร์ทที่เกาะมัลดีฟส์และหมู่บ้าน Kurumba,[81] ซึ่งเปลี่ยนเศรษฐกิจมัลดีฟส์.
ตามที่กระทรวงการท่องเที่ยวเกิดของการท่องเที่ยวในปี 1972 เปลี่ยนเศรษฐกิจที่ย้ายอย่างรวดเร็วจากการพึ่งพาการประมงเพื่อการท่องเที่ยว ในเวลาเพียงสามและครึ่งทศวรรษที่ผ่านมาอุตสาหกรรมได้กลายเป็นแหล่งรายได้หลักของ การท่องเที่ยวยังเป็นรายได้ในสกุลต่างประเทศของประเทศที่ใหญ่ที่สุดและผู้สนับสนุนที่ใหญ่ที่สุดเดียวกับของ ณ ปี 200889 รีสอร์ทในมัลดีฟส์ที่นำเสนอกว่า 17,000 เตียงและเป็นเจ้าภาพกว่า 600,000 คนต่อปี. [82]
จำนวนของรีสอร์ทเพิ่มขึ้น 2-92 ระหว่างปี 1972 และปี 2007 2007 มากกว่า 8,380,000 นักท่องเที่ยวมาเยือนมัลดีฟส์. [83] ผู้เข้าชมมัลดีฟส์ไม่จำเป็นต้องยื่นขอวีซ่าก่อนเดินทางมาถึงโดยไม่คำนึงถึงประเทศต้นกำเนิดให้พวกเขามีหนังสือเดินทางที่ถูกต้องหลักฐานการเดินทางเป็นต้นไปและเงินที่จะเลี้ยงตัวเองได้ในขณะที่ในประเทศ. [84]
เข้าชมมากที่สุดมาถึงที่สนามบินนานาชาติมาเลบนเกาะ Hulhule ติดกับเมืองหลวงผอม สนามบินถูกเสิร์ฟโดยเที่ยวบินไปอินเดีย, ศรีลังกา, โดฮา, ดูไบ, สิงคโปร์, อิสตันบูลและสนามบินหลักในการเช่าเหมาลำจากยุโรปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เช่นเดียวกับที่ สนามบิน gan บนเกาะปะการังทางตอนใต้ของ Addu,และยังมีบริการเที่ยวบินระหว่างประเทศไปยังมิลานสัปดาห์ละหลายครั้ง

Results (Thai) 2:

มัลดีฟส์ถูกใหญ่ terra incognita สำหรับนักท่องเที่ยวจนถึงปี 1970 ช่วง เกาะ 185 เท่านั้นเป็นบ้านของประชากร 300000 เกาะที่ใช้ทั้งหมดสำหรับวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจ ที่ท่องเที่ยวและการเกษตรเป็นหลักมากที่สุด การท่องเที่ยวบัญชี 28% ของจีดีพีและกว่า 60% ของการรับแลกเปลี่ยนเงินตราของมัลดีฟส์ กว่า 90% ของรายได้ภาษีของรัฐบาลมาจากภาษีและภาษีที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว การพัฒนาท่องเที่ยวเด็ก ๆ เติบโตโดยรวมของเศรษฐกิจของประเทศ ขึ้นตรง และทางอ้อมทำงานรายได้และสร้างโอกาสในอุตสาหกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง รีสอร์ทท่องเที่ยวแรกเปิดในปี 1972 กับบันโดสไอแลนด์รีสอร์ทและหมู่บ้านคุรุมบา[81] ที่แปลงเศรษฐกิจมัลดีฟส์ที่.
ตามกระทรวงการท่องเที่ยว การเกิดขึ้นของการท่องเที่ยวในแปลงเศรษฐกิจ ย้ายอย่างรวดเร็วจากการพึ่งพาการประมงการท่องเที่ยว ในเพียงสามครึ่งทศวรรษ อุตสาหกรรมกลายเป็น แหล่งที่มาหลักของรายได้ ท่องเที่ยวยังเป็น earner สกุลเงินต่างประเทศที่ใหญ่ที่สุดของประเทศและผู้สนับสนุนที่ใหญ่ที่สุดเดียวกับจีดีพี 2551 89 รีสอร์ทในมัลดีฟส์เสนอเตียง 17,000 กว่า และดูแลนักท่องเที่ยวกว่า 600000 ปี[82]
จำนวนรีสอร์ทเพิ่ม 2 92 ระหว่างปี 1972 และ 2007 2550, 8,380,000 กว่านักท่องเที่ยวได้เยี่ยมชมมัลดีฟส์[83] เยือนมัลดีฟส์ไม่จำเป็นต้องใช้สำหรับการขอวีซ่าก่อนถึงทางเข้า โดยประเทศของผู้ผลิต ให้ได้หนังสือถูกต้อง หลักฐานการเดินทางจึง และเงินได้บางขณะในประเทศ[84]
ฮอนกี เกาะ Hulhulé ประชิดเมืองหลวงชาติมาเล่มาชม สนามบินให้บริการเที่ยวบินสู่อินเดีย ศรีลังกา โดฮา ดูไบ สิงคโปร์ อิสตันบูล และสนามบินหลัก ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รวมทั้งบริการจากยุโรปโดย สนามบินย่าน อะใต้ปะการัง มี บริการการบินระหว่างประเทศสู่มิลานเวลาหลายสัปดาห์

Results (Thai) 3:

มัลดีฟส์ได้นั้นส่วนใหญ่เป็นถิ่นแปลกสำหรับนักท่องเที่ยวจนกว่าจะถึงช่วงต้นยุค 1970 เพียง 185 เกาะเป็นบ้านของผู้อยู่อาศัย 300 , 000 เกาะอื่นๆที่มีการใช้อย่างทั่วถึงสำหรับการใช้งานทางเศรษฐกิจของซึ่งการเกษตรและการท่องเที่ยวอยู่ที่มีอำนาจมากที่สุด บัญชีผู้ใช้สำหรับการท่องเที่ยว 28% ของ GDP และมากกว่า 60% ของมัลดีฟส์ได้เงินตราต่างประเทศมากกว่า 90% ของรายได้จากการจัดเก็บ ภาษี ของรัฐบาลมาจาก ภาษี ที่เกี่ยวข้องกับ ภาค การท่องเที่ยวและปฏิบัติหน้าที่การนำเข้า การพัฒนาการที่ดีของการท่องเที่ยวการขยายตัวของเศรษฐกิจโดยรวมของระบบเศรษฐกิจของประเทศได้ มันก็สร้างโอกาสในการสร้างรายได้และการจ้างงานโดยตรงและโดยอ้อมในอุตสาหกรรมอื่นๆที่เกี่ยวข้อง รีสอร์ทเพื่อการท่องเที่ยวเป็นครั้งแรกที่ได้เปิดให้บริการในปี 1972 พร้อมด้วย bandos kurumba หมู่บ้านและรีสอร์ทบนเกาะ[ 81 ]ซึ่งปรับเปลี่ยนรูปแบบเศรษฐกิจมัลดีฟส์ที่.
ตามการรายงานของการพัฒนาการท่องเที่ยวของการท่องเที่ยวในปี 1972 จนกลายเป็นการย้ายอย่างรวดเร็วจากการพึ่งพาสัตว์น้ำเพื่อการท่องเที่ยว ในระยะทางเพียงสามช่วงครึ่งทศวรรษของอุตสาหกรรมที่กลายเป็นแหล่งสำคัญของรายได้ การท่องเที่ยวและยังเป็นลูกจ้างเงินสกุลต่างประเทศมีขนาดใหญ่ที่สุดของประเทศที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและมีส่วนสำคัญเพียงหนึ่งเดียวที่มีต่อ ผลิตภัณฑ์ มวลรวม ภายใน ประเทศได้ เป็นของปี 200889 รีสอร์ทในมัลดีฟส์ที่จัดให้บริการเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์และมากกว่า 17,000 เป็น 600,000 นักท่องเที่ยวทุกปี.[ 82 ]
หมายเลขของรีสอร์ทเพิ่มขึ้นจาก 2 ถึง 92 ระหว่างปี 1972 และ 2007 เป็นของ 2007 มากกว่า 8,380,000 นักท่องเที่ยวได้เยี่ยมชมมัลดีฟส์.[ 83 ]นักท่องเที่ยวเพื่อไปยังมัลดีฟส์ไม่จำเป็นต้องใช้วีซ่าที่ก่อนการเดินทางโดยไม่คำนึงถึงในประเทศของพวกเขาที่มาให้บริการที่มีการตรวจสอบความถูกต้องหนังสือเดินทางที่มีผลบังคับใช้ของการเดินทางต่อไปและเงินที่จะได้รับด้วยตนเอง - ไม่เพียงพอในขณะที่อยู่ในประเทศได้.[ 84 ]
นักท่องเที่ยวส่วนมากมาถึงที่มาเลสนามบินนานาชาติใน hulhulé เกาะมาเลอยู่ใกล้กับเมืองหลวง สนามบินได้รับการจัดให้บริการด้วยเที่ยวบินเพื่อไปยังประเทศอินเดียศรีลังกาโดฮา Dubai สิงคโปร์ Istanbul และสนามบินที่สำคัญในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และบริการเช่าเรือเพื่อจากยุโรป สนามบิน Gan บน Atoll ทางตอนใต้ของ Addu Atollนอกจากนั้นยังจัดให้บริการเที่ยวบินระหว่างประเทศที่มิลานหลายครั้งต่อสัปดาห์ให้